ข้า...
เคยหลงวกวนกับของสวยงาม
ให้ค่า ตีราคา จากเปลือกหุ้ม รูปลักษณ์ภายนอก
นอกจากข้า คนอื่นก็ชอบของสวยงาม

จนเมื่อวันหนึ่ง สิ่งสวยงามสูญสลาย
บางชิ้นยังคงราคา บางชิ้นไม่เหลือราคาและใดๆ
เป็นเพียงเศษซากของช่วงเวลาในชีวิต

คนๆหนึ่งไม่สวยงามเข้ามาเติมเต็มหัวใจ
ข้าไม่ได้คาดหวังคุณค่า แต่เจ้าเพิ่มคุณค่าในตัวเจ้า
จนข้ามิอาจปฎิเสธได้...

เจ้ามีค่าเกินกว่าจะตีราคา
คุณค่าของคนไม่อาจวัดเป็นหน่วยใดๆ
ใจของข้าสุข สดใส มิใช่ได้รับของมีค่า
แต่สุขเพราะหัวใจสัมผัสได้ถึงคุณค่ามากมายในตัวเจ้า

ข้า...
เห็นค่าในตัวเจ้า เท่ากับข้าเห็นค่าในหัวใจของตัวเองเช่นกัน

Create Date : 12 ธันวาคม 2553
Last Update : 12 ธันวาคม 2553 17:33:44 น.		17 comments
Counter : 852 Pageviews.
Share Tweet