เรื่องมันมีอยู่ว่า...ในเมืองกี๊นเหล่เต่สิ่งที่อิชั้นอาศัยอยู่เนี่ย จะมีร้านชำขายสินค้าจากเมืองไทยอยู่หนึ่งร้าน จะว่าไปก็สะดวกดีสำหรับคนไทยที่ต้องการอะไรที่ไม่พิศดารนัก ไม่ต้องหอบสังขารไปไกลถึงหว่านจ๋าย ซึ่งมีดงของร้านไทยอยู่หย่อมนึง


ทว่า...ด้วยความที่ลูกค้าคนไทยน้อยไง ของสดเนี่ยเอามาลงเยอะ ก็ขายไม่ออก เน่าคาตู้เย็นก็เยอะ พี่คนขายก็เลยมีแต่ของที่น่าจะขายได้จริง ๆ หนักไปทางของแห้ง


อิชั้นเนี่ย ติดโอเลี้ยงของโคฟี่ อาทิตย์นึงต้องไปแวะเวียนร้านนี้ ซื้อมาตุนไว้ดื่มซักสองสามขวด วันนึงไปซื้อโอเลี้ยงนี่แหละค่ะ ก็ไปเจอเค้าเอามะม่วงมาขายสดเชียว เป็นลูกค้าร้านนี้มาเป็นปี ปีนึงได้อุดหนุนมะม่วงแค่ครั้งสองครั้งเอง พี่เค้าเคยบอกว่า คนไม่ค่อยซื้อ มันแพง เอามาก็ขายไม่ออก


วันนั้นพี่เค้าวางไว้ในตะกร้าดิสเพลย์ (กร๊ากกส์) สองลูก คอสเพลอย่างป้าเดซี่ก็เลยคว้ามาทั้งสองน่ะแหละ อิอิ


ได้มาแล้ว ก็ตัดสินใจไม่ถูกว่าจะทำอะไรกินดีเนอะ หะแรกว่าจะทำน้ำปลาหวานเหมือนกัน แต่กลัวเข็ดฟันจัง มะม่วงเปรี้ยวจี๊ดพรรค์นี้ ก็ไปโพสท์ไว้ใน FB


"ไปสอยมะม่วงมาสองลูก จะทำอะไรกินดีว๊า"


แป๊บเดียวเด็ก ๆ ก็เข้ามาแนะนำเมนูเด็ดให้ป้าเดศรีกันใหญ่ ตกลงใจได้เป็นเมนูนี้แล ....... (เฮ้อ...กว่ามันจะเกริ่นจบนะ)







มะม่วงน้ำดอกไม้ ลูกละหกสิบบาทขาดตัวค่ะ





ขี้เกียจสับ ใช้ฝานเอา ง่ายดี





ขอหอมหน่อย





กลับภูเก็ตคราวที่แล้ว ซื้อปลาจิ๊งจ๊างติดกลับมาหนึ่งห่อใหญ่
เสียดายไม่ค่อยกรอบ แถมติดกันเป็นแพเลย เซ็งหงส์





อันนี้สาวสวยแนะนำมาว่าให้ใส่ไปด้วย
มันคือกุ้งแห้งทอดกรอบ อิชั้นก็เอาพริกแห้งลงไปทอดด้วยซะเลย





เคี่ยวน้ำตาลปีบกับน้ำปลา ทำเป็นน้ำยำก็เข้าท่า
หรือจะเล่นง่าย ๆ แค่ใส่น้ำปลา สาดน้ำตาลทราย ก็อร่อยไม่น้อยหน้ากันค่ะ





สาดทุกอย่างลงไปพร้อมกัน อย่างไม่ห่วงสวย





ได้มาเป็นจานนี้ ตอนแดดหมดเกลี้ยง





กับจานนี้ ตอนมีแดดเล็กน้อยพองาม


รูปอาจไม่สวย แต่รับประกันความจี๊ดจ๊าดไม่เป็นรองใครค่ะ