ยามอัสดง .. เยี่ยมเยือน ราตรีคือเพื่อนรอหน้า
พ้นสงัดข้ามห้วงเวลา อรุณเบิกฟ้า .. ทิวาครอง
|
||||||||||||||
ณ เซฟเฮ้าส์ เหล่าโฉมงาม .. ๖ ณ เซฟเฮ้าส์ .. เหล่าโฉมงาม .. ๖ o ความเดิมทั้งหกนาง เฉิดสำอางพักตร์ผาดผุด เกินหน้ากว่ามนุษย์ จะงามได้ในโลกา ไปพักผ่อนหย่อนคลาย แดนซ์กระจายให้หรรษา อิ่มเอมเปรมปรีดา และปรึกษาหารือกัน o อีกมุมกลุ่มนางแก้ว มุ่งตรงแน่วสู่ร้านนั้น ได้โต๊ะนั่งสังสรรค์ ผับโฟล์คซองต้องหทัย บทเพลงเพื่อชีวิต กวีสิทธิ์เสรีใจ เปิดมิกเซอร์ทันใด ก็แบ่งได้ตามที่มา o นางเอื้อยปรนนิบัติ ไม่ติดขัดชงสุรา เข้มบางตั้งโซดา ตามอัตราหนึ่งขวดกลม ชงแล้วทยอยแจก เข้มแก้วแรกที่ผสม อุทัยนั้นนิยม ตามดีกรีพิษของนาง o เพลงคลอบรรยากาศ ดุจเครือญาติไม่เหินห่าง แก้วสองนั้นของนาง โสนน้อยที่คอยที มัทนามาขอด้วย ว่าให้ช่วยชงหน่อยซี เอื้อยส่งให้เร็วรี่ บอกแก้วนี้ไม่หนาเกิน o แก้วล่ะชอบแบบไหน น้ำแข็งใส่ไม่งกเงิ่น ขอแบบจิบเพลินเพลิน ออนเดอะร็อคแค่นั้นพอ จัดชงตรงรีเควสท์ เยี่ยมทีเด็ดถูกใจหนอ เอื้อยเองอย่ารีรอ แค่ชงต่อก็พอเมา o อีกอย่างเมากันหมด ใครขับรถกันสิเล่า ตำรวจตรวจยันเช้า ยังไงเราพากลับเอง โอเค .. งั้นตามนี้ เธอช่างดีแถมสวยเช้ง พอเลย .. เรื่องละเวง ว่ายังไงคิดหรือยัง o อุทัยเหมือนนึกได้ ที่ส่งใครไประวัง บอกทั้งกลุ่มรอฟัง สายลับสืบนำความมา โสนถามตามติด แล้วจะปิดถึงไหนหนา อยากรู้บอกเถอะน่า ว่าส่งใครไปแทรกแซง o มัทนาเดาเหตุการณ์ หรือใช้งานเจ้าเพื่อนแพง แก้วส่ายหน้าคล้ายแย้ง ถึงเวลาก็จะรู้ เอื้อยนั่งตรองเงียบเชียบ ตรึกคมเฉียบหาใครสู้ ลองเปรยเฉลยดู หรือว่าเป็นอุณากรรณ o อุทัยมองคนหงิม กระหยิ่มยิ้มอัศจรรย์ ทำไมเป็นแบบนั้น คิดฉับพลันได้อย่างไร สองสาวโสนมัทฯ เอ่ยขึ้นขัดและซักไซ้ จริงไหมเอื้อยกล่าวไป แก้วจึงไขก่อนใครเคือง o ชมชอบคำตอบเอื้อย เห็นเชยเฉื่อยแต่เอาเรื่อง คาดเดาใช่อวดเขื่อง ว่าปราดเปรื่องด้วยปัญญา เห็นแปลกอุณากรรณ ผู้เชิงชั้นแห่งดาหา กระทำการดังว่า ไม่ยี่หระต่ออันใด o ได้ฟังดังนั้นแล้ว ทั้งนางแก้วและอุทัย มัทนาโสนไซร้ ยกย่องเอื้อยด้วยใจจริง สุราพาบันเทิง ระรื่นเริงแม่ยอดหญิง รักร่วมกลมเกลียวยิ่ง จะไม่ทิ้งกันและกัน o ตำแหน่งแค่หัวโขน ทำไมโยนมาให้ฉัน แก้วบ่นก่นรำพัน ไปตามขั้นเข้มดีกรี ก็แก้วทรีอินวัน สามารถนั้นแสนมากมี อุทัยบอกตามที่ รู้จักกันมาเนิ่นนาน o เห็นด้วยประเด็นนี้ เป็นสตรีที่อ่อนหวาน ยามเป็นชายเชี่ยวชาญ แก้วกล้าหาญเกินบรรยาย พอเลย ..อย่ามายอ อยากจะขอเซย์กู๊ดบาย เฮ้ยยย .. สี่เสียงดังขยาย แก้วหน้าม้าว่า .. ล้อเล่น o พูดกันเป็นงานก่อน หัวจะคลอนเดินไม่เป็น กลัววาระซ่อนเร้น ชักเชิดเราเข้าโรมรัน โสนเปรยเอ่ยขึ้น ทั้งที่มึนเพลงเริ่มมันส์ เจ็บจุงเบยร้องลั่น อัลบั้มชุดคาวบอย o มัทนาหาได้สน เต้นโยกจนเก้าอี้ถอย เอื้อยแอบขำน้อยน้อย คนสวยเมา .. เอาล่ะสิ อุทัยบอกอย่ากลัว ถ้าตัวตัวมาเลยดิ อีกอย่างคนเริ่มริ ยังมีเหนือเราขึ้นไป o เอื้อยมองสบตาถาม ถึงเนื้อความมีเลศนัย ขอให้ใจเย็นไว้ นางอุทัยไขวจี เรื่องราวเริ่มซับซ้อน และยอกย้อนเกินวิถี คัดเลือกเพียงคนที่ จะมานั่งเป็นประธาน o น่า .. เอื้อยรีแล็กซ์หน่อย โสนน้อยพูดเสียงยาน สุราอีกอาหาร ในทุกจานล้วนน่ากิน ตอนนี้อย่าตีตน กระวายวนจนหมดสิ้น มาเถอะผลัดกันริน เมาแล้วขับ..จับช่างมัน o เหตุการณ์ดำเนินไป ชักยังไงเสียแล้วนั่น ทั้งแผนน่าหวาดหวั่น ใครไหนกันที่ชักใย แล้วนวลนางทั้งห้า ที่โอภาอัชฌาสัย ลึกลับนี่กระไร ตอนต่อไป .. โปรดติดตาม ***************************** โปรดติดตาม .. อนึ่ง .. เขียนขึ้นเพื่อความบันเทิงมิได้มีเจตนาอื่นใด
|
โค อัสดง
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 16 คน [?] .. ตามนั้น อย่างที่มันควรจะเป็น ..
Group Blog
All Blog
Friends Blog
Link |
|||||||||||||
| Pantip.com
| PantipMarket.com
| Pantown.com
| © 2004 BlogGang.com
allrights reserved.
|
||||||||||||||
แต่มาไม่ทัน พ้นเที่ยงคืนไปซะก่อน
ระบบล้างหมดเลย หุหุ