ย่างเข้าหน้าฝนแล้ว อันที่จริงทางภาคใต้ของประเทศไทย มีฝนตกชุกมานานแล้ว ปีนี้แปลกกว่าปีอื่นๆ เพราะหน้าฝนมาเร็วมาก

แต่ก่อนมา หน้าฝนจะเริ่มประมาณ ปลายเดือน พฤษภาคม หรือ เดือนหก ตามการนับพื้นบ้านที่นี่ แต่ปีนี้ หลังสงกรานต์ คือเดือนห้า ฝนก็เริ่มตกแล้ว และก็ตกติดต่อกันมา เว้นบ้างแต่ไม่นาน ทำให้ต้นไม้ เล็กๆ ไม่เหี่ยวเฉา ที่ต้นปอ กอจากก็พลอยได้อานิสงค์ไปด้วย

ตามธรรมดาครอบครับเราไม่ค่อยได้กลับมาที่ต้นปอมากนัก อย่างดี ก็เดือนละ 2 ครั้ง ปีก่อนๆเมื่อเข้าสู่หน้าแล้งต้นไม้ก็จะเหี่ยวเฉา และตายไปเป็นส่วนมาก ต้องมาปลูกกันใหม่ ทุกปี ปีนี้ดีหน่อยหน้าฝนมาเร็ว

ธรรมชาติ ก็เหมือนกับคนเรา มีเกิด ก็มีแก่ แล้วก็ตายไป ต้นปอกอจากก็หนีไม่พ้นกฎเกณฑ์นั้น

จะว่าไป ตอนนี้ ต้นปอ กอจาก เกิดขึ้นมาแล้ว และอยู่ในระยะที่กำลังเติบโต ต้นไม้ที่รอดจากการเหี่ยวเฉาเมื่อปีก่อน เมื่อได้ฝนใหม่ ก็ผลิดอก ออกใบ เพิ่มวงปีขึ้นมาอีก 1 วง เมื่อปีก่อนโตนิดเดียว แต่มาปีนี้ ก็สูงขี้นมาอีกหน่อยพอให้เราผู้คอยเฝ้าทะนุถนอม ได้พลอยชื่นใจ พร้อมกับมอบร่มเงาให้แก่ผู้อยู่อาศัย ผ่อนพัก เป็นรางวัลแห่งความพยายาม

ธรรมชาติ ไม่เคยโหดร้ายต่อมนุษย์ มีแต่มนุษย์ที่ทำร้ายธรรมชาติ เมื่อธรรมชาติ เสียสมดุลย์ ธรรมชาติก็สั่งสอนมนุษย์เสียครั้งหนึ่ง

มาซาโนบุ ฟูกูโอกะ เกษตรกรจนๆคนหนึ่งของญี่ปุ่นคนหนึ่ง กล่าวเอาไว้ ในหนังสือของเขาว่า มนุษย์ ไม่สามารถเอาชนะธรรมชาติได้ มีก็แต่การยอมละทิ้งจุดมุ่งหมายแห่งมนุษย์ แล้วยอมให้ธรรมชาตินำทางจึงจะอยู่รอด ผมเองเคยคิดอยู่เสมอว่า ถ้าหากโลกนี้ ไม่มีมนุษย์ มันจะมีสภาพเช่นไร คงจะรกรื้อไปด้วยพืช เต็มไปหมดกระมัง

ในตอนแรกที่ทำต้นปอ กอจากกันขึ้นมา ผมและแฟนคิดเหมือนกัน คือ เราจะไม่เข้าไปเปลี่ยนแปลงธรรมชาติตรงนั้น ไม่เข้าไปเป็นเจ้าของ เปลี่ยนแปลงสภาพ แต่จะไปขออาศัยธรรมชาติอยู่ด้วย เปลี่ยนบ้างเท่าที่จำเป็น จะไม่เอา เมือง เข้าไปตรงนั้น

เวลาผ่านมา3 ปี เราดีใจที่เรารักษาปณิธานตรงนั้นไว้ได้ ต้นปอ กอจากของเราวันนี้จึงเป็นเหมือนป่า มีต้นหญ้ารกรื้อ ต้นไม้ริมคลอง ต้นปอ กอจาก เคยเป็นอย่างไร ก็เป็นอย่างนั้น รกอย่างไร ก็ตัดบ้างถ้าเดินเข้าไปไม่ได้ แผ้วถางพอเป็นทางเดิน ขอเข้าไปสูดดมเอาอากาศบริสุทธิ์

ดูเหมือนจะลำบาก แต่เรากลับรู้สึกว่า เมื่อเราปล่อยให้ธรรมชาตินำทางเช่นนั้น เรากลับไม่ลำบากเลย ไม่เหนื่อยที่ต้องคอยตัดเล็มกิ่งไม้ ต้องคอยตกแต่งสนามหญ้าไห้สวยงาม( ตามที่เราคิดเอาเองว่างาม) ไม่ต้องคอยกวาดใบไม้ ที่ตกหล่นบนพื้น

แต่เมื่อถามว่าเหนื่อยไหม เมื่อไปที่ต้นปอ กอจากแต่ละครั้ง ก็ต้องยอมรับว่า เหนื่อยครับ เหนื่อยจริงๆ ที่ต้องคอยแบกเอา ขี้วัวบ้าง ใบไม้จากที่อื่นบ้าง ขุยไม้ มาใส่ไว้ที่โคนต้นไม้ที่ปลูก ไม่ตัดหญ้า แต่วางทับลงไป ปล่อยให้หญ้าข้างล่างตาย ก็กลายเป็นปุ๋ย อีกทอดหนึ่ง

ต้นปอ กอจากวันนี้ ก็เป็นเหมือนที่ท่านเห็น และคงจะเป็นเช่นนี้ไปอีกนาน เท่าทีเราอยู่กัน ตั้งใจไว้เช่นนั้น เมื่อต้นไม้โตขึ้น ร่มเงาเพิ่มมากขึ้น เราก็ยินดีต้อนรับเพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ ใกล้ หรือไกล มาเยี่ยมมาเยือนกันบ้าง
ธรรมชาติจริงๆ ลดน้อยลงไปทุกวัน ครับ



มีรูปอีกประมาณ 20 รูป ของต้นปอ กอจาก เพื่อแบ่งกันชม คลิกที่รูปข้างบน ก็จะไปที่ผมเก็บรูปไว้ครับ

ทวีศักดิ์ ถาวรรัตน์

Create Date : 10 มิถุนายน 2550
Last Update : 10 มิถุนายน 2550 19:01:02 น.		1 comments
Counter : 936 Pageviews.
Share Tweet