หัวหิน...ลุยเดี่ยว (เดี่ยว 1)
ช่วงวันหยุด วันปิยะมหาราช...ของทุกปีจะต้องมีทริปเข้าป่า...เพราะมีเรื่องให้ต้องลืม...แต่ปีนี้คิดว่าจะไม่หยุด จะเป็นคนดีศรีพิดโลกซะหน่อย กะว่าไปทำบุญให้พี่สาวกะหลานชาย(เลือกวันไปสวรรค์ได้ดีมากเลยนะ..เฮ้อ) แล้วก็มาทำงาน แต่ก็ได้รับโทรศัพท์จากเพื่อนสาว ซึ่งทำงานอยู่บริษัททัวร์ โทรมาบอกว่า...มีห้องพักฟรี & กินฟรี ที่หัวหิน (หน้าฝนก็อย่างนี้ล่ะ...) ...อืม งั้นไปทำบุญที่หัวหินก็ได้นิ....ได้ๆ จ้าเพื่อน
ก่อนจะเดินทางสองวัน เพื่อนสาวบอกว่า ช้านไม่ว่างนะ แกร...หาคนไปแทนได้ป่ะ แล้วเราจะชวนใครหนีตามเราได้หว่า...อืม แต่ไปคนเดียวก็ดีเหมือนกัน อยากอยู่เงียบๆ ไม่พูด ไม่คุย กับใครเลยสักพัก (อารมณ์ต๊องเริ่มมาอีกล่ะ) ว่าแล้วก็ไปแบบไม่มีข้อมูลอารายในสมองเลย..
ไหนๆ ก็ลุยเดี่ยวแล้ว ไปนั่งรถไฟฟรีซะหน่อย ...แต่แล้วก็เกิดอาการต๊องตั้งกะหัวลำโพงเลย...ไปอ่านดูที่บอร์ดว่ามีรถไปหัวหินฟรีที่รอบ 09.20 น. ไอ้เราก็ไปตั้งแต่ 7 โมงเช้าเลย ไปกินข้าว เข้าห้องน้ำ นั่งรอ ....จนเวลา 09.00 น. จึงเดินไปที่ชานชาลา ไม่ได้มานั่งรถไฟนานล่ะ...เลยคิดว่าเหมือนขึ้นรถทัวร์ ไม่ต้องรีบ ขึ้นก่อนเวลารถออกเล็กน้อยก็ได้..คิดผิด ก็มานรถไฟฟรี ที่นั่งก็ต้องเต็มนะสิ เดินเรื่อยมา 3 ตุ้ล่ะ ได้ที่นั่งเหมาะเจาะดีมาก...หน้าห้องน้ำ (อ้อ..แต่ไม่มีกลิ่นเลยนะ..) ยังดีเป็นที่นั่งเป็นเบาะ ไม่ใช่ไม้ แถมได้นั่งติดหน้าต่างด้วย..
ได้นั่งคุยกับคุณน้าผู้หญิงที่จะลงราชบุรี ..คุยถามเรื่องโน้น เรื่องนี้ (ว่าจะไม่พูด ไม่คุยกะใครนะเนี่ย) เม้าท์ จนมีน้องผู้หญิง+ผู้ชาย วัยละอ่อน 1 คุ่ มาขอนั่งด้วยกับเราสองสว. น้องสองคนก็นั่งไม่พูดไม่จา ใส่หูฟัง อ่านหนังสือ อยุ่ในโลกส่วนตัว ..แต่สองสว. ก็เม้าท์ต่อไป จนรถไฟเริ่มออกจากหัวลำโพง ..ยังเป็นช่วงปิดเทอมอยู่ วัยละอ่อนเยอะมาก มาเป็นแก๊ง เป็นก๊วน ต้องยืนกันตั้งแต่หัวลำโพงเลย เอะ ทำไมเค้าต้องถือตั๋วกันมาด้วยล่ะ ...ป้าตา หันไปถามคุณน้าสาวราชบุรี ... เค้าต้องไปเอาตั๋วหรือค่ะ.. อ้าว ไม่รู้เหรอ เค้าให้เริ่มไปรับตั่วตั้งแต่วันที่ 1 ต.ค. ถึงสิ้นเดือนมกรา เลยนะ ..ปัดโธ่ คุยกันมาตั้งนาน ทำไมไม่ถาม เนี่ย..ถ้าลงไปเอาตั๋วก็ยังทัน... ก็ม่ายรู้นิ คิดว่าเหมือนขึ้นรถเมล์ฟรีงัย..จะไปเอาตั๋วมาทำมายฟ่ระ (คิดในใจ) แล้วทำงัยอ่ะ ... นู๋ก็ต้องเสียค่าปรับนะดิ ..(หนุ่มสาวคู่ที่นั่งข้างๆ เริ่มหันมามอง...แต่ไม่แสดงอาการใดๆ แต่ในใจคงมีอาการล่ะนะ)
และแล้วก็รอเวลา...อับอาย
ตั๋วคร้าบ ขอดูตรวจด้วยคร้าบ...อ่ะ ฉึก ๆ ...เออ คือว่าไม่ได้ไปรับตั๋วนะค่ะ...แบบว่ารีบขึ้นมา กลัวไม่ทันขึ้นรถไฟ ขึ้นที่ไหน.. หัวลำโพงค่ะ....(หันไปส่งยิ้มอย่างละอาย ให้คุณน้าสาวราชบุรี)....เออ ต้องเสียค่าปรับเท่าไหร่ค่ะ... ขึ้นที่หัวลำโพงเนี่ยนะ ยังมีเวลาไปรับตั๋ว จะรีบอารายหนักหนา...(ว่าแล้วฉีกตั๋วค่าปรับมาให้ 42 บาท) เอาไป ตักเตือนไว้ก่อนนะ ...ไม่ต้องจ่ายตังค์ นี่รถไฟฟรี ..คุณน้าสาวยังมาย้ำอีกนะว่า...ขากลับก็ไปรับตั๋วก่อนขึ้นรถไฟนะ... อับอายจิงๆ ...ว่าแล้ว...หลับดีกว่า ยังงัยเราก็ไม่ใช่คนแถวนี้ ไม่เป็นไร ใครๆ ก็จำหน้าเราไม่ได้หรอก
นั่งมาสักพักเริ่มเมื่อยล่ะ ...เที่ยงกว่า..ก็ถึงราชบุรี คุณน้าสาวราชบุรี ก็ลงด้วยสัมภาระเยอะแยะมากมาย ..แล้วหันมาส่งยิ้มเป็นการลาจาก ...อืม น่ารักจิงๆ เลย
เห็นต้นตาล ก็รู้ล่ะว่า ...ถึงเพชรบุรีแล้ว
เมื่อยก้นมาก ..พอถึงบ้านชะอำ น้องๆ หลายแก๊ง ก็ลงที่นี่กันเยอะมาก..เลยออกมายืนบิดเอว ยืดขาอันอวบสั้น ซะหน่อย ...
ถึงสถานีปลายทางหัวหิน ก็เกือบบ่ายสองโมง ใช้เวลานั่งรถไฟฟรีชั้นสาม...ห้าชั่วโมง อ่ะ แล้วไม่ได้หาข้อมูลมาเลย ..รู้แต่ชื่อโรงแรมสายลม แล้วอยู่ถนนเส้นที่จะไปเขาตะเกียบ ..อ้าวไปพี่วินมอไซต์แล้วกัน ... พี่ๆ ไปโรงแรมสายลมจ๊ะ .. โอ้ย...(ร้องทำมายฟ่ระ) ทำไมไปพักที่โน่นล่ะ แถวๆนี้ก็มีที่พัก นั่นนะไกลนะ ตั้ง 4-5 ก.ม. เลยนะ.. ห๊า จริงเหรอพี่ ..ไหนเค้าบอกว่า สองกิโลกว่าๆ งัย...ไปเถอะ จองห้องไว้แล้ว ค่ารถเท่าไหร่จ๊ะ 50 บาท ..ห้องแพงนะที่นั่น จองไว้แล้วราคาเท่าไหร่เนี่ย.. อิอิ ม่ายรู้พี่ ของฟรี เพื่อนจองให้ ....ถ้ามาเองนะ นู๋อ่ะ นอนแถวๆ ตลาดเนี่ย ห้องล่ะ 300 บาทเอง ...อิอิ (นานๆ จะได้เป็นเด็กบ๊องแบ๊ว)
โรงแรมสายลม อยู่หัวหินซอย 81 เลยร้านกินแหลกไปหน่อย ..วันที่มาคือวันหยุดที่ 23 ต.ค.51 รถติดมากเลย ..แดดก็ร้อน มาถึงห้องก็ยังทำความสะอาดไม่เสร็จ เพราะแขกมาพักเยอะมาก เค้าเลยให้เราไปเดินเล่นแถวชายหาด ..ซึ่งฟ้าใสกิ๊ก แดดเปรี้ยง ....ไทยหลบแดด แต่ฝา-หรั่งมานอนอาบแดด
เจอป้าหาบขายสัปรดเลยอุดหนุนป้า 50 บาท หัวใหญ่มาก หวานฉ่ำ (คนเดียวกินได้ 3 วันเลย) ป้าหาบได้งัยตั้งหายหัว..ร้อนก็ร้อน ..แต่ขายหมดทุกวันบ่ายๆ ก็หมดล่ะ ฝา-หรั่งชอบกิน...คุยกันไปมา..เลยรู้ว่าเป็นคนสุโขทัย..สามีเสียแล้วลูกก็ไม่มี เลยมาทำมาหากินที่หัวหินกับน้องสาว.(แนะไปรู้ประวัติเค้าอีก...แล้วไปนั่งคุยกันกลางแดดอีก..) .แกบอกว่าอยู่ที่บ้านไม่มีอะไรจะทำ ก่อนไปส่งยิ้มกัน และโบกมือลา แล้วก็ตะโกนบอกป้าว่า พรุ่งเจอกันใหม่นะ.. ไทย ฝา-หรั่งนั่งงง...เหมือนมาพบญาติ
ชักเริ่มเมาแดดแล้วล่ะ ปวดหัว ปวดตา ...มึน ...เจ้าถิ่นก็เดินมาหา 2 ตัว เชิญชวนให้นั่ง แต่ไม่ไหวแล้วอ่ะ...เค้าไปเข้าห้องอาบน้ำ ก่อนนะ...ตัวเอง
เข้าห้องได้ รีบอาบน้ำ ..แต่ยังรู้สึกมึนหัว ปวดมากกว่าเดิม ไม่ไหวแล้วไปขอยาเจ้าหน้าที่โรงแรม ได้พารามา 4 เม็ด ...แต่ กินแค่ 2 เม็ดนะ หลับยาว...ตื่นมาอีกทีก็เที่ยงคืนเลย.. แล้วก็กะว่า ตอนเช้าๆ จะไปดูพระอาทิตย์ขึ้นที่หาด...แต่
เดี๋ยวไปดู....เดี่ยว 2 ต่อนะ
Create Date : 29 ตุลาคม 2551 |
|
11 comments |
Last Update : 30 ตุลาคม 2551 13:21:48 น. |
Counter : 1536 Pageviews. |
|
|
|