กิน....กิจวัตรประจำวันที่เราขาดไม่ได้...จริงมั๊ยจ๊ะ
กิน...ทาน...รับประทาน...เป็นกิจวัตรที่สิ่งมีชีวิตขาดไม่ได้เลยจริงๆเนอะ แต่ถ้าคนเรากินเพื่ออยู่ไม่คิดถึงรสชาดอะไรมากมายก็คงไม่อ้วน แต่มันก็คงไม่สนุก..จริงมั๊ย
เวลาหม่ำอะไรอร่อยๆทำไมต้องมีความสุข สนุกสนานก็ไม่รู้เหมือนกัน ทั้งที่ในใจก็กลัวว่าจะ "อ้วน"
จริงๆตามตำราเค้าบอกว่ากินอะไรซ้ำซากเหมือนกันนานๆมันไม่ดี เพราะว่าจะทำให้ร่างกายขาดสารอาหารตัวอื่นๆไป ดังนั้นคนเราต้องกินให้หลากหลาย
หันมามองตัวเอง...ง่า...เรากำลังกินซ้ำซากอยู่นะเนี่ย
ตอนนี้ชอบกินก๋วยเตี๋ยวเส้นเล็กต้มยำ ... เอ ... ปกติไม่ได้ชื่นชอบก๋วยเตี๋ยวหรอกนะ แต่ไม่รู้อะไรทำให้เราติดเตี๋ยวต้มยำในช่วงนี้
พูดถึงเตี๋ยวต้มยำ....น้ำตาจะไหล...ทำไมอะเหรอ
ก็ด้วยความติดเตี๋ยวต้มยำนี่แหละ ตี๋วุดพาไปทานก๋วยเตี๋ยวลูกชิ้นทำเองตรงแถวๆวัดลาดพร้าว จริงๆแล้วไปร้านนี้ทีไรก็สั่งเย็นตาโฟ แต่ช่วงนี้เป็นเตี๋ยวต้มยำลิซึมก็สั่งซะ...เล็กต้มยำ
พอเค้ายกชามเตี๋ยวมาถึง
โอว...พระแม่เจ้า...พริกลอยเต็มชาม นึกสยองในใจ...ตายละวา ทำไมดุเดือดขนาดนี้หนอ
นั่งหม่ำไป 3 คำน้ำตารื้นปริ่มขอบตา ตี๋วุดตกใจ...เผ็ดจนน้ำตาร่วงเลยเหรอเนี่ย เผ็ดจริงๆค่ะคุณขา....เล่นเอาอิ่มน้ำเย็นไปเลย
แต่ยังดีที่ได้โรตีหนานุ่ม ร้านฝั่งตรงข้ามมาปลอบใจ
โรตีร้านนี้เปิดเป็นร้านห้องแถว มีโต๊ะนั่งทานเป็นล่ำเป็นสันเลยนะคะ วันนั้นซื้อกลับบ้านค่ะ จริงๆแล้วมีให้เลือกหลายแบบมากเลย ทั้งแบบบางกรอบ หนานุ่ม ใส่กล้วย ใส่ใข่ ครบเครื่องเรื่องโรตีก็ว่าได้
ยิ่งกว่านั้นร้านนี้มีวิธีทำโรตีหนานุ่มที่ชวนให้ตะลึงมากๆด้วยล่ะ พอช้อนเอาโรตีหนานุ่มขึ้นจากกะทะแล้ว เค้าจะเอากระดาษมาซับน้ำมัน...ซับเฉยๆคงไม่ตะลึง แต่นี่เค้าเล่นขยำๆๆๆๆ ทุบป้าบๆๆๆๆ ... โอว...ตกใจมั่กมาก คิดในใจว่าโรตีจะเหลือมั๊ยนั่น
แต่สุดท้ายแล้ว....อร่อยจัง จนต้องกลับไปอุดหนุนอีกรอบ 2 ในอาทิตย์ถัดมา แถมได้เล่นกับหมาตัวโตน่าฟัดที่ร้านด้วยนะ
อ้าว...เตี๋ยวต้มยำกลายเปงเมาท์เรื่องโรตีไปซะนี่
2 อาทิตย์ที่ผ่านมากินเตี๋ยวต้มยำแทบทุกวันเลย อย่างน้อย 1 มื้อ มื้อเที่ยงของวันนี้ก็กินอีก
นอกจากเตี๋ยวต้มยำที่ "เลือก" จะติดซะเองแล้ว ของที่กินซ้ำซากทุกๆวันอีก 2 อย่างคงจะเป็น....ชาโออิชิ รสข้าวญี่ปุ่น กะ ยาคูลท์
ชาโออิชิ ไม่ได้อยากติด แต่ไฟลท์บังคับอ่ะ...แม่เล่นซื้อมาซะเยอะแยะ กะว่าโชคจะเข้าข้างคว้าเงินล้านกะเค้ามั่ง ที่บ้านเลยได้กินกันทู้กกกกวัน
ยาคูลท์....สาวยาคูลท์มาส่งทุกวันธรรมดา กินกันวันละขวด อาหย่อย
กำลังคิดว่าพรุ่งนี้จะนึกอยากกินเตี๋ยวต้มยำอีกมั๊ยน๊า...แล้วตกลงต้องพาแม่ไปหม่ำราเมงที่ราเมงเทละป่าว...เพิ่งไปอิ่มอืดกะตี๋วุดมาเมื่อวันพฤหัสด้วยง่ะ คิดแล้วยังอิ่มอยู่เยย
แต่ที่แน่ๆ....คงได้กินชาโออิชิอีกหลายวันล่ะเรา
Create Date : 28 พฤษภาคม 2548 |
Last Update : 28 พฤษภาคม 2548 16:02:53 น. |
|
2 comments
|
Counter : 734 Pageviews. |
|
|
|
โดย: zaesun วันที่: 28 พฤษภาคม 2548 เวลา:23:16:35 น. |
|
|
|
|
|
|
|
Location :
กรุงเทพ Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]
|
สาวแสนงอน ... ร่ำเรียนมาทางด้าน Food Science เคยใช้ความรู้ที่ร่ำเรียนมาทำงานในสายงานนี้อยู่พักนึง แล้วขอหยุดพักไปเติมความรู้ให้กับสมองเพิ่มเติมตามความฝันของตัวเอง
หนุ่มขี้เหงา ... ร่ำเรียนมาทางด้านบริหารอุตสาหกรรม เคยเป็น Production Supervisor ให้โรงงานจิวเวลรี เคยเป็นผู้จัดการฝ่ายผลิตในบริษัทผลิตอาหารเสริม
แต่ไปๆมาท่าไหนไม่รู้ หนุ่มขี้เหงากะสาวแสนงอนผันตัวเองมาเปิดร้าน grooming & pet shop ... ซะงั้น
....................
สาวแสนงอน ... รักการทำกับข้าว รักการรับประทาน(แต่ขี้เกียจออกกำลังกาย) รักการท่องเที่ยว รักหมาแมวมาก...มากจนเพื่อนคิดว่า...อีนี่เพี้ยน
หนุ่มขี้เหงา ... รักการท่องเที่ยวเป็นชีวิตจิตใจ มีนิสัยชอบเล่นกับหมาๆแมวๆของชาวบ้านมากๆจนพลิกผันตัวเองไปเป็น Groomer
....................
เรา คือ คนธรรมดาสองคนที่ดูยังไงก็ "แตกต่าง"
แต่ใครจะรู้ว่าเราสองคน คือ "ความเหมือน" ที่อยู่ใน "ความต่าง" ที่ต่างเติมเต็มให้แก่กันและกัน
เราสองคนกำลังจูงมือกันก้าวเดินไปตามทางของความฝัน แม้ว่าทางที่ก้าวเดินไปจะมีอุปสรรคเราก็จะไม่ปล่อยมือที่กุมไว้ออกจากกัน
เราไม่อยากเป็นคนร่ำรวยเงินทอง เราไม่อยากเป็นคนร่ำรวยชื่อเสียง
แต่....
เราอยากเป็นคนร่ำรวยความสุข เราอยากเป็นคนร่ำรวยเสียงหัวเราะ
และ.... ขอแค่มีกันและกันแบบนี้.....ตลอดไป
|
|
|
|
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 |
8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 |
15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 |
22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 |
29 | 30 | 31 | |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ตอนนี้ง่วงมากเลยแต่นอนไม่ได้
เพราะทำงานอยู่ ทรมานจัง
ขอให้ได้เงินล้านจากโออิชินะคะ