... สูญเสีย ...

วันจันทร์ที่ 1 มิถุนายน 2552

วันนี้แอนตื่นตั้งแต่ 7 โมงเช้า โก๊ะมากมองนาฬิกาผิดนึกว่า 8 โมงแล้ว รีบอาบน้ำแต่งตัวลงมาทำนู่นนี่นั่น วางแผนไว้ว่าจะไปหาเจ้าเปิ้ลกับเจ้านุ่มที่ร้านก๋วยเตี๋ยวของเปิ้ลแถวเสรี แต่ก็ต้องนั่งคอยช่างมาดูตู้เย็นว่าทำงานปกติหรือเปล่า กะว่าช่างทำงานเสร็จค่อยโทรหาเปิ้ลกะนุ่มว่าจะออกไปหาแล้วนะ

เกือบๆจะ 10 โมงกำลังคิดว่าอีกเดี๋ยวช่างดูตู้เย็นเสร็จจะโทรหาเปิ้ลกะนุ่ม
พอดีนุ่มโทรมา รีบรับสายกะว่าน้องโทรมาถามแหงเลยว่าเจ๊จะมาหามั๊ย
.... แต่ไม่ใช่ ....

นุ่ม : "พี่แอน รู้เรื่องอาจารย์จีรวัฒน์หรือยัง"

แอน : "อ.จี..ทำไมอ่ะ เรื่องไรไม่รู้ไรเลย"

นุ่ม : "อาจารย์เสียแล้วนะ"

แอน : "......."



จำไม่ค่อยได้ว่าตัวเองพูดอะไรกับนุ่ม ได้ใจความแค่อาจารย์เสียเมื่อเย็นวันอาทิตย์ เข้ารพ.เพราะอาหารเป็นพิษ
.... แค่นั้นเองเหรอที่ทำให้อาจารย์เสียชีวิต บ้าแล้ว
มันเหมือนหมองูตายเพราะงูมัน ... ตลกร้ายมากไปรึเปล่า

ตอนนั้นยังคิดว่าตัวเองฝันร้ายด้วยซ้ำไป
ในหัวมึนๆไปหมด
คิดอยู่ในใจ
... ทำไมสวรรค์ถึงอยากได้คนดีๆไปอยู่ด้วยเร็วนัก
... สวรรค์ไม่สงสารครอบครัวและคนที่อยู่ข้างหลังบ้างหรือ

จดชื่อวัด นัดเวลาคร่าวๆกับนุ่มกับเปิ้ล
เดินวนไปวนมา
บอกที่รักว่าอ.จีเสียแล้ว ที่รักก็ตกใจไม่แพ้กัน
เพราะที่รักเคยตามไปช่วยงานต่างจังหวัดและได้พักห้องเดียวกับอาจารย์

ขึ้นห้องไปหาชุดดำให้ตัวเอง เตรียมให้ที่รักด้วย
ยังมึนๆอยู่ ไม่อยากเชื่อข่าวที่ได้ยินเลยตัดสินใจโทรหาอ.ประเวทย์ อาจารย์ที่ปรึกษาที่เคารพรัก
มันคือเรื่องจริง อาจารย์กำลังรดน้ำศพอยู่
... พูดไม่ออก ...

ขอเท้าความย้อนหลังซักนิด เผื่อว่าเพื่อนๆพี่ๆคนไหนเข้ามาอ่านแล้วไม่เข้าใจว่าทำไมแอนถึงรู้สึกสูญเสียขนาดนี้ ....

ที่บางมด นักศึกษาป.โท กับ ป.เอก จะสนิทกับอาจารย์ที่ปรึกษาวิทยานิพนท์และอาจารย์ที่เป็นกรรมการสอบวิทยานิพนท์ค่อนข้างมาก ถึง มากที่สุดกันทุกคน เพราะกว่าจะรอดพ้นจบออกมาเป็นมหาบัณฑิต ดุษฎีบัณฑิตได้ต้องคุย ต้องทำงานกับอาจารย์แทบจะทุกวันไม่มีวันหยุดราชการ โดยเฉพาะนักศึกษาที่อยู่ในความดูแลของอ.ประเวทย์ อ.วรพจน์ และ อ.จีรวัฒน์ จะสนิทกันมากเป็นพิเศษ เนื่องจากอาจารย์ทั้ง 3 ท่านได้ตั้งกลุ่มห้องปฏิบัติการที่ใช้ชื่อย่อว่า RADAL(Risk and Decision Analysis Laboratory) ขึ้นมา ซึ่งเด็กในความดูแลทุกคนจะมีส่วนร่วมในงานที่ RADAL ได้รับมอบหมายมา ซึ่งมาจากหลายๆแห่งทั้งหน่วยงานราชการ และ เอกชน และหลายๆงานมันเป็นส่วนนึงของ Thesis พวกเรา หลายๆงานก็ไม่ใช่แต่เป็นงานช่วยอาจารย์ซึ่งได้ประสบการณ์มากมาย

แอนเป็นคนนึงในทีม RADAL และมีโอกาสติดสอยห้อยตามอาจารย์ไปทำงานต่างจังหวัดหลายครั้ง รวมถึงเป็น Organizer เวลาทีมจะไปจัดสัมมนาต่างจังหวัดด้วย จนน้องๆหลายคนบอกว่าพี่แอนเป็น "เสมียน" เพราะทำทุกอย่างตั้งแต่เตรียมเอกสารทั่วไป เอกสารขออนุญาตทางมหาลัย โทรจองตั๋วเครื่องบิน โทรจองที่พัก คอนแทคกับโรงแรมเพื่อจัดสัมมนา รวมถึงเป็นเหรัญญิกของทริป

การที่ได้ทำงานและติดสอยห้อยตามอาจารย์ทั้ง 3 ท่านทำให้กลุ่มก้อนของพวกเรากับอาจารย์สนิทกันมากๆ

อ.จีรวัฒน์เป็นอาจารย์ที่ใจดีที่สุด ไม่เคยเห็นวันไหนอาจารย์ทำหน้าบึ้งใส่เรา ยิ้มให้พวกเราตลอดเวลา และมีคำตอบให้พวกเราในทุกคำถามและทุกปัญหา เวลาไปทำงานต่างจังหวัดอาจารย์จะเป็นคนคุมสาวๆไปโน่นมานี่ รวมถึงพาไปเที่ยวด้วย

ที่สนุกที่สุดน่าจะเป็นตอนที่ไปจัดสัมมนาที่เชียงใหม่ งานนั้นแอนได้รับแต่งตั้งให้เป็นแม่งาน จำได้ว่าเหนื่อยมากๆ
แต่หายเหนื่อยตอนที่อาจารย์มาบอกว่า
แอนจัดการได้เยี่ยมเลย ทุกอย่างเรียบร้อยดีหมดเลย
อาจารย์ยกนิ้วให้ด้วย

แอนว่า .... อาจจะไม่ได้ดีและเฟอร์เฟคหมด
แต่ ... อาจารย์เป็นคนที่ให้กำลังใจลูกศิษย์ตลอดเวลาต่างหาก


วันรับปริญญา อาจารย์ก็เป็นคนคุมพวกเราซึ่งทำให้พวกเราผ่อนคลายความกังวลและความเหนื่อยจากการซ้อมไปได้เยอะมาก

นี่เป็นรูปสุดท้ายที่ได้ถ่ายคู่กับอาจารย์



ระหว่างนั่งรถไปวัด ที่รักก็ยังบอกว่าไม่น่าเชื่อเลย อ.จีเป็นคนรักสุขภาพมากนะ ขนาดไปทำงานต่างจังหวัดอาจารย์ยังตื่นไปวิ่งตอนเช้า เวลาไปทานข้าวอาจารย์ก็เลือกทานในสิ่งที่ดีที่สุด ซึ่งมันก็ไม่แปลกสำหรับคนที่ทำงานในสาย Food Science & Microbiology

แอนยังนั่งคิดไปตลอดทางจากบ้านรังสิตถึงพุทธมณฑลสาย 2 ว่า ... ถ้าฝันก็ตื่นซะที มันไม่สนุกนะ รู้ตัวว่ามันเป็นเรื่องจริงก็ตอนไปกราบศพอาจารย์ แอนมองรูปหน้าโลงศพอยู่นาน หัวสมองบอกว่ามันคือเรื่องจริงแล้วนะ เธอต้องยอมรับให้ได้

คุยกับอาจารย์หลายๆท่านและเพื่อนๆได้รับคำตอบเรื่องสาเหตุการเสียชีวิตว่า

อ.จีเข้ารพ.เนื่องจากอาหารเป็นพิษ และเริ่มหายใจไม่ออก แอดมิดที่รพ.แถวฝั่งธนที่ชื่อเหมือนแม่น้ำ เช็คไปเช็คมา หมอแจ้งว่าเส้นเลือดหัวใจตีบ 2 จุดให้ทำบอลลูน แล้วอจารย์ก็เป็นคนเซนต์ยินยอมให้ทำบอลลูน จากนั้นก็ติดเชื้อไวรัสในกระแสเลือดซึ่งทำให้เสียชีวิต

แต่อาจารย์ประเวทย์ คนที่สนิทกับอ.จีมา 30 ปี บอกแอนว่า
อาจารย์เป็นอาหารเป็นพิษ และติดเชื้อไวรัสซึ่งไวรัสไปอินเฟกท์ที่หัวใจทำให้กล้ามเนื้อหัวใจตายทำให้เสียชีวิต

ไม่รู้ว่าจะเชื่อใครดี ฟ้องร้องรพ.ได้มั๊ย ทำให้หมอคนที่ดูแลและแนะนำเรื่องทำบอลลูนโดนพิจารณาได้หรือเปล่า ตกลงว่าหมอเฮงซวยใช่มั๊ย ???

หลายความเห็น หลายคำพูดจากคนที่รักอาจารย์สรุปได้คำเดียวว่าทุกคนรู้สึก โกรธหมอ โกรธรพ. เสียใจ เสียดาย ใจหาย คิดว่าเป็นฝันร้าย

แต่คำสุดท้ายที่พวกเราพูด คือ อาจารย์สิ้นอายุขัยแล้วไม่ว่าจะด้วยเหตุอะไร

สิ่งที่เหลือสุดท้าย คือ ความดีของอาจารย์

วันนี้สวดศพวันแรก แต่มีคนมาร่วมงานเยอะมาก น่าจะเป็นร้อยคนได้ มีคนรักอาจารย์เยอะจริงๆ ข่าวกระจายออกไปเร็วมาก ทั้งที่อาจารย์จากไปอย่างกระทันหันเมื่อเย็นวันอาทิตย์ซึ่งเป็นวันหยุดราชการ น้องๆหลายคนมาร่วมงานด้วยชุดทำงานไม่มีโอกาสได้เปลี่ยนเป็นชุดสีดำ แต่ทุกคนเข้าใจว่าพวกเรามาด้วยใจจริงๆ

ในความเศร้าก็ยังมีรอยยิ้มอยู่บ้าง ลูกศิษย์กับอาจารย์ เพื่อนกับเพื่อน พี่กับน้อง ทุกคนที่ไม่ได้เจอกันมานาน ได้มาเจอกันและอยู่รวมกันเกือบจะพร้อมหน้าพร้อมตา

.... แต่ไม่มีใครอยากจะมาพบเจอกันในงานที่โศกเศร้าแบบนี้


พองานเลิกแอนเข้าไปลาอ.ประเวทย์ บอกอาจารย์ว่าแอนคงมาได้วันนี้วันเดียวเพราะไกลกันเหลือเกิน อีกทั้งต้องทำงานด้วย อาจารย์บอกว่าไม่เป็นไรหรอก แค่นี้อ.จีก็ดีใจแล้ว ถ้าอาจารย์รับรู้ได้อาจารย์ต้องดีใจมากๆ

แอนแอบเห็นเหมือนอ.ประเวทย์น้ำตาคลอนิดหน่อย การสูญเสียเพื่อนร่วมงานที่รักกันเหมือนน้องชายที่คบหามานานกว่า 30ปีคงเป็นเรื่องที่ทำใจได้ยากเหมือนกัน

แอนเพิ่งทราบว่าพวกเรากราบโลงเปล่าๆ เพราะอาจารย์มอบร่างให้เป็นอาจารย์ใหญ่ของนศ.แพทย์

อาจารย์คงตั้งใจที่จะเป็น "ครู" จนถึงวาระสุดท้ายของชีวิต

แอนขอให้อาจารย์ไปสู่สุขคติ อย่าได้มีห่วงอะไรผูกมัด เกิดชาติหน้าก็ขอให้ได้เป็นลูกศิษย์ของอาจารย์อีกนะคะ



Create Date : 02 มิถุนายน 2552
Last Update : 3 มิถุนายน 2552 11:00:35 น. 8 comments
Counter : 695 Pageviews.

 
ไม่ได้เป็นลูกศิษย์ของอาจารย์
แต่ได้อ่านเรื่องแล้ว ขอแสดงความเสียใจด้วยนะคะ
ขอให้ท่านหลับให้สบาย
คนดีๆ อย่างอาจารย์ เชื่อว่าทุกคนต้องจดจำตลอดไป


โดย: ตะวันเจ้าขา วันที่: 2 มิถุนายน 2552 เวลา:13:07:28 น.  

 
ขอแสดงความเสียใจด้วยนะคะ ท่านสบายแล้วค่ะ คนเราก็มีแค่นี้ อนิจจตา...


โดย: บี๋ (Yushi ) วันที่: 2 มิถุนายน 2552 เวลา:13:23:12 น.  

 
เสียใจด้วยนะคะ
ไม่ได้จบจากที่นี่หรอกค่ะ
แต่ขอให้อาจารย์ไปสู่สุขคตินะคะ


โดย: sassym วันที่: 2 มิถุนายน 2552 เวลา:14:02:24 น.  

 
ขอแสดงความเสียใจด้วยค่ะ

และขอให้อาจารย์ไปสู่สุขติค่ะ


โดย: blue passion วันที่: 2 มิถุนายน 2552 เวลา:14:54:58 น.  

 
เสียใจด้วยนะคะ


โดย: โยเกิตมะนาว วันที่: 2 มิถุนายน 2552 เวลา:18:56:32 น.  

 
ขอแสดงความเสียใจด้วยค่ะ



โดย: Tukta21 วันที่: 2 มิถุนายน 2552 เวลา:20:22:43 น.  

 
จารย์ยังดูหนุ่มอยู่เลยนู๋แอน
หมองู...ตายเพราะงู...
เสียใจกะครอบครัวจารย์ และ นู๋แอนด้วยน่ะจ่ะ


โดย: แม่อ้วนคนสวย วันที่: 15 มิถุนายน 2552 เวลา:9:42:00 น.  

 
เสียใจด้วยค่ะ พี่แอน


โดย: HuggytheHusky วันที่: 6 กรกฎาคม 2552 เวลา:9:20:49 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

~*Annie*~
Location :
กรุงเทพ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]





สาวแสนงอน ... ร่ำเรียนมาทางด้าน Food Science เคยใช้ความรู้ที่ร่ำเรียนมาทำงานในสายงานนี้อยู่พักนึง แล้วขอหยุดพักไปเติมความรู้ให้กับสมองเพิ่มเติมตามความฝันของตัวเอง

หนุ่มขี้เหงา ... ร่ำเรียนมาทางด้านบริหารอุตสาหกรรม เคยเป็น Production Supervisor ให้โรงงานจิวเวลรี เคยเป็นผู้จัดการฝ่ายผลิตในบริษัทผลิตอาหารเสริม

แต่ไปๆมาท่าไหนไม่รู้ หนุ่มขี้เหงากะสาวแสนงอนผันตัวเองมาเปิดร้าน grooming & pet shop ... ซะงั้น


....................


สาวแสนงอน ... รักการทำกับข้าว รักการรับประทาน(แต่ขี้เกียจออกกำลังกาย) รักการท่องเที่ยว รักหมาแมวมาก...มากจนเพื่อนคิดว่า...อีนี่เพี้ยน


หนุ่มขี้เหงา ... รักการท่องเที่ยวเป็นชีวิตจิตใจ มีนิสัยชอบเล่นกับหมาๆแมวๆของชาวบ้านมากๆจนพลิกผันตัวเองไปเป็น Groomer


....................


เรา คือ คนธรรมดาสองคนที่ดูยังไงก็ "แตกต่าง"

แต่ใครจะรู้ว่าเราสองคน คือ "ความเหมือน" ที่อยู่ใน "ความต่าง" ที่ต่างเติมเต็มให้แก่กันและกัน

เราสองคนกำลังจูงมือกันก้าวเดินไปตามทางของความฝัน
แม้ว่าทางที่ก้าวเดินไปจะมีอุปสรรคเราก็จะไม่ปล่อยมือที่กุมไว้ออกจากกัน

เราไม่อยากเป็นคนร่ำรวยเงินทอง
เราไม่อยากเป็นคนร่ำรวยชื่อเสียง

แต่....

เราอยากเป็นคนร่ำรวยความสุข
เราอยากเป็นคนร่ำรวยเสียงหัวเราะ

และ....
ขอแค่มีกันและกันแบบนี้.....ตลอดไป
Group Blog
 
<<
มิถุนายน 2552
 123456
78910111213
14151617181920
21222324252627
282930 
 
2 มิถุนายน 2552
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add ~*Annie*~'s blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.