Group Blog
ไมกับรีน 1
ไมกับรีน 2
ไมกับรีน 3
ไมกับรีน 4
รวมเรื่องสั้นๆ ของ GTW
สมุดเยี่ยม
นิยายกำลังภายใน แนว GTW
กระบี่รันทด
ไมกับรีน 5
ไมกับรีน 6 - ไปจนจบ
ฝันสยอง
Nativity in black
รีวิว
กุมภาพันธ์ 2548
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
20 กุมภาพันธ์ 2548
ไมกับรีน 4 (บ้าน)
All Blogs
ไมกับรีน 4 (บ้าน)
ไมกับรีน 4 (บ้าน)
ไมกับรีน 4
เพียงแวบเดียวที่สายตาคมกริบจับภาพจรวดพุ่งออกมาจากหลังโขดหิน เด็กสาวก็สามารถจับวิถีของจรวดขนาดเล็กลูกนั้นได้ทันที ทั้งยังคำนวณเจตนาของผู้ยิงได้เช่นกัน
ไม่มีการเสียเวลาแม้แต่เสี้ยววินาที เธอพุ่งตัวลอยข้ามโขดหินเบื้องหน้าด้วยความรวดเร็วสุดชีวิต
ร่างยังไม่ทันแตะพื้นทรายด้วยซ้ำ เสียงตูมสนั่นพร้อมกับเปลวไฟกลุ่มควันและเศษหินพุ่งกระจายออกจากโขดหินด้านหลังกระจายเป็นไฟพะเนียง บางส่วนพุ่งลงพื้นทรายเฉียดใบหน้าของจิ้งจอกทะเลน้อยไปหวุดหวิด หากไม่มีโขดหินบังเอาไว้งานนี้คงปางตาย
กลุ่มควันพัดผ่านไปตามแรงลมบดบังบริเวณนั้นไปครู่หนึ่ง เด็กสาวพลิกตัววาดกระบอกปืนลูกซองสั้นไปทิศทางที่จรวดพุ่งมาโดยอัตโนมัติ
ขณะที่ม่านควันเริ่มเบาบางลงเงาร่างตะคุ่มของใครคนหนึ่งกระโจนขึ้นมาบนโขดหินห่างออกไปประมาณห้าหกเมตร การเคลื่อนไหวเต็มไปด้วยความรวดเร็วคล่องแคล่วเหมือนคนผ่านการฝึกปรือการต่อสู้มาโดยเฉพาะ
แต่ไม่เร็วไปกว่านิ้วของเด็กสาวที่เหนี่ยวไกเปรี้ยงออกไปเสียงกึกก้องชายหาด
ประกายไฟสว่างวาบเหมือนยิงไปโดนโลหะสักอย่าง
จิ้งจอกทะเลน้อยไม่ยอมดูผลการยิงครั้งแรก อาศัยความชำนาญบรรจุกระสุนนัดต่อไปขณะที่ลุกขึ้นนั่งชันเข่าซัดตูมออกไปแถมท้ายอีกหนึ่งนัด
เห็นชัดว่าร่างกำลังจะโถมลงมาจากโขดหินหมุนคว้างเป็นนกปีกหักหัวปักลงไปด้านข้าง อาวุธในมือหลุดมือลอยกระเด็นขึ้นสูงก่อนหล่นลงปักลงบนพื้นทรายแถวนั้น
เด็กสาวบรรจุกระสุนอีกครั้งค่อยลุกขึ้นรอจนควันจางหายไป
ตำแหน่งที่คนลึกลับหล่นลงเมื่อครู่เหลือแต่ร่างรอยบนพื้นทรายและเลือดเป็นทางอ้อมหายไปด้านหลังของโขดหินและสุมทุมพุ่มไม้
จิ้งจอกทะเลน้อยรี่ตามองอย่างครุ่นคิด ระยะยิงใกล้ขนาดนั้นกระสุนลูกโปรยยังไม่กระจายมากถึงจะเป็นอาวุธแบบโบราณแต่พลานุภาพของมันสามารถปลิดชีพคนได้อย่างง่ายดาย หากคนเมื่อครู่โดนเข้าไปสองนัดยังสามารถตะกายหนีได้อีก เป็นเรื่องที่ค่อนข้างเหลือเชื่อ
จิตสังหารยังหลงเหลืออยู่
เด็กสาวค่อยเคลื่อนกายตามรอยเลือดหยดเป็นทางไปอย่างระมัดระวังโสตประสาททุกส่วนอยู่ในสภาพตื่นตัวพร้อมเคลื่อนไหวโต้ตอบการโจมทุกชนิด
ขณะที่อ้อมหลังโขดหินสองลูกไปจิตสังหารที่รับรู้รุนแรงขึ้นทุกขณะจิตนั่นหมายถึงฝ่ายตรงข้ามกำลังรอจังหวะเล่นงานอยู่ที่ใดที่หนึ่งแถวนั้น เด็กสาวสะงักฝีเท้าคุกเข่าลงตั้งหลักสายตาคมกริบสำรวจพื้นที่รอบๆประเมินสถานการณ์
ถ้าอ้อมโขดหินสูงเกือบสามเมตรลูกนี้ออกไปก็จะมุ่งสู่เนินสูงและถัดออกไปก็เป็นแนวป่าแล้ว
เด็กสาวเดินตรงไปอีกสามสี่ก้าว
จิตสังหารก็ทวีความเข้มข้นขึ้นเช่นกัน
แต่แล้วจิตสังหารที่เข้มข้นจนบรรยากาศหนักอึ้งตึงเครียดก็ดับวูบลงเฉยๆ
เด็กสาวขมวดคิ้วอย่างสงสัย...สภาพการแบบนี้หมายถึงฝ่ายตรงข้ามไม่คิดลงมือแล้ว แต่ไฉนจู่ๆ กลับล้มเลิกความคิดการโจมตีเอาดื้อๆ บางทีอาจตายไปแล้วก็ได้
จิ้งจอกทะเลน้อยนิ่งคิดครู่หนึ่งจึงค่อยเดินอ้อมโขดหินไป
ทันทีที่โผล่พ้นแนวหินเด็กสาวก็ตัวเย็นเฉียบเมื่อเห็นปากกระบอกเครื่องยิงจรวดขนาดเล็กเล็งจ่อมาห่างออกไปไม่ถึงฟุต
สิ่งนี้นอกเหนือความคาดหมายของเธอจริงๆ ไม่มีจิตสังหารเลยสักน้อยนิดจนทำให้เดินเข้ามาติดกับอย่างง่ายดาย !!
อย่าขยับ ไม่งั้นหัวเธอหลุดจากบ่าแน่
เสียงเฉียบขาดสำทับมาพร้อมกับปากกระบอกเครื่องยิงจรวดจ่อเข้ามาติดหน้าผาก
ไม มือสังหารคนนั้นนั่นเองที่นั่งอยู่บนโขดหินเล็กๆยกเครื่องยิงจรวดพาดบ่าเล็งมาที่เด็กสาวสีหน้าเคร่งเครียดจริงจังหากนัยน์ตากลับพราวไปด้วยรอยยิ้ม
เด็กสาวพอตั้งสติได้ก็ทำตาเขียวเอามือปัดปลายกระบอกเครื่องยิงจรวดออกไปแรงๆ
เล่นบ้าๆ ใจหายหมด
ไมหัวเราะก่อนโยนเครื่องยิงจรวดมาให้ พลางบอกอีกว่า
เอ้า..เอาไปขายก็คงได้ราคาดี เห็นเธองกดีนักไม่ใช่เหรอ ไม่ต้องห่วงว่าเจ้าของเขาจะตามมาทวงหรอก ปานนี้คงเที่ยวนรกอยู่มั้ง
เด็กสาวค้อนขวับ มือรับของไว้แต่ชะเง้อมองไปทางด้านหลังของไม ร่างในชุดสีเทาคว่ำหน้าพาดอยู่บนโขดหิน
ฉันมาก็เจอหมอนี่กำลังนั่งเล็งเครื่องยิงจรวดไปทางที่เธอจะโผล่มาพอดี ดีนะที่ฉันมาเจอเสียก่อนไม่งั้นเธอเละไปแล้ว
ฉันไม่โง่พอที่จะเดินมาให้มันยิงหรอก เด็กสาวเถียง ไมทำตาโตแล้วแสร้งทำหน้าแปลกใจพลางย้อนถามว่า
แล้วทำไมเมื่อกี้เห็นยืนทำตัวแข็งเกือบจะเป็นลมอยู่ต่อหน้าฉันไม่ใช่เหรอ
เด็กสาวเม้มปากแน่นวางเครื่องยิงระเบิดลงก่อนหยิบก้อนหินแถวนั้นขึ้นมาปาเต็มแรงไปที่คนกวนประสาท ไมยิ้มพลางเอื้อมมือรับไว้อย่างง่ายดายแล้วโยนทิ้งไปพลางมองหน้าอีกฝ่าย แบมือออกเหมือนจะบอกว่าเรื่องจิ้บจ้อย
บางทีเธอก็กวนประสาทคนเป็นเหมือนกันนะ
เด็กสาวพูดครึ่งยิ้มครึ่งบึ้ง ไมหัวเราะอีกบอกว่า
ก็ติดนิสัยมาจากเธอนั่นล่ะ
เธอรู้จักพวกนี้ไหม เด็กสาวเปลี่ยนเรื่อง หันไปมองร่างในชุดสีเทา ไมมองหน้าเด็กสาวครู่หนึ่งก่อนถอนใจบอกว่า
ฉันควรจะเป็นฝ่ายถามเธอต่างหาก...คนพวกนี้ไม่ใช่พวกที่ไล่ล่าฉันเมื่อวานเลย และฉันคิดว่าเป้าหมายที่แท้จริงไม่ใช่ฉันสักหน่อย แต่อยู่ที่เธอต่างหาก
เด็กสาวไม่ตอบ สีหน้าท่าทางเต็มไปด้วยแว่วครุ่นคิดแล้วจู่ ๆ เหมือนนึกอะไรได้ เธอร้องเสียงดังว่า
ยาย...ฉันต้องรีบกลับบ้านไปดูยายแล้ว เป็นอะไรหรือเปล่าก็ไม่รู้
พูดจบ จิ้งจอกทะเลน้อยผู้เต็มไปด้วยปริศนาก็เผ่นไปทางแนวป่าด้วยท่าทางรีบร้อน ไมเผ่นตามมาติดๆ ดึงบ่าอีกฝ่ายไว้ร้องบอกเสียงเฉียบขาด
อย่าวู่วาม บางทีเธออาจวิ่งเข้าไปติดกับ
เสียงของไมเต็มไปด้วยความเด็ดขาดจนเด็กสาวชะงักก่อนหันกลับมามองหน้าไมบอกด้วยเสียงที่เต็มไปด้วยความร้อนใจวิตกกังวล
ฉันสังหรณ์ใจว่ายายอาจเกิดเรื่องไม่ดี...
มือสังหารสาวก็รู้สึกอย่างนั้นเหมือนกัน บีบไหล่เด็กสาวแรงๆ บอกว่า
เธอนำทางไปแต่อย่ารีบร้อน ฉันจะไปเป็นเพื่อนเธอ
มันไม่ใช่เรื่องของเธอเลยนะ
ทำไมจะไม่ใช่ ก็เธอบอกเองนี่นาว่าจะพาฉันไปพักบ้านเธอ ตอนนี้ก็ไปได้แล้ว
ไมว่าพลางผลักอีกฝ่ายให้เดินต่อ เด็กสาวไม่ยอมเสียเวลาอีกกึ่งวิ่งกึ่งเดินลดเลี้ยวไปตามเนินเขาผ่านหมู่โขดหินและสุมทุมพุ่มไม้อย่างชำนาญทางโดยมีไมตามไปติด ๆ
ตัดผ่านป่าทึบเต็มไปด้วยต้นไม้สูงแผ่กิ่งใบบดบังแสงแดดจนมืดครึ้มเกือบครึ่งชั่วโมงจึงหลุดออกมาจากป่าดงดิบมาถึงเชิงเขาอีกด้านหนึ่งที่บรรยากาศปลอดโปร่งขึ้นมาบ้าง ด้านหลังเป็นป่าทึบซึ่งเพิ่งผ่านมาด้านหน้าสูงขึ้นไปเป็นเนินเขาสวยงามราวภาพวาด
กระท่อมหลังใหญ่ปลูกริมธารน้ำไหลเอื่อยคดโค้งไปตามเชิงเขาแก่งหิน สะพานไม้ทอดข้ามไปยังกระท่อม
เด็กสาวทำท่าจะเผ่นข้ามสะพานไปแต่มือของไมดึงบ่าเอาไว้
กระท่อมริมธารกลางป่าใหญ่ความจริงเป็นภาพที่สวยงามราวในฝัน แต่ตอนนี้คงเป็นฝันร้ายไปแล้ว
ราวสะพานไม้มีร่างของคนชุดสีเทาคว่ำพาดค้างอยู่มือห้อยลงด้านล่าง ปลายนิ้วยังคงมีเลือดหยดสู่ธารน้ำไม่ขาดสาย กระท่อมพังทลายไปแถบหนึ่ง ในอากาศยังมีกลิ่นไอแห่งความตายหลงเหลืออยู่ พุ่มไม้ต้นไม้ที่อยู่รอบๆกระท่อมรัศมีสิบเมตรล้มระเนระนาดบางต้นหักกลางติดไฟลุกท่วมสภาพเหมือนเพิ่งเป็นสถานที่มีการต่อสู้กันอย่างรุนแรงดุเดือดไม่นานมานี่เอง
ไมสำรวจอยู่แวบเดียวแล้วดึงแขนเด็กสาวเผ่นขึ้นไปบนกระท่อม
Create Date : 20 กุมภาพันธ์ 2548
Last Update : 20 กุมภาพันธ์ 2548 18:07:46 น.
4 comments
Counter : 1412 Pageviews.
Share
Tweet
โห จารย์ ทำไมทำแบบนี้ล่ะ ตกลงเป็นไง ค้างจริง ๆ เลย จบแบบนี้ได้ไง
โดย: คนของความเหงา IP: 203.172.35.11 วันที่: 20 กุมภาพันธ์ 2548 เวลา:21:12:33 น.
เอ๋..???
ยังไม่จบเลยนะครับ มีต่อ มีต่อตอนที่ 5 อิอิ
โดย: GTW (
GTW
) วันที่: 20 กุมภาพันธ์ 2548 เวลา:22:26:50 น.
จิ้งจอกทะเลน้อยนี่ไม่ธรรมดาเลย แอบไปฝึกอยู่ที่หน่วยทหารชายแดนมารึเปล่าเนี่ย
โดย:
Snow falling up
วันที่: 3 เมษายน 2548 เวลา:18:27:46 น.
โดย:
มาโซคิส
วันที่: 13 พฤศจิกายน 2555 เวลา:20:59:35 น.
ชื่อ :
Comment :
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
Psycho G
Location :
กรุงเทพ Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 11 คน [
?
]
Friends' blogs
{showname}
noOne
แทน*-*
คนของความเหงา
รสา รสา
นราเกตต์
ศล
พรายทราย
หมูน้อยหน้าใส
Miran
vbio
น้องกาแฟ
มัชฌิมา
รพินทร์
yadegari
Shelling Ford`
หนูยี
prncess
yui500
แม่มดน้อย23
C o jz N
ฯคีตกาล
ปาล์ม.
พยาบาลเกเร
eccoiris
ธามาดา
หิ่งห้อยน้อยใจ
เจียวต้าย
Setakan
รุริกะ
Setakan
กาปอมซ่า
มาโซคิส
lovereason
Psycho man
Psycho G
Webmaster - BlogGang
[Add Psycho G's blog to your web]
Links
GTW
Psycho man
Psycho Man
Bloggang.com
Pantip.com
|
PantipMarket.com
|
Pantown.com
| © 2004
BlogGang.com
allrights reserved.