ยามอัสดง .. เยี่ยมเยือน ราตรีคือเพื่อนรอหน้า
พ้นสงัดข้ามห้วงเวลา อรุณเบิกฟ้า .. ทิวาครอง
|
||||||||||||||
ณ เซฟเฮ้าส์ เหล่าโฉมงาม .. ๑๕ ณ เซฟเฮ้าส์ .. เหล่าโฉมงาม .. ๑๕ o ความเดิมเสริมทัพป่วน มาก่อกวนช่วยสหาย โผนผาดวาดลวดลาย อำพรางกายลอบเลาะเมือง พักก่อนผ่อนหัวใจ สิ่งอันใดสำคัญเรื่อง ใครเขาจะโกรธเคือง ก็สุดแท้แต่เวรกรรม o สี่สาวแยกสองทาง เจาะเข้าข้างหาทางคลำ ตำแหน่งในความจำ จีพีเอสนำเข้ามา เซเคียวฯที่คอยเฝ้า ไปรวมเหล่าอยู่ด้านหน้า สะดวกเดินค้นหา เพื่อนโสภาอยู่ที่ใด o สัญญาณเริ่มเข้มข้น เพราะมาจนสุดข้างใน ห้องลับนับว่าไกล แต่ไฉนไร้เวรยาม แก้วแพงแซงมาถึง ทางแยกซึ่งเกือบมองข้าม เร่งรนจนผลีผลาม มีคนตามมาถึงตัว o คาวีกีดขวางกั้น แพงนึกหวั่นไหวหวาดกลัว ต่างมองใจหวิวรัว ให้หม่นมัวในอารมณ์ ขอทางให้เราเถิด ท่านผู้เลิศวิทยาคม ใจเราเปี่ยมชื่นชม ได้โปรดเปิดทางให้เรา o สัมพันธ์อันน้อยนิด คุณอย่าคิดว่าโง่เขลา เกินมิตรจิตร้อนเร่า ใครรู้เข้าคงประณาม ให้ปล่อยได้ล่ะหรือ มิเว้นชื่อจะถูกหยาม ไปเสียอย่ามากความ จะไม่ตามจนพ้นวัง o ข้อความเจรจา แก้วหน้าม้าที่นิ่งฟัง รู้เขามีความหลัง หาได้ชังแต่ก่อนมา เอ่ยแทรกขึ้นทันที นายคาวี .. งี้ดีกว่า รับจ้างเท่าไรหนา เราจะหาจ่ายเท่าตัว o คิดใช้เงินมาหว่าน หรือทำทานให้ท่วมหัว ผมไม่ได้ขายตัว อย่ามามั่วฟาดหัวกัน ก็ไหนบอกรับจ้าง เพียงย้ายข้างก็เท่านั้น ธุรกิจสิสำคัญ ต้องลดขั้นตอนเจรจา o แก้วต่อรองรั้งไว้ เพื่อจะได้เป็นพวกพา ไม่เสียแรงค้นหา ก่อนมองหน้าจะว่าไง คาวีที่คิดหนัก ไม่รู้จักทำเช่นไร น้องแพงสุดหัวใจ ตายเป็นตาย .. ย้ายทีมพลัน o ตามผมมาทางนี้ สองนารีมิมีพรั่น เป็นไงก็เป็นกัน เส้นทางนั้นที่จองจำ แพงตามติดชิดใกล้ อยากขอบใจเขาสักคำ คาวีกระซิบต่ำ เพื่อคนงาม .. ไม่เสียใจ o ยิ้มกว้างอย่างซาบซึ้ง จุมพิตตรึงหนุ่มแก้มใส น่ารักนี่กระไร มัดจำไว้ก่อนจ่ายเต็ม คาวีจับแก้มเขิน แล้วก้าวเดินสุขเกษม เปรมปริ่มและอิ่มเอม เจอสาวจุ๊บ .. โอ๊ยรักตาย o จนถึงประตูเหล็ก คาวีเสกปลดล็อคคลาย เข้าไปตามสบาย ขังนางไว้ข้างในนี้ แพงแก้วสบสายตา แล้วมองหน้าหนุ่มคาวี ลองเชื่อในไมตรี สัญญาที่มีต่อกัน o เพียงก้าวย่างเข้ามา ก็เห็นว่าเรือนหลังนั้น โดดเด่นจนน่าขัน สารพันจะบรรยาย โสนออกจากเรือน นางเห็นเพื่อนนึกใจหาย เร็วรี่ทะยานกาย คิดตกใจใครจับกุม o แก้วบอกเข้ามาช่วย ก่อนจะอวยมาทางหนุ่ม บอกทางห้องควบคุม อย่ามัวช้าแต่พาที โสนมองขุ่นเคือง ยังแค้นเรื่องถูกลักหนี เอาไว้โอกาสดี จะเอาคืนให้สาใจ o บอกเพื่อนรอสักครู่ มีคนอยู่ที่ข้างใน สีดาออกมาได้ เราจะไปจากนี่กัน แพงหันมามองหน้า โสนว่าอะไรนั่น เรื่องราวเล่าจำนรรจ์ เมื่อนางนั้นออกจากเรือน o แก้วแพงแจ้งเฉลย ไม่นึกเลยว่าคำเตือน เป็นจริงดังกล่าวเอื้อน สุวรรณมาลีนี้ชอบกล คาวีส่งเสียงบอก ให้ได้ออกไปอีกหน ค่อยคุยนะหน้ามน เพื่อนอีกคนห้องถัดไป o เอื้อยถูกช่วยมาแล้ว นางคลาดแคล้วและปลอดภัย ห้าสาวหนึ่งหนุ่มไม่ เสียเวลามารอรี พากันหนีมาถึง ประตูปึงปิดทันที ยังถือว่าโชคดี ออกมาได้อย่างทันกาล o ฝ่ายเพื่อนและอุทัย บังเอิญไปถึงสถาน ห้องหับอันโอฬาร ดุจวิมานบรรเจิดจินต์ จับตัวใครคนนั้น ที่สำคัญต่อแผนสิ้น ถ้าตัวการเล่นลิ้น ต้องใช้หลักฐานบุคคล o แผนชิงตัวง่ายดาย ไม่วุ่นวายและสับสน ประหนึ่งกับดักกล หลวิชัยยังเฝ้าดู น้องชายกลายกลับข้าง รายงานร่างถึงโฉมตรู ยังเซฟเฮ้าส์สุดหรู ให้ล่วงรู้ดูเหตุการณ์ ****************** โปรดติดตาม ... อนึ่ง .. เขียนขึ้นเพื่อความบันเทิงมิได้มีเจตนาอื่นใด
โค เห็นเปลี่ยนนั่นนี่ .. ไม่เสถียรซะที
ซ่อนแบบวันก่อน ยังคลิกแล้วโชว์ .. แต่พอวันนี้ .. เป็นแบบรอโหลด ช้ากว่าอีก กิฟให้แล้ว ต้องกลับไปดูตลอด เพราะหายบ่อยมาก โดย: โค อัสดง
 วันที่: 18 พฤษภาคม 2556 เวลา:0:37:49 น. |
โค อัสดง
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 16 คน [?] .. ตามนั้น อย่างที่มันควรจะเป็น ..
Group Blog
All Blog
Friends Blog
Link |
|||||||||||||
| Pantip.com
| PantipMarket.com
| Pantown.com
| © 2004 BlogGang.com
allrights reserved.
|
||||||||||||||
แต่วันนี้พี่พันเข้ายากเนอะ นุ่นจะกีฟ เค้าบอกว่าผู้ใช้งานพันทิปมากทำให้ระบบทำงานช้า บลา บลา