|
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 |
6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 |
13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 |
20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 |
27 | 28 | 29 | 30 | 31 | |
|
|
|
|
|
|
|
ฉันมีค่าแค่ไหน....ถ้าฉันไปแบบไม่ได้ลา
หลายครั้งที่เคยสงสัยว่า....
เรามีชีวิตอยู่ไปเพื่ออะไร หลายครั้งที่ฉันอยากจะหลุดพ้นจากวัฏสงสาร เวียนว่ายตายเกิด
ฉันเคยบอกพ่อกับแม่ว่า ถ้าฉัน อายุ 26 ปี ฉันจะบวชชีเพื่อให้พ่อกับแม่ได้บุญ
พ่อของฉันบอกว่า "พ่อคงจะได้บุญเยอะ" แม่ของฉันบอกว่า "ลูกคนนี้ไม่เหมือนคนอื่น"
แต่จนแล้วจนรอดฉันก็บวชแค่ ชีพราหม์ แค่ 4 ครั้ง
ฉันรู้สึกว่า การตัดกิเลสนั้นยากแสนยาก จะต้องตัดห่วงทุกอย่าง แต่เพราะกิเลส ยังหนานักเลยทำไม่ได้
รู้สึกว่าช่วงนี้ชีวิตของฉันเฉียดความตายขึ้นมาทุกที ล่าสุดก็เมื่อเช้า ฉันก็เกือบ.....
ฉันอาจจะไป...แบบที่ใครๆไม่ทันคิดก็ได้
คนที่อยู่ข้างหลังเค้าจะเสียใจแค่ไหนนะ
แม่ฉันจะร้องไห้หนักแค่ไหน พ่อของฉันคงแทบใจสลาย น้องชายของฉันจะบวชให้ฉันมั้ยนะ น้องสาวของฉันจะกลัวผีรึเปล่า
แล้วมีอะไรในชีวิตที่ฉันยังไม่ได้ทำ
รู้แต่ว่าฉันไม่เคยทำร้ายใคร แต่หลายครั้งที่ฉันรู้สึกเหมือนถูกเอาเปรียบ ฉันแค่คิดว่า ชาติก่อนฉันคงไปทำเค้าไว้ ชาตินี้เลยต้องชดใช้กรรม
"เจ็บจัง" ฉันพูดแค่นั้น
เพื่อไม่ให้ตัวเองรู้สึกไม่สบายใจ คิดแบบนี้คงดีเสียกว่า
ทั้งพี่มอร์ไซค์รับจ้าง คนขับแท๊กซี่ ผู้โดยสารรถเมล์ที่นั่งข้างๆ คนที่ฉันไม่รู้จักหลายคน แค่บังเอิญผ่านมา ต่างก็ชวนฉันคุยก็คุยแต่เรื่องบุญเรื่องกรรม
จะชวนฉันปลงหรือไงนะ หรือหน้าตาฉันอิ่มบุญเหลือคณา
เฮ้อ...! ชีวิต
ถ้าฉันจะตาย ฉันแค่อยากจะกอดแม่ อยากให้แม่กอด อยากให้แม่ลูบผม อยากให้แม่หอมหน้าผาก
อยากจะใส่ชุดผ้าเปลือกไหมสีขาวงาช้าง ที่แม่บอกซื้อไว้จะตัดให้สวมวันที่ฉันหมั้น แต่คงไม่มีวันนั้น
แต่ฉันอาจจะได้ใส่ในงานศพของตัวเอง
ฉันถามแม่ "ฉันขอโลงศพสีชมพูได้มั้ย ขอพวงหรีดจากแขกๆ ด้วยกุหลาบสีขาว" แม่บอกว่า "ทำให้ฉันได้ทุกอย่าง"
แล้วแม่ของฉันจะได้เงินประกันเท่าไหร่น๊า
แม่บอกว่า มันไม่คุ้มกับชีวิตของลูกที่เสียไปแม้แต่เศษเสี้ยว
แล้วแม่ก็น้ำตาซึม ฉันสงสารแม่จัง เป็นลูกที่ไม่ดีครั้งที่เท่าไหร่แล้วนะ ทำให้แม่ร้องไห้
ฉันแค่ไม่อยากเป็นเหมือน โบรา
อารมณ์นี้คิดถึงบ้านจัง
Create Date : 31 มกราคม 2551 |
Last Update : 31 มกราคม 2551 18:27:13 น. |
|
5 comments
|
Counter : 284 Pageviews. |
|
|
|
โดย: Jhin_Italy IP: 203.153.181.194 วันที่: 31 มกราคม 2551 เวลา:19:06:04 น. |
|
|
|
โดย: Never Be Afraid to dream IP: 125.27.70.55 วันที่: 31 มกราคม 2551 เวลา:19:30:51 น. |
|
|
|
โดย: nikanda วันที่: 31 มกราคม 2551 เวลา:21:23:47 น. |
|
|
|
โดย: เลขานุการ วันที่: 31 มกราคม 2551 เวลา:23:38:14 น. |
|
|
|
โดย: เบียร์วุ้น วันที่: 1 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:8:30:40 น. |
|
|
|
|
|
|
|
Location :
กรุงเทพฯ Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]
|
ความเป็นจริงก็บ่อยครั้งที่ฉันไม่มีเหตุผลเท่าไหร่ คอยเกเรแล้วก็รั้นและทำให้เธอยุ่งยากในใจ แต่ว่าเธอก็ยังเป็นเธอที่ในใจยังให้อภัย.... เธอบอกว่า....ตัวฉันก็คือฉัน
|
|
|
|
|
|
|