|
|
ฝังหัวใจข้าไว้ที่เสม็ด.... ตอน25 เรื่องที่ยากจะเชื่อ
ก่อนจะถึงการตัดสินใจของพวกเราต่อไป ผมอยากจะขอเล่าถึงแมนให้ฟังอีกซักหน่อยก่อน....
แมน ไม่ใช่เพื่อนผมโดยตรง เป็นเพื่อนที่วิท แนะนำให้รู้จัก ซึ่งก็เคยพบกันไม่กี่ครั้ง เบื้องลึกเบื้องหลังแมนเป็นอย่างไร ผมไม่เคยรู้มาก่อน รู้จักแค่บุคคลิกภายนอกที่เป็นคนเรื่อยๆ ไม่จริงจังอะไร บางครั้งพูดคุยเหมือนเด็กอ้อนๆ แต่บางครั้งก็เคร่งขรึมจนเกือบดูเป็นคนดุ แมนจะเป็นคนตัวไม่ใหญ่ ออกจะบอบบางด้วยซ้ำ เทียบไม่ได้กับวิทที่สูงใหญ่ได้ส่วน แต่ถ้าให้เลือกว่าถ้าจะมีเรื่องระหว่างแมนกับวิทแล้ว ผมขอหลีกห่างๆแมนจะดีกว่า วิชาสะกดผีสะกดวิญญาณที่เขาแสดงให้พวกเราได้เห็นนั้น เหนือความคาดหมายว่าจะเป็นไปได้ ระหว่างทำพิธีที่บ้านพักนั้น ก็ดูไม่เหมือนแมน คนที่ผมเคยรู้จัก แมนให้ความกระจ่างเราในเรื่องที่เขารู้เรื่องพิธีพวกนี้ เพราะครอบครัวเขาใกล้ชิดกับวัด และไปได้พิธีการเหล่านี้มาจากพระรูปหนึ่ง พระรูปนั้นยังเคยเตือนแมนว่า เขาเป็นคนมีสัมผัสพิเศษ หากจะเดินทางไปไหน อย่าให้ขาดของเซ่นไหว้จำพวก ธูป เทียน ให้ติดไว้เป็นประจำ เพราะวิญญาณเร่ร่อนต่างๆจะคอยมาหากับคนที่มีสัมผัสพิเศษอย่างเขา ผมไม่รู้ว่าวิท จะมีความเชื่อมากน้อยเพียงไร แต่ส่วนตัวผมเอง ไม่เคยเชื่อเรื่องพวกนี้ แม้แต่ครั้งนี้ผมพยายามหาเหตุผลมาอธิบายเงียบๆอยู่คนเดียว......
ภายหลังจากที่ผม วิทและแมน กลับมากรุงเทพแล้วประมาณ1สัปดาห์ ผมก็ได้รับอีเมลจากแมน เมลนี้ได้ส่งถึงวิทด้วย ในเนื้อความค่อนข้างยาว จึงขอคัดแต่ใจความสำคัญมาเล่าไว้ ณ ที่นี้ ....
'.........วิทและดีม เพื่อนรัก
ไปเที่ยวเสม็ดสนุกมาก หวังว่าจะได้ไปเที่ยวกันอีก หาดวงเดือนก็สวย เราเล่าให้ใครๆฟัง............
...... มีเรื่องหนึ่งที่เราอยากจะบอก และที่เราเพิ่งจะบอกตอนนี้ เพราะเราไม่แน่ใจว่าจะบอกพวกนายดีเปล่า เรากลัวพวกนายจะโกรธเรา แต่เราคิดแล้วว่าเราจะบอก จะโกรธเราเราก็ไม่ว่า พวกนายจำเรื่องคืนนั้นได้เปล่า ที่เรา.....................
..............เราโกหกวิท ว่าเราจะไปฉี่ แต่จริงแล้วเปล่าเลย เรารู้สึกตั้งนานแล้ว เสียงร้องเรียกแรงมาก เราได้ยินตั้งแต่ที่เริ่มพลบค่ำ ตอนที่พวกนายมาถึง เราเห็นดวงจันทร์เต็มดวง ทั้งที่พระจันทร์ยังไม่ขึ้น ถ้าเราไม่ไปหา"เธอ" ตอนนั้น ตกดึกเราอาจละเมอออกไปก็ได้ แล้วก็อาจจะแย่ยิ่งกว่าอีก พวกนายคงไม่โกรธเรานะ พวกนายจะชวนเราเที่ยวอีกเปล่า เพราะเราชอบสร้างปัญหาให้พวกนาย แต่เราอยากไปเที่ยวกะพวกนายอยู่นะ .....แล้วเราก็จะ .......
...... หลายวันก่อน เราไปหาพระ ได้บทสวดแผ่เมตตาพรหมวิหารสี่ มาหนึ่งบท พระอาจารย์ท่านว่า จะช่วยให้เราเฉยนิ่งต่อเภทภัยใดๆ วันหลังเราจะสอนพวกนายบ้างนะ ถ้าพวกนายสนใจ
รักเพื่อน
แมน...................'
วิทคิดจะกลับ ไม่ใช่เพราะเงินหมดแน่ ปัญหาใหญ่คือวิทกลัวผี! แมนและผมยังอยากจะอยู่ต่อ และรู้ว่าวิทก็ไม่ได้คิดจะกลับจริงๆ แมนยืนยันว่า คืนนี้จะไม่มีอะไรเกิดขึ้น ผมรีบเห็นด้วยกับแมน
"ใช่ ไม่มีอะไรหรอก ผีไม่มีในโลก แมนแค่คิดไปเอง พรุ่งนี้เราจะยังไม่กลับ เราจะได้ไปอ่าวพร้าวกัน"
"แต่..." วิทจะค้าน แต่ผมรีบพูดขึ้นก่อน
"ถ้าคืนนี้ไม่เกิดอะไรขึ้น เราจะพักที่นี่อีกคืน แต่ถ้ามีอะไรซักนิดนึง เราค่อยหาที่พักใหม่ โอเคมั้ย วิท"
วิทพยักหน้าแบบยอมๆ
ได้เวลาดึกพอสมควร เราเช็คบิลค่าอาหาร เงินกองกลางร่อยหรอ เหลือไม่ถึงพันบาท ถ้าจะพักอีกคืน ก็มีไม่พอค่าที่พัก ผมบอกว่าจะสมทบเข้าไปเป็นค่าที่พักอีกหนึ่งพัน ส่วนที่เหลือใครมี ก็เพิ่มเข้ามาแล้วกัน
คืนนี้พวกเราต้องพักกันที่นี่ จะเกิดหรือไม่เกิดอะไร .....ใครเล่าจะไปรู้ได้....
--------------- โปรดติดตามตอนต่อไป -------------
| Create Date : 31 มกราคม 2551 |
| Last Update : 15 เมษายน 2551 19:24:10 น. |
|
2 comments
|
| Counter : 440 Pageviews. |
 |
|
|
| โดย: เอ IP: 202.83.200.205 วันที่: 1 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:16:26:18 น. |
|
|
|
| โดย: *_* IP: 124.157.206.98 วันที่: 2 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:0:59:51 น. |
|
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [