|
ต้นปอ กอจาก ขนำริมฝั่งน้ำ ปากพนัง เชียรใหญ่ นครศรีฯ
สถานที่เยียวยาใจ เมื่อวัยกลางคน เป็นความโชคดีที่ได้คู่ชีวิต ที่มีความคล้ายคลึงกันในหลายด้าน ด้วยมีวิธีคิดที่คล้ายกัน มีวิถีชีวิตที่คล้ายกัน ทำให้สื่อความรู้สึกได้ตรงกันไม่ยาก
เราใช้ชีวิตอย่าง เศรษฐกิจพอเพียง มีที่ดินผืนเล็กๆอยู่ ประมาณ 5 ไร่ ที่ริมแม่น้ำ ปากพนัง เชียรใหญ่ นั่งเรือหางยาวจากปากพนังมา ตามคลองใหญ่ มาทางเชียรใหญ่ ไช้เวลาประมาณ 1 ชั่วโมงก็ถึง แต่ปัจจุบันนี้ มีถนนถึงหน้าบ้านแล้ว แต่ก็ยังชอบนั่งเรืออยู่
เราคิดว่า จะใช้เวลา สัก 5 ปี ค่อยๆ ปรับปรุง ภูมิทัศน์ ที่ลุ่มๆ ดอนๆ ให้สม่ำเสมอกัน โดยพยายามที่จะคงสภาพตามธรรมชาติเอาไว้ ไม่ปรุงแต่งมากนัก
เวลา 2 ปีผ่านไปด้วยการปรับระดับพื้นที่ผิวดินให้อยู่ตัว ปีที่ 3 เราก็ค่อยๆสร้าง ขนำน้อย ด้วยเงินเล็กๆน้อยๆของเรา
มีญาติอายุประมาณ 60 ปีอยู่คนหนึ่ง แต่ทว่ามีร่างกาย แข็งแรงมากคนหนึ่ง แกใช้ไม้เสม็ดที่แกปลูกไวัเอง นำมาทำเป็นโครงบ้านให้ แล้วแกก็ทำไปเรื่อยๆ เป็นแรงหลักอยู่คนเดียว บางครั้งก็มีญาติคนอื่นมาช่วยเมื่อต้องยกวัสดุหนักๆ หรือเมื่อต้องมุงกระเบื้องหลังคาเท่านั้นที่แกไม่สามารถทำได้คนเดียว
ทำไปบ้าง หยุดไปบ้าง สร้างมันด้วย เวลา และ ความรัก มีเงินพอก็มาสร้าง หมดเงิน ก็หยุด รอเงินเดือนออก ลุงก็เข้าใจ แต่ไม่ยอมเป็นหนี้ ไม่ได้รีบร้อนอะไรขนาดนั้น
จากเดือนสิงหาคม 2548 เราก็ทำเสร็จ เมื่อเดือน กันยายน 2549 นาน 1 ปี กว่าๆ พร้อมด้วย ต้นไม้ที่ค่อยๆปลูก ทีละต้น สองต้น งามมาก โดยเฉพาะ ต้นสักทอง ตอน นี้พื้นดิน มีหญ้าขึ้นเขียวชอุ่ม ต้นไม้ เจริญเติบขึ้นทีละน้อยๆ แม่น้ำมีน้ำไหลเป็น โค้งคุ้ง สวยงาม เมื่อมองออกจากตัวขนำ มีต้นไม้หอม เช่น ต้นจำปี การะเวก ที่พี่ชายสามี ชำมาให้ รวมทั้ง ประใหมสุหรี ต้นโต ที่พี่ธัญยกมาให้ทั้งต้นจากจังหวัด สุราษฎร์ธานี นอกจากนี้ ก็ยังมี ต้นตะเคียน ต้นศรีตรัง ที่ยกให้โดย คุณหมอชุมพร จากโรงพยาบาลสงขลา และ มะม่วง ขนุน มะพร้าว อย่างละต้น สองต้น มังคุดก็มี ปลูกไว้ร่วมสิบต้น แต่ไม่รอด เหลืออยู่สองต้น
ขนำเรามีสิ่งอำนวยความสะดวก ด้วยน้ำประปาหมู่บ้าน และไฟฟ้า เมื่อมี แม่ขนำ ก็มี ลูกขนำ ที่มุงหลังคาด้วย สังกะสีใต้ต้นสะแก อยู่บนขอบบ่อปลา เนื้อที่ เกือบ 2 ไร่ เลี้ยงปลาตามธรรมชาติ
ลูกขนำนี้ อากาศ ปลอดโปร่ง โล่ง เพราะไม่มีฝากั้น ใช้ปลีกวิเวก แบบเรียบง่าย คือ นอนกรน ส่งเสียงดังได้โดยไม่รบกวนใคร บางครั้งก็ใช้เป็นครัวชั่วคราว ตั้งวงกินข้าวกันอย่างมีความสุข ท่ามกลางสายลมเย็น และทิวทัศน์ที่สวยงาม
เด็กๆก็ตกปลาจากบ่อได้ในตอนกลางวัน พอตอนกลางคืน ถ้าสมาชิกอยู่กันครบ 5 คน มี พ่อ แม่ ลูก และ พ่อเฒ่า 90 ปี เราก็ กางมุ้งนอนเรียงกัน นอกระเบียง 1 มุ้ง ในเรือน 2 มุ้ง มีห้องน้ำ ห้องส้วม สะดวกใช้สำหรับผู้สูงอายุ
เมื่ออยู่กับตัวเอง เรานั่งสูดลมหายใจลึกๆ เพื่อเอาอากาศบริสุทธิ์เข้าปอดอย่างเต็ม ที่ มองสรรพสิ่งธรรมชาติรอบตัว ฟังเสียงน้ำไหล ลมพัดกิ่งไม้ ต้นจากก็ใบไหวๆ ไปมา ตามแรงลม มันสงบ เย็นสบายจริงๆ
ลูกๆก็ได้วิ่งเล่น ตามประสาเด็ก ลูกสาวโต เป็นวัยรุ่น ตาพิการ ก็นั่งทำการบ้านบ้าง อ่านหนังสือบ้าง ฟังเพลงจากวิทยุบ้าง ในยามนี้ มีหนังสือดีๆ ที่มีคุณค่าต่อการใช้ชีวิต และ วิธีคิดที่สร้างสรรค์ทั้งหลาย ก็ค่อยๆถูกบรรจงออกมาอ่านทีละหน้า 2 หน้า อย่างสงบ
เล่มหนึ่งที่ชอบอ่านมากๆ อ่านแล้ว ไม่เคยเบื่อเลย คือเรื่อง ความเรียบง่ายไร้กาลเวลา แปลโดย อ. สดใส ขันติวรพงศ์ เป็นหนังสือแปลที่มีคุณค่ามาก ในการใช้ชีวิตที่เรียบง่ายอย่างนี้
ธรรมชาติของคนเรา ส่วนใหญ่เดี๋ยวนี้ มักหมกมุ่นอยู่กับ งาน งาน และ งาน จนลืมดูแล จิตวิญญาณ ของตนเอง ชีวิตที่ต้องการแต่วัตถุ บ้านงามๆ รถสวยๆ เครื่องแต่งกายดีๆ ใช้ชีวิตตามศูนย์การค้า เป็นเรื่องของวิถีชีวิตคนเมืองเสียเป็นส่วนใหญ่ ซึ่งเราเห็นว่า น่าจะมิใช่ วิถีชีวิตที่เราต้องการ จะเลือก จะเป็น
เราสองคน จึงเตรียมพื้นที่สำหรับ ตัวเองและลูกๆ เพื่อให้เขาได้ซึมซับ ธรรมชาติ ซึมซาบความรู้สึกที่มีความอบอุ่นจากเครือญาติ ซึ่งแม้จะอยู่ท่ามกลางความยากไร้ของชนบท แต่ความมีน้ำใจที่ ชาวบ้าน เพื่อนบ้าน ญาติ มีให้กันนั้น ไม่เคยแห้งเหือดจากหัวใจ
วันนี้มีกล้วยน้ำว้า 1 หวี มาฝาก มีมะละกอ 1 ลูก วันนี้มีข้าวสาร 1 ถุง เหล่านี้เป็นน้ำใจ แม้เขาจะไม่มีเงิน แต่เขาก็อยากให้ด้วย ความรัก ที่หาได้ยาก ในสังคมเมือง
ชนบท ผู้คนส่วนใหญ่ยังยากจนเหมือนเดิม อย่างไร ก็อย่างนั้น มีหนี้สินกันแทบทุกครัวเรือน เราสามารถรับฟังความทุกข์ของเขาได้ แต่เขาก็สามารถสร้างความสุขให้ตัวเองได้อย่างอดทน เลี้ยงหมู เลี้ยงวัว เลี้ยงเป็ด เ ลี้ยงไก่ ปลูกผัก ปลูกผลไม้ รดน้ำ พรวนดิน ทำงานไป พักไป เป็นอย่างนี้มาอย่างยาวนาน
เมื่อก่อนนั้น ถนนหนทางไปมาลำบาก เดี๋ยวนี้บ้านเมืองเจริญขึ้น ชนบทได้รับการดูแลมากขึ้น จึงมีน้ำประปา ไฟฟ้าใช้ เพิ่มความสะดวกในการหาอาหาร เพื่อให้มีแรงที่จะทำมาหากิน เลี้ยงลูก เลี้ยงครอบครัวต่อไป
ช่วงเวลาพักผ่อนของเรา / ครอบครัว ที่นี่ มีเพียงวัน เสาร์ และอาทิตย์ เดือนละ ครั้ง หรือ 2 ครั้งเท่านั้น แต่ก็สามารถเพิ่มพลังใจ พลังชีวิตได้อย่างมากมาย
เราได้ความสงบ เย็น และ นิ่ง เพื่อที่จะรองรับฟัง ความทุกข์ น้ำตาของเพื่อนร่วม โ ลก ที่เดินเข้ามาหา คนแล้ว คนเล่า วันแล้ว วันเล่า ไม่เคยจบสิ้น
ห้องทำงานของเรา ที่ทำงานของเราเป็นเหมือนศาลา ที่แบกรับความทุกข์ ที่เขาได้ปลดปล่อย เสียงสะอื้น น้ำตาที่พรั่งพรู เพียงถูกสัมผัสด้วยสายตาที่อบอุ่น และจริงใจ
สัมผัสมือ ให้ความรู้สึกที่ แผ่วเบา เป็นกำลังใจ เมื่อเขารู้สึกดีขึ้น เขาก็สามารถที่จะ มีแรง มีพลัง ที่จะต่อสู้กับอุปสรรค ปัญหาได้อีก ครั้งแล้ว ครั้งเล่าที่เป็นอย่างนี้ของชีวิต แต่ละชีวิต ที่มีอะไรต่อมิอะไรมากมายกดดันอยู่ เขากลับไปด้วยความสุข สดชื่นขึ้น เขาสา มารถดูแลตัวองได้ เขาสามารถ ยอมรับ ความเป็นจริงของเขาได้
ถ้าเรามีความรักในเพื่อนมนุษย์เป็นพื้นฐานของจิตใจ ไม่ยากเลยที่คุณ จะสามารถเข้าถึง วิชาชีพสังคมสงเคราะห์ อย่างแท้จริงได้
เมื่อลักษณะงานเป็นเรื่องของการดูแลใจผู้อื่น รับรู้ความทุกข์ของผู้อื่น ช่วยให้เขาคลี่คลายปัญหาได้ ด้วยตัวของเขาเอง ให้เขาตัดสินใจ เลือกใช้วิถีชีวิต ด้วยตัวของเขาเอง เขาจะต้องยืนหยัดต่อสู้ได้ด้วยตัวเอง รักตัวเอง ภูมิใจตัวเอง
ตัวเราเอง ก็เช่นเดียวกัน ก็ต้องมีวิธีการดูแลใจ ดูแลจิตวิญญาณของตัวเราเองด้วย มิเช่นนั้น ความเครียดก็จะถามหา โรคาทั้งปวงก็จะมาเยือน ความดัน โรคหัวใจ มะเร็ง และ อีกหลายๆโรคประจำตัว
การเยียวยาหัวใจตนเอง ด้วยสถานที่ปลดปล่อยที่มีความสุข จึงต้องเกิดขึ้น อย่างมีคุณค่ามากทางความรู้สึก งาน งาน งาน ทั้งหลาย ถูกปล่อยออกไป เติมเต็มความว่าง ความรู้สึก อิ่มสุข เพื่อรับความทุกข์ของผู้คนได้อีกมากมาย คนทำงานด้วยหัวใจเดียวกัน ความรู้สึกเดียว กัน เพื่อสร้างสรรค์สิ่งดีๆให้สังคม
เรายินดีให้ขนำน้อยของเรา เป็นที่พักพิงใจ ได้นะ หากเพื่อนต้องการพักผ่อนด้วย ชีวิตที่เรียบง่าย อยู่ใกล้กับอำเภอ 8 กิโลเมตรเอง อยู่ใกล้ตลาดนัดวันเสาร์ ไม่เกิน 2 กิโลเมตร อยากเดิน ก็ได้เดิน อยากขี่จักยาน ก็ได้ขี่ ไม่มีรถยนต์ผ่านบ่อย
ใครเบื่อเมือง ก็ยินดีต้อนรับ
ขนำน้อย ต้นปอ กอจาก 164 หมู่ที่ 1 ต.ไสหมาก อ.เชียรใหญ่ จ. นครศรีฯ
ไม่คิดค่าใช้จ่ายอะไรทั้งสิ้น ขอเพียงเอาต้นไม้เล็กๆ มาปลูก คนละต้น ก็พอแล้ว
รูป ขนำ ต้นปอ กอจาก อยู่ที่นี่ค่ะ //outdoors.webshots.com/album/550582384ibWvyN
Create Date : 07 ธันวาคม 2549 |
Last Update : 7 ธันวาคม 2549 13:01:23 น. |
|
8 comments
|
Counter : 1013 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: ลิเบอร์ลัท (Austin Dash ) วันที่: 7 ธันวาคม 2549 เวลา:16:09:50 น. |
|
|
|
โดย: สาวเขียน วันที่: 7 ธันวาคม 2549 เวลา:22:53:41 น. |
|
|
|
โดย: สาวเขียน วันที่: 8 ธันวาคม 2549 เวลา:7:28:02 น. |
|
|
|
โดย: เคท มอสส์ IP: 203.113.77.7 วันที่: 9 ธันวาคม 2549 เวลา:21:46:48 น. |
|
|
|
โดย: ทวีศักดิ์ ถาวรรัตน์ (ผมขาว ) วันที่: 12 ธันวาคม 2549 เวลา:15:31:10 น. |
|
|
|
โดย: เคท มอสส์ IP: 203.113.77.7 วันที่: 29 ธันวาคม 2549 เวลา:19:29:15 น. |
|
|
|
โดย: จากกอ IP: 118.173.11.183 วันที่: 15 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:22:54:23 น. |
|
|
|
โดย: นาE พี IP: 118.173.11.183 วันที่: 15 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:22:55:34 น. |
|
|
|
|
|
|