วัดพญาวัด วัดพระธาตุเขาน้อย เมืองน่าน
 หลังจากช้อปกันจนเกือบหมดตัว......เราไปกราบพระอีกสองวัดกันดีกว่านะ
วัดพญาวัด
เป็นที่ตั้งของเจดีย์จามเทวี หรือพระธาตุวัดพญาวัด ปูชนียสถานที่เก่าแก่ และสำคัญแห่งหนี่งของจังหวัดน่าน ด้วยช่างได้นำรูปแบบมาจากจังหวัดลำพูน ในยุคที่ล้านนากำลังรุ่งเรืองถึงขีดสุด ทั้งทางศาสนาจักรและอาณาจักร และเมืองน่านก็ตกอยู่ภายใต้อิทธิพลของล้านนาอย่างเต็มที่ วัดนี้เป็นที่ประดิษฐานพระพุทธรูปเก่าแก่ ชื่อว่าพระเจ้าสายฝน ซึ่งชาวบ้านเคารพนับถีอและมาขอฝน เมื่อเกิดความแห้งแล้งฝนไม่ตกต้องตามฤดูกาล แต่พิธีขอฝนทำครั้งสุดท้ายเมื่อปี พ.ศ.2533 จากนั้นก็ไม่เคยมีการทำอีกเลย เนื่องจากเกรงว่าองค์พระจะชำรุด เพราะมีความเก่าแก่มากแล้ว
 
นอกจากนี้ ภายในวัดยังมี ธรรมมาสน์ฝีมือช่างเมืองน่านที่เก่าที่สุดเท่าที่พบมา ลักษณะคล้ายบุษบก ฐานเป็นปูนก่อติดกันพื้น ตัวธรรมสน์เป็นไม้แกะสลัก มีทรงลุ้ง คือ ด้านบนผาย ด้านล่างสอบเข้าเป็นแบบฝาตัด ลงรักเขียนลายรดน้ำปิดทอง ใช้ใส่พระธรรมคัมภีร์ พร้อมทั้ง เครื่องสูงจำลอง หรือเครื่องราชกุธภัณฑ์ เป็นเครื่องสักการพระพุทธเจ้า ทำจากไม้เขียนหลายรดน้ำ
เจดีย์วัดพญาวัด
ตั้งอยู่บริเวณวัดพญาวัด บ้านพญาวัด หมู่ที่ 6 ตำบลดู่ใต้ อำเภอเมืองน่าน จังหวัดน่าน เป็นเจดีย์เก่าแก่และสวยงาม ซึ่งสร้างขึ้นเมื่อ พ.ศ. 1538 ลักษณะเป็นเจดีย์ทรงสี่เหลี่ยม ซ้อนกัน 4 ชั้น มีชั้นบัวหงายคั่น ฐานบัวแก้วย่อเก็จ ถัดขึ้นไปเป็นชั้นสี่เหลี่ยมเรียงซ้อนลดหลั่นกัน 5 ชั้น แต่ละชั้นจะมีซุ้มจรนัม ก่อยอดเป็นรูปวงโค้ง ประดิษฐาน พระพุทธรูปปูนปั้นประทับยืน
 
รูปแบบของเจดีย์องค์นี้ จัดเป็นเจดีย์แบบพิเศษซึ่งพบเฉพาะศิลปะล้านนาระยะแรก สันนิษฐานว่า จำลองแบบมาจากเจดีย์วัดกู่กด อำเภอเมือง จังหวัดลำพูน (อายุราวพุทธศตวรรษที่ 16 - 17 และมีการต่อเติม สร้างขึ้นมาภายหลัง ทั้งนี้เพราะส่วนฐานขยายสูงขึ้น โดยเพิ่มหน้ากระดานสี่เหลี่ยม และฐานบัวลูกแก้ว เข้ามารองรับ ชั้นซ้อนจรนัม ส่วนการก่อวงโค้งยอดซุ้มคงได้รับอิทธิพลมาจากเจดีย์ทรงเรือนธาตุศิลปล้านนา ที่สร้างขึ้นระหว่างพุทธศตวรรษ ที่ 21
วัดพระธาตุเขาน้อย
จากตัวเมืองน่านใช้เส้นทางเดียวกับวัดพญาวัด แต่เลยไปอีกราว 2 กม. ขึ้นเขาไปก็จะถึงยอดเขาน้อยซึ่งเป็นที่ตั้งของวัดพระธาตุเขาน้อย เป็นปูชนียสถานที่สำคัญและเก่าแก่อีกแห่งหนึ่งของ จ.น่าน สันนิษฐานว่ามีอายุรุ่นราวคราวเดียวกับพระธาตุแช่แห้ง ตั้งอยู่บนดอยเขาน้อยสูงจากระดับน้ำทะเล ประมาณ 240 ม. หน้าวัดมีทางขึ้นเป็นบันไดนาค 303 ขั้น
 
ทางรถขึ้นถึงตัววัด เมื่อขึ้นไปยืนบนยอดเขาจะมองเป็นทิวทัศน์ของเมืองน่านได้อย่างชัดเจน ตามประวัติพระธาตุองค์นี้สร้างโดยมเหสีรองของพญาภูเข็ง เจ้าผู้ครองนครน่าน เมื่อราวพุทธศตวรรณที่ 20 เจ้าผู้ครองนครน่าน อีกหลายองค์ต่อมาได้บูรณปฏิสังขรณ์องค์พระธาตุโดยตลอด จนกระทั่งมีการบูรณะครั้งใหญ่ในสมัยพระเจ้าสุริยพงษ์ผริตเดชฯ ในปี พ.ศ. 2449-2454 โดยช่างชาวพม่า ชื่อหม่องยิง
 
กรมศิลปากรได้ทำการสำรวจและขึ้นทะเบียนเป็นโบราณสถานเมื่อปี พ.ศ.2523 ด้วยความเป็นวัดที่อยู่บนเขาสูง จึงเป็นจุดชมทิวทัศน์ที่สวยงาม อยู่ตรงลานปูนพระพุทธรูปปางลีลาองค์ใหญ่ คือพระพุทธมหาอุตมมงคมนันทบุรีศรีเมืองน่าน สร้างเมื่อปี พ.ศ.2542 ถีอเป็นจุดเดียวที่เห็นเมืองน่านจากมุมสูง เราจะเห็นขุนเขา น้อยใหญ่ ตั้งทะมึนโอบล้อมเมืองน่าน เป็นฉากหลัง จุดนี้ยังแสดงให้เราเห็นชัดถึงลักษณะการตั้งเมืองของทางภาคเหนือ ที่มักเลือกทำเลที่ตั้ง บนที่ราบลุ่ม และหุบเขาด้วย
 
 ไหว้พระเสร็จเราก็ไปเล่นน้ำในคลองกันจนเย็นค่ำเลย แล้วก็ไปหม่ำร้านในตลาด ขนมบัวลอย ทับทิบกรอบ แต่ภาพทั้งหมดอยู่กล้องน้องอีกคน
เช้าพรุ่งต้องตื่นตีสามเพื่อจะอาบน้ำ และนั่งรถกระบะออกจากเมืองน่านตีสี่ ไปขึ้นรถไฟที่เด่นชัยให้ทันเที่ยว เจ็ดโมงยี่สิบ นั่งรถฝ่าลมหนาวสะท้านไปหมด ประมาณ สองชั่วโมง ก็ถึง...ได้ตั๋วรถไฟชั้นสามที่นั่งพระซะด้วย โชคดีวันนี้ไม่มีพระสงฆ์ขึ้นรถไฟ....ถึงกรุงเทพก็ประมาณห้าโมงเย็นโดยสวัสดิภาพทุกคน
 จบทริปที่เริ่มต้นด้วยความหวาดเสียว น่ากลัว แต่จบทริปด้วยความประทับใจ ขอบคุณเจ้าบ้านและเพื่อนร่วมทริปทุกคนที่เสียงฮากันตลอดทริป
ขอบคุณ BG สวยๆ จาก ป้ามด ณ ใจดี
 ลืมบอกไปเป็นจังหวัดที่สอง (รองจากบ้านตัวเอง) ที่ยลโฉมครบตามคำขวัญของจังหวัดเลยนะ
คำขวัญประจำจังหวัดน่าน
แข่งเรือลือเลื่อง เมืองงาช้างดำ จิตรกรรมวัดภูมินทร์
แดนดินส้มสีทอง เรืองรองพระธาตุแช่แห้ง"
| Create Date : 25 มกราคม 2552 |
| Last Update : 26 มกราคม 2552 14:17:54 น. |
|
25 comments
|
| Counter : 3884 Pageviews. |
 |
|
|
หลังจากช้อปกันจนเกือบหมดตัว......เราไปกราบพระอีกสองวัดกันดีกว่านะ
ไหว้พระเสร็จเราก็ไปเล่นน้ำในคลองกันจนเย็นค่ำเลย แล้วก็ไปหม่ำร้านในตลาด ขนมบัวลอย ทับทิบกรอบ
แต่ภาพทั้งหมดอยู่กล้องน้องอีกคน
ประมาณ สองชั่วโมง ก็ถึง...ได้ตั๋วรถไฟชั้นสามที่นั่งพระซะด้วย
โชคดีวันนี้ไม่มีพระสงฆ์ขึ้นรถไฟ....ถึงกรุงเทพก็ประมาณห้าโมงเย็นโดยสวัสดิภาพทุกคน
จบทริปที่เริ่มต้นด้วยความหวาดเสียว น่ากลัว แต่จบทริปด้วยความประทับใจ ขอบคุณเจ้าบ้านและเพื่อนร่วมทริปทุกคนที่เสียงฮากันตลอดทริป
ลืมบอกไปเป็นจังหวัดที่สอง (รองจากบ้านตัวเอง) ที่ยลโฉมครบตามคำขวัญของจังหวัดเลยนะ 
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 12 คน [
