ยินดึต้อนรับ สู่ ขีวิต ความคิด และตัวตน ของคนผมขาว

ผมขาว
Location :
สงขลา Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]





คนผมขาว ชื่อจริง ดวงตา ถาวรรัตน์ เป็นคนไม่สำคัญ คนหนึ่ง ผมขาวแล้ว แต่ไม่ยอมย้อมให้ดำเหมือนอีกหลายคนเพื่อนๆ เลยแซวว่า ยายผมขาว แต่ก็ชอบ

ด้วยวัยเข้ากลางคนมาได้ 49 ปีเศษ แล้ว ผ่านร้อนผ่าน
หนาวมาพอสมควร เฉียดตายก็หลายครั้ง

เมื่อ 6 ตุลาคม 2519 ครั้งหนึ่ง
ป่วย ครรภ์เป้นพิษ ชนิดรุนแรง เมื่อ ตั้งครรภ์ ลูกทั้ง สองคน อีกครั้ง สองครั้ง

มีลูกพิการด้านสายตา 1 คน คือ น้องโรส ไช้ชื่อที่นี่ว่า คนตาพิการ

จึงอยากจะบอก เล่า อะไรต่อมิอะไร ที่ได้ประสบมา ทั้งในด้านชีวิตส่วนตัว และการทำงาน มุมมองของชีวิต ให้เพื่อนพ้อง น้องพี่ได้ฟัง ก่อนจะแยกย้ายกันไป


e mail คุยกับ ผมขาว












free counter
Send Flowers

Group Blog
 
<<
ธันวาคม 2549
 12
3456789
10111213141516
17181920212223
24252627282930
31 
 
16 ธันวาคม 2549
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add ผมขาว's blog to your web]
Links
 

 
ความฝันที่เป็นจริง ของน้องริน

หลังจากที่น้องริน ได้เขียน เรื่องราวของน้องรินเอง เมื่อ ครั้งก่อน ตอนนี้น้องรินก็ได้ไปเที่ยวสวนสัตว์สงขลา ตามที่อยากไปแล้ว โดยทางโรงเรียนพาไปทัศนศึกษา และ นี่คือความรู้สึก ของน้องริน ที่ได้ไปเที่ยวในวันนั้น ชิญอ่านค่ะ

ความประทับใจที่ได้ไปสวนสัตว์สงขลา
ตอนนั้นที่หนูบ่นนักบ่นหนาว่าอยากไปสวนสัตว์ แต่ตอนนี้หนูได้ไปแล้วค่ะ วันนั้น หนูไปกับคุณครูค่ะ คนที่ยังไม่อ่านเรื่องแรกของหนูก็ขอให้อ่านนะคะเพราะจะ ได้เข้าใจ ชื่อเรื่องเรื่องเล่าวัยเด็ก

เข้าเรื่องกันเลยนะคะ วันนั้นที่คุณครูพาไปสวนสัตว์ ตอนที่หนูไม่ชอบเลยก็คือตอนที่เขาให้ขึ้นเขา คุณครูให้เดินนะคะ ตอนแรกหนูคิดว่า ตื้อซะแล้ว เพราะว่า มันสูงมาก แต่ด้วยความที่เราไม่เคยมาสวนสัตว์ เลยไม่ท้อคะ หนูฯกับเพื่อนๆก็เดินกันต่อไป

คุณครูก็บอกว่า อีก 5 นาทีจะมีการแสดงของแมวน้ำ ให้รีบๆเดินกันหน่อยๆ เด็กทุกคน ก็วิ่งกันแบบไม่รู้สึกเหนื่อยเลยค่ะ เมื่อไปถึงคุณครูก็ให้เด็กรีบไปหาที่นั่ง เพราะใกล้จะถึงเวลาแล้ว เมื่อถึงเวลาเขาก็แสดง ที่หนูชอบคือตอนที่มันรับห่วง มันน่ารักมากค่ะ ขนาดหนูยังรับไม่ได้เลย ค่ะ แต่ตอนจบหนูชอบมากกว่า เขาให้เด็กๆเข้าแถวเพื่อให้แมวน้ำ หอม แล้วพอถึงตาหนูหนูรู้สึกตื่นเต้นมาก เพราะกลัวว่ามันจะกัด

เมื่อเด็กทุกคนพร้อมที่จะกินข้าว คุณครูก็จะพาไปหาที่นั่งกินข้าว หลังจากกินข้าวเสร็จ คุณครูก็พาไปดูการแสดงของนก ตอนที่หนูกลัวที่สุด คือตอนที่เขาปล่อยนก นกมันบินเฉี่ยวหัว ตอนนั้นหนูกลัวมากเลย

เมื่อดูการแสดงนกจบก็กลับมาโรงเรียน แล้วก็กลับบ้าน เมื่อหนูกลับมาถึงบ้านหนูไม่อยากจะเรียนพิเศษเลยค่ะ เพราะหนูง่วงนอนมาก

จบแล้วค่ะ ความประทับใจของหนูเมื่อไปเที่ยวสวนสัตว์

คลิกที่นี่ ดูรูปสวยๆ ของเพื่อน

ต้นปอ กอจาก เชียรใหญ่ นครศรีธรรมราช





Create Date : 16 ธันวาคม 2549
Last Update : 20 ธันวาคม 2549 6:23:06 น. 7 comments
Counter : 809 Pageviews.

 
ดีจังค่ะ
ได้อยู่ใกล้ชิดกับธรรมชาติแบบนี้จะทำให้จิตใจของเราอ่อนโยนค่ะ


โดย: I am SeRaPh วันที่: 16 ธันวาคม 2549 เวลา:20:36:58 น.  

 
เป็นพี่สาวเขียน พี่ก็กลัวค่ะ คงไม่กล้าไปให้แมวน้ำหอมแก้มแน่เลย
แต่จะว่าไป แมวน้ำเนี้ย ชื่อภาษาอังกฤษของเค้าคือนามสกุลใหม่พี่สาวเขียนค่ะ
Seal แปลว่าแมวน้ำ ออกเสียงว่า เซียลค่ะ
แล้วมาเล่าอีกน๊ะคะน้องริน


โดย: สาวเขียน วันที่: 16 ธันวาคม 2549 เวลา:22:41:58 น.  

 
ตามมาอีกรอบ จากคอมเม้นในบล๊อคสาวเขียนค่ะ
สาวเขียนนั่งเรือจากบางจากค่ะไม่ใช่จากปากพนัง เข้าไปลึกเลย นั่งกันนาน
สาวเขียนจำไม่ได้ว่านั่งนานเท่าไหร่ แต่เดี๋ยวนี้ ถ้าจะไปเยี่ยมอาเยี่ยมลุง นั่งรถไปสะดวกมากค่ะ
ไปทางถนนเรียบโครงการค่ะ เข้าถึงตัวบ้านเลย แปลกดีน๊ะคะ
จากสมัยก่อนต้องนั่งเรือกันอย่างเดียว แต่เดี๋ยวนี้รถไปได้ ส่วนคลองก็แห้งเหือดไป
ไม่น่าเชื่อเลย
พ่อเคยบอกว่า คลองหน้าบ้านย่าไปถึงชะเมาได้เลย สงสัยว่าคลองคงเชื่อมกันไปหมดน๊ะคะ
ดีจังเลยค่ะ ยังได้ใช้ชีวิตธรรมชาติแบบนี้อยู่ อากาศก็บริสุทธิ์จริงๆๆ
สูดกลิ่นดิน กลิ่นคลองมาฝากกันมั้งน๊ะคะ ไว้สาวเขียนกลับเมืองไทย มีโอกาสจะแวะไปเยี่ยมค่ะ


โดย: สาวเขียน วันที่: 16 ธันวาคม 2549 เวลา:23:47:47 น.  

 
แวะเข้ามาดูค่ะ ซีเกิร์ลก็คนนครฯเหมือนกัน

แอบอิจฉาคุณอยู่ไม่น้อย ที่ได้อยู่กับธรรมชาติและน้ำใจคน

ไม่ทราบว่าที่ขนำพอมีที่ว่างให้ผูกเปลนอนมั้ยคะ


โดย: ][SeaGirl][ วันที่: 19 ธันวาคม 2549 เวลา:2:32:19 น.  

 
ดีจ้ะ ได้ไปเที่ยวสวนสัตว์แล้วคงมีความสุข คนเราเมื่อรู้จักเติมความสุขให้กับตัวเองแล้วก็ต้องเติมความสุขให้กับคนอื่นด้วย แค่น้องรินเล่าเรื่องไปเที่ยวให้คนอื่นอ่านก็ถือเป็นการแบ่งปันความสุขแล้ว

เป็นการแบ่งปันง่ายๆ แบ่งปันรอยยิ้มให้กับคนอื่น อย่างนี้ได้บุญด้วยนะเนี่ยะ

แล้วจะมาใหม่นะ

บาย..............................................................


โดย: คายตรี (คายตรี ) วันที่: 19 ธันวาคม 2549 เวลา:3:37:12 น.  

 
ขอบคุณทุกท่านที่ได้กรุณา มาเยี่ยม มาชม มาให้กำลังใจกับน้องริน เขาดีใจมากที่ทราบว่า มีคนอ่านเรื่องที่เขาเขียน กลับมาจากโรงเรียน เขาถามก่อนเลย มีใครเขียนตอบมาบ้างใหม เป็นกำลังใจที่ดีมากเลยค่ะ

มีที่ว่างเสมอ สำหรับท่านที่ต้องการมาเยี่ยมค่ะ กรุณาบอกมาล่วงหน้า สัก หลายวัน เพื่อว่า ฉันเองจะได้ลางานมาต้อนรับได้ จริงๆแล้วเราเองก็ไม่ค่อยได้มาพักที่ขนำเท่าไร เพราะที่ทำงานอยู่ห่างกัน คนละจังหวัด แต่จะค่อยๆทำไป คิดว่า พอแก่ ก้พอดีได้มาอยู่ ต้นไม้ก็พอโตเต็มที่ พอดี

มีที่ว่างมากมาย ที่ลานทองหลาง ริมคลอง ให้ผูกเปล เล่นน้ำ มานะคะ


โดย: ผมขาว วันที่: 19 ธันวาคม 2549 เวลา:7:20:20 น.  

 
เคยไปเที่ยวสวนสัตว์หนนึง
แต่ไม่ได้ดูแมวน้ำ
เลยไม่มีแมวน้ำหอมแก้มเหมือนน้องรินเลย

ดูนกแสดง
ก็ทึ่งในการแสดงของมันเหมือนกัน

ตอนขึ้นกับตอนลงเขานี่ล่ะ
ที่น่าเสียวที่สุด
ก็ไม่ได้เดินเหมือนกับน้องรินอีกเหมือนกัน

นั่งรถขึ้นไป
ถ้าให้เลือก
ขอเดินไปกับน้องรินดีกว่า
นั่งรถแล้วต้องหลับตา
เป็นน้องรินจะเลือกแบบไหน?


โดย: คนผมยาว IP: 203.113.77.7 วันที่: 21 มกราคม 2550 เวลา:8:57:13 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 
 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.