พาไปเที่ยวในร้านซุปเปอร์จีนที่ Elmhurst นิวยอร์ค
วันนี้ตั้งใจกันอยู่แล้วว่าจะขับรถเข้าไปที่ Elmhurst, Queens เพื่อไปซื้อกับข้าวที่ซุปเปอร์จีน คือ 'ตั้งใจ' และ 'ต้องไป' ค่ะ เพราะในตู้เย็นมันแทบจะไม่มีอะไรให้ทำกับข้าวแล้ว หมายถึงกับข้าวไทยนะคะ เพราะถ้าเป็นกับข้าวทั่วๆไป ที่ไม่ได้จำเป็นต้องใส่เครื่องเคราแบบไทย ก็พอซื้อได้จากซุปเปอร์ฝรั่งในเมืองนี้ค่ะ
เราชอบไป Elmhurst มากกว่าเข้าไปที่ไชน่าทาว์นในแมนฮัตตันค่ะ ข้อแรกคือ.. ใกล้กว่า รถไม่ติดมาก ที่จอดรถหาได้ง่ายกว่า ..และไม่ต้องเดินไกลมากจากที่จอดรถไปยังตัวร้าน ข้อสองคือ.. มันมีทุกอย่างในร้านเดียว ทั้งกุ้ง หอย ปู ปลา หมู ไก่ ผักสด ผลไม้ ขนม ของใช้ ฯลฯ ให้ความรู้สึกประมาณไปตลาดอ.ต.ก. กับ โลตัส ยังไงยังงั้นค่ะ
จากบ้านไป ก็ประมาณ 40 นาทีค่ะ ถ้าไม่ใช่ช่วง rush hours (ถ้าไปไชน่าทาว์นก็ประมาณ 1 ชั่วโมง ยังไม่นับต้องไปวนหาที่จอดรถ แล้วเดินไกลอีก ...แต่ถ้าอยากไปเดินดูของอื่น นอกจากซื้อกับข้าว ไปไชน่าทาว์น จะมีอะไรให้ตื่นตาตื่นใจมากกว่าเยอะค่ะ)
ที่ Elmhurst มีร้านอาหารไทยหลายร้านค่ะ เอาที่เห็นๆเวลาไปนี่ก็ อืมม์ม...5 ร้านแล้ว (แต่คุณ K ไม่ยอมพาไปทานเลยยยย )
มีร้านขายของๆคนไทยอีก 3 ร้าน ..ไม่ใหญ่นะคะ แต่ก็มีของไทยๆเยอะค่ะ ยาก็มีค่ะ...มียาหม่อง ยาสีฟันวิเศษนิยม ผงพิเศษตราร่มชูชีพ ยาแก้อักเสบ ทิฟฟี่ แป้งเด็กแคร์ ฯลฯ มีอาหารสำเร็จที่คนไทยที่อยู่แถวๆนั้น (เดาว่า) เอามาฝากวางขายด้วยค่ะ
แต่ส่วนมากจขบ ชอบไปซื้อที่ร้านซุปเปอร์จีนมากกว่าค่ะ เพราะมีของอื่นๆด้วย นอกจากว่าอยากจะได้ผักไทยๆที่ซุปเปอร์จีนไม่มี จขบ ก็จะไปแวะร้านไทยบ้างบางทีค่ะ เช่นวันนี้.. อยากได้ใบกระเพรา เลยแวะไปที่ร้านไทยเล็กๆห่างจากซุปเปอร์จีนไปประมาณ 5 นาที (เดินค่ะ) แต่ปรากฎว่าหมด เลยได้ใบชะพลู กับชะอม มาแทน ...มีใบตำลึงด้วยนะคะ แต่ไม่ได้ซื้อมาค่ะ
คุณ K ชอบเจอคนไทย เพราะฮีชอบพูดภาษาไทย พูดเป็นอยู่สองคำเองแหละ คือ "สวัสดีครับ" กับ "ขอบคุณครับ" แต่พูดชัดมากกกกค่ะ! แล้วเวลาฮีพูดกับคนไทย ฮีมักจะได้รับคำชม (จนหน้าบาน) ว่าฮีพูดเก่งมากกก ชัดมากกกก ก็เลยชอบเจอคนไทยค่ะ เพราะจะได้พูดสองคำนี้ไง อย่างวันนี้ เวลาจ่ายเงิน แล้วคนขายทอนเงิน.. ฮีก็จะ " ขอบคุณครับ" ชัดถ้อยชัดคำมาก
ร้านซุปเปอร์จีนที่ Elmhurst ที่เราไป มีอยู่สองร้านค่ะ เดินถึงกันเลย
มาดูกันค่ะว่าในร้านมีอะไรบ้าง
ดูไม่ค่อยสะอาดเนี้ยบ เป็นระเบียบแบบซุปเปอร์ฝรั่ง แต่ถูกใจเราดี เพราะเหมือนเดินตลาดบ้านเรา แถมในร้านก็หัวสีดำๆทั้งน้าน
อยากทำเผือกกวน แต่ยังไม่รู้วิธี (ที่ง่ายๆ) ค่ะ
คะน้าสดกรอบมากค่ะ
มะระ ..อืมม์ม วันหลังจะต้มจืดมะระค่ะ ตอนนี้ยังไม่อยากมาก
กระเจี๊ยบ นี่นอกจากต้มกินกับน้ำพริก ทำอะไรได้มั่งคะ? จขบ ไม่สันทัดเลย
ใบกุยช่าย ดอกกุยช่าย..จขบ ชอบทานผัดดอกไม้กวาดกับตับหมูค่ะ
ที่จขบ ถืออยู่ในมือคือผักบุ้งจีนงามๆค่ะ
ชอบผักเมืองนอกอย่าง...มันใหญ่โตสะใจอ่ะ
อันนี้ไรไม่รู้ เหมือนว่านหางจระเข้ ..ใช่ป่าวคะ?
มุมนี้มีถั่วงอก หน่อไม้ต้ม ข้าวโพดอ่อน ผักกาดดอง
มุมนี้บ๊ะจ่าง ..ไม่รู้อร่อยมั๊ย วันหลังจะซื้อมาลองทานค่ะ
นี่เลย...ซาละเปาห้าร้อยแปดชนิด (เว่อร์ไปหน่อยค่ะ )
แต่จริงๆนะคะ มันมีให้เลือกเยออออะมากจริงๆ ทั้งไส้หมู ไส้หมูแดง ไส้ไก่ ไส้ครีม ไส้เผือก ไส้ถั่วแดง ไส้ผัก (เจ) และหมั่นโถว แล้วแป้งก็นุ่มหนาทุกยี่ห้อ ..ก้อแหม..คนจีนทำเอง ยังไงก็มือโปรกว่าจขบ อยู่แล้ว ขนมจีบ ฮะเก๋า กุยช่าย ปาท่องโก๋ ฯลฯ มีหมดค่ะ
นี่ยังไม่ทั่วนะคะ แค่น้ำจิ้ม หุ หุ แต่แบล็กเบอร์รี่ของคุณ K เกิดแบตหมดค่ะ (ฮีเป็นคนเดินถ่ายให้ค่ะ ขืนเอากล้องไปถ่ายในร้านเขาแบบโจ่งแจ้ง อาจโดนร้านเขาไล่ตะเพิดออกมา)
เรื่องของเรื่องก็คือ... ตอนที่จขบ เดินหยิบโน่น เลือกนี่ เห็นอะไรไทยๆ ก็จะบอกคุณ K ว่า "นี่ถ้าน้องสาว (แม่บ้านครอว์ฟอร์ด) มาเห็น ต้องร้องกรี๊ดดดแน่เลย" สักพัก ...ก็เห็นคุณ K ควักแบล็กเบอร์รี่มากดๆๆ แล้วบอกเราว่า ไอถ่ายรูปไว้ แล้วยูเขียนลงบล็อกให้เพื่อนๆยูเห็นแล้วกัน ว่ามีอะไรขายที่นิวยอร์คบ้าง.. 'I would like to thank you here for your wonderful idea na ja'
เอ้า! กลับมาเข้าเรื่องค่ะ... คือ..ว่าจะถ่ายช่วงที่เป็นเครื่องใช้ในครัว เลยไม่ได้ถ่ายมาเพราะแบตหมดซะก่อน แต่ว่าครกหิน รังถึง ...คอนเฟิร์มว่ามีขายค่ะ!
กลับบ้านมาเปิดถุง ..ดูว่าจขบซื้อไรมาบ้างงงง...
ชะอมและใบชะพลูนี่จากร้านไทยค่ะ
หัวปลี...คุณ K อยากกินต้มข่าไก่ใส่หัวปลีค่ะ ข้างๆคือเส้นใหญ่ ของโปรดคุณ K เหมือนกัน (มีอะไรไม่โปรดมั่งหว่า ..นึกไม่ออก ) ฮีชอบกินเส้นใหญ่ผัดขี้เมา ผัดซีอิ๊ว ราดหน้า มากค่ะ
ผักชีฝรั่ง
คะน้า และกวางตุ้ง
ใบกุยช่าย และโหระพา
เป็นอันสรุปว่าอยู่เมกาก็มีของกินเหมือนอยู่บ้านเลยค่ะ ไม่เหมือนตรงที่ เราต้องลงมือทำเองทุกมื้อๆนี่แหละ
December 13, 2010
Create Date : 16 ธันวาคม 2553 |
|
6 comments |
Last Update : 20 ธันวาคม 2553 6:09:36 น. |
Counter : 2067 Pageviews. |
|
|
|
แค่ดูรูปแรกในร้านจีน สาวนะกำลังนั่งทานข้าวกับคั่วกลิ้งอยู่พอดี กำลังเคี้ยวเพลินๆเผ็ดด้วย หยุดเลยค่ะพี่ ลืมเผ็ดวางจานแล้วก็ตั้งใจดูรูปอย่างเดียว คิดแล้วอยากไปอยู่นิวยอร์คจังเลยยยยยยย แง๊ๆๆๆ
ยิ่งเห็นพี่อ๋อหยิบผักโน่นนี้ยิ่งอิจฉา (แต่ไม่ริษยานะ อิอิ) และก็ขอชมตากล้องด้วยค่ะ ถ่ายได้ทันใจจัง ศรีภรรยา หยิบผักอันใหน คุณ K ก่ายรูปไว้ นี่แสดงว่า เดินตามต้อยๆ ไม่ให้แฟนต้องเดินเดียวเลยนะเนี่ย อิอิ กลัวมีคนแอบมอง พี่อ๋อ แน่เลย
อิอิ ผักที่พี่อ๋อซื้อมาแอบเห็น กระเพรา นะอยากหยิบมาทั้งมัดเลย เผือกอีกหัวเบ้อเร่อเลย ที่เด็ดสุดกำลังปรารถนาเลยคือ หัวปลี (บ้านสาวเรียก ปลีกล้วยค่ะ) พี่อ๋อเอามา ต้มกะทิ กินกับน้ำพริกนะ หรอยสุดยอดเลยพี่ หรือไม่ก็ แกงเลียง สุดยอดเหมือนกัน แต่ที่แน่ๆ กินกับขนมจีน อืมมมม โอ้ยยยอยากได้ไปหมดบรรยายไม่หมดเลย ฮ่าๆๆ