|
|
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 |
7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 |
14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 |
21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 |
28 | 29 | 30 | 31 | |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ปุเลง ปุเลงทัวร์ 1
ชีวิต คือการเดินทาง คนฉลาดบางคน ในอดีตว่าไว้อย่างนั้น บ้างก็เดินทางหาสัจธรรม บ้างก็ค้นหาตัวเอง บ้างก็เดินทางเพราะต้องเดินทาง อยู่กับที่ไม่ได้ มันร้อน มันรน มองเห็นสนามหญ้าบ้านคนอื่น สวยกว่าของตัวเองทุกทีซีน่า
บางคนเบื่อหน่ายต่อครอบครัว ก็เดินทางปลีกวิเวก หาความสงบสุขในจิตใจแต่เพียงลำพัง แตกต่างกันไปตามเหตุผลของแต่ละคนละครับ
เราเองก็เช่นกัน ทุกปี ประมาณต้นเดือนมกราคม ครอบครัวเราจะเดินทางไปกรุงเทพฯ เมืองฟ้าอมรเพื่อพาน้องโรสไปแข่งขัน การอ่าน และเขียนอักษรเบรลล์ ที่สมาคมคนตาบอดแห่งประเทศไทยจัดขึ้นทุกปี เราทำกันมาอย่างนี้มาหลายปีแล้ว
ขึ้นกรุงเทพฯกัน ปีละครั้ง บางปี พ่อกับน้องโรสเดินทางกันไปเพียงลำพังโดยรถไฟชั้นที่ 3 นอนกับพื้นบ้าง โดยรถไฟนอนบ้าง ถ้าพอมีเงินหน่อยก็ไป เครื่องบินราคาถูก หรือถ้าทุกคนจะไปด้วยกันก็จะขับรถกันไป พ่อเป็นคนขับคนเดียว แม่กับลูกก็เป็นกำลังใจโดยนอนหลับกันไปบ้าง ร้องเพลงบ้างเพื่อไม่ให้พ่อหลับไปด้วยตามประสา ปุเลง ปุเลงทัวร์แบบเราๆที่อยากจะเที่ยว ปีนี้ก็เช่นกัน แต่ไม่เหมือนกัน
ครอบครัวเราเป็นครอบครัวเล็กๆ จนๆครอบครัวหนึ่งเหมือนๆอีกหลายล้านครอบครัวในประเทศนี้ มีรายรับพอใช้พอจ่ายเพียงเดือนชนเดือน ครอบครัวข้าราชการก็เป็นอย่างนี้ ไม่มีเงินเก็บกันหรอก
เมื่อต้นปีกลายเราได้เริ่มโครงการทำขนำ ต้นปอ กอจากเชียรใหญ่ นครศรีฯ ก็โดยการเจียดเงินที่พอเหลือจากการใช้จ่ายในแต่ละเดือนค่อยๆทำกันไป ทำกันมาได้ปีกว่าแล้วก็ยังไม่เสร็จตามที่ตั้งใจไว้ แต่ก็มาได้มากพอสมควร เอาไว้ให้เพื่อนพ้องน้องพี่ที่เคารพนับถือ ที่มาเยี่ยม ได้นอนพักกัน เราไม่กู้เงินมาทำเพราะเคยมีประสบการณ์ กู้แล้วเครียด ถ้าต้องเครียดก็อย่าทำเลยดีกว่า อีกอย่างหนึ่งเราไม่ได้ตั้งใจทำเพื่อเป็นธุรกิจ ทำเอาไว้สนองใจตัวเองจึงไม่จำเป็นต้องรีบร้อนหารายได้จากมัน
จากการที่เราต้องเจียดเงินเพื่อเอาไปทำ ต้นปอ กอจาก จึงทำให้เงินที่จะต้องไช้เพื่อการเดินทางไปกรุงเทพฯปีนี้ ต้องอยู่ในวงจำกัด เราพ่อ แม่ ลูก จึงมาถามใจกันว่า ปีนี้เราจะไปกรุงเทพฯกันไหม? ทุกคนลงมติเป็นเอกฉันท์ว่า ไป เพื่อให้กำลังใจกัน
การเดินทางไปกรุงเทพฯสำหรับคนต่างจังหวัดนั้น เป็นเรื่องใหญ่ เมื่อตอนที่อยู่กรุงเทพฯ พอคิดจะกลับบ้าน ง่ายนิดเดียว เอาเสื้อผ้า 2-3 ชุดใส่กระเป๋าสะพาย ขึ้นรถเมล์ไปสถานีขนส่งสายใต้ ซื้อตั๋วรถทัวร์ ขึ้นรถตอนค่ำ พอรุ่งเช้า ตื่นขึ้นมาก็อยู่นครศรีฯแล้ว ไม่ต้องคิดอะไรมาก แต่เมื่ออยู่ต่างจังหวัด โดยเฉพาะจังหวัดที่ไกลปืนเที่ยงมากๆ อย่างที่เราอยู่นั้น 900 กว่ากิโลเมตร ขับรถกันมาเอง เป็นเรื่องใหญ่ และโกลาหลกันพอสมควร ต้องคิดล่วงหน้าถึงปัญหาสารพัด
เมื่อเราตกลงที่จะไปกัน ก็ต้องมาคิดว่าเราจะไปกันอย่างไร ถ้าไปเครื่องบินถึงจะราคาถูกแล้ว แต่ไปและกลับ สำหรับคน 4 คนนั้น ไม่หนี 1หมื่น 5 พันบาท เราไม่พร้อมที่จะจ่ายมากมายขนาดนั้นแน่ รถทัวร์ รถไฟนอน ตอนนี้ราคาไม่แตกต่างจากเครื่องบินมากนัก และไม่สะดวกเมื่อตอนที่อยู่กรุงเทพฯด้วย เพราะไม่มีรถใช้ก็ต้องจ่ายค่าแทกซี่เพิ่มขี้นอีก สุดท้ายก็เห็นว่า เราเองก็มีรถใช้อยู่ เป็นรถปิคอัพ ยี่ห้อนิสสัน รุ่นบิ้กเอ็ม ตอนเดียว แต่มีหลังคาไว้พอกันแดด กันฝนเมื่อเดินทางจากสงขลา ไปต้นปอ กอจาก นครศรีฯ ถึงจะเป็นรถเก่าที่เพื่อนๆล้อว่า รถมือเดียว เพราะอีกมือต้องคอยจับประตูไว้ กลัวมันหลุด แต่เราก็ยังประคับประคองให้หัวมันตรงหมุนพวงมาลัยไปซ้ายเพื่อเลี้ยวขวา และหมุนขวาเพื่อเลี้ยวซ้ายได้อยู่ เราก็พอได้อาศัยมันตลอดมา
 รถปิคอัพ พาหนะ ปุเลง ปุเลงทัวร์ เที่ยวนี้ จึงจะลองเสี่ยงอาศัยมันขับเข้ากรุงเทพฯสักครั้ง แอร์ร้อนก็เปิดกระจกเอา เชคทางอุตุนิยมแล้วว่าอากาศกรุงเทพฯช่วงนั้นไม่ร้อนมากนัก แต่ถ้าฝนตกก็ถือว่าเราโชคดีไปไม่ร้อนแน่แต่ขับลำบากเท่านั้นเอง
เมื่อตัดสินใจว่าจะเข้ากรุงเทพฯเอารถมือเดียวลุยเมืองสวรรค์ เราก็ต้องมาคิดกันว่าจะเอาอะไรกันไปบ้าง จะนั่งจะนอนกันไปอย่างไรเพื่อไม่ให้เมื่อย ให้ปวดจนตะคริวกินกันไปหมดทั้งคนขับ และ คนนั่ง ทำอย่างไรไม่ให้คนขับหลับไปพร้อมกับลูกๆระหว่างทาง เอาอาหารอะไรไปกินกันขณะเดินทาง จะไปพักกินข้าวเช้า ข้าวเที่ยง ข้าวเย็นในสวนยางหรือสวนผลไม้ของใคร ถ้าลูกปวดท้อง ปวดหัวต้องเอายาอะไรไปบ้าง ต้องเอาหมอนไปกี่ใบ หมอนข้างของลูกต้องเอาไปด้วยใหม รถมันกระเทือนต้องเอายางรถยนตร์รองไม้อัด แล้วเอาเบาะตั้งทับข้างบนเพื่อไม่กระเทือนมากนักได้หรือเปล่า ต้องเจาะกระจกกลางข้างหลังคนขับเพื่อให้ส่งน้ำ ส่งกาแฟของขบเคี้ยวกันได้ระหว่างขับ จะได้ไม่ต้องจอดเพื่อถามปลุกคนขับให้ตื่น และต้องกว้างพอที่น้องรินจะได้เลื่อนใหลตัวไปมาระหว่างข้างหน้า และข้างหลัง เพราะถ้าง่วงก็เลื่อนไปนอนข้างหลังแทน
สารพัดปัญหาเหล่านี้ เราก็ต้องแก้ไขกันให้ได้ ก่อนที่เราจะเดินทาง เพื่อให้การเดินทางแบบเราๆนี้ ไม่สะดุด ถ้ามีปัญหาเฉพาะหน้าจริงๆ ก็ต้องค่อยแก้ไขกัน
เมื่อเราแก้ปัญหากันหมดแล้ว จึงได้เริ่มออกเดินทางกันจริงๆ ในตอนเช้าของวันศุกร์ที่ 5 มกราคม เวลา 6 โมงเช้า 9 นาที ต้องไม่ขาด ไม่เกิน ก่อนไปก็หาฤกษ์ว่าเวลาใหนออกจากบ้านดีที่สุด ต้องก้าวเท้าซ้าย หรือขวา ออกก่อน ศูนย์หนึ่งอย่าพึงจรก็ต้องเลี่ยง ก็ได้บอกลาขออโหสิกรรม เพื่อนๆพี่ๆที่เคารพนับถือกัน เพราะเราเองก็ไม่รู้ว่าจะได้กลับมาอีกหรือเปล่า ไปกับรถมือเดียวก็ลำบากอย่างนี้แหละครับ ผมเห็นหลายคนแอบเช็ดน้ำตาก็ให้สะท้อน รำๆจะบอกเลิกการเดินทางอยู่หลายครั้งแต่เห็นหน้าลูกแล้วก็มีกำลังใจ หลายคนก็เป็นห่วงบอกว่า ยังมีเวลาเปลี่ยนใจนะ บางคนที่หวังดีก็แนะนำบริษัทประกันชีวิตให้ บอกว่าคิดราคาไม่แพงเผอิญเขาเป็นตัวแทนอยู่ด้วย จะทำให้เป็นกรณีพิเศษ เราเองก็ขอขอบคุณในความหวังดีของเขา บอกว่ากลับมาให้ได้ก่อนจะไปหา
หลังจากได้ฤกษ์แล้วก็ออกเดินทาง 6 โมงเช้า 9 นาที ปุเลง ปุเลงทัวร์ ก็จึงได้เกิดขึ้น ไปพบเห็น ประทับใจ ไม่ประทับใจอะไรบ้าง ผมจะขียนเล่ามาให้ฟังวันหลังนะครับ คิดว่าหลายท่านที่ทนอ่านมาก็คงเบื่อแล้วตอนนี้
ขอบคุณทุกท่านที่ได้ติดตามคุณผมขาวมา ตอนนี้ คุณผมขาวต้องทำงานยุ่งมาก ดูแลคนชายขอบจนหัวขาวไปหมดแล้ว ก็ยังไม่หมด ผมที่เป็นคนข้างตัว ก็จะรับภาระนี้สักไม่กี่วัน พอมีเวลา คุณผมขาวก็จะมาเล่าเรื่องราวอะไรให้ฟังต่อ
สวัสดีครับ ทวีศักด์ ถาวรรัตน์
Create Date : 11 มกราคม 2550 |
Last Update : 11 มกราคม 2550 12:23:59 น. |
|
5 comments
|
Counter : 777 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: icebridy วันที่: 11 มกราคม 2550 เวลา:20:43:57 น. |
|
|
|
โดย: yyswim วันที่: 13 มกราคม 2550 เวลา:2:19:59 น. |
|
|
|
โดย: ทวีศักดิ ถาวรรัตน์ IP: 203.113.76.10 วันที่: 13 มกราคม 2550 เวลา:6:24:04 น. |
|
|
|
โดย: สาวเขียน วันที่: 13 มกราคม 2550 เวลา:10:49:24 น. |
|
|
|
โดย: ทุ่งเขาเขียว IP: 222.123.215.57 วันที่: 18 ตุลาคม 2550 เวลา:18:51:58 น. |
|
|
|
|
|
|
มาเยี่ยมค่ะ มีความสุขมาก ๆ น่ะค่ะ