walking stories เรื่องพื้นๆ walking stories เรื่องพื้นๆ สำนักพิมพ์ FULLSTOP ราคา 195 บาท จำนวน 159 หน้า “จากภาพถ่ายกลายเป็นเรื่องราว” คือสโลแกนหลักของหนังสือเล่มนี้ที่หยิบเอาภาพถ่ายแห่งการก้าวเดินมาสานต่อเป็นเรื่องราว 7 เรื่อง จาก 7 นักเขียน... Start เรื่องที่ 1 walking stories โดย ประธาน ธีระธาดา บทความว่าด้วยคำถาม ทัศนคติและมุมมองเกี่ยวกับการก้าวเดินในความหมายเชิงนัยที่มีชื่อเดียวกันกับชื่อหนังสือ “คนเราต้องเดินหน้าเวลาหรือเข็มนาฬิกา? ความจริงแล้วตัวที่เคลื่อนไปข้างหน้าก็คือตัวเลขสมมุติต่างๆ ที่บอกชั่วโมง นาที วัน เดือน ปี ฯลฯ ต่างหาก ส่วนเวลาจริงๆนั้นจะไปข้างหน้าด้วยหรือเปล่า” สมแล้วที่เป็นผลงานเปิดเล่ม ชอบเป็นพิเศษกับการนำเอาประโยคเด็ดในโฆษณาดังอย่าง ‘Keep Walking’ มาสานต่อในมุมมองของนักเขียนเอง เรื่องที่ 2 เงา โดย ทินกร หุตางกูร เรื่องราวของเด็กหนุ่มคนหนึ่งที่ชอบดูเงาเป็นชีวิตจิตใจ “เด็กกำพร้าอยู่คนเดียวบนโลกก็มีเงาเป็นเพื่อน” เป็นเรื่องสั้นที่สั้นได้ใจ แต่ก็ยังมีอะไรให้เอากลับไปคิดต่อ แถมยังปิดเรื่องได้โดน ด้วยการนำเอาท่อนหนึ่งในเพลงดัง ‘My Only Best Friend’ มาเขียนถึงคือ.. ”เงาของฉันคือเพื่อนแสนดีของฉัน มันตามฉันไปทุกที่ อยู่ข้างกายฉันยามเธอจากไปและฉันไม่มีใคร” เรื่องที่ 3 ก้อนเนื้อในน้ำ โดย วินทร์ เลียววาริณ เป็นเรื่องสั้นเกี่ยวกับคู่รักที่เล่นกับอารมณ์และความรู้สึกของคนรักกับคนแปลกหน้า ความรักกับความหลง และความจริงกับความลวง “ระยะทางระหว่างสวรรค์กับนรกห่างกันเพียงหนึ่งวูบอารมณ์” ชอบมากกับตอนจบที่มีให้เลือกอ่านถึง 4 แบบเหมือนกับว่าให้คนอ่านได้เลือกกันเอาเองว่าบทสรุปสุดท้ายถ้าเป็นตัวเรามันจะจบลงแบบไหน? เรื่องที่ 4 เวลา โดย ดวงฤทธิ์ บุนนาค เป็นบทความที่พูดถึงเรื่องของเวลาในมุมมองแบบการตั้งข้อสงสัยของนักเขียนเอง “ทุกสรรพสิ่งถูกยึดโยงไว้ด้วยโครงสร้างเดียวกัน โครงสร้างที่มองไม่เห็น และมีอำนาจสูงสุดในสากลโลกก็คือเวลา” พออ่านจบก็เกิดคำถามขึ้นในใจว่า...บางทีโครงสร้างของเวลาที่มนุษย์เรารับรู้อยู่ในทุกวันนี้ความจริงอาจจะไม่ได้เป็นอย่างที่เราคิด เพราะความจริงอาจจะซับซ้อนเกินไปกว่าความเข้าใจของมนุษย์ แถมคนเขียนยังปิดท้ายด้วยคำถามเชิงเปิดคำถามนี้อีกว่า.. ”มนุษย์พร้อมแค่ไหนสำหรับความจริง และยอมรับได้มากเพียงใด” เรื่องที่ 5 คิดถึงตะวัน โดย กรกฏ พัลลภรักษา เป็นเรื่องราวของชายหนุ่มหนึ่งคนกับเด็กหัวใจสวย 2 คนที่มีเรื่องเล่าจากการเดินทางเป็นตัวสร้างมิตรภาพระหว่างพวกเขา “เพราะการเดินทาง ไม่ได้แปลว่าการได้ก้าวเดินเพียงอย่างเดียว บางทีคือการก้าวข้ามทางที่ไม่เคยเดิน... ต่างหาก” เป็นเรื่องสั้นที่ชอบมากที่สุดในหนังสือเล่มนี้ที่สื่อออกมาด้วยภาษาที่เรียบง่าย แต่อ่านแล้วเข้าถึงในอารมณ์ เรื่องที่ 6 ดนตรีตามทางเดิน โดย อาทิตย์ พรหมประสิทธิ์ บทความว่าด้วยเรื่องราวและที่มาของดนตรีบนทางเดิน “อย่างที่ทุกคนทราบดี หากสังคมยิ่งเลวร้ายและฟอนเฟะเพียงใด ศิลปะที่สร้างสรรค์ออกมาจะยิ่งเยี่ยมยอดขึ้นเท่านั้น นี่แหละดนตรีตามทางเดิน” ออกจะเป็นงานเขียนที่เฉพาะกลุ่มไปหน่อย เพราะถ้าใครไม่สนใจหรือรู้ข้อมูลในดนตรีแนวนี้มาก่อน ก็ออกจะเกิดอาการ ‘งง’ มากถึงมากที่สุด เนื่องจากในงานเขียนเรื่องนี้มีแต่การอ้างอิงถึงข้อมูลมากมายเต็มไปหมด แถมยังเป็นข้อมูลที่เฉพาะกลุ่มมากๆอีกต่างหาก เรื่องที่ 7 walking walking โดย ปิยะลักษณ์ นาคะโยธิน เป็นเรื่องสั้นปิดท้ายที่กล่าวถึง ‘การตัดสินใจ’ เป็นใจความหลักสำคัญ “ภายในชั่วแวบ แค่เพียงกระพริบตา แค่เพียงก้าวพลาด แค่เพียงเลี้ยวผิด แค่เลือกในอีกทางหรือมาจากการจำยอมและจำนนต่อโชคชะตา เหตุการณ์พลิกผันได้เสมอ” อ่านจบแล้วก็ทำให้คิดได้ว่าบางเหตุการณ์ถ้าเราตัดสินใจถูกก็ดีไป แต่ถ้าเราตัดสินใจผิดเมื่อไหร่ ผลลัพธ์ที่ได้อาจจะเลวร้ายและร้ายแรงเกินกว่าที่จะแก้ไขก็เป็นได้ Stop ขอปิดท้ายด้วยประโยคคมๆเหล่านี้คือ... “บางทีคนเราก็จำเป็นต้องเก็บเล็กผสมน้อยจากผู้คนในที่ต่างๆมาสร้างความสมบูรณ์ให้กับตัวเอง” -หน้า 10- กับ “...ทุกคนทราบดีว่าจิตใจที่เจ็บช้ำมากเท่าไหร่ เพลงก็ยิ่งเพราะมากขึ้นเท่านั้น” -หน้า 128- และ “คำปลอบใจที่ว่าให้อดทน ต้องใช้เวลา อาจไม่เพียงพอ เพราะคำถามที่ต้องการคำตอบว่าเมื่อไหร่จะหายนั้น มันเป็นห้วงเวลาที่ผ่านไปเชื่องช้าเหลือเกิน” -หน้า 156- ปล. ยังคงมีคำผิดและพิมพ์ซ้ำอยู่หลายจุดมากครับ เรื่องที่แนะนำ : คิดถึงตะวัน โดย กรกฏ พัลลภรักษา, ก้อนเนื้อในน้ำ โดย วินทร์ เลียววาริณ และ walking stories โดย ประธาน ธีระธาดา My Comment เป็นหนังสือรวมเรื่องสั้นที่มีดีตรงไอเดียนำภาพถ่ายมาขยายเป็นเรื่องราวครับผม   Create Date : 20 พฤษภาคม 2556 15 comments Last Update : 15 กรกฎาคม 2557 15:53:07 น. Counter : 1454 Pageviews. Share Tweet

หนังสือเล่มนี้ยังไม่เคยอ่านเลยครับ ปล. พี่ก๋าก็หงุดหงิดนะครับ เวลาเจอคำผิดเยอะๆในหนังสือ ปล. 2 เห็นด้วยกับเราเลยครับ ความสามัคคีในประเทศเป็นสิ่งที่เราอยากเห็นมกาๆเลยครับ   โดย: กะว่าก๋า 20 พฤษภาคม 2556 14:51:36 น.

น่าอ่านมากเลยค่ะ วันนี้นุ่นก็ไปซีเอ็ด เดินวนเวียนวนเวียน อยากหาหนังสือแนวตำรวจ หรือสืบสวน หรือลึกลับมาประดับความรู้ซะหน่อย หายากไม่ค่อยมีที่ถูกใจเลยค่ะ เล่มนี้น่าอ่านดีนะคะ ขอจดด้วยค่ะ แต่ไม่เห็นมีนะซีเอ็ดแถวบ้านอ่ะ   โดย: lovereason 20 พฤษภาคม 2556 22:50:18 น.

สวัสดีค่ะพี่กิ่งตามมาชมรีวิวหนังสือน่าอ่านหลายเล่มเลยค่ะ พี่กิ่งอยากอ่านเรื่องเงาดูท่าทางสนุกและมีแง่คิดดีนะคะ ขอบคุณที่แบ่งปันนะคะพี่กิ่งไลท์ให้ค่ะ หลับฝันดีค่ะ   โดย: กิ่งฟ้า 20 พฤษภาคม 2556 22:59:06 น.

สวัสดียามเช้าครับ   โดย: กะว่าก๋า 21 พฤษภาคม 2556 6:47:14 น.

Walking Sotry เรื่องแรก น่าสนใจค่ะ ขอบคุณที่รีวิวเล็กๆหลายๆเล่มมาให้เลือกสรร เป็นแนวทางไปหาอ่านต่อๆไป   โดย: เริงฤดีนะ 21 พฤษภาคม 2556 9:52:19 น.

อ่านรีวิวแล้ว อยากซื้อเลยค่ะ   โดย: Sab Zab' 21 พฤษภาคม 2556 13:36:07 น.

แวะมาทักทายยามเย็นๆ ค่า มีความสุขกับการพักผ่อนนะคะ   โดย: ประกายพรึก 21 พฤษภาคม 2556 18:00:46 น.

เรื่องของคุณวินทร์ เลียววาริณดูเจ๋งดีครับ น่าลองเอาวิธีการนี้ไปเขียนถนนสายนี้มีตะพาบชะมัด   โดย: คุณต่อ (toor36 ) 21 พฤษภาคม 2556 18:19:52 น.

พี่ก๋าชอบอยู่คำนึง ที่เค้าบอกว่า ศาสนาของฉันก็คือการทำความดี เวลาทำอะไรที่ดี แล้วมีความสุข คนรอบข้างมีความสุข สิ่งนั้นก็เป็นศาสนาได้ โดยไม่ต้องมีพิธีกรรมใดใด   โดย: กะว่าก๋า 21 พฤษภาคม 2556 18:20:27 น.

ขอบใจที่แวะไปทักทายกันจ้า   โดย: หอมกร 21 พฤษภาคม 2556 21:53:45 น.

สวัสดียามเช้าครับ   โดย: กะว่าก๋า 22 พฤษภาคม 2556 6:34:37 น.

โหวตจ้าา น่าอ่านมากๆ เลย เอาไว้จะหาซื้อมาอ่านนะครับ ขอบคุณที่ไปโหวตให้พี่ด้วยจ้า   โดย: สาวไกด์ใจซื่อ 22 พฤษภาคม 2556 8:57:34 น.

น่าอ่านครับ ต้องหามาประดับหิ้งบ้างแล้งล่ะน้อ   โดย: เป็ดสวรรค์ 22 พฤษภาคม 2556 11:10:33 น.

“เพราะการเดินทาง ไม่ได้แปลว่าการได้ก้าวเดินเพียงอย่างเดียว บางทีคือการก้าวข้ามทางที่ไม่เคยเดิน... ต่างหาก” ชอบจังค่ะ อ่านรีวิวแล้ว อยากอ่านมากๆค่ะ   โดย: คอเล่า 23 พฤษภาคม 2556 16:14:02 น.

พี่พลาดเอนทรี่นี้เหรอเนี่ย ไม่ได้อ่านหนังสือที่คุณวินทร์ เรียววารินทร์เขียนนานมากเลยค่ะ เขียนแนวนี้ด้วย ? คิดถึงตะวันน่าอ่านค่ะ   โดย: สายหมอกและก้อนเมฆ 8 สิงหาคม 2556 15:42:29 น.