Cocoa Tour: Santa Cruz + Story

บันทึกเก่า ... เล่าใหม่

วันนี้ไปเที่ยวกับเพื่อนมา ขับไปถึง santa cruz เพื่อนขับแหละ แหง๋หน่อ เป็นผู้ชายก็ต้องบริการผู้หญิงใช่มั้ยล่ะ สนุกดี เริ่มแรกแบบขลุกขลักเล็กน้อย เพราะนัดกันแล้วก็แบบว่าไปสาย ด้วยอาการเดิม หลง -_-" ทำไมนะ ตะก่อนก็บ้านอยู่แถวนั้นแท้ๆ พอเปลี่ยนทางไปนิดนึงถึงหลงได้กลับทิศอย่างนี้ก็ไม่รู้ เซ็งตัวเองเล็กๆ สายอีกแล้ว ต่อไปนี้จะไม่นัดใครแล้ว นัดแล้วก็สาย เบื่อจัง

สุดท้ายเลยต้องเปลี่ยนที่นัด เพราะสายจัด คนที่นัดกลับบ้านไปแล้ว -_-" แถมติดต่อไม่ได้ด้วย ก็เลยนัดใหม่เป็นที่ mall คราวนี้ไม่หลงแน่ 555 ชีวิตดูเศร้าๆ แฮะ เป็นผู้เชี่ยวชาญด้าน shopping and mall ตอนแรกนึกว่าจะล้มละ แต่คุณเพื่อนไม่ยอม อ่ะ ไปก็ไป santa cruz ... here we come!!! กว่าจะไปถึงก็ห้าโมงเย็นแล้ว



ไปแล้วก็หนุกดี ไม่ได้ไปมาจะปีแล้วมั้ง ได้ไปทะเล ถึงไม่สวยเหมือนเมืองไทย แต่ได้เห็นคลื่น รับลมทะเล ได้กลิ่นเกลือ เดินเปียกๆ เท้า (ไม่ได้อยากให้เปียกหรอก แต่กะจังหวะคลื่นไม่ถูก T^T ก็เปียกเลย) ย่ำทราย แค่นี้ก็ดีพอแล้ว แต่ที่แถมมาคือลมเย็น เย็นมาก จนหนาว แล้วแบบว่าแต่งทะเล๊ ทะเล ขาสั้น ดีนะว่าเอาผ้าโสร่งอเนกประสงค์เมืองไทยไปด้วย เลยได้ใช้เป็นผ้าห่ม

ข้อแตกต่างของทะเลที่นี่ กับทะเลบ้านเราเท่าที่รู้สึกได้ง่ายๆ คือทะเลที่นี่มันดูสกปรก ทั้งๆ ที่หาดไม่มีขยะซักชิ้น มันดูหยาบ ไม่น่าเดิน ไม่น่านั่ง ไม่ต้องพูดถึงลงไปนอนเล่นเลย ทะเลบ้านเรา ขยะตรึม แต่ก็น่านอน เฮ่อ อยากกลับไปนอนริมทะเลเร็วๆ ส่วนอีกอย่างคือ ทะเลบ้านเราไม่มีแมวน้ำ กับสิงโตทะเล 555



สิ่งที่ประทับใจน่ะหรอ คงเป็นเรื่องเล่าที่เห็นระหว่างทาง เรื่องมันมีอยู่ว่า
(ภาคพิเศษ โกโก้เล่านิทาน)

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว ณ ดินแดนที่มีแต่น้ำกับทราย
ที่นั้น มีนกอยู่ตัวหนึ่ง มันโดดเดี่ยว เศร้าสร้อยมาก
เพราะที่แห่งนั้น ไม่มีนกเหมือนมันเลย มีแต่คนอยู่มากมาย



ความรู้สึกแปลกแยกมีอิทธิพลมากพอที่จะกดดันนกตัวนั้น
ให้เปลี่ยนแปลงตัวเอง โดยมันเริ่มหัดพูดภาษามนุษย์
โดยหวังว่า มันคงจะมีเพื่อน และได้รับความยอมรับจากสังคมนี้ได้

"เธอๆ อยากเป็นเพื่อนกับฉันไหม"



"ใครพูดน่ะ ... อ้าว เธอเป็นนกนี่
ทำไมเธอพูดได้ล่ะ นกต้องพูดไม่ได้ซิ"



"แต่เพราะทุกคนคิดแบบนี้
ฉันเลยไม่มีเพื่อน ไม่มีใครยอมเป็นเพื่อนกับฉันเลย
ฉันเหงา ... ฉันก็พูดได้เหมือนเธอนี่นา"

"ฉันเข้าใจ แต่คนรอบตัวฉันไม่เข้าใจหรอก"

"..."

"แต่ฉันช่วยเธอได้นะ"



"ฉันช่วยให้เธอภูมิใจในความเป็นเธอได้
เพื่อที่เธอจะอยู่อย่างมีความสุข
และความเป็นตัวเธอ ก็จะดึงดูดให้คนเข้าหาเธอเอง"

"จริงหรือ ยังงัยล่ะ"

"เธอเป็นนก เธอต้องภูมิใจที่เป็นนก
เธอไม่จำเป็นต้องพูดได้แบบคน
แต่ ... เธอต้องงับขนมปังวิเศษนี้ให้ได้
ดังที่นกปกติควรจะทำ"

"แต่ ... "

"เธอเป็นนก เธอควรจะทำตัวแบบนก
ถึงเธอจะเลียนแบบคนได้มากแค่ไหน
เธอก็ยังเป็นเธอ ที่ไม่ใช่คนอยู่ดี ...
แล้ววันนึง ถ้าเธอยังเลียนแบบคนอย่างนี้
เธอก็จะไม่ใช่นกต่อไป
อีกทั้งก็ไม่ได้กลายเป็นคนด้วย ...

เอ้า ... รับขนมปังวิเศษให้ได้"




... งั่ม ...




"โห รับอาหารเท่ห์เชียวนะ"
"อร่อยหรือเปล่า แบ่งมาทางนี้มั่งซิ"

"ได้ๆ เอ๊ะ ... นั่น ... พวกเธอเหมือนฉันเลย
พวกเธอมาจากไหน ทำไมฉันไม่เคยเห็นพวกเธอเลย"



"เธอไม่เคยเห็นพวกฉันหรอก
เธอมัวแต่วุ่นวายกับการพยายามทำตัวเป็นคน
แต่วันนี้ เธอคิดได้ เธอมองรอบข้าง
เธอภูมิใจในความเป็นตัวของเธอ
เธอมองเห็นโลกกว้างขึ้น ...
เธอจึงมองเห็นพวกเรา ... ยินดีที่ได้รู้จักนะ"

"ฉันมีเพื่อน ฉันไม่ใช่ตัวประหลาดต่อไป"

.
.
.

เด็กน้อยได้แต่ยินดีที่เจ้านก มีความสุขในฐานะที่เป็นนก
นั่นไม่ใช่ขนมปังวิเศษหรอก มันเป็นขนมปังธรรมดา
ที่สลายกำแพงความไม่พอใจในตัวเองของเจ้านกไป
และช่วยเจ้านกให้ไม่ต้องพยายามทำตัวให้เป็นในสิ่งที่ไม่ได้เป็น
แม้ว่าเธอจะไม่สามารถเข้าใจเจ้านกได้อีก
แต่เธอก็ดีใจ ที่เธอ ช่วยให้นก ได้กลับเป็นนกอีกครั้ง

และจากวันนี้ เจ้านก จะมีความสุข ในฐานะที่เป็นนกตลอดไป



แม้ว่าการกระทำนี้ จะทำให้เธอเสียเจ้านกไปตลอดกาล
แต่ก็ดีกว่า ดึงเจ้านกไว้ ให้เป็นในสิ่งที่เจ้านกไม่ได้เป็น

.
.
.


ผมมันตัวประกอบครับ เรื่องจบยังไม่ได้ออกเลย T^T


ว่าไป อีกสิ่งนึงที่ต่างกันกับหาดเมืองไทยก็คือ ขบวนการหาโลหะ เป็นญาติกับขบวนการห้าสี อิอิ พวกนี้เป็นคนที่มีงานอดิเรกที่มีชื่อเล่นว่า lost and found (ข้าพเจ้าบัญญัติเองจ้า) คือหาของมีค่าที่คนทำตกไว้บนชายหาดนั่นเอง โดนจะมีเครื่อง metal detector หนึ่งอัน แล้วก็เดินๆๆๆๆๆๆๆๆๆ เคยดูในสารคดี บางคนทำเงินได้ทริปละหลายร้อย หลายพันเหรียญ แต่ให้เดินแบบนี้ทั้งวันก็ไม่ไหวนา แต่พอเห็นเค้าได้สร้อย ได้แหวน ได้ของเก่าๆ โบราณก็ตื่นตาตื่นใจดีเหมือนกัน



ที่ santa cruz beach boardwalk มีสวนสนุกอยู่หนึ่งอัน ดีใจมาก รีบจ้ำๆ ว่าจะไปเล่น ไปถึงพบว่า มันปิด จ๋อย สวนสนุกที่ควรจะเป็นที่มีคนเยอะๆ และมีเสียงเฮฮา เวลาเข้าไปเดินตอนที่ไม่มีคน ดูเหงาหดหู่กว่าที่ปกติเวลาไม่มีคนเยอะเหมือนกัน คงเหมือนตัวตลกร้องไห้

Clown, Why do you have to pretend to be happy?
Maybe ... it because of you ...







มีป้าคนนี้เล่นอยู่คนเดียว น่า ... สยองมาก ตอนเงยหัวขึ้นไปหัวใจจะวาย คิดว่าของที่ป้าถืออยู่ในมือคือค้อนไว้ตีหัวคนไม่ดีแน่ๆ เลย เห็นแล้วก็รีบไปดีกว่า กลัวเดี๋ยวป้าแกขยับได้



หลังจากนั้นก็ไปติดอยู่ที่ game center เข้าไปเล่นโน่น เล่นนี่ แป๊บๆ สองชั่วโมง ไม่น่าเชื่อเลย เกมส์นี่ มันดูดเวลาได้ดีจริงๆ ในนั้นมี indoor mini-golf ด้วย ไอเดียของ center ก็จัดทำนองห้องทดลองริมทะเล หรือใต้ทะเลอะไรซักอย่างนี่แหละ มัวแต่เล่นเกมส์ ไม่ได้สนใจ แหะๆ





มืดแล้ว หาข้าวทานดีกว่า ได้ร้านอิตาเลี่ยนช่วยชีวิต เพราะไปวันธรรมดา ร้านอื่นๆ ปิดหมดแล้ว แต่อร่อยมากเลยนะ หรือเพราะหิวและหนาวไม่รู้ เข้าไปใกล้เวลาปิดร้านเค้าแล้ว รีบทานรีบกลับ เกรงใจ แบบว่ารู้ดีมากๆ ว่าถ้าเลยเวลาปิดร้านแล้วลูกค้ายังไม่ออกจะรู้สึกยังงัย





ลาก่อนนะจะ santa cruz ไม่รู้วันไหนจะได้กลับมาอีก
แต่รับรองว่า จะต้องมาสวนสนุกที่นี่ให้ได้

take care and be enchanted as you always be

บ๊ายบายจ้ะ

Create Date : 07 กันยายน 2548 Last Update : 11 กันยายน 2548 4:30:38 น. Counter : 742 Pageviews.		26 comments
Share Tweet