Group Blog
 
<<
มกราคม 2551
 12345
6789101112
13141516171819
20212223242526
2728293031 
 
31 มกราคม 2551
 
All Blogs
 
ฉันมีค่าแค่ไหน....ถ้าฉันไปแบบไม่ได้ลา





หลายครั้งที่เคยสงสัยว่า....

เรามีชีวิตอยู่ไปเพื่ออะไร
หลายครั้งที่ฉันอยากจะหลุดพ้นจากวัฏสงสาร เวียนว่ายตายเกิด

ฉันเคยบอกพ่อกับแม่ว่า ถ้าฉัน อายุ 26 ปี ฉันจะบวชชีเพื่อให้พ่อกับแม่ได้บุญ


พ่อของฉันบอกว่า "พ่อคงจะได้บุญเยอะ"
แม่ของฉันบอกว่า "ลูกคนนี้ไม่เหมือนคนอื่น"



แต่จนแล้วจนรอดฉันก็บวชแค่ ชีพราหม์ แค่ 4 ครั้ง

ฉันรู้สึกว่า การตัดกิเลสนั้นยากแสนยาก จะต้องตัดห่วงทุกอย่าง
แต่เพราะกิเลส ยังหนานักเลยทำไม่ได้



รู้สึกว่าช่วงนี้ชีวิตของฉันเฉียดความตายขึ้นมาทุกที
ล่าสุดก็เมื่อเช้า ฉันก็เกือบ.....

ฉันอาจจะไป...แบบที่ใครๆไม่ทันคิดก็ได้


คนที่อยู่ข้างหลังเค้าจะเสียใจแค่ไหนนะ

แม่ฉันจะร้องไห้หนักแค่ไหน
พ่อของฉันคงแทบใจสลาย
น้องชายของฉันจะบวชให้ฉันมั้ยนะ
น้องสาวของฉันจะกลัวผีรึเปล่า


แล้วมีอะไรในชีวิตที่ฉันยังไม่ได้ทำ


รู้แต่ว่าฉันไม่เคยทำร้ายใคร
แต่หลายครั้งที่ฉันรู้สึกเหมือนถูกเอาเปรียบ
ฉันแค่คิดว่า ชาติก่อนฉันคงไปทำเค้าไว้ ชาตินี้เลยต้องชดใช้กรรม



"เจ็บจัง" ฉันพูดแค่นั้น

เพื่อไม่ให้ตัวเองรู้สึกไม่สบายใจ คิดแบบนี้คงดีเสียกว่า


ทั้งพี่มอร์ไซค์รับจ้าง คนขับแท๊กซี่ ผู้โดยสารรถเมล์ที่นั่งข้างๆ
คนที่ฉันไม่รู้จักหลายคน แค่บังเอิญผ่านมา
ต่างก็ชวนฉันคุยก็คุยแต่เรื่องบุญเรื่องกรรม

จะชวนฉันปลงหรือไงนะ หรือหน้าตาฉันอิ่มบุญเหลือคณา


เฮ้อ...! ชีวิต



ถ้าฉันจะตาย
ฉันแค่อยากจะกอดแม่
อยากให้แม่กอด
อยากให้แม่ลูบผม
อยากให้แม่หอมหน้าผาก

อยากจะใส่ชุดผ้าเปลือกไหมสีขาวงาช้าง
ที่แม่บอกซื้อไว้จะตัดให้สวมวันที่ฉันหมั้น แต่คงไม่มีวันนั้น

แต่ฉันอาจจะได้ใส่ในงานศพของตัวเอง

ฉันถามแม่ "ฉันขอโลงศพสีชมพูได้มั้ย ขอพวงหรีดจากแขกๆ ด้วยกุหลาบสีขาว"
แม่บอกว่า "ทำให้ฉันได้ทุกอย่าง"


แล้วแม่ของฉันจะได้เงินประกันเท่าไหร่น๊า

แม่บอกว่า มันไม่คุ้มกับชีวิตของลูกที่เสียไปแม้แต่เศษเสี้ยว


แล้วแม่ก็น้ำตาซึม ฉันสงสารแม่จัง
เป็นลูกที่ไม่ดีครั้งที่เท่าไหร่แล้วนะ ทำให้แม่ร้องไห้

ฉันแค่ไม่อยากเป็นเหมือน โบรา


อารมณ์นี้คิดถึงบ้านจัง






Create Date : 31 มกราคม 2551
Last Update : 31 มกราคม 2551 18:27:13 น. 5 comments
Counter : 284 Pageviews.

 
ฉันอ่านข้อความของคุณแล้วเศร้าจัง ฉันเคยรู้สึกเหมือนคุณเลย ขอให้นึกไว้นะว่าเรามีคนที่เรารัก และรักเรา (สำหรับฉันคือ แม่ พ่อ น้อง ญาติ และเพื่อนๆ)


โดย: Jhin_Italy IP: 203.153.181.194 วันที่: 31 มกราคม 2551 เวลา:19:06:04 น.  

 
ไม่เอาค่ะ อย่าเศร้า ชีวิตคุณมีค่ามากกว่าจะเสียไปให้กับคน หรือเหตุผลที่ไม่คู่ควร

ชีวิตคุณก้าวต่อไปข้างหน้าได้ แม้จะไม่มี หรือมีใครบางคน เพราะคนที่อยู่ให้กำลังใจคุณทุกเวลา ไม่ว่าคุณจะสุข ทุกข์ เศร้า เหงา ฯลฯ คือ พ่อ แม่ และครอบครัวของคุณ

คนเรามีบ้างที่จะรู้สึกแย่ ท้อแท้ หมดหวัง หรืออะไรก็ตามแต่ ปล่อยให้ตัวเองให้สัมผัสกับความรู้สึกแย่ๆแบบนั้นให้เต็มที่ แต่ต้องดึงตัวเองกลับมาให้ได้ในที่สุดค่ะ

ถ้าพี่พูดวกไปวนมา หรืออ่านแล้ว ไม่รู้เรื่อง ก็อย่าถือสานะคะ แต่ทั้งหมดที่อยากจะบอกน้อง คือ เข้มแข็งค่ะ


โดย: Never Be Afraid to dream IP: 125.27.70.55 วันที่: 31 มกราคม 2551 เวลา:19:30:51 น.  

 
ยิ้มเข้าไว้...ค่ะ
เวลาที่เราทุกข์ใจ เมื่อไหร่
ก็คิดเอาไว้...ว่าเราไม่ได้เป็นเพียงคนเดียว
บนโลกใบนี้ ที่มีความเศร้า...นะคะ
ทุกคนมีเรื่องเศร้าด้วยกันทั้งนั้น
อยู่ที่มากหรือน้อยเท่านั้นเอง


โดย: nikanda วันที่: 31 มกราคม 2551 เวลา:21:23:47 น.  

 
ถึงจะทุกข์แค่ไหนก็ต้องสู้ๆค่ะ

เพื่อนจากห้อง postcardlovers มาให้กำลังใจ

ถึงแม้จะมีอยู่น้อยนิดก็เหอะ


โดย: เลขานุการ วันที่: 31 มกราคม 2551 เวลา:23:38:14 น.  

 
ขอบคุณสำหรับกำลังใจและความห่วงใยนะคะ รู้สึกดีจัง
ช่วงนี้ไม่สบายบ่อยมาก จนต้องหยุดงาน
อยู่ว่างๆ รู้สึกตัวเองไร้ค่ายังไงไม่รู้
วันนี้ดีขึ้นแล้วค่ะ


โดย: เบียร์วุ้น วันที่: 1 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:8:30:40 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

เบียร์วุ้น
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




ความเป็นจริงก็บ่อยครั้งที่ฉันไม่มีเหตุผลเท่าไหร่
คอยเกเรแล้วก็รั้นและทำให้เธอยุ่งยากในใจ
แต่ว่าเธอก็ยังเป็นเธอที่ในใจยังให้อภัย....
เธอบอกว่า....ตัวฉันก็คือฉัน
Google
Friends' blogs
[Add เบียร์วุ้น's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.