"ที่ว่าง ... (ไว้ฟุ้ง) ข้างข้างใจ"
<<
กันยายน 2550
 1
2345678
9101112131415
16171819202122
23242526272829
30 
8 กันยายน 2550

กว่าจะรัก เท่าวันนี้ (5)

คำว่า กว่าจะรัก(เพื่อน)เท่าวันนี้ ไม่ได้แอ๊พพลายกะนังโซวเพียงผู้เดียวหรอกค่ะ

แต่หมายถึงเพื่อนพ้องทั้งโขยงอีกมากมายที่จะได้มีการเอ่ยถึงต่อไป มากบ้างน้อยบ้าง ตามลีลาแต่ละคน

ในที่นี้ขอโฟกัสไปที่เพื่อนสาวที่มีกันอยู่น้อยนิดในหมู่ชายหนุ่มก็แล้วกัน

เพราะคณะของฉัน สมัยนั้น ผู้หญิงเค้าไม่ค่อยยอมเรียนกัน เพราะมันถึก ถ่อย โหด ตั้งแต่ตอนเรียน ลามไปจนถึงตอนทำงาน

สาวๆ ที่ยอมมาเรียนจึงเป็นประเภท ... เอ่อ ... เป็นพวกของแปลกน่ะ เพราะ


หนึ่ง ต้องชอบการคำนวณมากกว่าท่องจำ ชอบคณิตศาสตร์ ฟิสิกส์ มากกว่า ภาษาไทย สังคม ภาษาอังกฤษ (เอาเข้าจริงก็เรียนไม่ได้ดีสักอย่าง)

สอง ต้องชอบกีฬาฮาเฮประเภทใดประเภทหนึ่ง ตั้งแต่ใช้สมองจนถึงใช้แรง มากกว่าการทำกับข้าว และเย็บปักถักร้อย

สาม จะมองเห็นสาวๆ ที่เรียนพวกแพทย์ เภสัช ทันตะ พยาบาล เป็นสาวอีกสปีชี่หนึ่ง และสาวๆ ที่เรียนสายศิลป์เป็นสาวอีกสปีชี่หนึ่ง ซึ่งล้วนต่างสปีชี่กับตัวเอง

สี่ เห็นผู้ชายเป็นเพื่อนกอดคอกินเหล้า เล่นไพ่ ไปเธค เป็นสปีชี่หนึ่ง แล้วจัดผู้ชายที่เป็นแฟนตัวเอง เป็นอีกสปีชี่หนึ่ง

ฯลฯ อื่นๆ อีกมากมาย ที่นึกได้แล้วจะเล่าเพิ่มอีกภายหลัง

บ้างก็แปลกมาตั้งแต่ก่อนเรียนแล้ว (ถึงได้มาเรียน)
บ้างก็มาแปลกเอาตอนที่เรียนนี่แหละ (เพราะสถานการณ์พาไป)

ด้วยสถานการณ์พาไปนั้นก็มีอยู่คนหนึ่ง คือ ขอเรียกเธอว่ายายส้ม

เธอเป็นเพื่อนอยู่หอเดียวกัน แต่ห้องตรงข้ามของฉันเอง

ตอนเราเรียนปีหนึ่งเทอมแรกนั้น ต้องเข้าเชียร์กันเป็นบ้าเป็นหลัง คือ พร้อมหน้ากันตั้งแต่ สี่โมงเย็น (ทุกวันจันทร์ถึงศุกร์) แล้วก็โดนจับท่องชื่อเพื่อน (เกือบสามร้อยคน) จำห้องหอเพื่อน จำไม่ได้ก็โดนทำโทษต่างๆ นานา เช่น สก็อตจั๊มป์ (สุดฮิต เพราะเอะอะก็สก็อตจั๊มป์ทั้งปี) ด้วยการกอดคอกันทำไปทั้งรุ่น จำนวน หนึ่งเท่ารุ่นบ้าง สองเท่ารุ่นบ้าง สิบเท่ารุ่นก็ยังเคย

รุ่นฉันก็หลักเลขคู่อ่ะค่ะ แต่เป็นเลขคู่ประเภท เลขยี่ เลยพอไหว
เลยเก่งสูตรคูณสูตรแม่ยี่กันเป็นแถว

ถ้าไม่สก็อตจั๊มป์ก็ต้องวิดพื้น กลิ้ง คลาน ฯลฯ กว่าจะได้ขึ้นห้องเชียร์เพื่อซ้อมร้องเพลงมหาลัยและคณะ ก็ปาเข้าไปมืด

แล้วก็ร้องไป จำเนื้อไป ให้ได้ภายในคืนนั้น มาตรฐานเวลาเลิก เที่ยงคืน
เวลาซวยก็ตีสอง

เพื่อที่จะกลับหอไปนอนแล้วตื่นไปเรียน แปดโมงเช้า


ยกเว้นว่า จะมีวันหม่อเดย์ จูเนียร์เดย์ ซีเนียร์เดย์ขึ้นมา (และอื่นๆ อีกหลายวัน)

จะเป็นวันพี่ปีสอง สาม สี่ เลี้ยงน้องใหม่


กว่าจะเลี้ยงน้องได้ ก็ซ่อมน้องเสียอ่วม แล้วก็ร้องเพลงมันอยู่นั่นแหละ (เพลงคณะฉัน(ที่ดีๆ) ต้องร้องให้พี่ขนลุกให้ได้ (แล้วมันจะลุกไหมล่ะ)

แล้วก็ลงมาเจอปาร์ตี้ (เหล้า) หลังจากร้องเพลงได้ถูกใจพี่ๆ

สมัยนั้น เหล้าล้วนๆ ไม่มีอย่างอื่น ไม่มียาแปลกๆ ไม่มีโชว์จิตใจต่ำ

กว่าจะเลิกก็สว่างคาลูกกะตา

แล้วก็ไปเข้าแล็ปวิชาเคมีตอนแปดโมงเช้า

วิชาแล็ปเคมี เป็นการหาตัว unknown ด้วยวิธีทางเคมีต่างๆ นานา แต่ละคนได้ unknown ของใครของมัน ทำตัวยังกับเชอร์ล็อค โฮล์ม สืบหาว่าไอ้สารในหลอดทดลองของตัวเองมันคืออะไร

แล้วในสภาพอย่างนั้น น้องใหม่คณะนี้ คงจะหาเจอหรอก

ก็แต่ละคนก็ซากมาเลย ตาโหล หน้าเอ๋อ พูดจาเบลอ มาเข้าแล็ป

เวลาผ่านไปจนจะหมดสามชั่วโมงอยู่แล้ว หาไม่เจอฟ่ะ ยายส้มก็เลย เอาล่ะว่ะ สารในหลอดของตู เป็นผงสีขาวๆ เล็งไปเล็งมา คล้ายๆ จะเป็นเกลือเฟ้ยยยย

ยายส้มเลยชิมเสียเลย หงั่ม


เฮ้ย เกลือเจงๆ NaCl เธอเขียนคำตอบป๊าบ ส่งครู

ปรากฏว่า ถูกว้อย ...

แต่ ในความจริงแล้ว นั่นเป็นโชคดีมหันต์นะคะ เพราะสารเคมีในแล็ปที่ไม่รู้ว่ามันคืออะไร แล้วไพล่เอาเข้าปากเนี่ย ... คนดีๆ เขาไม่ทำกัน

พวกแปลกๆ เท่านั้นเขาทำกัน (เพราะทันทีที่ไอ้ส้มเดาถูก ก็มีพวกหน่วยหน้ากล้าตาย ชิมตามยายส้มไปอีกหลายคน ผิดก็มี ถูกก็มี กึ๋ย)

เพราะหากมันเป็นพวกสารหนูแล้วล่ะก็ คงชิมแล้วลงไปนอนน้ำลายฟูมมมม

สาวๆ คณะนี้ ถ้าไม่ใช่แหล่งรวมของแปลก ก็ไม่รู้จะเรียกว่าอะไรแล้นนน




 

Create Date : 08 กันยายน 2550
17 comments
Last Update : 22 กุมภาพันธ์ 2554 19:59:05 น.
Counter : 569 Pageviews.

 

สาวๆ คณะนี้ก็คงเป็นอีกสปีชี่นึง
แต่นึกไม่ออกว่าสปีชี่ไหน

แปลกแต่จริง !?!

 

โดย: นวลกนก 8 กันยายน 2550 13:46:34 น.  

 

แปลก...แต่จริง

เข้ามาทักทายคร้าบบบ

 

โดย: jaa (- จอมจุ้น - ) 8 กันยายน 2550 14:20:44 น.  

 

ลืมจารไนไปนิดว่า สาวๆ มี 20 กว่าคน ส่วนชายหนุ่มมีเกือบ 300 คนค่ะ สุขสุดๆ ได้เป็นเดือนกลางหมู่ดาว

ที่แท้เป็นขี้หมาถูกแมลงวันล้อม

ปล. ยายด้าว่าจะชิมตัว unknown ตัวเองเหมือนกัน แต่เผอิญเล็งเท่าไหร่ก็ไม่น่าจะใช่เกลือแกง เลยรอดปายยย

แต่ได้ 0 มา ฮือออออ

คุณนัน - สปีชี่ "แปลก" นี่แหละก้ะ

คุณจุ้น - ช่ายค่ะ แม้สมัยนี้ สาวๆ คณะนี้จะ "ดู"ไม่แปลกแล้ว แต่สัมผัสลึกลงไปแล้ว ยังคง "แปลก" อยู่ดังเดิมค่ะ

 

โดย: ดวงลดา 8 กันยายน 2550 15:23:54 น.  

 

เมนต์ใหม่อีกรอบ แฮกๆๆ เมนต์ไม่ติด 5 หนแย้ว โฮก


หนูว่าเรียนเคมีนี่สนุกดีนะ เป็นวิทยาศาสตร์แขนงเดียวที่รุ้สึกเพลิดเพลินมากตอนเรียน ในขณะที่เรียนวิทย์อื่นล้มเหลวมาตลอด 555

 

โดย: แพนด้ามหาภัย 8 กันยายน 2550 15:49:49 น.  

 

แวะมาเยี่ยมจ้า
ซำบายดีทั้ง 3 ใบเถาเลยนะจ๊ะ
เรื่อง ตลก เฮฮา พิสดาร พันลึก
สมัยเรียนหน่ะ มินเองก็มีวีรกรรม
ไว้เยอะเหมือนกัน..5555++
take care นะจ๊ะ..

 

โดย: มิน (มินทิวา ) 8 กันยายน 2550 20:46:37 น.  

 

เอ...ยังไม่รู้เลยค่ะว่าสาวสปีชี่แปลกๆของน้องด้านี่เป็นคณะไหน .... แต่ยายส้มนี่ สุดยอดเลย ชิมไปด้ายยยย

 

โดย: VA_Dolphin 8 กันยายน 2550 23:41:40 น.  

 

ขบวนรักเพื่อนพ้อง
คงไม่มีใครเกินพี่ไปอีกแล้ว

และก็ความจำดีจริง
ผ่านมาตั้งสิบกว่าปีแย้ว ยังเก็บเอามาเขียนได้สนุกอย่างกับเหตุการณ์เพิ่งผ่านไปหยกๆ

ปล.ว่าถึงเรื่องเคมี
ทำไมคิดถึงแต่วิชาดูดาวก็ไม่รู้

 

โดย: filmgus 9 กันยายน 2550 11:53:31 น.  

 



สวัสดีค่ะ --- แวะมาเยี่ยมค่ะ ^^

 

โดย: ~ Rain Or Shine ~ 10 กันยายน 2550 15:21:06 น.  

 

น้องแพนด้าฯ - สงสัยเจอมนต์ดำพี่ เลยต้องเหนื่อยหน่อยกว่าจะเม้นได้ คริ คริ

คุณมิน - แวะไปอ่านเรื่องของแมงเม่ามาค่ะ

พี่แจ๋ม - น้องด้าเป็นสาววิดวะ ก๊า ... สาวคณะแพทย์ๆ ทั้งหลาย จัดเป็นสาวเก่ง สาวคณะศิลป์ๆ ทั้งหลายจัดเป็นสาวสวย ส่วนสาววิดวะ ก็คือ เป็นพวกไม่สวยแต่คิดว่าตัวเองสวย แล้วยังไม่เก่งแต่คิดว่าตัวเองเก่ง (ก๊าก)

ออ - ก็จำได้แต่เรื่องฮาๆ อ่ะค่ะ มันฝังอยู่ในเมมดั้งเดิม แต่วิชาเคมีสัมพันธ์กับวิชาดูดาวจริง จริ๊ง เรารู้ดี

คุณ Rain Or Shine - ขอบคุณที่แวะมาทักทายนะค้า

 

โดย: ดวงลดา 11 กันยายน 2550 19:56:35 น.  

 

เคมีเป็นวิชาที่ไม่ชอบเลย
ขนาดเรียนแค่ตัวเดียวยังเกือบเอาตัวไม่รอด

แถมยังซวย ต้องทำแลบกับเด็กวิศวะเคมี

เจอเปรียบเทียบกันเห็น ๆ

แถมเคยทดลองครั้งหนึ่ง เจอสารอะไรไม่รู้
รู้แต่มือดำไปเป็นอาทิตย์ ล้างยังไงก็ไม่ออก
โชคดีจริง ๆ ที่รอดมาได้

ส่วนสาว ๆ สมัยนิด สาวแพทย์นี่ถือว่าทั้งสวยทั้งเก่งค่ะ

 

โดย: เสือเตี้ย 13 กันยายน 2550 8:41:47 น.  

 

เจ๊ย ... นิด ... จริงๆ แล้วเด็กวิดวะเคมี กัวเด็กวิทย์เคมีนะคะ แต่เผอิญนิดเป็นวิทย์คอม คริ คริ เลยกัวพวกพี่ไป

เฮ่ย พวกพี่สวยด้วยเก่งด้วยเฟ้ย ทำเป็นถ่อมตัวเจ๋ยๆ (ก๊ากกกก)

 

โดย: ดวงลดา 18 กันยายน 2550 13:37:38 น.  

 

น่าสนุกนะเนี่ย วิธีหาสาร...โหยอันตรายก่าชีวิตมากมาย
เคยสอบแบบนี้เหมือนกันค่ะ
แต่ยังไม่ใจกล้าพอจะใช้วิธีนี้ค่ะ เนื่องจากยังไม่ได้แต่งงาน
ขอเซฟชีวิตไว้ก่อน

 

โดย: เด็กเคมี IP: 125.26.187.150 25 เมษายน 2551 22:10:38 น.  

 

สงสัยไอ้สารที่ว่าติดมือดำน่าจะเป็นซิลเวอร์ที่มันไปเจอกับคลอไรด์ ก็เคยเหมือนกันค่ะติดเสื้อแลปเป็นอนุสรณ์แถมยังติดมือเป็นอาทิตย์ บ่งบอกความโซโครกไงไม่รู้

 

โดย: เด็กเคมี (น้ำเคียงดิน ) 27 เมษายน 2551 14:24:43 น.  

 

คุณน้ำเคียงดิน - กลับไปนอนคิดมาใช่มะคะ ... คิคิ
อย่าจำไปใช้เลย เซฟไว้ก่อนค่ะชีวิตน่ะ

 

โดย: ดวงลดา 8 พฤษภาคม 2551 16:22:59 น.  

 

เอ่อ เอ่อ คุณพี่ส้ม ตอนนี้ยังโอเค อยู่ใช่มั้ยคะ

เหอ เหอ สารเคมี นะคะ เมาค้างหรือเปล่าคะ

 

โดย: ck_naka 19 มีนาคม 2554 20:39:06 น.  

 

ตอนเพื่อนจะชิม ไม่มีใครห้ามเลยเหรอคะ

หรือว่าชิมเลย ชิมเลย ชิมเลย..

บวกกับ คุณส้มยังไม่สร่างดี เอาก็เอา คราวนี้เมาทั๊ลวัลลล

พวกพี่เก่งด้วย สวยด้วย ถ่อมตัวเจ๋ยๆ นะ ได้อีก

 

โดย: ing IP: 182.53.212.113 21 มีนาคม 2554 20:11:55 น.  

 

หน้าตามันมุ่งมั่นมากค่ะว่า ชั้นต้องชิม ไม่งั้นชั้นตายแน่ (เพราะเวลาหมดแต่หายังไม่เจอว่ามันตัวอะไร)

คนห้ามคงโดนมันเอาป้ายปาก เลยทำตาปริบๆ ดูมันชิมอ่ะค่ะ คุณ ing

 

โดย: ดวงลดา 21 มีนาคม 2554 20:25:10 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 


ดวงลดา
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




" I simply know where my heart is "



=================================
ข้อความและภาพถ่ายในสื่อคอมพิวเตอร์แห่งนี้ ไม่ว่าจะเป็นส่วนหนึ่งส่วนใดหรือทั้งหมด ได้รับการสงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2539 ผู้ฝ่าฝืนโดยไม่ได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษรจะถูกดำเนินคดีตามที่กฏหมายบัญญัติไว้สูงสุด
=================================

[Add ดวงลดา's blog to your web]