ยากนัก...
บางครั้งชีวิตคนเราก็หาคนเข้าใจแสนยากเย็น
ร้อยคนอาจมีเพียงหนึ่ง
ที่มีแนวความคิดไปในทิศทางเดียวกัน
พูดคุยในเรื่องเดียวกัน
ชอบดูหนังแนวเดียวกัน
ชอบกินขนมบางอย่างเหมือนกัน
ชอบไปเดินเล่นในที่ที่เดียวกัน
ฯลฯ....
ใครนั้นไม่ได้เป็นเพื่อนรัก
ใครนั้นไม่ได้เป็นคนที่แอบรัก
ใครนั้นไม่ได้อยู่ในฐานะใดๆ
แต่ "ใครนั้น" เป็นคนที่ต่ออายุวันๆหนึ่งอันน่าเบื่อหน่ายให้น่าอยู่ขึ้น
แค่เพียงได้พูดคุยกันวันละไม่ถึงครึ่งชั่วโมง
ความสำคัญของ ใครนั้น มีค่ามาก ณ สถานที่ชวนอึดอัดที่หนึ่ง
ณ ห้วงเวลาหนึ่ง...
ในวันที่หัวใจเซ็งเศร้าแต่เช้าตรู่
หากเหลือบตาไปเห็นรองเท้าคู่นั้นถอดไว้
หัวใจพลันมีความสุขขึ้นอีกเล็กน้อย...
Free TextEditor
หมิหงมิงไม่ร้องไห้แล้วล่ะครับ
ไปโรงเรียนแสนสุขใจครับ