ยามอัสดง .. เยี่ยมเยือน ราตรีคือเพื่อนรอหน้า
พ้นสงัดข้ามห้วงเวลา อรุณเบิกฟ้า .. ทิวาครอง
|
||||||||||||||
ณ เซฟเฮ้าส์ เหล่าโฉมงาม .. ๙ ณ เซฟเฮ้าส์ .. เหล่าโฉมงาม .. ๙ o ความเดิมเริ่มเปิดเผย ค่อยเฉลยต้องสงสัย เรียบเรียงเป็นรายไป เกือบจะได้ไส้อั่ว เอ๊ย ไส้ศึกมา วันทองและกากี จับตาที่นางสีดา เรียกสายกลับเคหา ว.ยีบห้า มาให้ไว o สัญญาณไฟกระพริบ วาบวับวิบรหัสนัย กลางวงแดนซ์หวิวใจ ล้อมเรียงรายสาวซุกซน อุณากรรณหันมอง สองพี่น้องในบัดดล หลิ่วตารู้ทันคน อย่างแยบยลปลีกตัวพลัน o เจ้าแพงผู้น้องสาว โอบหนุ่มขาวพราวมุขขัน บอกลากะทันหัน คาวีนั้นว่าจะรอ ส่วนเพื่อนนางผู้พี่ ต้องฤดีหนุ่มเข้มหนอ วันนี้คงต้องพอ นะรูปหล่อหลวิชัย o ก่อนจากกู๊ดบายคิส หนุ่มน่าพิศวาสใกล้ สองหนุ่มรั้งทรามวัย ต้องตาใจแม่หน้ามน จึงได้แลกเบอร์โทร. แอดเฟซโหลนานเข้าหน สบสายตาแสนกล แล้วเดินพ้นหนุ่มหนุ่มมา o แยกตัวพอไกลห่าง ทั้งสามนางพยักหน้า ต้องบอกนางวัณฬา ด้วยมารยาจะกลับเอง เดี๋ยวพี่จัดการให้ แสร้งเข้าไปบอกครื้นเครง นี่แน่ะพี่ละเวง ไปฟังเพลงเพื่อชีวิต o อุณากรรณเอื้อนเอ่ย หลังเดินเฉยไปสะกิด ละเวงมีน้ำจิต ด้วยเป็นมิตรให้รถยืม ขอบคุณน้ำใจนัก กลัวโดนดักเพราะเราดื่ม แท็กซี่ยังมีตรึม ก่อนอำลาโม-โนราห์ o ผับนี้มิต่างกัน สัญญาณสั่นมองกังขา อุทัยแอบสบตา แก้วหน้าม้าบอกเรียกเตือน งั้นแก้วเธอไปก่อน เราจะย้อนไปส่งเพื่อน โอเค .. อย่าแชเชือน แกล้งเมาเกลื่อนหลบออกมา o โสนถามเจื้อยแจ้ว อ้าว .. ยายแก้วไปไหนหนา หันบอกมัทนา ช่วยกันหาเพื่อนเราที เอื้อยมองสังเกตการณ์ ทุกอย่างผ่านสายตานี้ เก็บงำไว้อย่างดี ทำไม่ชี้ไม่รู้ตัว o เลิกแสร้งแกล้งมึนเมา ถึงทางเข้ามืดสลัว ไม่นานมิทันกลัว มาถึงรั้วเลาะริมร้าน ส่งความตามตัวสาย แน่ะ .. มีไลน์ในสัญญาณ ตอบไปฉันรอนาน เมื่อไรผ่านมาเร็วเร็ว o แท็กซี่จอดดังเอี๊ยด แทบจะเบียดแก้วตกเหว หนอยแน่ะ .. ขับอย่างเลว ก่อนเสียเซลฟ์เห็นใครลง อ้าว .. นั่นอุณากรรณ ร้องเกือบลั่น อุย ..ตาย ..หง เข้ารถมองงวยงง แท็กซี่ปลง .. เฮ้ออ พวกสาวเมา o ขับมาได้พักใหญ่ สั่งจอดไวใกล้กับเลานจ์ จ่ายตังค์แบบเบาเบา แบงค์สีเทาไม่ต้องทอน แท็กซี่..โอ้พระช่วย นอกจากสวยอรชร ทิปให้ไร้แง่งอน กลับบ้านนอนได้เลยเรา o สี่นางเดินทางถึง หน้าลิฟท์ซึ่งคนรอเข้า เป็นใครไม่ยากเดา ส่งเสียงเย้ารจนา ว่าไงยายแอ๊บแบ๊ว โดนทิ้งแล้ววิมาลา อย่าพูดเลยดีกว่า สลัดมายากจะตาย o ทั้งห้ามาในลิฟท์ ก่อนกระซิบหาผ่อนคลาย มีการล็อคเป้าหมาย หรืออย่างไรจึงเรียกกัน รจนาอ้าปากถาม นางทั้งสามส่ายหัวหัน มีเพียงอุณากรรณ คนเดียวนั้นไขข้องใจ o เป็นแค่สันนิษฐาน ไร้พยานยืนยันได้ เราตั้งโปรแกรมไว้ ถ้ามีใครแฮ็คข้อมูล สี่นางฟังสนเท่ห์ ต้องหันเหให้เสียศูนย์ หลอกล่อพอได้ลุ้น แต่ข้อมูลเซฟปลอดภัย o ประตูเปิดทันที มาจบที่เซฟเฮ้าส์ใหญ่ ห้าสาวก้าวว่องไว พบคนในที่เฝ้ารอ กากีและวันทอง ที่นั่งมองมือถือ ว. ทั้งห้าสงสัยหนอ ไยไม่ต่อลิงค์ออนไลน์ o กากีจึงบอกกล่าว ว่าถึงคราวแมนนวลใช้ สัญญาณโดนดักได้ อันตรายต่อแผนการ วันทองเอ่ยขึ้นเสริม พวกนั้นเริ่มสอดประสาน ต้องเร่งมือทำงาน ก่อนพวกมันจะรู้ตัว o อุณากรรณหันดู เช็คสักครู่คิดในหัว น้องว่าเจ้าไส้อั่ว ยังพันพัวรอบตัวเรา ต้องเก่งเรื่องเทคโนฯ เทคนิคโขหาใช่เขลา ไวรัสใส่ยั่วเย้า แก้กลับเอาสับเปลี่ยนไป o กะให้ระบบล่ม น่าดูชม แม่ (นาง) งามไส้ รจนาพูดทันใด เถอะ ..จะได้เห็นดีกัน เจ้าแพงแย้งขึ้นพูด จะพิสูจน์ยังไงนั่น จับตัวมาคาดคั้น คงไม่ทันกับเวลา o ทบทวนจวนหัวแตก เพื่อนเปรยแปลกอย่างสงกา ใครที่แทรกซึมมา ผ่านสรรหาได้อย่างไร กากีฉุกใจคิด มันไปผิดพลาดตรงไหน สุมหัวมัวแคะไค้ ตอนต่อไป .. โปรดติดตาม ************************* โปรดติดตาม .. อนึ่ง .. เขียนขึ้นเพื่อความบันเทิงมิได้มีเจตนาอื่นใด
โอ้ .. คุณนุ่นรู้ตารางเวลาโคเสียแล้ว
แบบนี้ .. หนีไม่ได้สิฮะเนี่ย ในกระทู้จะเป็นตอนใหม่ .. ส่วนในบล็อกจะอัพช้ากว่านิดหน่อย ..ตามกันอยู่ฮะ แต่ก็เกือบจะทันแล้ว โดย: โค อัสดง
 วันที่: 10 พฤษภาคม 2556 เวลา:22:51:47 น.ใครพวกใครเนี่ย สงสัยต้องอ่านใหม่อีกรอบ
ถามเจ้าของเรื่องเลย เร็วกว่ามั้ย คุณโควี เอ๊ย คุณโค ช่วยกรุ๊ปหน่อยจ้าา โดย: โฉม งง งง IP: 110.49.234.177 วันที่: 26 กุมภาพันธ์ 2558 เวลา:16:57:52 น.
|
โค อัสดง
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 16 คน [?] .. ตามนั้น อย่างที่มันควรจะเป็น ..
Group Blog
All Blog
Friends Blog
Link |
|||||||||||||
| Pantip.com
| PantipMarket.com
| Pantown.com
| © 2004 BlogGang.com
allrights reserved.
|
||||||||||||||
รออ่าน คืนนี้ลงรึเปล่าคะ
แต่สงสัยนุ่นจะได้มาอ่านพรุ่งนี้แหละ อิอิ