Blue Valantine กับความรู้สึกที่ถูกช่วงชิงไป

วันนี้เป็นวันวาเลนไทน์ครับ สำหรับผมเองก็ไม่ทราบถึงที่มาหรือว่าประวัติของวันนี้เท่าไรนัก รู้แต่เพียงว่ามันเป็นวันแห่งความรัก ซึ่งในปีนี้วันนี้เป็นวันที่คงจะไม่มีความหมายสำหรับผม

ความรักของผมในวันนี้ ถ้าถามว่ามันมีเข้ามาหรือเปล่า คำตอบที่ได้ก็คือ มันมีเข้ามาครับ แต่ผมกลับไม่คว้ามันเอาไว้ แต่ผมกลับปล่อยให้มันหลุดลอยไป เพียงเพราะคน ๆ หนึ่ง

คน ๆ หนึ่งที่ว่านั้นผมไม่สามารถที่จะบอกได้ว่าคือใคร เค้าเป็นคนน่ารักครับ และก็ทำให้ผมหลงรักตั้งแต่แรกเจอ เกิดคำถามขึ้นมาอีกว่าทำไมเค้าคน ๆ นั้นถึงได้ทำให้ผมไม่สามารถรักใครได้อีก คำตอบก็คือ เพราะผมยังไม่สามารถลืมเค้าจากใจของผมได้ ทุกวันนี้เวลาที่ผมไปในสถานที่ที่เราเคยได้พบเจอกัน ผมมีความรู้สึกอยู่ข้างในลึก ๆ ว่า อยากจะเจอเค้าอีกสักครั้ง ทั้ง ๆ ที่ในความเป็นจริงแล้ว เค้าอาจจะจำผมไม่ได้แล้วก็ตาม

ทำไมนะ ทำไมผมถึงลืมเค้าไม่ได้สักที ทำไมนะผมยังฝังใจและยังคิดถึงเค้าอยู่เสมอ ทำไมนะ ผมถึงไม่บอกตัวเองว่าเค้าไม่ใช่ของเรา แล้วเราจะยังจะรักและคิดถึงเค้าทำไม

ความรู้สึกของผมในตอนนี้เหมือนกับว่าผมยังไม่สามารถที่จะรักใครได้อีก ยังไม่สามารถที่จะเริ่มต้นใหม่กับใครได้ ไม่สามารถที่จะพูดคำว่า " รัก " กับใครได้อีก

ใคร ๆ อาจจะคิดว่าผมโง่งมงาย ผมก็ขอสารภาพและยอมรับแต่โดยดี ไม่รู้นะครับว่าจะมีคนเหมือนกับผมหรือเปล่า หรือผมเป็นคนเดียวบนโลกใบนี้ จริง ๆ แล้วผมอยากจะลืมมาก ๆ แต่...มันทำไม่ได้สักที แต่ผมสัญญากับตัวเองว่า ตั้งแต่วันวาเลนไทน์นี้เป็นต้นไป จะเป็นช่วงเวลาของการลืมเค้าคนนั้นให้ออกจากใจผมให้จงได้

Create Date : 14 กุมภาพันธ์ 2550		11 comments
Last Update : 16 กุมภาพันธ์ 2550 22:03:12 น.
Counter : 545 Pageviews.
Share Tweet