ฉัน...กับด้านมืดเหม็นเน่าของโลกไซเบอร์
วันนี้มีเรื่องในโลกไซเบอร์ที่ทำให้รู้สึกขุ่นข้องหมองใจอย่างมาก แต่ไม่ได้หมายถึงในพันทิปหรือ Bloggang เพื่อนที่แสนดีแห่งนี้แต่อย่างใด ชีวิตของฉันมี 2 โลก คือ...โลกแห่งความเป็นจริง กับ โลกไซเบอร์ โลกไซเบอร์ที่ฉันสัมผัสและติดมันงอมแงมมากว่า 5-6 ปีทำให้ฉันเรียนรู้อะไรหลายสิ่งหลายอย่าง ทั้งด้านสว่าง และ ด้านมืดที่เหม็นเน่า ด้านสว่างที่ฉันได้พบเจอ เป็นสิ่งที่มีค่ามหาศาล เพื่อนในโลกไซเบอร์ที่ใครๆมักพูดว่าไม่จริงใจ ไม่จีรังยั่งยืน ... มันใช้ไม่ได้กับ "เพื่อน" ที่ฉันได้เจอ วันหน้าจะมาสาธยายให้ฟังนะ...วันนี้ขอระบายความเครียดก่อน เล่นอินเตอร์เนตสมัยนี้มันไม่ยากเลยจริงๆ แค่เดินไปปากซอยก็สามารถจะเข้ามาสู่โลกไซเบอร์ได้แล้วในสนนราคาชั่วโมงละ 20-30 บาท หรืออยากจะยืนเล่นฟรีๆที่ร้านขายหนังสือบนห้างก็ยังได้ เวปประมูลเป็นอีกเวปนึงที่ฉันต้องเข้าทุกครั้งที่มีเวลา เมื่อหลายปีก่อนสมัยเป็นนิสิตนึกสนุกอยากจะเปิดท้ายขายของบนเนทก็อาศัยเวปนี้แหละหาสตางค์กินขนมมาเรื่อยจนถึงทุกวันนี้ จากเวปนี้เมื่อหลายปีก่อนเคยมีเรื่องราวไปแจ้งความขึ้นโรงพักมาแล้วด้วยซ้ำไป แต่ตอนนั้นวิวัฒนาการของโลกไซเบอร์กับตร.เดินสวนทางกัน คดีความงวดนั้นเลยหายไปกับสายลม เพราะไม่สามารถตาม ip ที่แอบอ้างชื่อและเบอร์โทรลงข้อความหมิ่นประมาทฉันได้ (ถ้าเป็นเดี๋ยวนี้มันคงไม่รอด) ล่าสุดสดๆร้อนก็เพิ่งจะวันนี้ เจอคนจิตว่างเข้ามาประมูลสินค้า 5 รายการ พอปิดประมูลปุ๊บ 1 วันคุณคนนั้นก็ลง Feedback ลบให้แก่ฉันทันควันกล่าวหาว่าทำไมงวดนี้ฉันไม่ปั่นประมูลอีกเล่า ??? ฉันคงไม่จิตว่างขนาดมานั่งปั่นประมูลรายการสินค้าตัวเองให้เมื่อย เวลาฉันมีค่ากว่านั้นมากมาย อย่างน้อยก็มานั่งอ่าน Blog ไงล่ะมีความสุขกว่าเยอะ ไม่ต้องมากังวลว่าใครจะจับได้ว่าปั่นประมูลให้เสียชื่อเสียงที่สั่งสมมาหลายปี ฉันไม่รู้หรอกว่าเบอร์โทรที่คุณคนนั้นลงไว้ให้หลังการประมูลปิดลงนั้นจริงหรือไม่ แต่ฉันก็โทรไปเพื่อจะถามข้อสงสัยว่า "ดิฉันไปทำอะไรให้คุณหรือคะ" แต่คุณคนนั้นก็ไม่ยอมรับสาย จนต้องฝากข้อความไว้ที่ Voice Mail Box ฉันไม่เข้าใจว่าจิตใจของคน(บางคน)เป็นอะไรกันไปหมด หรือเพียงแค่นั่งหลังจอคอมพิวเตอร์ความกล้าบ้าบิ่น หรือ สิ่งชั่วร้ายใต้จิตสำนึกมันก็ออกมาเพ่นพ่านกัดชาวบ้านให้เป็นบ้าตามไปกับมันด้วย ใครจะว่า "โกรธคือโง่ โมโหคือบ้า" ก็ตาม แต่ตอนนี้ฉันทั้งโกรธทั้งโมโห .. จริงๆนะ ขอโทษทีที่วันนี้ Blog นี้ทั้งเครียดและไร้สาระ ทั้งที่เก็บยิ้มจากเพื่อนๆพี่ๆชาว Blog ได้หลายยิ้มแล้วเชียวนะ แต่....ต้องการระบายอารมณ์บูดๆนี่ออกจากหัวสมองจริงๆ สัญญาว่าอีก 30 นาทีจะเลิกคิด เลิกโมโห เลิกโกรธ และอโหสิกรรมให้คุณคนนั้น..จริงๆ..แอนสัญญา
Create Date : 19 กรกฎาคม 2548
Last Update : 19 กรกฎาคม 2548 22:10:03 น.
20 comments
Counter : 1020 Pageviews.
โดย: noom_no1 วันที่: 19 กรกฎาคม 2548 เวลา:22:51:21 น.
โดย: joblovenuk วันที่: 20 กรกฎาคม 2548 เวลา:0:05:03 น.
โดย: พี่เจี้ยวค่ะ IP: 24.229.24.107 วันที่: 20 กรกฎาคม 2548 เวลา:9:56:42 น.
โดย: ~*Annie*~ วันที่: 20 กรกฎาคม 2548 เวลา:12:15:24 น.
โดย: พี่เจี้ยวค่ะ (sutida_jeaw ) วันที่: 21 กรกฎาคม 2548 เวลา:1:55:25 น.
โดย: ลิงเล IP: 203.113.71.135 วันที่: 21 กรกฎาคม 2548 เวลา:10:35:30 น.
โดย: พี่เจี้ยวค่ะ IP: 24.238.58.179 วันที่: 21 กรกฎาคม 2548 เวลา:23:02:53 น.
โดย: วัฏสีร์ ธรรมจารี (spiralhead ) วันที่: 22 กรกฎาคม 2548 เวลา:16:29:31 น.
โดย: พี่เจี้ยวค่ะ (sutida_jeaw ) วันที่: 23 กรกฎาคม 2548 เวลา:2:09:03 น.
โดย: ~*Annie*~ วันที่: 23 กรกฎาคม 2548 เวลา:19:12:40 น.
โดย: ~*Annie*~ วันที่: 23 กรกฎาคม 2548 เวลา:20:19:40 น.
โดย: zouthfern (fern_south ) วันที่: 24 กรกฎาคม 2548 เวลา:1:17:18 น.
โดย: Monstermon วันที่: 25 กรกฎาคม 2548 เวลา:7:19:15 น.
โดย: star_hunt วันที่: 25 กรกฎาคม 2548 เวลา:11:07:07 น.
โดย: พี่เจี้ยวค่ะ (sutida_jeaw ) วันที่: 26 กรกฎาคม 2548 เวลา:6:55:48 น.
โดย: ~*Annie*~ วันที่: 26 กรกฎาคม 2548 เวลา:9:56:34 น.
Location :
กรุงเทพ Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [? ]
สาวแสนงอน ... ร่ำเรียนมาทางด้าน Food Science เคยใช้ความรู้ที่ร่ำเรียนมาทำงานในสายงานนี้อยู่พักนึง แล้วขอหยุดพักไปเติมความรู้ให้กับสมองเพิ่มเติมตามความฝันของตัวเอง หนุ่มขี้เหงา ... ร่ำเรียนมาทางด้านบริหารอุตสาหกรรม เคยเป็น Production Supervisor ให้โรงงานจิวเวลรี เคยเป็นผู้จัดการฝ่ายผลิตในบริษัทผลิตอาหารเสริม แต่ไปๆมาท่าไหนไม่รู้ หนุ่มขี้เหงากะสาวแสนงอนผันตัวเองมาเปิดร้าน grooming & pet shop ... ซะงั้น .................... สาวแสนงอน ... รักการทำกับข้าว รักการรับประทาน(แต่ขี้เกียจออกกำลังกาย) รักการท่องเที่ยว รักหมาแมวมาก...มากจนเพื่อนคิดว่า...อีนี่เพี้ยน หนุ่มขี้เหงา ... รักการท่องเที่ยวเป็นชีวิตจิตใจ มีนิสัยชอบเล่นกับหมาๆแมวๆของชาวบ้านมากๆจนพลิกผันตัวเองไปเป็น Groomer .................... เรา คือ คนธรรมดาสองคนที่ดูยังไงก็ "แตกต่าง" แต่ใครจะรู้ว่าเราสองคน คือ "ความเหมือน" ที่อยู่ใน "ความต่าง" ที่ต่างเติมเต็มให้แก่กันและกัน เราสองคนกำลังจูงมือกันก้าวเดินไปตามทางของความฝัน แม้ว่าทางที่ก้าวเดินไปจะมีอุปสรรคเราก็จะไม่ปล่อยมือที่กุมไว้ออกจากกัน เราไม่อยากเป็นคนร่ำรวยเงินทอง เราไม่อยากเป็นคนร่ำรวยชื่อเสียง แต่.... เราอยากเป็นคนร่ำรวยความสุข เราอยากเป็นคนร่ำรวยเสียงหัวเราะ และ.... ขอแค่มีกันและกันแบบนี้.....ตลอดไป
1 2
3 4 5 6 7 8 9
10 11 12 13 14 15 16
17 18 19 20 21 22 23
24 25 26 27 28 29 30
31