ฝนพรำเหมือนข้ารำพึงความคิดถึงลบเลือนหมือนคราบเมฆยามสนธยา.... ณ.รุ่งสางสดชื่นฝนยังพรำเหมือนข้ารำพึงเดียวดายกลางหนาวเหน็บอยากเก็บเม็ดฝนหล่นสายใส่ตะกร้าฝากใครบางคน จ่อมจมอยู่กับบรรยากาศจนฝนพรำสุดท้ายข้ารำพึง....ฝนหยดสุดท้ายที่ปลายฟ้าข้ามอบให้เจ้า....
ฝนพรำเหมือนข้ารำพึงความคิดถึงลบเลือนหมือนคราบเมฆยามสนธยา....
ณ.รุ่งสางสดชื่นฝนยังพรำเหมือนข้ารำพึงเดียวดายกลางหนาวเหน็บอยากเก็บเม็ดฝนหล่นสายใส่ตะกร้าฝากใครบางคน
จ่อมจมอยู่กับบรรยากาศจนฝนพรำสุดท้ายข้ารำพึง....ฝนหยดสุดท้ายที่ปลายฟ้าข้ามอบให้เจ้า....
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
"คราบเมฆ" เป็นคำที่เพราะดีครับ
ไม่เคยเห็นคนใช้ด้วย
เป็นคำที่พอใส่ลงไปในบทกวีแล้ว
ช่วยขยายภาพให้ชัดเจนได้มากขึ้นจริงๆครับ