|
|
| | 1 | 2 | 3 |
| 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 |
| 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 |
| 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 |
| 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 |
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
|
๐๐..... ไม่มีเมฆสีเงิน .....๐๐
ไม่มีเมฆสีเงิน (บทที่ 1)
ดาเรน
ท้องฟ้าสีเทาครามพอๆ กับทะเลสีครามเทาที่บรรจบกันตรงไหนสักแห่งในความมืดมัวเบื้องหน้า
ทิวเมฆสีเทาอ่อนแต้มด้วยสีเงินสีทองแห่งอรุณรุ่ง ละลอกคลื่นทยอยเข้าฝั่งเงียบๆ เช้านี้ทะเลสงบเหมือนภาพวาด มองนานเข้าเหมือนจะเข้าไปอยู่ในนั้น...
เฮ้! ชายหนุ่มคนหนึ่งตะโกนจากทะเลพร้อมกับรอยยิ้มกว้างขาวสดชื่น..ใต้เมฆสีเงิน
วู้! หญิงสาวคนหนึ่งนั่งมองทะเลอยู่บนหาดนึกสนุกโบกมือตอบ ทางนี้!.. ผมดำสลวยปลิวตามลม
เอ่อ..ครับ.. ชายหนุ่มหุบยิ้ม หรี่ตา เอียงหน้าอย่างสงสัย
ไงล่ะคะ? หญิงสาวท้าทาย
ครับ..ครับ.. ยิ้มขาวกว้างขึ้นอีกพร้อมกับก้าวขึ้นจากทะเลตรงไปที่หญิงสาวนั่งอยู่
ทางนี้ค่ะคุณ.. ช้าไปเสียแล้ว..ร่างสูงโปร่งของชายหนุ่มเฉียดเธอไป สะดุดขอบคอนกรีตถนนริมหาด ล้มลง
ผม..ผมซุ่มซ่ามอีกจนได้ ชายหนุ่มหันยิ้มกับหญิงสาวที่ตกใจชายหนุ่มล้มลงข้างๆ เธอ
เดินยังไงมองไม่เห็นฉัน..ฟ้าก็สว่างแล้วนี่นา..ฮะ..ฮะ.. หญิงสาวเหลือบเห็นเลือดซิบๆ ตรงหัวเข่า เลือดออกด้วย เจ็บไหมคะ
ไม่รู้สึกเลยครับ ไหนๆ ชายหนุ่มเอื้อมมือกุมเข่า พอดีกับมือหญิงสาวปะกบตาม
มือสกปรก เปื้อนทรายอย่างนั้นเดี๋ยวแผลก็อักเสบหรอก เธอถอนมือออก
มิน่าทำไมผมถึงไม่เจ็บ หนุ่มยังพูดดี เลือดปนกับฝุ่นทรายบนเข่า..ชายหนุ่มพลิกตัวนั่งบนขอบถนนเหนือที่หญิงสาวนั่งอยู่ ชันเข่าขึ้นเล็กน้อย ทำเอาหญิงสาวที่ไม่ได้ตั้งใจมองสะท้านใจกับกางเกงว่ายน้ำสีน้ำเงินตัวจิ๋วบนกล้ามเนื้อแข็งเกร็ง
ชอบว่ายน้ำตอนเช้ามืดเหรอคะ?
คุณก็ชอบมานั่งมองทะเลมืดๆ เหมือนกันหรือ?
แน้!..ไม่ยอมตอบ
ผมชื่อ ยุ่น ครับ ชายหนุ่มยื่นมือออกมา
ฉันชื่อ ผึ้ง..น้ำผึ้ง ค่ะ.. น้ำผึ้งมองมือแข็งแรงที่ยื่นค้างของหนุ่มยุ่น เอาลงได้แล้ว..ฮะ..ฮะ..หลอกจับมือสาวอย่างนี้ประจำหรือคะ
ทีเมื่อกี้จับมือผม..แอบมองผมอีกต่างหาก ยุ่นได้ทีต้อนสาวผึ้ง
ยุ่นหยาบคาย! น้ำผึ้งลุกขึ้นเดินออกห่างแต่ตามองท่าที
ไม่ใช่นะครับคุณน้ำผึ้ง ยุ่นลุกขึ้น รีบสะเปะสะปะตาม
พลัก! ยุ่นหกล้มอีกครั้ง เข่าซ้ายยันพื้นเหมือนครั้งแรก โอย..
ยุ่น! น้ำผึ้งเข้าประคอง
ผมตาไม่เห็น ยุ่นคว้าตัวน้ำผึ้งยึดขึ้นยืนบนขาขวา ข้างซ้ายงอแตะพื้นพอทรงตัว
ทำไมล้มข้างเดียวซ้ำๆ.. น้ำผึ้งก้มลงปัดทราย ปาดเลือดที่ไหลย้อยจากเข่า อื้อ..ไม่มีผ้า ไม่มีกระดาษเลย..ทำไงดี?
ผมมากับเพื่อนอีกคน ไม่รู้หายหัวไปไหน ยุ่นหน้านิ่ว ปากเจ่อเพราะจูบพื้นคอนกรีต
ไปที่ร้านฉันก่อนละกัน อยู่อีกฟากถนน โน่นแน่ะ น้ำผึ้งชี้มือไปที่ร้านฝั่งตรงข้าม..น่าแปลกที่ยุ่นไม่ได้มองตาม
แต่..ผม.. ยุ่นอิดออด
ไม่ต้องเกรงใจ ไม่มีใครอยู่หรอก..ฉันจะทำแผลให้ แล้วกลับบ้านได้ไม่รั้งตัวไว้หรอก น้ำผึ้งยิ้มกับความแหยของหนุ่มร่างโต
ทำไมพูดอย่างนั้นละครับ..ใช่ผมเกรงใจ แต่ไม่ได้นึกดูถูกน้ำใจคุณอย่างนั้น..ที่ว่าจะยึดตัวผมไว้..เอ่อ..ข้อสำคัญ อย่างที่ผมบอกเมื่อกี้ ผมตาไม่เห็น..หมายความว่าผมตาไม่เห็นจริงๆ..ตาบอดอะครับ.. ยุ่นเสียงแผ่วกับประโยคหลัง แทบเป็นเสียงกระซิบ
ฉันรู้แล้ว..คงแปลกใจสินะ น้ำผึ้งจ้องตาเบิ่งโตของยุ่น
ค..ครับ.. ยุ่นยิ่งกว่าแปลกใจ นึกว่าแววตาปกติของเขาจะปิดบังความพิการของเขาได้ แม้กระทั่งที่ร้องทักจากทะเลอย่างเดาสุ่มก็เป็นการอำพราง ไม่นึกว่าจะมีคนรับมุขจนเป็นเรื่องถึงขณะนี้
เอ้า!..งงเลย..ฮะ..ฮะ.. น้ำผึ้งขำท่าเอ๋อของยุ่น
ทำไมรู้..ล่ะ ครับ เพิ่งรู้สึกอาย
รู้ก็แล้วกัน ไว้จะเล่าให้ฟังเวลาทำแผล..ไป..เกาะแขนฉันไป น้ำผึ้งงอข้อศอกให้หนุ่มยุ่นเกาะอย่างรู้งาน
รู้วิธีจูงคนตามองไม่เห็นด้วยนะคุณ..เก่งจัง ยุ่นยิ้ม เกาะข้อศอกน้ำผึ้งเดินข้ามถนนไปฝั่งตรงข้าม
| Create Date : 21 มกราคม 2552 |
| Last Update : 30 มิถุนายน 2552 11:54:12 น. |
|
5 comments
|
| Counter : 2811 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: ดาเรน (ดาเรน  ) วันที่: 21 มกราคม 2552 เวลา:20:26:30 น. |
|
|
|
| โดย: 2in1 IP: 124.121.147.248 วันที่: 22 มกราคม 2552 เวลา:11:20:31 น. |
|
|
|
| โดย: น้ำค้าง IP: 124.121.239.55 วันที่: 22 มกราคม 2552 เวลา:19:06:32 น. |
|
|
|
| โดย: sandhurst IP: 58.10.131.168 วันที่: 23 มกราคม 2552 เวลา:10:22:56 น. |
|
|
|
| โดย: wawa IP: 110.171.79.179 วันที่: 5 พฤษภาคม 2556 เวลา:2:06:38 น. |
|
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [
" ธี " เขียนยาก เขียนช้ามากครับ..เครียดด้วย
ผมจึงผ่อนสมองด้วยการเขียน " ไม่มีเมฆสีเงิน " สลับกันครับ
อย่าหาว่าอวดเก่งเลยนะครับ
พี่ๆ เพื่อนๆ ปูเสื่อนอนอ่านรอเจ้าตาสีน้ำเงินไปพลางๆ นะครับ
ดีน ครับ.....