|
|
เที่ยวดุ่ย ดุ่ย สมุยหนึ่งรอบ (๔)
ในเมื่อเราได้ไปในสิ่งที่หวังตั้งใจแต่แรกแล้ว
อีกอย่างนั่งพักชมวิวที่หินตาหินยายนานเลย
เมื่อออกจากจุดตรงนี้เลยขับรถยิงยาวจนถึงท่าเรือหน้าทอนกันเลย
ไม่ได้แวะที่ไหนอีก นอกจากขับรถชมวิวสองข้างทาง ซ้ายทะเล ขวาก็ภูเขา
เห็นแล้วก็สดชื่นดีจังเลย
เมื่อขับมอไซต์ถึงท่าเรือหน้าทอนเรียบร้อยแล้ว
ก็จัดการคืนรถพี่เค้าไป และจัดการซื้อตั๋วเรือเฟอรี่กันก่อนเลย
พี่เจ้าหน้าที่ขายตั๋วบอกเรือออกสี่โมงตรงนะคะ ไปขึ้นเรือได้เลย
เราก็พยักหน้าหงึกๆเป็นการรับรู้
หลังจากนั้นเราก็ไปจัดการล้างหน้าล้างตาจัดการตัวเองให้เข้าที่
เสร็จก็มัวแต่เล่น ทำโน่น ทำนี่ ทำนั่น เสร็จก็พากันเดินไปยังท่าเรือ
มองนาฬิกาอีกสิบนาที อืม...ยังมีเวลา ก็เลยเดินถ่ายรูปเล่นกันดีกว่า
พอมองไปอีกที....อ๊าววววววววววววววววววว เรือออกซะแร๊ววววว
งืมๆๆๆๆ มองหน้ากันหัวเราใหญ่เลย แบบว่ามัวแต่ห่วงถ่ายรูปกันอะน๊า
สุดท้ายกลายเป็นคนตกเรือ แต่ดีนะ ที่ท่าเรือนี้เค้าออกทุกๆชั่วโมง
ตกเรือรอบสี่โมงเย็นไม่เป็นไร เราจะได้ถ่ายรูปให้หนำใจก่อน
รออีกแค่ชั่วโมงเดียวเอง เลยมีเวลาถ่ายรูปเล่น ชิลๆ ซะเลย
ตอนแรกบอกเพื่อนที่อยู่ดอนสักว่าจะกลับเรือเที่ยวสี่โมงเย็น
เพื่อนก็รับรู้ และว่าจะมารับที่ท่าเรือ ก็เลยต้องโทรบอกเพื่อนว่าตกเรือ ตะแหง๊วววววว
แต่เพื่อนก็ใจดีนะ...อุตส่าห์ขับรถมารับเราทั้งที่ก็ค่ำแล้ว
แถมมารอรับก่อนเราจะขึ้นฝั่งตั้งชั่วโมงแน่ะ (เกรงใจเพื่อนจัง)
เค้าขึ้นเรือไปหมดแล้ว ฉะนั้น...ตอนนี้ท่าเรือเป็นของเราแล้ว ถ่ายเต็มที่ เอิ๊กๆ
(เต็มที่ได้เท่านี้ มีแต่วิวเดิมๆ ฮา)
ช่วยด้วย....เราตกเรือ แงๆๆ
ตรงเวลา สะอาด ปลอดภัย
อืม...เห็นด้วยเลย ถ้าไม่ตรงเวลาเราคงไม่ตกเรือ อิอิ
ทิ้งท้าย บ๊าย บ่าย สมุยกันด้วยภาพนี้ดีกว่า
แบบว่า...ชอบเป็นการส่วนตัวอะน๊า
...............................
เราขึ้นถึงฝั่งประมาณหกโมงเย็นเศษๆ เพื่อนมารอรับที่ท่าฝั่งแล้ว
หลังจากนั้นก็แวะบ้านเพื่อนที่ดอนสักกันก่อน
เสียดายมากๆเลย ไปถึงบ้านเพื่อนก็มืดเอาการ
เลยทำให้ไม่ได้ถ่ายรูปบ้านน่ารักๆของเพื่อนมาเก็บไว้
บ้านที่อยู่เชิงเขา หลังบ้านเต็มไปด้วยผลไม้นานาชนิด
มีทั้งเงาะ ทุเรียน ลำไย มังคุด โอ๊ย...เยอะแยะมากมาย
เสียดายที่ไปตอนที่ยังไม่ออกลูก แถมมืดไม่สามารถเดินเข้าสวนได้
มิเช่นนั้นจะแอบเก็บภาพสวนผลไม้ของเพื่อนมาไว้ในเมมโมรี่เลยทีเดียว
ข้าวเย็นมื้อนั้น...เราฝากท้องไว้ที่บ้านเพื่อน
หลังจากจัดการข้าวเย็นเรียบร้อยแล้ว เพื่อนก็ขับรถมาส่งในตัวจังหวัด
จากบ้านเพื่อนเข้าจังหวัดก็ห้าสิบหกสิบกิโลเลยทีเดียว
แอบเกรงใจเพื่อนนะเนี่ย...แต่ก็ดึกแล้วนี่นา เราคงหารถกลับเองไม่ได้
ฉะนั้น...เพื่อนไปส่งน่ะดีแล้ว อิอิ
จบทริป......เกาะสมุย
ตอนต่อไป กินล้วนๆ
| Create Date : 12 พฤษภาคม 2553 |
| Last Update : 12 พฤษภาคม 2553 6:14:54 น. |
|
16 comments
|
| Counter : 519 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: d__d (มัชชาร   ) วันที่: 12 พฤษภาคม 2553 เวลา:6:51:54 น. |
|
|
|
| โดย: d__d (มัชชาร ) วันที่: 12 พฤษภาคม 2553 เวลา:7:50:21 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า  วันที่: 12 พฤษภาคม 2553 เวลา:8:17:07 น. |
|
|
|
| โดย: doyngam วันที่: 12 พฤษภาคม 2553 เวลา:8:24:52 น. |
|
|
|
| โดย: แม่น้องพี IP: 112.142.92.26 วันที่: 12 พฤษภาคม 2553 เวลา:9:39:34 น. |
|
|
|
| โดย: มัยดีนาห์ วันที่: 12 พฤษภาคม 2553 เวลา:10:15:45 น. |
|
|
|
| โดย: ณ มน วันที่: 12 พฤษภาคม 2553 เวลา:10:39:38 น. |
|
|
|
| โดย: นายหัวเด่น วันที่: 12 พฤษภาคม 2553 เวลา:15:36:54 น. |
|
|
|
| โดย: doyngam วันที่: 12 พฤษภาคม 2553 เวลา:21:46:10 น. |
|
|
|
| โดย: doyngam วันที่: 13 พฤษภาคม 2553 เวลา:0:51:26 น. |
|
|
|
| โดย: กะว่าก๋า วันที่: 13 พฤษภาคม 2553 เวลา:7:00:54 น. |
|
|
|
| โดย: d__d (มัชชาร ) วันที่: 13 พฤษภาคม 2553 เวลา:7:18:33 น. |
|
|
|
| โดย: doyngam วันที่: 13 พฤษภาคม 2553 เวลา:7:56:45 น. |
|
|
|
|
|
|
|
|
Location :
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 15 คน [?]
|
การ์ตูนที่วาดขึ้นและโปสการ์ด
ที่ลงอยู่ในบล็อกแห่งนี้
ขอสงวนลิขสิทธิ์ตาม
พรบ.ลิขสิทธิ์ พ.ศ.2537 นะคะ
|
ในวันที่สายฝนโปรย
ฉันมองออกไปนอกหน้าต่าง
ระหว่างนั้น...
ฉันหวนคิดไปถึงวันวาน
เธอ...หายไปพร้อมกับสายฝน
|
เปิ้นเหวิ่น
|
|
|
|
|
|
|
|
|
เม้นท์คุณดี
ทักทายยามค่ำคืนครับยาย...
ท่าเรือเป็นของเราแล้ว ..
มันเป็นความรู้สึกที่สุดยอดเลยมั้ย
เหมือนกับที่รู้สึก
ฟ้าเป็นของเรา น้ำเป็นของเรา ..
โลกเป็นของเรามั้ย
ดี.เข้าใจความรู้สึกของเพื่ื่อนเปิ่นเหวิ่นเลย
ว่าทำไมถึงต้องมารอ
คือถ้ามีเพื่อนมาจากต่างถิ่น ..
มันเหมือนเป็นหน้าที่
ที่คนพื้นที่จะต้องดูแลให้ดีที่สุด
แบบว่าดี.ก็เพิ่งดูแลกลุ้มใหญ่ๆไป
เพิ่งบ่นกับมาดีนัยห์ว่า ..
มานั่งไล่ดู 17 วันที่ผ่านมา
ดี.เหนื่อยกับการเที่ยวมากเลย
ตั้งแต่มาอยู่ดง
ปีนี้ดี.เหนื่อยสุดๆเลย
ดูแลแขกบ้านแขกเมือง แขกเรา แขกเขา
มันรวมไปถึง ..
แขกพี่เรา แขกเพื่อนเรา แขกเพื่อนเขา แขกเพื่อนแม่เขา
รวมไปรวมมา มันกลายเป็นแขกเราหมดเลย
แล้วเวลาในช่วงจำกัด ที่มันแบบ
คณะนี้มา 3 วัน คณะนั้นมา 5 วัน
คณะนี้จะไปกระบี่ คณะนั้นก็ไปกระบี่
แทนที่จะไปมันซะทีเดียว
แต่เพราะมาต่างวัน มันก็เลยไป 2-3 รอบ
บางทีให้เราจัดที่เที่ยวให้
แต่คุณไม่ซึมซับบรรยากาศรอบตัวเลย
คุณแค่อยากถ่ายรูปกับป้ายสถานที่
ว่าคุณได้มาแล้ว จะได้เอาไปอวดเพื่อน
ในไฮ5 ในเฟสบุ๊ค
มันเป็นอะไรที่แบบ ..
เฮ้ย ถ้าต้องการแค่นี้ ฉันแต่งในโฟโต้ช็อปให้เอาไหม 55+
เพื่อนดี.ที่มาด้วยแล้วอยู่ช่วยกับดี.
เรียนการท่องเที่ยวมา
บอกว่าเป็นไกด์ต้องอดทน
ดี.ก็รัยว๊าาาาาาาาา
ดี.ไม่ใช่ไกด์ ดี.เป็นคนสวยเฉยๆ อิอิ
เราก็ .. พยายามที่จะให้ทุกอย่างผ่านไปดีที่สุด
สำหรับทุกคน
แต่ว่ามันเหนื่อยๆๆๆๆๆๆๆๆๆมากเลย
แล้วแบบ .. ไม่ทำก็ไม่ได้
เพราะเราทำเพื่อคนที่เรารักไง
พี่เรา เพื่อนเรา และ เขา .. อิอิ
(แต่คนที่มากับพวกเขา ที่เราไม่รู้จักนี่ไม่น่ารักเลย)
บางคน..เขามองว่าเขาเป็นแขก
เราต้องดูเขา ต้องช่วยอำนวยความสะดวกให้เขา
ก็งงอ่ะ .. มัยไม่ซื้อทัวร์ไปเลย
มาให้คนสวยอย่างเราเดือดร้อนมัยเนี่ย
แต่ทั้งหมดที่เกิดขึ้น ..
บ่นกับมาดีนัยห์ แล้วมาบ่นกับเปิ้นเหวิ่นนี่แหละ
ไม่กล้าบ่นกับใครอีกแว๊วววว อิอิ
(คนสวยเก็บกด)
บ่นจบ
แว๊บบบบบ