มาตอบในฐานะนักเรียนนะคะ ...

สมัยที่เราอยู่ม.ปลาย รร.มัธยมทุกรร.ใช้หนังสือแบบเรียนภาษาเล่มเดียวกันหมด
แต่ครูของเราไม่ใช้ค่ะ ครูเค้าทำชี้ทประกอบการสอนเองทุกชั่วโมง
แล้วก็คอยปรับเปลี่ยนชี้ทนั้นทุกปี
ครูเป็นคนเก่งและเป็นครูที่ดีมากค่ะ
ถึงแม้ไม่เคยมีผลงานดีเด่น ไม่เคยได้ตำแหน่งรางวัลอะไร
แต่ก็สอนเด็กให้ได้ดีมานักต่อนักแล้ว

เห็นด้วยกับคุณ"บ้าได้ถ้วย"ค่ะว่าการสอนที่ดีนั้นไม่ได้มีแบบแผนตายตัวแต่ประการใด

เราคิดว่า ครูที่ดีจะรู้ได้ด้วยตนเองค่ะว่าการสอนที่ดีควรเป็นอย่างไร

แวะมาขอบคุณอาจารย์ที่ท้วงติงเรื่องตักบาตรไม่เทโวครับ อิอิ

สวัสดีเช้าวันอาทิตย์นะค่ะ ...

โดยส่วนตัวคิดว่า ความเป็นครู อยู่ที่การเป็นผู้ให้ คำนำหน้าต่าง ๆ เป็นเพียงสิ่งการันตรีเท่านั้น แต่หากนักเรียน หรือผู้รับความรู้มีใจที่จะเปิดรับ ก็ไม่ใช่ปัญหา แต่ปัญหาน่าจะอยู่ที่จิตใจของทั้งครู และศิษย์ ความเปลี่ยนแปลงของโลกใบนี้ทำให้จิตใจของคนเปลี่ยนไป หัวใจของการเป็นผู้ให้กลับต้องการสิ่งตอบแทนที่มากกว่า หัวใจของผู้รับก็เห็นว่าครูซื้อได้ด้วยสิ่งตอบแทน สังคมส่วนมากเริ่มเป็นเช่นนี้

ดีใจนะค่ะ ที่ยังมีคนที่มีจิตใจที่จะให้ อย่างคุณบ้าได้ถ้วย ความเป็นคนดีดิฉันว่าวัดกันที่จิตใจดีค่ะ

เป็นกำลังใจให้นะค่ะ สุขสุดอยู่ที่หัวใจ

เท่าที่เห็น เท่าที่รู้จัก .... ครู อาจารย์(ตามตำแหน่ง) ทุกวันนี้ ไม่ได้มีหน้าที่สอนหนังสือแล้วครับ
ส่วนมาก มุ่งทำผลงานทางวิชาการ งานวิจัย เพื่อแลกมาซึ่งตำแหน่ง ค่าตอบแทน ฯลฯ
ผลักภาระการสอนไปให้กับครูอัตราจ้างหมดแล้ว....

ขอนพครูที่ยังเหลือจิตวิญญาณความเป็นครู

มีความสุขวันหยุด นะครับ

เมื่อคืนรอที่ไวท์บูลจนร้านปิด
คุณครูอยู่หน่าย

คุณครูบางท่านอาจมีเพียงอุดมการณ์ ที่ผิดที่ผิดฝั่ง...แต่บกพร่องในอุดมคติที่ดี
ชีวิตมันยากลำบากนัก
หากใช้เพียงอุดมการณ์อย่างเดียว

เห็นด้วยกับคุณเรียว เซียน_กีตาร์ นะคะ
ครูที่เป็นครูโดยจิตวิญญาณเดี๋ยวนี้หายาก ไม่เหมือนสมัยก่อนแล้ว
ปัญหาทุกปัญหาในบ้านเมืองของเราทุกวันนี้เกิดจากคนขาดปัญญา
โรงเรียนให้แต่ความรู้ไม่ได้ให้ปัญญาในการใช้ชีวิตแก่เด็กค่ะ
พูดแล้วเดี๋ยวจะยาว สุขสันต์วันอาทิตย์นะคะ

คนที่รู้จริง และรู้ที่จะถ่ายทอดให้ผู้อื่น เรียกว่าครูค่ะ


^^

สวัสดีตอนเช้าของ เนเธอร์แลนด์ นะจ้า




คิดถึง ห่วงใย เสมอน๊า

ขอให้มีความสุขกับวันแรกของการทำงานนะจ้า


เห็นด้วยกับข้อความคุณ เซียน อะจ้า

มาขอบคุณที่ไปอวยพรวันเกิดให้ค่ะ
เอาเค้กมาแบ่งให้ทานด้วยนะจ๊ะ
มีความสุขมาก ๆ เช่นกันค่ะ

ดีจังค่ะ ชอบ

เสียงเค้าว่ากันพรรณนั้น
โบ๋เราก็ต้องว่าตาม 555+

เห็นด้วยกับคุณบ้าได้ถ้วยเลยค่ะ
"ครูคือผู้ยกระดับจิตใจมนุษย์
ให้สูงสุดกว่าสัตว์เดรัจฉาน"

สุราษเป็นไงมั่งค่ะ ที่ตรังฝนตกตลอดเลยค่ะ
เฮ้อ ฝนตกน่านอน ขี้เกียจ(เรียน)เลย 55+

ครูที่แท้จริง ไม่จำเป็นต้องมีวุฒิ มีปริญญา
แต่ต้องมีความต้องการที่จะถ่ายทอดความรู้และสอนให้ศิษย์เป็นคนดี สามารถนำความรู้ที่ได้รับไปใช้ประโยชน์ได้ตั้งหาก ...มิใช่เพียงแค่สอนตามหน้าที่ เด็กจะได้หรือไม่ได้ก็ช่างมัน..เอาแค่มีผลงานทางวิชาการ..อาจจะมีตำแหน่ง แต่หาได้สมควรเรียกว่า "ครู" ไม่

เพราะแม่เป็นครูที่มุ่งแต่สอนนักเรียกตัวน้อยๆ มิได้สนใจจะเอาเวลาไปทำผลงานทางวิชาการ ทั้งยังรอสอนแทนครูที่เอาเวลาไปทำผลงาน ดูแลเด็กๆ จนกระทั่งตัวเองเกษียณเลยจ๊ะ

เชื่อว่า คุณบ้าได้ถ้วย ต้องเป็นครูที่ดีได้แน่ๆ เพราะอุดมการณ์และความคิดที่ถ่ายทอดออกมานั่นแหละจ๊ะ

เสียงคนอ่านบล็อกเขาว่ากันพรรณนั้น

แต่ก่อนเราอยู่ที่เรนส์ (Rennes) ทีมของเรนส์ก็ดังค่ะ แต่จริงๆแล้วไม่ค่อยได้ติดตามฟุตบอลมานานแล้วก็เลยไม่ค่อยทราบค่ะ

ชอบอ่านบลอกนี้จังค่ะ

ได้เรื่องดีๆให้คิดเยอะเลย

หวัดดีค่ะ
อ่านเรื่องคุณครูแล้วก็น่าเห็นใจอยู่มิใช่น้อยนะคะ เชื่อว่าคุณครูที่มีอุดมการณ์ก็คงจะมีอยู่เยอะเหมือนกันค่ะ

ผู้สอนที่ดี
คงต้องเริ้มจาก
การเป็นผู้ให้
ที่ไม่เหมือนกับสอนมั้ง
ครับ

เป็นกำลังใจให้นะคะ

เพราะนุ่นก็เป็นคนนึงที่อยากเป็นครูสอนเด็กๆ

^^

ฝันดีค๊าาา

ขอบคุณที่แวะไปหาที่ blog นะคร๊า!!!
ดีใจและยินดีที่ได้รู้จักคร่า...

ปาเจรา จริยาโหนติ....
ยังจำบทสวดนี้ได้ป่าวเอ่ยยย...ถ้ารุ่นเดียวกับเจกเบ่ง ต้องเคยได้ท่องทุกวันศุกร์ตอนเย็น ๆ แหย๋มๆๆ

หลับฝันดีคร๊า

ขอบคุณที่แวะไปอวยพรวันเกิดให้นะคะ
เคยเรียน และทำงานที่สุราษฎร์ธานี หลายปีค่ะ รักที่นั่นมาก แต่ยังไม่มีโอกาสกลับไป

เคยไปทำวิจัยเกี่ยวกับภาวะความเครียดของครูยุคปฏิรูปทางการศึกษาที่เชียงใหม่..
ครูที่เป็นกลุ่มตัวอย่าง ส่วนใหญ่จะน่ารัก
และให้ความร่วมมือในการวิจัยมากค่ะ...
............
เป็นกำลังใจ ให้เรือจ้างอีกลำหนึ่งค่ะ..

ความสำเร็จของคนไม่ได้ขึ้นอยู่ที่วุฒิการศึกษาอย่างเดียวนะครับ บางเรื่องปราชญ์ชาวบ้านยังเก่งมากกว่าดอกเตอร์จบเมืองนอกเสียอีกอ่ะ มันอยู่ที่ประสพการณ์ว่าเขาผ่านการเรียนรู้อะไรมาบ้าง แล้วถ่ายทอดความรู้นั้นได้ดีแค่ไหนอะครับ ขอเป็นกำลังใจให้ครับ

สวัสดีเจ้าคุณบ้าได้ถ้วย สบายดีนะเจ้า

นุชต้องขอบคุณมากๆเจ้าที่แวะไปให้พรวันเกิดนุชที่บล๊อก ขอบคุณจากใจจริงๆเจ้า

เราไม่ชอบเห็นครูไม่ศิล สูบบุหรี่ ดื่มเหล้าแอบเที่ยวสถานที่ต้องห้าม

แต่ก็ยังว่า .... ครูก็คนฮะ

สาแวะมาทักทายค่ะ

ครูมิได้สอนเพื่อสนองความสำเร็จในชีวิตตน แต่เป็นการอุทิศตนเพื่อทำให้เด็กมีชีวิตที่ดีต่อไป..
ชอบจังเลยครับ ประโยค นี้

หวัดดีจ้า...
กลับมาแว๊วววว

สวัสดีวันจันทร์ค่ะ บ้านนี้มีสาระดีมาก ๆ ค่ะ ขอชื่นชม

พูดตรงๆนะหนูว่าระบบราชการทำลายคนดียกยอแต่คนเข้าหาผู้ใหญ่เก่งอะ

ผศ.บ้าอำนาจ เยอะไป น่าเบื่ออ..

อ่านจบ เข็ดเขี้ยว...แต่ต้องปรามตัวเองไว้
ของมันจะขึ้น ในฐานะอุตส่าห์เรียนศึกษาศาสตร์ (ด้วยความไม่รู้แต่แรกว่ามันคืออะไร)
เพราะถ้าร่ายแล้วมันจะยาวววววมาก
เอาไว้วันไหนอัพบล็อกตัวเองดีกว่า

พูดเรื่องครูเรื่องสอนเรื่องเด็กอนาคตของชาติแล้ว ก็พายเรือวนอ่าง
ไม่มีใครทำได้หรอก...มันต้องรื้อระบบ

ครู 70% ยังพูดไม่รู้ฟังเลยนิ....

ขอพูดในฐานะที่ตัวเองก็เป็นครูคนหนึ่ง

ครูทุกวันนี้มีหลากหลายวัยอย่างที่คุณว่า

ครูรุ่นใหม่ย่อมไฟแรงเป็นธรรมดา แต่ครูที่อายุมากแล้ว ก็มักจะสอนแบบให้พอเสร็จ ๆ ไป (ตามที่ได้ยินมานะ)

ฉันได้ยินแบบนั้น แล้วก็ทำให้นึกสงสารนักเรียนขึ้นมา

ใช่ฉันรู้ว่าคุณอายุมากแล้ว ฉันรู้ว่าคุณเหนื่อย แต่ว่าเราเป็นครู เรามีหน้าที่สอนเด็กมิใช่หรือ มิใช่ปล่อยเด็กทิ้งไปแบบนั้น

ไม่เคยคิด ไม่เคยฝันว่าจะได้มาเป็นครู แต่หลังจากได้เข้ามาเป็นครู ฉันก็รู้สึกว่าความเป็นครูมันเริ่มซึมเข้าไปในตัวทีละน้อย

เริ่มรู้สึกเป็นสุข เพียงแค่นักเรียนเข้ามาทัก หรือเพียงแค่เห็นรอยยิ้มของพวกเขา

เริ่มรู้สึกเป็นทุกข์เมื่อเห็นเด็ก (แม้จะไม่ใช่นักเรียนของตัวเอง) ที่มีพฤติกรรมเสี่ยงหรือมีปัญหา และคิดว่าฉันจะใช้วิธีการเช่นไร เพื่อช่วยเด็กที่หลากหลาย และมีความแตกต่างกันเช่นนี้

ใช่ฉันรู้ว่ามันต้องมีทางออก

แต่บางครั้ง ก็รู้สึกท้อเหมือนกัน ที่เราไม่สามารถช่วยเด็กบางคนได้
ฉันคงไม่ผิดใช่มั้ย ที่บางครั้ง เราก็ไม่สามารถช่วยเด็กคนนั้นได้จริง ๆ

แต่ยังไงก็ต้องสู้ต่อไป

เพราะวิถีของอาชีพครู ภายใต้คำเรียกขานว่าเป็นข้าราชการครูไทย เป็นคำสวยหรู เป็นคำที่ศักดิ์สิทธิ์ มันเป็นกำลังใจให้ฉันได้ แต่ฉันจะไม่เหลิงในสิทธินั้น และไม่ใช้คำที่คนเคารพนับถือ เป็นไปเพื่อประโยชน์ส่วนตน หรือเพื่อสิทธิพิเศษ ที่จะเป็นการกดขี่ผู้อื่นเป็นอันขาด

ขอให้ฉันมีกำลังใจและกำลังกายที่จะสอนให้คนเป็นคนดี

และขอให้ทุกคนมีความสุขกับชีวิตคะ

สู้ ๆ ^-^

ขอเพิ่มเติมสักหน่อยนะคะ

เราไม่คิดว่าความไฟแรง ไฟมอด จะขึ้นอยู่กับอายุครูนะ
สมัยเราเรียนหนังสือ ครูอาวุโสทั้งหลายนี่แหละที่สอนดี
อีกทั้งยังตั้งใจและทุ่มเทกับการสอนมากๆ
นอกจากนี้ก็ยังเต็มไปด้วยประสบการณ์มากมาย
เราไม่เคยมีความรู้สึกเลยค่ะว่าครูที่อายุมากจะหมดไฟในการสอน

แต่โลกเราทุกวันนี้มันเปลี่ยนแปลงไปเร็วเหลือเกิน
เด็กสมัยนี้ก็ต่างจากเด็กเมื่อ 10-20 ปีที่แล้วเยอะ
ครูรุ่นใหม่อาจได้เปรียบ และใกล้ชิดกับเด็กมากกว่า
เนื่องด้วยวัยที่ใกล้เคียงกัน

อย่างไรก็ตามแต่ เราเชื่อเหลือเกินว่า ความเป็นครูนั้นอยู่ที่หัวใจ หาใช่ที่วัยไม่

มีความสุขมากมากจ้ะ

เห็นด้วยกับคุณ เซียน_กีตาร์ นะคะ
ถ้าความเป็นครูฝังอยู่ในหัวใจของครูทุกคนแล้วล่ะก็

สถาบันกวดวิชาคงไม่แพร่หลายขนาดนี้ค่ะ
เราเองก็เคยเจอครูประเภทที่ว่าในห้องไม่อธิบาย
อยากรู้ก็ไปเรียนกวดวิชาเอง....

น่าสงสารเด็กๆ และผู้ปกครองนะคะ....
เฮ้ออ...

ขอพูดในฐานะครูบ้านนอก มีนักเรียนไม่ถึงร้อยคน
มีครู ๔ คน แต่ต้องสอน ๘ ชั้น ชั้นละ ๘ วิชา ยังไม่รวมกิจกรรมอื่นอีก
คิดดูสิครับว่าจะทได้ดีแค่ไหน
ถ้าตอบแบบนักวิชาการก็บอกว่า บูรณาการสิครับ
ก็ลองมาบูรณาการให้พวกผมดูซักเทอมก่อน ไม่ใช่สาธิตแค่ ชั่วโมง สองชั่วโมง แล้วให้เอาไปทำ

เรื่องการทดสอบระดับชาติก็เป็นเรื่องที่ พูดไม่ออก
เพราะอะไร คงเห็นผลสัมฤทธิ์แล้วนะครับ

นักวิชาการควรคิดง่ายๆว่าจะทำอย่างไรถึงจะลดภาระครู ไม่ใช่หาอะไรๆ มาสุมเข้าเพื่อประเมินต่างๆ จนครูแทบจะไม่ได้สอน

เหนื่อยใจ พอแค่นี้ก่อนครับ
ขอบคุณที่อ่าน

ของขวัญของครูที่ดี

ก็คือความสำเร็จของลูกศิษย์ค่ะ

แม่เราเป็นครูดอย เป็นครูบ้่านนอกมาตลอดชีวิตเราเลย แม่เป็นก่อนเราเกิด แล้วตอนนี้ก็ยังเป็นอยู่ เกือบสามสิบปีได้แล้วมั้ง ตัวเราเองไม่ได้เป็นครู แต่ถ้าถามคนที่ไม่ได้เป็นครูอย่างเราว่า เราจะเป็นผู้สอนที่ดีได้อย่างไร เราจะเป็นครูที่ดีได้อย่างไร เราก็จะตอบว่าสั้นๆว่า เป็นด้วยใจ

เราจำช่วงที่แม่กับครูคนอื่นทำงานอย่างมีความทุกข์ ได้ช่วงหนึ่ง คือสมัยที่เราอยู่ประถม มันเป็นช่วงที่เค้าเรียกกันว่า สาวเหนือตกเขียว คือนักเรียนผู้หญิงที่จบประถมฐานะครอบครัวยากจน ไม่มีเงินต่อมัธยม พากันลงใต้ไปทำงาน โดยมีรถตู้มารับ แม่กะครูคนอื่นต้องไปพูดไปจัดการหาทางห้ามพ่อแม่เด็กต่างๆนานา

บ้านของดิฉันอยู่ติดกับสถาบันการศึกษาของเอกชนแห่งหนึ่ง ที่มีการเรียนการสอนจนถึงชั้น ปวช. ปวส..

การที่ดิฉันได้เห็นและได้ยินการสอนของครู(ที่อายุพอๆกับนักเรียนก็มี)ในแต่ละวันแล้ว ทำให้ดิฉันอดที่จะคิดถึงครูในสมัยของดิฉันขึ้นมาไม่ได้..

ครูในสมัยของดิฉันนั้น..คือผู้ให้ จริงๆ
นักเรียนไม่เข้าใจตรงไหน..ครูพยายามอธิบายซ้ำให้เข้าใจ
นักเรียนอ่อนวิชาไหน.. ครูเปิดบ้านพักสอนพิเศษให้ในเวลาหลังเลิกเรียนโดยไม่คิดเงิน
ความรู้รอบตัวต่างๆได้ถูกครูนำมาสอดแทรกไว้ควบคู่กับการเรียนการสอนเสมอๆ

..ต่างๆเหล่านี้ หาได้ยากกับครูในสมัยนี้ อย่างน้อยๆก็หาไม่ได้แล้วกับครูที่สอนอยู่ในสถาบันที่ติดกับบ้านของดิฉัน..

ดิฉันรำลึกถึงบุญคุณของคุณครูผู้ประสิทธิ์ประสาทวิชาให้ดิฉันเสมอมาค่ะ..

อ่านแล้ว...

นึกถึงมานี มานะ ปิติ ชูใจ อ่ะคะ

แต่เรื่องปลากระป๋องนี่ เด๋วนี้มีแบบห่วงแล้วนิ

งั้นก็เสร็จเรา อิอิ

แวะมาทักทายค่ะ

แวะมาขอบคุณสำหรับคำอวยพรวันเกิดค่ะ

ทีแรกว่าจะเข้ามาขอบคุณที่ไปทักทายที่ blog สักหน่อย
เข้ามาเจอเรื่องนี้พอดี
ไม่มี comment อะไรค่ะ
แต่กำลังจะไปเป็นครู
และตั้งใจว่าจะเป็นครูให้ดีที่สุดค่ะ
แล้วจะรายงานผลไว้ที่ blog นะคะว่าอาชีพครูสนุกไหม
(แต่คงอีกหลายเดือนแหละค่ะ ยังไงถ้าว่างก็แวะไปอ่านบ้างนะคะ^^)

แวะมาอ่าน เพื่อให้ได้ข้อมูล
แต่ทำไมกลับรู้สึกไม่สบายใจเลย

สวัสดีครับ
ถึงเวลาแล้วที่เราต้องมาทบทวนระบบการศึกษา
ไม่ต้องติดยึดว่าความรู้คือปริญญา

ถ้าอยากได้ความรู้ต้องเข้าสู่หมู่บ้าน
ถ้าอยากได้ปริญญาก็เข้ามหาลัย

แวะมาทายทัก ทักทายจ้า
เพิ่งจะมีเวลาว่าง มาท๊ากทายจ๊าว

ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมเยียนจ้า

ขอบใจนะครับ ที่แวะมาเม้นท์

ไม่ใช่หรอกจ๋า

เขาอยู่กะแฟนใหม่เขาน่ะ

ที่บอกว่าไม่ว่าง ก้อจริง

แต่ไม่ว่างแบบ

เขาคนที่เราคิดถึง

อยู่กะอีกคนน่ะ

เหอะๆ

เพิ่งตามเจอ

สวัสดีนะคะ

เราจะสอนคนอื่นได้อย่างไร
ถ้าเรายังไม่รู้จักสอนใจตัวเอง

ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมบล็อกผมนะครับ

That right..

OK LAAAAAAAAAA

ขอบคุณมากมายสำหรับคำอวยพรวันเกิดเด้อค้าเด้อ ยายหิ่นเข้ามาตอบช้าไปไม่ว่ากันนอะ เพิ่งเข้าบล็อกตัวเองอ่ะค่ะ เพลงโปรดยายหิ่นเลย แต่เสียดายไม่จบนอะ

กราบงาม ๆ สำหรับ "คุณครู" ผู้ให้ อย่างคุณ จขบ. ค่ะ


และขอบคุณสำหรับคำอวยพรวันเกิดค่ะ

การสอนที่ดี ไม่จำเป็นต้องยึดติดกับหนังสือ...
การเรียนที่ดี ไม่จำเป็นต้องยึดติดกับสถานที่เช่นเดียวกัน
...เสียงเค้าว่าพรรณนั้น..อิอิ
ครูที่เคยสอนเราได้ดีๆ ไม่เคยเอาหนังสือเรียนมาสอนเพียงอย่างเดียว ท่านเอาประสบการณ์จากของจริงมาสอน แล้วให้เราคิดเอง....วิธีแบบนี้ ดีมั่กมาก

ปล.ขอบคุณน๊า...ที่ไปชมที่บ้าน 55++
แหม...มีคนไปชอมว่า หน้าตาดี ต้องรีบมาขอบคุณเลยอะ...

ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมเยียนและสำหรับกำลังใจนะคะ

ซัมเมอร์แวะมาเยี่ยมค่ะ มาชวนไปชมรูปปากเซมุมกว้างในวันฝนตกค่ะ

ดูแลสุขภาพด้วยนะค่ะ ฝนตกบ่อยๆ

เดี๋ยวว่าช่วงปีใหม่จะกลับไปเยี่ยมพระธาตุพนม
อีกครั้ง เดี๋ยวจะมารายงานนะงับ ยังงัยขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมจ้า

เราว่า ทุกวันนี้จิตวิญญาณในการเป็นครู-อาจารย์ไม่เหมือนในอดีตแล้วหละคะ ในอดีตนี่ครู-อาจารย์แทบจะเรียกได้ว่าเป็นพ่อแม่คนที่สองของนักเรียนเลยทีเดียว คิดแล้วก็เศร้า เฮ่อ

เคยคิดอยากเป็นครู
และพยายามจนได้เป็นครู
สุดท้ายพอเปลี่ยนอาชีพอีกครั้ง
ก็รู้สึกว่าสิ่งที่เหมาะกับตัวเองที่สุด
ก็คือการเป็นครู

หน่วยงานใหม่ทำให้เรามีโอกาสได้เป็นครู
อีกครั้ง


ขอบคุณสำหรับคำอวยพรวันเกิดค่ะ

สวัสดีคะคุณครู......

....

ขอบคุณที่อุตส่าห์แวะไปอวยพรวันเกิดให้นะคะ
เคยเห็นบล๊อกวันเกิดของคนอื่นๆ ไม่เคยคิดเลยว่าจะมีวันนี้ของเรา
แอบซึ้งกับมิตรภาพ และน้ำใจออนไลน์จริงๆ

หลิงว่าครูที่ดีจะสามารถดึงความสนใจและความสามารถของเด็กได้เต็มที่ โดยไม่จำเป็นต้องมีตำแหน่งหน้าชื่อ เพียงแต่มียศความเป็นครูในหัวใจก็พอแล้วค่ะ ^^

ขอบคุณสำหรับคำอวยพรนะคะ

แว๊บมาอ่านแล้วนะคะ
อิอิ แต่ยังอ่านไม่หมด แสบตามากมาย จากลับมาอ่านอีกรอบ ขอบคุณทุกความห่วงใยนะคะ
เย็นนี้มังคุดทานข้าวแล้วค่ะ มะต้องเปงห่วง
พี่..อ่ะทานยาด้วยนะคะ เดี๋ยวมะหายนา

ปล.ครั้งหนึ่ง..เคยอยากเป็ นครู หลงรักการสอน แต่พอเรียนจบ ครูของมังคุด ไม่อยากให้มังคุดเป็นครู ท่านบอกว่า เลือกทางเดินที่ดีกว่าได้ ก็ อย่าเลือกมาเป็นครู......!!!

สวัสดีตอนสี่ทุ่ม

จิตใจคนยากแท้หยั่งถึงจริงๆนะคะ

ฝันดีนะคะ

การสอนที่ดีคือการสอนตัวเอง
ให้รู้จัก ดี ชั่ว ครับ

เราชอบเรียนกับครูที่ฮามีสาระแทรกค่ะมันช่วยในการจำ

สิ่งที่ผู้ใหญ่วัยอย่างเราอยากได้ คือ การสอนที่ทำให้เด็กคิดได้เองเป็น
คิดได้ว่าอะไรดี-ไม่ดี
คิดได้ว่าอะไรเหมาะสม-ไม่เหมาะสม
วิชาการเป็นเรื่องที่ใครๆก็เรียนรู้ได้
แต่ถ้าคิดไม่เป็น มันคงแย่ในทุกเรื่อง

เอาใจช่วย แม้ไม่มีคำนำหน้าว่า ผศ. รศ. ศ.
ก็สามารถสอนความคิดกันได้

สวัสดีค่ะคุณบ้าได้ถ้วย
วันนี้สมุยอากาศขมุกขมัวมากเลย
ลมก็พัดมาเย็นๆ
มันน่านอนอยู่กับบ้านจริงจริ๊งเลยค่ะ

แวะมาทายทัก ทักทายค่า อิอิ

ตราบใดที่ค่านิยมของคนคือปริญญา

ค่านิยมของพ่อแม่คือเข้ามหาวิทยาลัยดังๆ

ค่านิยมของเด็กคือเรียนเพื่อสอบได้สอบผ่าน

ค่านิยมการเรียนเพื่อให้รู้จึงไม่เกิด

ตราบนั้นจะปฏิรูปอย่างไร การศึกษาไทยก็อยู่ในวังวนเดิม

เป็นครูที่ดีได้แน่ๆ ค่ะ
แค่อย่าลืมวัยเด็ก อย่าลืมคิดแบบเด็ก



อ้อ


ฉัน กับ พ่อ ... ความรัก และน้ำตา ภาคต่อมาแล้วค่า

แหะๆ เขียนเรื่องผ่าตัดเสร็จแล้ว

ครั้งแรกกับการผ่าตัดริดสีดวง

ลองไปอ่านกันดูนะครับ

แล้วก็ ขอบคุณเพื่อนๆทุกคนมากครับ
ที่ให้กำลังใจมาตลอด วันนี้พอนั่งไหว
เลยแวะมาตอบ blog เพื่อนๆ นะครับ

เคยสอบได้ เป็นครู แต่ไม่ไป 55+ กัวว

ขอบคุณสำหรับกำลังใจดีๆนะค่ะ

หวัดดีค่ะคุณบ้าได้ถ้วย ขอบคุณที่แวะไปทักทายที่บล็อกนะคะ ถ้าเราเขียนเรื่องต่อไปเสร็จเมื่อไหร่ อย่าลืมไปอ่านต่อนะ อิอิ

ดิฉันอยากได้คุณครูเหมือนแต่ก่อนคะ
เดียวนี้สังคมเปลี่ยนไปมากเลย
เด็กๆไม่ค่ยเชื่อฟังคุณครูเลย

สวัสดีค่ะ ขอบคุณที่ทักทายบล็อกนะคะ เมื่อก่อนเคยคิดอยากเป็นครูเหมือนกัน นะ

เอ่อ ช่วยหนูทำวิจัยหน่อยจิค๊ะ

จะแย่อยู่แล้ว

ขอบคุณที่เข้าไปเม้นนะค๊ะ

เอ่อ อยากจะแอบถามว่า สอนอยู่ที่ไหนคะ ?? ในสุราษฎร์เหรอคะ??

อำเภอที่เราอยู่ก็ไม่มี 7-11 นะ มันจะที่เดียวกันรึเปล่าเนี่ย!!

การให้อภัยและให้โอกาสทั้งตัวเองและผู้อื่น เป็นสิ่งที่คนเราต้องมีค่ะ ให้โอกาสและให้อภัยเสมอค่ะ เสียงเค้าว่ากันพรรณนั้นค่ะ ฝันดี/มีความสุขมากมากนะคะ

การให้อภัยและให้โอกาสทั้งตัวเองและผู้อื่น เป็นสิ่งที่คนเราต้องมีค่ะ ให้โอกาสและให้อภัยเสมอค่ะ เสียงเค้าว่ากันพรรณนั้นค่ะ ฝันดี/มีความสุขมากมากนะคะ

แวะมาเยี่ยมเยียนค่ะ


ปล.ขอบคุณที่แวะไปอวยพรวันเกิดให้นะคะ ขอสิ่งๆๆจงกลับคืนแด่ผู้อวยพรเช่นกันค่ะ

คำนำหน้าชื่อ มีแต่ มรว.เท่าน้าน
แม่เรียกว่า ....

วันนี้ไปฉลองฮาโลวีนที่ไหนเอ่ย ว่าแต่เสื้อแดงนี่ฝั่งไหนคะ

ขอบคุณค่ะ สำหรับกำลังใจ

แวะมาทักค่ะ

แวะมาทักทายค่ะ

อ่านที่ คุณบ้าได้ถ้วยเ ขียนแล้ว ไม่รู้จะอธิบายมาเป็นคำพูดยังไง

จริงจ๊ะ เห็นด้วย..จิตที่เป็นอิสระนี้ละ..ทำให้เรามีความสุข สงบเย็น..เดินหน้าในสิ่งที่ถูกต้อง..ลุยเลย..

หายไปไหน เอ่ย คิดถึงนะค่ะ

ขอบคุณที่แวะไปอวยพรวันเกิดให้น่ะค่ะ
โทษฐานที่แวะไปเยี่ยมสองครั้งแล้ว ครั้งนี้จะขอแอดล่ะค่ะ

คุณครู หายไปไหนแล้วครับ

สวัสดียามเช้าค่ะ ยินดีมากๆที่ได้รู้จัก กับอาชีพปลัดอำเภอถ้าไม่ชอบ ก็คงมีทางเดียวล่ะคะ เรียนต่อโท คงไม่หันเหไปทางไปทางไหนแล้วล่ะค่ะ ^-^

แวะมาทักทายคะ

เมื่อไหร่จะup blog ซักทีอ่ะ

รออ่านอยู่น๊า

ขอให้มีความสุขกับชีวิตค่ะ

สู้ ๆ สู้ตาย

มาขอบคุณสำหรับ Birthday Card ครับ ขอให้มีความสุขมากๆเช่นกันครับ

หวัดดีค่ะ

แวะมาบอกว่ามีนิทานมาเล่าสู่กันฟังที่บลอกนะคะ ว่างๆ ก็เชิญไปอ่านกันค่ะ

[ของตกแต่งโดนๆคลิกเลย]

ข อ บ คุ ณ ข อ บ คุ ณ ข อ บ คุ ณ ค่ ะ

ขอบคุณสำหรับคำอวยพรวันเกิดที่มอบให้ป้า
ขอให้สิ่งดีๆทั้งหมดย้อนกลับมาที่ คุณบ้าได้ถ้วย เป็นหลายเท่าทวีคูณ

ช่วงนี้ที่หายไปนานเพราะคอมลาป่วยค่ะ
กว่าหมอคอมจะมาดูให้และแก้ไขได้เรียบร้อยก็กินเวลาหลายวัน

เห็นด้วยกับคุณบ้าได้ถ้วยค่ะ และขอเป็นกำลังใจ

รักษาสุขภาพ และมีความสุขกับวันดีๆทุกทุกวันนะคะ

แวะทักทายกันยามเช้านะค่ะ ^^

ขอบคุณมากค่ะ สำหรับคำอวยพร

ขอให้มีความสุขทุกๆวันนะค่ะ

ขอบคุณมากๆ ครับสำหรับคำอวยพรวันเกิด ขอจงมีความสุขสถิตย์อยู่คู่เสมอนะครับ

ขอบคุณค่ะ สำหรับคำอวยพร .. ขอให้ได้รับเช่นกันค่ะ

ขอบคุณนะค๊าที่แวะไปอวยพรวันเกิด
ขอให้มีความสุขสดชื่นเช่นกันค่ะ

ชอบงานเขียนมากเลยค่ะ
ถ้าสนใจอยากทำพ็อคเก็ตบุ๊ค
ลองส่งต้นฉบับมาให้ทางสนพ.พิจารณาได้นะค่ะ
สนพ.บ้านหนังสือโกสินทร์ และสนพ.ต้นบุญ
ผลิตหนังสือธรรมพัฒนาจิตใจ หรืออาจเป็นแนวอื่นก็ได้ ที่อ่านแล้วรู้สึกสบายใจ ไม่เสียดสีศาสนาอื่น
ให้สาระความบันเทิง อาจเป็นท่องเที่ยว หรือนิยายฯลฯ
สนใจสามารถสอบถามได้ที่ 0-2872-5452 หรือ tonboonbooks@hotmail.com
และสามารถเข้าชมหนังสือเราได้ที่//tonboonbooks.tarad.com เพื่อสร้างความมั่นใจ ยังไม่พอ ยังสามารถอ่านบางส่วนของหนังสือได้ที่ https://www.bloggang.com/mainblog.php?id=bookscafe (คุณเคยเข้ามาอ่านแล้ว)
หวังว่าเราคงมีโอกาสได้ร่วมงานกันนะค่ะ

ไหม^^