Bloggang.com : largeface - ※== อนาคตนั่งกิน

※== อนาคตนั่งกิน - นอนกิน.... == ※

ก่อนอื่นเลยนะคะ... วันนี้อิชั้นมีความในใจอยากจะมาบอกอันดับแรกเลยก็คือว่า....

..... ขอขอบพระคุณพี่ ๆ เพื่อน ๆ น้อง ๆ (อันนี้รวมถึงป้าด้วยนะคะ).... ทุก ๆ คนมาก ๆ เลยค่ะ สำหรับกำลังใจที่มีให้กันโดยตลอด.... ทั้งเล็กและใหญ่ รวมทั้งเก่าและใหม่ด้วยเลยค่ะ...

..... ทุก ๆ คำ ทุก ๆ กำลังใจที่ส่งมาให้นั้น... มันมีความหมายและมีคุณค่ากับอิชั้นมากมายจนยากที่บอกออกมาเป็นภาษาคนได้นะคะ.... เพราะสิ่งเหล่านี้ สามารถทำให้อิชั้นยิ้มและหัวเราะได้ และพร้อมที่จะลุกขึ้นยืน และก้าวต่อไปข้างหน้าอย่างมั่นคงค่ะ....

..... ทุก ๆ ตัวอักษร ที่ร้อยเรียงออกมาจากใจนี้... มันน้อยนิดซะจนเทียบไม่ได้กับความรู้สึกในใจที่อิชั้นรับรู้ และมีอยู่ตอนนี้หรอกค่ะ.... เทียบไม่ได้เลยสักนิด

..... แต่อย่างน้อย มันก็คือความรู้สึกที่แท้จริงจากเบื้องลึกของหัวใจที่อิชั้นพอจะสื่อออกมาได้บ้าง...

..... ขอขอบคุณจากใจจริงอีกครั้ง และ.... ขอขอบคุณตลอดไป.... ตราบที่ทุก ๆ คนยังไม่ลืมอิชั้น.... ผู้หญิงคนนี้...

เป็นไงล่ะ.... เป็นไงล่ะค๊า..... คนอย่างอิชั้นเนี่ยนอกจากจะบ้า ๆ บอ ๆ แปลก ๆ.... เศร้า ๆ แล้ว อิชั้นก็ซึ้งเป็นนะค๊า....ขอโบก... เอ๊ย ๆ ขอบ๊อก.. ขอบอก.... อิอิ.....

..... ปรับอารมณ์ตามไม่ทันเลยใช่ม๊า...... 5555555555555 .....

ว่าแล้วมาเข้าเรื่องเข้าลาว เอ๊ย ๆ ราว ของหัวเรื่องวันนี้กันเลยดีกว่า ก่อนที่มันจะเหม็นเบื่อซะก่อน... ฮิ๊วววว...

..... เรื่องก็มีอยู่ว่า.... กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว มีเจ้าหญิงแสนสวยแต่ขี้โรคอย่างอิชั้นอยู่นางหนึ่ง.... ที่วัน ๆ ไม่ค่อยมีแรงจะทำอะไรกะชาวบ้านเค้า ทั้ง ๆ ที่อยากจะทำซะเหลือเกิ๊นนน เหลือเกิน.....

..... แต่ด้วยโรคภัยอันรุมเร้าจึงทำให้เจ้าหญิงเริ่มเกิดอาการท้อแท้ หงุดหงิด เบื่อหน่าย.... จนไม่อยากจะมีชีวิตอยู่อีกต่อไป..... เหอ ๆ

..... เรามาเข้าเรื่องแบบปรกติดีกว่านะคะ..... เพราะลำพังแค่ตัวอิชั้นก็ก็ไม่ค่อยจะปรกติ หรือสมประกอบเหมือนชาวบ้านชาวช่องเค้าอยู่แล้ว...... เฮ้อออออ.....

โปรดอย่าถามนะคะ.... ว่าอิชั้นเป็นใครเมื่อในอดีต..... อิอิ

เฮ้อ..... แบบว่าช่วงนี้เสียสติน่ะค่ะ..... ไม่ค่อยรู้สึกตัวเลยค่ะ..... เครียดจนข่มตาเท่าไหร่ก็มิอาจให้หลับลงได้..... มาเกือบ 2 อาทิตย์แล้ว

เมื่อก่อนยังดีที่ได้หลับสักชั่วโมง 2 ชั่วโมง.... แต่เดี๋ยวนี้เห็นทีจะรู้สึกตัวตลอดเวลา.... คืนนึงก็นอนรอให้นาฬิกาปลุกดัง.... จะได้ลุกไปอาบน้ำ ล้างหน้า แปรงฟัน ไปทำงาน

...... นอนไป ดูนาฬิกาไปทั้งคืน..... ว่าเมื่อไหร่จะเช้า เมื่อไหร่จะหลับ..... มันช่างทรมานใจเหลือเกิน

สวดมนต์ก็แล้ว นั่งสมาธิก็แล้ว.... อ่านหนังสือก็แล้ว..... ฟังเพลงก็แล้ว..... แต่ก็ไม่เป็นผล

ผมก็ร่วงเอ๊า ร่วงเอา ร่วงไม่ปราณีคนสวยอย่างอิชั้นเลยค่ะ..... สิวก็แย่งกันขึ้น จนระบมไปหมดทั้งหน้าแล้วค่ะ.... ยิ้มที หัวเราะทีก็เลือดออกเลยง่ะ.... เฮ้อออออออออออออ....

วัน ๆ ก็มึน ๆ งง ๆ เอ๋อ ๆ ..... เซ่อ ๆ ซ่า ๆ.....

อาทิตย์ที่แล้วไปหาหมอ.... ก็ได้ยินคำพูดเดิม ๆ อาการเดิม ๆ ..... ฟังจนเบื่อ ได้ยินจนชิน... แต่ก็ไม่หายเครียด ไม่หายเซ็งสักที......

ได้ยินแบบนี้...... มาหลายปีแล้ว..... ได้ยินมาตั้งแต่ตอนที่เริ่มไปหาหมอใหม่ ๆ และอาการยังไม่มากมายอะไร.....

พอมาตอนนี้ก็ได้ยินแบบนี้ทุกที.... แต่ก็ไม่เห็นมีอะไรดีขึ้นมา..... มีแต่แย่ลง.... แย่ลง....

ที่จริงอิชั้นก็ไม่ได้งมงาย ไม่ได้เชื่อหมอดู หมอเดาหรอกนะคะ..(เอ๊ะ ไง๋วกมาเรื่องหมอดู)... เมื่อก่อนน่ะ กี่ที่ กี่ที่ก็บอกว่า... อายุ 28 อิชั้นจะสบาย.....

ตอนนั้นอิชั้นก็ไม่ได้ใส่ใจอะไรหรอกค่ะ...... จะสบายยังไงฟะ.... ลำบากและเหนื่อยจะตายชัก... ร่างกายก็ทรุดโทรม ยังกะยายแก่อายุ 80

...... พอมาตอนนี้..... อิชั้นเริ่มเชื่อหมอดูขึ้นมาตะหงิด ๆ แล้วล่ะค่ะ ที่บอกว่า อายุ 28 อิชั้นจะสบาย.... อ๋อ มันเป็นแบบนี้นี่เอง....

..... แม๊ ๆ แม่นกันจริง ๆ เลยค่ะ

อิชั้นใกล้จะสบายแล้วค่ะ เพราะตอนนี้ก็อีกไม่กี่เดือนก็อายุครบ 28 ปี.... อิชั้นจะสบาย จะได้นั่งกิน นอนกินค่ะ..... โอ๊วววว.... สุดยอดเลยค่ะ.... อิชั้นจะได้ไม่ต้องเหนื่อยอีกต่อไปแล้ว.... เย่ ๆ ๆ

....... มันเสียสติไปแล้วครับทั่นผู้ชม......

...... ก็แบบว่าพอดี มันประจวบเหมาะกับที่อิชั้นไปหาหมอมาเมื่อวานน่ะค่ะ..... (อันนี้คุณหมอที่รักษาโรคนะคะ).... ที่จริงก็เดิม ๆ ล่ะค่ะ...

“ตอนนี้อาการคุณเข้าขั้นเข้าไปทุกทีแล้ว”....... เอ๊ ขั้นไหน ขั้นที่เท่าไหร่น๊า.... รึว่าอิชั้นจะได้เลื่อนตำแหน่ง และรับโบนัสเพิ่มคะคุณหมอขรา.... อิอิ

“ระวังให้มากนะ ถ้าลื่น หรือล้มเมื่อไหร่ แย่เลยนะคุณ ระวังจะเป็นอัมพาตตลอดไปเลยนะ”.....

“เดินข้างถนนระวังนะ อยู่ ๆวูบไปเฉย ๆ ได้เลยนะ ถ้าไม่จำเป็นจริง ๆ อย่าไปไหน มาไหนคนเดียว”

“ตอนนี้ก้านสมองและปลายประสาทอักเสบมาก และเลือดก็ไปเลี้ยงหัวใจและสมองไม่พอ ระวังจะเป็นโรคที่เค้าเรียกกันว่าไหลตาย แบบว่าหลับไปเฉย ๆ แล้วไม่ตื่นอีกเลย”....

“ที่สำคัญความดันคุณต่ำมาก 30-60 เท่านั้น ผมไม่เข้าใจว่าคุณอยู่มาได้ยังไงจนป่านนี้.... ตกลงปีนี้คุณอายุเท่าไหร่กันแน่.... 80 หรอ”

เหอ ๆ ..... อิชั้นก็อยู่ไปเรื่อย ๆ อยู่แบบปรกตินี่ล่ะค่ะคุณหมอ.... หิวก็กิน ร้อนก็อาบน้ำ ดีใจก็หัวเราะ เศร้าก็ร้องไห้.... แต่ง่วงแล้วไม่ยักกะหลับค่ะ..... อิอิ

และอีกอย่างนะคะ อิชั้นมันตัวคนเดียวมาโด่ ๆ หัวเดียวมาโด่เด่.... แบบนี้มาตั้งแต่ไหนแต่ไรแล้วนี่คะ... จะให้อิชั้นหาใครมาเดินจูงมือข้างกายก็ใช่ที่....

“ตอนนี้โรคทุกอย่างที่คุณเป็นมันจะมาโจมตีคุณช่วงที่คุณไม่ได้พักผ่อนนี่ล่ะ... ยิ่งพักผ่อนน้อยเท่าไหร่ ก็ยิ่งแย่มากเท่านั้น”

“................ ระวังนู่น............ ระวังนี่.......... ระวังนั้น และ ระวังอีก.... ฯลฯ.........”

..... อะไรกั๊น..... คุณหมอค๊า….. อิชั้นยังสาวยังแส้.... เพิ่งจะ 15 หยก ๆ 16 (ก็เริ่ม) หย่อน ๆ เท่านั้นเองนะคะ..... อีกอย่างก็คนมันไม่หลับอ่ะค่ะ ทำไงได้ล่ะค่ะ อิชั้นก็พยายามข่มตาจะแย่.....

อีกอย่างก็แค่มือ-เท้า แขน-ขาไม่มีเรี่ยวแรง ไร้ความรู้สึก .... และชาดิก ๆ ที่ก้นและแผ่นหลังซู่ ๆ ซ่า ๆ ก็เท่านั้นเอง ไม่เห็นเป็นอะไรมากตรงไหน

ที่จริงอิชั้นรู้มานานแล้วล่ะค่ะ.... ว่าตัวอิชั้นเป็นอะไร.... แต่ทำไงได้ล่ะค่ะ.... ทุกอย่างมันต้องใช้เงินทั้งนั้น.... ไม่มีของฟรีหรอกค่ะ สมัยนี้.... แต่อิชั้นยังมีภาระ มีอย่างอื่นที่จำเป็นจะต้องใช้เงินมากกว่ามารักษาตรงนี้....

ก็แบบว่า... ตอนนั้นก็คิดว่า คนมันจะตาย มันห้ามกันได้ซะที่ไหนล่ะ..... เหอ ๆ.... ก็ปล่อยมันไปตามเวรตามกรรม

ดีซะอีก.... อิชั้นจะได้เป็นคุณหญิงคุณนาย นั่งกิน นอนกิน สบายบรื๋อ สะดือโบ๋.... ไหน ๆ ก็ไม่ได้หลับไม่ได้นอนมาค่อนชีวิต.... ก็จะได้ถือโอกาสนี้หลับ พักผ่อนให้สบายเลยค่ะ.... เหอ ๆ

.....อิชั้นมันโรคจิตค่ะ สาเหตุหนึ่งที่ไม่อยากไปหาหมอ ไม่อยากรักษา เพราะอิชั้นไม่อยากรับรู้ว่าตัวเองเป็นอะไร.... ปล่อยให้มันถึงเวลาและวาระของมันไปเองตามธรรมชาติค่ะ..... ของแบบนี้มันห้ามกันได้ซะที่ไหน

เมื่อก่อนช่วงที่โรคกระเพาะและลำไส้กำเริบมาก ๆ ขนาดอาเจียนเป็นเลือด อาเจียนจนสลบ หมดแรง หมดสติ.... เป็นอยู่หลายเดือน พอไปหาหมอ แล้วหมอหมอบอกต้องผ่าตัดลำไส้.... อิชั้นก็เผ่นค่ะ..... ไม่ไปโรงพยาบาลนี้อีกเลย.... เหอ ๆ

คราวต่อไปเป็นอีก ก็ย้ายโรงพยาบาลค่ะ.... กลัวโดนผ่าตัด.... แบบว่าจริง ๆ อิชั้นไม่ได้กลัวหมอ กลัวมีด กลัวเลือด กลัวเข็มอะไรหรอกค่ะ...(เจอมาแยะแล้ว).... แต่จริง ๆ แล้ว อิชั้นน่ะอายหมอค่ะ.... เหอ ๆ แบบว่า เค้าว่ากันว่า.... ถ้าจะผ่าตัดเนี่ย... มันต้องแก้ผ้าหมดเลย.... หึหึ

..... พอไปอยู่กระบี่ อาการทุกอย่างก็ดีขึ้นเรื่อย ๆ เนื่องจากสบายใจ มีความสุข ไม่ต้องวุ่นวาย..... ไม่น่าเชื่อว่าอิชั้นไม่ป่วยเลย.... มีแค่ครั้ง 2 ครั้งเท่านั้นเอง..... แต่ก็เป็นไม่หนักมากถึงขนาดต้องหามส่งโรงพยาบาล..... แค่ปวดท้อง และอาเจียน จนสลบเหมือดไปแค่นั้นเอง

แต่นี่พอกลับมาอยู่บ้านได้ไม่นาน..... อาการทุกอย่างบมันก็กำเริบขึ้นมาอีกครั้ง..... และดูคราวนี้จะหนักข้อกว่าที่ผ่านมา.....

...... เมือก่อนจะชาแค่ปลายมือ ปลายเท้าทั้ง 2 ข้าง แต่แค่ปลาย ๆ นะคะ.... และก็ซีกซ้ายทั้งแถบตั้งแต่หัวจรดเท้าก็เท่านั้น.... แต่ตอนนี้.... มันชา และไม่มีเรี่ยวแรงไปหมดเลย....

สาเหตุที่นอนไม่หลับ เพราะมันจะชาน่ะค่ะ... มันจะชาขา แขน และหลัง มันต้องคอยขยับตัวตลอดทุก ๆ 5 -10 นาที ไม่งั้นมันจะชา เหมือนจะเป็นตะคริว.... และเวลาจะลุกยืน มันก็จะล้มแผล่ะ.... ล้มแผละ... แบบว่าขามันไม่มีแรง.... (เนื่องจากอาจรับน้ำหนักตัวอิชั้นไม่ไหวค่ะ 5555555) ... และมือมันก็ไม่มีเรี่ยวแรงเลย.....

ตื่นมาปุ๊บ จะลุกยืนเลยไม่ได้.... ต้องบีบ ๆ นวด ๆ สักพัก.... ทั้งมือ และเท้า (แขน-ขาด้วย).... ไม่อย่างนั้นมือก็จะแปรงฟันไม่ได้ค่ะ.... ไม่มีแรง... หยิบแปรงสีฟันไม่ไหว.... แบบว่ามันจับไม่ติด... กำมือไม่ได้

...... ทำไมเดี๋ยวนี้อิชั้นมันห่วยแตกขนาดนี้.... แค่แปรงสีฟันอันเดียวยังไม่มีหยิบ.... ทั้ง ๆ ที่เมื่อก่อน แบกข้าวสาร น้ำตาลทรายได้ทีละเป็นกระสอบ....

คิดแล้วมันก็เครียด มันก็กลุ้มนะคะ.... ไม่เคยคิดเลยว่า เดี๋ยวนี้ตัวเองจะไร้สมรรถภาพได้ถึงเพียงนี้..... คิดไปน้ำตามันก็ไหล.... มันท้อเหลือเกินค่ะ

ทั้ง ๆ ที่อิชั้นก็ช่วยชีวิตคนมาเยอะ... ช่วยเหลือสังคมมาก็มาก.... และก็คิดอยู่ตลอดล่ะค่ะ ว่ายังมีคนที่เค้าแย่กว่าเราอีกมากมาย.... แต่บางครั้งมันก็อดที่จะน้อยใจ และอดที่จะคิดไม่ได้....

จากคนที่วัน ๆ ตระเวนไปร้อยเอ็ดเจ็ดย่านน้ำ.... ทำอะไรได้มากมายสารพัดได้ดั่งใจนึก.... แต่ตอนนี้มันไม่ใช่.....

ยังมีอะไรที่อิชั้นอยากจะทำ อยากจะเรียน อยากจะเขียน อยากจะสารพัด.... อีกมากมายก่ายกองเลย....

ก็ไม่รู้ว่า หลาย ๆ สิ่ง ๆ อย่างที่มุ่งหวัง และเคยวาดฝันไว้ ว่าจะทำเพื่อแม่ เพื่อพี่สาว เพื่อน้องชาย และเพื่อคนพิเศษ..... นั้น.... มันจะมีจริง หรือสำเร็จได้หรือเปล่า....

เพราะแค่ลำพังหวีผม และสระผมของตัวอิชั้นเองตอนนี้ก็ยังไม่มีปัญญาจะทำ

ดังนั้น ใครที่คิด ที่หวังอะไรไว้ และตั้งใจจะทำอะไร.... ตอนนี้ยังมีเรี่ยวมีแรง จงรีบทำซะนะคะ อย่าผลัดวันประกันพรุ่ง.... อย่ารอ.... อย่าเดี๋ยว.... อย่าบอกว่าไม่มีเวลา ในขณะที่เรายังพอมีเวลานะคะ.....

เวลามันไม่เคยคอยใครค่ะ.... ถึงแม้มันจะหมุนย้อนกลับมา เมื่อครบ 24 ชั่วโมง.... และกลับมาเป็นเช้าของวันใหม่อีกครั้งก็ตาม...... .แต่เราย้อนมันกลับไปเป็นเมื่อวานไม่ได้..... และไม่มีใครรู้ล่วงหน้าได้หรอกค่ะ ว่าพรุ่งนี้จะเป็นอย่างไร และจะมีพรุ่งนี้ไว้สำหรับเราอีกหรือเปล่า......

เพราะความแน่นอน... คือความไม่แน่นอนค่ะ.....

โปรดเก็บรักษาเวลาอันมีค่าเราเอาไว้ให้ดีนะคะ อย่าให้ใครมาขโมยเวลาของเราไป

Create Date : 26 มิถุนายน 2549
Last Update : 30 มกราคม 2550 23:52:03 น.
Counter : 809 Pageviews.

67 comments

แว๊บๆๆๆๆ
-------------------------------------
...เห็นแว๊บแว๊บ แอบเข้ามา ตั้งตาดู
จึ่งได้รู้ ว่าอัพใหม่ ไฉไลยิ่ง
เข้ามาอ่าน เข้ามาชม เหมาะสมจริง
สุดจะหนิง อนาคตหน้า ตั้งท่า...นอน.
-------------------------------------

อยากมาอีกแระ
อยากเห็นอีกแระ
อยาก อยาก อยากคุยอีกแระ

รักษาสุขภาพ/โชคดี
ว่างๆจะเข้ามากวนอีก สัญญา

โดย: ก๋งแก่(หง่อมจริงๆ)

วันที่: 27 มิถุนายน 2549 เวลา:14:08:32 น.

น้องรัตน์สู้นะ พี่ว่าเพื่อนๆห้องแพนด้าคงไม่ทิ้งน้องหรอกอธิษฐานสิ่งศักดิ์สิทธิ์ให้คุ้มครองนะน้อง

โดย: อินทรีทองคำ

วันที่: 28 มิถุนายน 2549 เวลา:7:47:05 น.

แวะมาให้กำลังใจนะจ้ะ
น้องรัดสู้ๆ นะ เดี๋ยวมันต้องผ่านพ้นไปได้แหละ

โดย: พี่ทอม IP: 61.90.196.14 วันที่: 28 มิถุนายน 2549 เวลา:8:15:03 น.

ทูน่าไม่ลืมคุณรัตน์แน่นอนค่ะ
คิดถึงเสมอ...
เป็นกำลังใจให้นะคะ

โดย: ทูน่าค่ะ

วันที่: 28 มิถุนายน 2549 เวลา:9:49:36 น.

น้องรัตน์ ...

อยาก ให้น้องรัตน์ ไปหาหมอ ลดาวัลย์ ที่โรงพยาบาลบ้านสวนค่ะ ท่านรักาษาแบบดุลยภาพบำบัด
สนใจไหม คนดี ...ลองไปอ่านนี่ดูก่อนนะคะ

//ittm.dtam.moph.go.th/data_articles/ruesri/ruesri03.htm

ส่งหลังไมค์มาหาพี่ดาวนะคะ ถ้าสนใจ
เป็นห่วงหนู

โดย: ประกายดาว

วันที่: 28 มิถุนายน 2549 เวลา:10:08:57 น.

แวะมาทักทายค่า....

ช่วงนี้เน็ทเข้ายากมากเลยค่ะ

เลยมาทักทายช้าไปหน่อยเนาะ

แต่ความคิดถึงส่งมาให้ตลอดเวลาจ้า

โดย: อย่ามาทำหน้าเขียวใส่นะยะ

วันที่: 28 มิถุนายน 2549 เวลา:10:21:06 น.

เป็นกำลังใจให้น้องรัตน์ผ่านพ้นไปได้ด้วยดีนะคะ อย่าท้อเน้อ ... รักษาตัว รักษาสุขภาพนะคะ เชื่อว่ามีคนรักและห่วงใยน้องอีกมากมายค่ะ รักษาตัวดีๆ คุณแม่ พี่สาวและน้องชาย คงรอความสำเร็จที่ของน้องรัตน์วาดฝันไว้อยู่นะ ...

โดย: ตะกร้าหวายสีขาว

วันที่: 28 มิถุนายน 2549 เวลา:10:23:09 น.

น้องรัตน์สู้ๆๆนะคะ

ขอให้หายวันหายคืน

โรคทุกโรคจะรักษาได้ ต้องมาจากใจเราด้วยค่ะ

เข้มแข็งนะคะ

โดย: yadegari

วันที่: 28 มิถุนายน 2549 เวลา:14:46:40 น.

อาโย๋วว .. อาโย๋ว พาเด็กๆ มาสวัสดียามเช้า

โดย: อ้วนดำปื๊ดปื๊อ

วันที่: 29 มิถุนายน 2549 เวลา:6:39:34 น.

พี่รัตน์ ...

ตอนนี้เดินไหวไหมคะ... ถ้าเดินไหวอยากให้เดินจงกรมจังเลยค่ะ

ขอให้ใจเข้มแข็งนะคะ
และขอให้ร่างกายแข็งแรง หายไวไวค่ะ

แล้ววันหลังจะมาชวนไปเที่ยวมั่งค่ะ

โดย: rebel

วันที่: 29 มิถุนายน 2549 เวลา:7:09:25 น.

โดย: แตนต่อย

วันที่: 29 มิถุนายน 2549 เวลา:20:04:25 น.

** แวะมาทักทาย และก็มาให้กำลังใจจ้ะ **

โดย: เพ่ออม IP: 194.208.219.35 วันที่: 29 มิถุนายน 2549 เวลา:23:51:18 น.

อ่านแล้วเศร้า.
...
ไม่รู้จะบอกยังไงแตฃค่ผมป่วยเล็กน้อยยังตกใจ
..
..
เข้มแข็งไว้ครับ

โดย: แร้ไฟ

วันที่: 30 มิถุนายน 2549 เวลา:1:00:26 น.

มาเป็นกำลังใจให้นะ..พระคุ้มครองจ้ะ

โดย: nissan4848 IP: 202.143.132.82 วันที่: 30 มิถุนายน 2549 เวลา:12:55:53 น.

แวะมาทักทายและเป็นกำลังให้อีกครั้งครับ

ป.ล. ขอบพระคุณมากครับที่เข้ามาฟังเพลงของพอลครับผม

โดย: พอล (Jedi ใจดี

) วันที่: 1 กรกฎาคม 2549 เวลา:0:37:12 น.

ขอให้มีอารมณ์ดีแบบนี้ตลอดไปนะคะ อารมณ์ดีทำให้ร่างกายเรา สดชื่น มีกำลังสุ้ ได้อย่างไม่รู้ตัวนะคะ

ขอให้สุขภาพแข็งแรงขึ้นทุกวัน ๆ ออกกำลังกายแบบยืดเส้นยืดสาย เท่าที่พอจะทำได้นะ

เป็นห่วง

และขอบคุณสำหรับ ข้อคิดที่เตือนสติด้วยค่ะ

ล.ป ชอบสีฟ้า งี้ต้องไปอยุ่ใกล้ ๆทะเลน๊า สุขภาพดีขึ้นเห็น ๆ

โดย: พลอยสีรุ้ง

วันที่: 1 กรกฎาคม 2549 เวลา:10:49:59 น.

แวะมาทำความรู้จักกันค่ะ วันก่อนแวะไปหายังไม่ได้แวะมาเลยค่ะ

ยังงัยก้อเป็นกำลังใจให้นะค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักกันค่ะ

โดย: NinG_CDC

วันที่: 1 กรกฎาคม 2549 เวลา:13:54:58 น.

คิดถึงงงงงงงงงนะยะ
คุณเพี่ยนนนนนนนนนนนน
แวะมารายงานตัวจ้า อิอิ

โดย: กิ๊บซี่ (HACKER HUNTING in The City

) วันที่: 1 กรกฎาคม 2549 เวลา:15:00:21 น.

สวัสดีค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกัน ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมบล็อกนะคะ

^^

ได้มาอ่านเรื่องของคุณแล้วอึ้งค่ะ คุณเยี่ยมมากเลยที่ยังรักษากำลังใจไว้ได้ขนาดนี้

เป็นกำลังใจให้นะคะ

โดย: แมวเหมียวอ้วนกลมสีชมพู

วันที่: 1 กรกฎาคม 2549 เวลา:15:19:40 น.

ขอให้น้องรัตน์ รักษาสุขภาพให้มากๆๆนะค่ะ เพราะช่วงนี้อาการเปลี่ยนแปลงบ่อยมั่กๆๆ เป็นห่วงเด้อ

โดย: tookjah

วันที่: 1 กรกฎาคม 2549 เวลา:15:43:29 น.

น้องรัตน์ฟังดูแล้วอาหารน่าเป็นห่วงมาก
อย่านิ่งนอนใจน่ะ รีบเขียนหลังไมค์ไปหาคุณประกายดาวเลยจ๊ะ

น้องรัตน์ทำจิตใจให้เข้มแข็งน่ะ
พี่ก็คงพูดเหมือนพี่แหม่มแหละ ว่า ถ้าสุขภาพจิตใจของเราแข็งแรง สุขภาพร่างกายของเราก็จะแข็งแรงตามไปด้วย
อย่าคิดมากน่ะ พักผ่อนมากๆ
ขอให้น้องรัตน์ เป็นคนร่าเริง สนุกสนาน เหมือนอย่างที่เป็นในบล็อคน่ะจ๊ะ

โดย: พ ริ ก ขี้ ห นู @ UK

วันที่: 1 กรกฎาคม 2549 เวลา:16:47:30 น.

พี่พิมพ์ข้างบนผิดค่ะ แก้ไขใหม่แล้วกันเน๊อะ
น้องรัตน์ฟังดูแล้วอาการน่าเป็นห่วงมาก
อย่านิ่งนอนใจน่ะ รีบเขียนหลังไมค์ไปหาคุณประกายดาวเลยจ๊ะ

์ทำจิตใจให้เข้มแข็งน่ะ
พี่ก็คงพูดเหมือนพี่แหม่มแหละ ว่า ถ้าสุขภาพจิตใจของเราแข็งแรง สุขภาพร่างกายของเราก็จะแข็งแรงตามไปด้วย
อย่าคิดมากน่ะ พักผ่อนมากๆ
ขอให้น้องรัตน์ เป็นคนร่าเริง สนุกสนาน เหมือนอย่างที่เป็นในบล็อคน่ะจ๊ะ

โดย: พ ริ ก ขี้ ห นู @ UK

วันที่: 1 กรกฎาคม 2549 เวลา:16:50:15 น.

เข้ามาอ่านแล้วอึ้งค่ะ
แต่พี่เชื่ออย่างหนึ่งว่า
ด้วยจิตใจที่เข้มแข็งของน้อง จะทำให้เอาชนะทุข์และโรคที่รุมเร้าไปได้ด้วยดี ขอให้คุณพระคุ้มครองนะคะ....เป็นห่วงค่ะ

โดย: สเลเต

วันที่: 1 กรกฎาคม 2549 เวลา:18:52:15 น.

แวะมาทักทายและให้กำลังใจจ้า

โดย: beautyswan

วันที่: 1 กรกฎาคม 2549 เวลา:21:24:38 น.

โดย: หนุอุ๋ม (tenno_jung

) วันที่: 1 กรกฎาคม 2549 เวลา:21:35:10 น.

ตามมาจากบล็อกก๋งครับ
มาขอบคุณที่เอ่ยว่าชอบกลอน
ความจริงเกรงใจ ที่จะโพสในบล็อกก๋ง
เพราะกลอนนั้นบรรจุคำที่เอ่ยถึงชื่อคนในห้องลูกทุ่งทั้งนั้น
แต่คุณlargeface เอ่ยถึง
ก็เลยดีใจ แล่นปรี่มาขอบคุณ

และก็ได้ขอบคุณซ้ำอีก
สำหรับท้ายข้อความที่ต้นบล็อก

"...ใครที่คิด ที่หวังอะไรไว้
และตั้งใจจะทำอะไร.... ตอนนี้ยังมีเรี่ยวมีแรง จงรีบทำซะนะคะ
อย่าผัดวันประกันพรุ่ง.... อย่ารอ.... อย่าเดี๋ยว....
อย่าบอกว่าไม่มีเวลา
ในขณะที่เรายังพอมีเวลานะคะ..."

นักผัดวันอย่างผมขอรับไว้ใส่ใจครับ
ขอบคุณครับ

ขอให้สุขดีเท่าที่พอจะเป็นได้ครับ

โดย: หัวใจไข้ขึ้น IP: 202.12.74.6 วันที่: 1 กรกฎาคม 2549 เวลา:22:28:18 น.

แวะมาบอกว่า...........

นอนหลับฝันดีนะคะทุก ๆ ทั่น.........

ยินดีต้อนรับค่ะ คุณหัวใจไข้ขึ้น.... เหอ ๆ.......... แบบว่าหลงมาบ้านนี้ ระวังเดี๋ยวหัวใจจะขึ้นไข้นะคะ 5555555555555

โดย: largeface

วันที่: 2 กรกฎาคม 2549 เวลา:0:10:36 น.

สวัสดีค่ะ

ต้องขอขอบคุณมากๆนะคะที่เข้าไปทักทายพูดคุยกัน

การได้เขียนบล๊อกบ่อยๆก็เป็นการระบายอย่างหนึ่ง

มีเพื่อนๆมาคอยให้กำลังใจ

จะทำให้จิตใจเบิกบานขึ้น

ในโลกนี้มีผู้คนอีกมากมายที่มีทุกข์และหาทางออกไม่ค่อยเจอ

ชีวิตไม่มีอะไรคงที่เปลี่ยนแปลงไปเรื่อยๆ อย่าไปยึกติดว่าอะไรมั่นคง

เมื่อร่างกายไม่สบายการไปหาหมอจะช่วยบรรเทาได้ค่ะ

ความทรมานจากโรคภัยต่างๆก็จะลดน้อยลง

ทำใจให้สบายนะคะ

อะไรจะเกิดก็ต้องเกิด

พร้อมรับและคอยแก้ปัญหาดีกว่าค่ะ

เป็นกำลังใจให้นะคะ

เข้าไปพูดคุยในบล๊อกรักดีได้ตลอดค่ะ ยินดีเสมอนะคะ

โดย: รักดี

วันที่: 2 กรกฎาคม 2549 เวลา:8:12:41 น.

เป็นกำลงใจให้เสมอ
สู้ต่อไปนะคะ รักตัวเองบ้างก็ได้ค่ะ
ทำทางลัดให้แล้วนะคะ

//singleroom.pantown.com

โดย: ป้าอิง IP: 203.158.118.15 วันที่: 2 กรกฎาคม 2549 เวลา:9:53:36 น.

รัตน์ขา พี่เห็นรัตน์เดินทางบ่อยมาก อิจฉามากๆเลยค่ะ

ช่วงนี้พี่ยุ่งๆแต่คิดถึงเสมอค่ะ

โดย: Star in the Sky

วันที่: 2 กรกฎาคม 2549 เวลา:10:44:39 น.

รูปปปปป สวยหง่า เผอิญว่าอ่านไม่หมดอ่ะนะคะ

นั่นรูปที่ไหนง่า อยากรู๊

โดย: ปากกา_ปอแก้ว (ปากกา_ปอแก้ว

) วันที่: 2 กรกฎาคม 2549 เวลา:15:36:41 น.

แวะมาทักทายอีกแว้วววววว สบายดีนะจ้ะนู๋รัด ที่น่าร๊าก นู๋รัดคงจะคิดถึงกระบี่ ใช่ป่ะ ก็แหม ที่ร๊ากกกก สุดหล่อ อยู่ที่นั่นทั้งคนอ่ะเนอะ อิอิ แล้วจะกลับไปที่นั่น อีกเมื่อไหร่อ่ะ อยากไปด้วยจัง เหงรูปแต่ละรูปที่เอามาลง จ๋วยๆทั้งน้านเลย

โดย: พี่ออม IP: 194.208.219.35 วันที่: 2 กรกฎาคม 2549 เวลา:19:25:45 น.

อ่านตอนต้นนึกว่าจะสบายจริงๆ แต่อ่านต่อไหเรื่อยๆ ถ้านั่งกินนอนกินแบบนี้ไม่อาวววว นะรัตน์ รักษาดูแลร่างกายให้แข็งแรงนะจ๊ะ ของอะไรก็เปลี่ยนได้แต่ร่างกายเนี่ยไม่มีอะไหล่น๊า

โดย: bamboolerther

วันที่: 2 กรกฎาคม 2549 เวลา:22:01:24 น.

ดีใจที่ได้รู้จักคับ เป็นกำลังใจให้นะคับ

โดย: ทิปพัน

วันที่: 2 กรกฎาคม 2549 เวลา:22:47:24 น.

ขอบคุณที่ไปส่งก่อนนอนค่ะ หลับฝันดีเช่นกันนะค่ะ

โดย: NinG_CDC

วันที่: 2 กรกฎาคม 2549 เวลา:23:12:09 น.

แวะมาทักทายพี่รัตน์ค่ะ สบายดีน่ะค่ะ

วันนั้นที่ห้องแซทพี่จ๊อบ
รุ้งเองค่ะ เห็นคลาดกับพี่รัตน์ รุ้งก้อเลยออกไปค่ะ

โดย: about_love

วันที่: 2 กรกฎาคม 2549 เวลา:23:59:34 น.

ขอบคุณนะครับที่เข้ามาฟังเพลงBlogผมน่ะ ไว้มาอ่านนาฬิกาขาวต่อนะครับ ขอบคุณครับ

โดย: เตรียมพัฒน์๑๖

วันที่: 3 กรกฎาคม 2549 เวลา:0:21:31 น.

โดย: beautyswan

วันที่: 3 กรกฎาคม 2549 เวลา:4:31:06 น.

เปลี่ยนเครื่องหมาย * หน้าคำว่า *EMBED เป็น เครื่องหมาย < ก่อนนำไปใช้นะคะ ขอโทษที่ตอบช้า พอดีเพิ่งมาเช็คนะคะ ^^

โดย: beautyswan

วันที่: 3 กรกฎาคม 2549 เวลา:4:33:23 น.

โดย: beautyswan

วันที่: 3 กรกฎาคม 2549 เวลา:4:34:12 น.

โดย: beautyswan

วันที่: 3 กรกฎาคม 2549 เวลา:4:37:18 น.

สวัสดีค่ะน้องรัตน์
ฝนตกหนักรึป่าวเอ่ย
เข้ามาบล็อคนี้สีสันฉูดฉาดเจงๆๆ^^

...

โดย: ขอบคุณที่รักกัน (blueberry_cpie

) วันที่: 3 กรกฎาคม 2549 เวลา:7:47:59 น.

ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกันค่ะ ถึงแม้จะไม่รู้จักมาก่อน อย่างไรก็เป็นกำลังใจให้ผ่านพ้นทุกอย่างไปด้วยดี
สู้ๆ นะคะ เอาใจช่วย

โดย: jan_tanoshii

วันที่: 3 กรกฎาคม 2549 เวลา:8:28:38 น.

สู้ๆๆค่ะ คุณรัตน์ เอากำลังใจมาให้ค่ะ

โดย: ธูปหอมเทียนสว่าง

วันที่: 3 กรกฎาคม 2549 เวลา:9:58:14 น.

แวะมาส่งความคิดถึงค่า...

มาช้าไปหน่อยเนาะ ช่วงก่อนเน็ทไม่ค่อยดีค่ะ

มีความสุขมากๆ น้า

โดย: อย่ามาทำหน้าเขียวใส่นะยะ

วันที่: 3 กรกฎาคม 2549 เวลา:10:11:15 น.

********************************
...แวะเข้าเยี่ยม และบอกว่า มาแล้วครับ
ป่าวขยับ และเยื้องกาย ได้ไปไหน?
ยังอยู่บ้าน ยังปกติ มิเป็นไร
ขอขอบใจ ที่แวะเยือน เรือนชานก๋ง
------------------------------------------------
ขอบคุณคร๊าบบบบ อิอิ ดีใจจังเลย ที่แวะไปเยี่ยม
ต้องขออภัย ที่เข้าไปแล้วไม่เจอ อาจจะทำงานอยู่
หรือไม่ก้อ คุณรัตน์เล่นไปเยี่ยมช่วงหลังเที่ยงคืน
ก๋ง คงจะคร่อกๆ ZZZZZ ไปแล้วกระมัง......อิอิ

ขอบคุณมาก อย่างนี้จะไม่เข้ามาเยี่ยมบ้านนี้บ่อยๆ
ได้อย่างไร ? เหอ เหอ แล้วจะมาเยี่ยมอีก มาเยี่ยมถี่ๆเลย
แบบว่า เช้าถึง เย็นถึง บึ่งมาหาทู๊กกกกกวัน

รักษาสุขภาพ/โชคดีนะครับ

โดย: ก๋งแก่(หง่อมจริงๆ)

วันที่: 3 กรกฎาคม 2549 เวลา:10:34:48 น.

โดย: แตนต่อย

วันที่: 3 กรกฎาคม 2549 เวลา:13:05:33 น.

โดย: largeface

วันที่: 3 กรกฎาคม 2549 เวลา:13:05:36 น.

จ๊ะเอ๋ !

คิดถึงนะ

โดย: แตนต่อย

วันที่: 3 กรกฎาคม 2549 เวลา:13:08:26 น.

สวัสดีค่ะ เข้ามาเยี่ยมชมและทักทายเพื่อนใหม่ค่ะ

โดย: ไม้หอม (Maihom

) วันที่: 3 กรกฎาคม 2549 เวลา:13:25:02 น.

แวะมาชมภาพครับ

โดย: Bluejade

วันที่: 3 กรกฎาคม 2549 เวลา:15:46:17 น.

จ๊ะเอ๋ ไว้จะหลังไมค์ไปสอนให้นะคะ

คนเก่ง

โดย: พลอยสีรุ้ง

วันที่: 3 กรกฎาคม 2549 เวลา:16:05:14 น.

น้องรัตน์จ๋า
จิตใจดีขึ้นบ้างรึยังจ๊ะ

โดย: ป้ามด

วันที่: 3 กรกฎาคม 2549 เวลา:16:38:53 น.

แวะมาเยี่ยมชมครับผม

โดย: บุญชู IP: 124.121.37.17 วันที่: 3 กรกฎาคม 2549 เวลา:22:00:08 น.

ลงชื่อใหม่ อิอิอิอิ

โดย: bunchu

วันที่: 3 กรกฎาคม 2549 เวลา:22:02:24 น.

สิ่งศักดิ์สิทธิ์คุ้มครองนะคะ
ขอให้มีแรงกายและแรงใจสู้ต่อไปค่ะ

โดย: Little_Lek

วันที่: 3 กรกฎาคม 2549 เวลา:22:43:19 น.

หัวข้อ.....เฮ้ออออออออ....

โดย: largeface

วันที่: 3 กรกฎาคม 2549 เวลา:22:56:42 น.

จะอธิษฐานเผื่อค่ะ
ขอพระเจ้าอวยพร

โดย: ปุ๊กกุจัง IP: 61.7.139.26 วันที่: 4 กรกฎาคม 2549 เวลา:5:59:56 น.

ขอบใจนะคุณเพี่ยนนนนนน
ที่มายืนเคียงข้างกัน...
เรื่องมันเศร้าหว่ะ

โดย: HACKER HUNTING in The City

วันที่: 4 กรกฎาคม 2549 เวลา:10:07:46 น.

เป็นกำลังใจนะคะ
อย่าท้อถอยนะคะ

นั่งสมาธิอาจช่วย
ให้จิตใจสงบขึ้นนะคะ
ต้องค่อยๆคิดไปค่ะ

โดย: prncess

วันที่: 4 กรกฎาคม 2549 เวลา:13:40:23 น.

....สวัสดีค่ะน้องรัตน์คนสวย สบายดีน่ะคะ พี่เจนนี่ไม่ได้เข้ามาซะนาน คิดถึงจังเลยค่ะ วันนี้ว่างนิดหน่อยนะคะ เลยแวะมาทักทายค่ะ....

....ว่างๆก็แวะไปทักทายพี่เจนนี่อีกน่ะคะ วันนี้พี่เจนนี่มาโพสท์รูปงานประมงน้อมเกล้าไว้แล้ว แวะไปดูได้น่ะคะ....

....แล้วพี่เจนนี่จะแวะมาทักทายอีกน่ะคะ บายจ๊ะ....

โดย: พี่เจนนี่จ้า (สาวอิตาลี

) วันที่: 4 กรกฎาคม 2549 เวลา:14:14:51 น.