แน่นอนว่าผมจะไม่ขอเล่าเนื้อเรื่องของหนังเรื่องนี้ เพราะกว่าจะได้มาอัพท่านทั้งหลายต้องผ่านหูผ่านตามาไม่มากก็น้อยแล้วล่ะ จึงขอมุ่งกันไปที่ Meryl Streep เป็นหลักดีกว่า...That's all
ช่วงแรกของหนัง Andy Sachs ยังพอมีเวลาหายใจหายคอ นำเสนอตัวเองแบบน่ารักปนเฉิ่มแก่คนดู แต่หลังจากฉากเปิดตัว Miranda Priestly ที่เร้าอารมณ์คนดูในโรงพอ ๆ กับสาว ๆ ในอ็อฟฟิซบนจอหนัง ความจงใจน่ารักของ Andy ก็มีอันต้องถูกกลบด้วยความร้ายกาจ จิก กัด ขบ เม้ม และ That's all ของ Miranda จนเกือบสิ้นท่า (โชคดี Anne Hathaway เธอใช้ดวงตาที่กินเนื้อที่เกือบครึ่งหน้าเข้าสู้ไว้ได้)
Miranda ในหนังกับหนังสือแตกต่างกันพอสมควร โดยเฉพาะความร้ายกาจ (รวมไปถึงยัย Andy Sachs ก็น่ารักมากกว่าเดิมโข) นั่นเพราะความเป็นมืออาชีพของเจ้าป้า Streep ที่ต้องการใส่ความเป็นมนุษย์ลงไปในตัว Miranda (ก็ในหนังสือ Miranda ถูกสร้างขึ้นด้วยอคติของคนเขียนอย่างเห็น ๆ นี่นา) ความร้ายกาจของยัย Miranda จึงออกมาอย่างสมเหตุสมผล ถึงขนาดมีบางช่วงเกือบจะได้คะแนนเห็นใจจากคนดูเสียแล้ว...เกือบจะ
แม้จะมีเวลาโผล่หน้ามาบนจออย่างจำกัดจำเขี่ย แต่พลังของ Meryl Streep แผ่กระจายและส่งผลกระทบต่อตัวแสดงอื่น ๆ ในหนังอยู่ตลอดเวลา นั่นถึงแม้ไม่มีหน้าเจ้านายปากร้ายตาจิกคนนี้อยู่บนจอ แต่คนดูอย่างเรา ๆ กลับรู้สึกว่าตัวละครตัวนี้ไม่ได้หายไปจากจอเลย เป็นการแสดงที่ตรึงคนดูได้อยู่หมัด เหมือนเมื่อครั้งเราตื่นตะลึงกับการแสดงอันทรงพลังของ Sir Anthony Hopkins ใน The Silence of the Lambs นั่นชี้ให้เห็นว่าเจ้าป้าเป็นนักแสดงหญิงอายุค่อนข้างมากที่ยังหากินอยู่กับบทนำไปได้อีกนาน และคาดว่าบนเวทีออสการ์จะได้เห็นชื่อ Meryl Streep อย่างน้อยที่สุดก็ในรายชื่อผู้เข้าชิง...That's all
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
และเนื่องด้วยอาการเจ็บป่วยทางร่างกายจากอาการหนึ่งส่งต่อสู่อาการหนึ่งเป็นระยะ ๆ ทำให้ความพยายามอัพบล็อคล้มเหลวหลายครั้ง ครั้งนี้พอมีสติดีขึ้นนิดหน่อย ก็รีบอัพ (สั้นๆ) ก่อนบล็อคจะร้างมากไปกว่านี้
ข้อความด้านล่างอ่านแล้วมึนงงเล็กน้อยถึงปานกลาง โปรดพึ่งยาสตรีเพ่นพ่านนะครับ อิ อิ