Bloggang.com : ไปทำอะไรที่เสม็ด : ฝังหัวใจข้าไว้ที่เสม็ด.... ตอน40 เหลือไว้เพียงความทรงจำ(ตอนจบ)

ฝังหัวใจข้าไว้ที่เสม็ด.... ตอน40 เหลือไว้เพียงความทรงจำ(ตอนจบ)

สิบโมงเศษๆ พวกเราทั้งหมดแบกกระเป๋าออกจากบ้านพัก แวะบ้านตรงปากทางเดินจะถึงหาด คืนกุญแจให้คนดูแล เดินไปร้านอาหารร้านเดิมเพื่อทานข้าว หนุ่มบริกรหน้าซื่อผิวคล้ำจำพวกเราได้ ยิ้มแย้มทักทาย พอรู้ว่าพวกเราจะกลับกัน ก็บอกว่าจะสั่งอะไรทานกันบ้าง มื้อนี้จะทำให้เป็นพิเศษเลย

สิบเอ็ดโมงเศษๆ พวกเราเดินเลียบหาดไปยังอ่าวลุงหวัง ผ่านหน้าร้านเสม็ดคาบาน่า เห็นบุ๋มกำลังจัดร้าน จึงเข้าไปทักทายร่ำลา บุ๋มอวยพรให้พวกเราเดินทางปลอดภัย ถ้ามีโอกาสให้กลับมาเที่ยวอีก เห็นวิทพยักหน้าหงึกๆ

เรือที่อ่าวลุงหวัง มาตอนเที่ยงพอดี คนขึ้นเรือมีจำนวนมาก แต่ก็เป็นเรือใหญ่ สองชั้น จึงรองรับคนได้ทั้งหมด เราได้ที่นั่งที่ชั้นสองของเรือ ระหว่างรอเรือออก วิทบอกว่าเดี๋ยวมา แล้วก็เดินไปอีกด้านของเรือ เห็นวิทคุยกับผู้หญิงผู้ชายกลุ่มหนึ่ง กลับมาวิทจึงบอกว่า รุ้ง คนที่เขาช่วยตอนเค้าขาแพลง

การกลับมาสู่แผ่นดิน เหมือนกลับมาสู่การแก่งแย่งช่วงชิง ลงจากเรือก็กรูกันลง ต่างรีบจ้ำเดินเพื่อไปจองตั๋วกลับ ช่องจองตั๋วคนต่อแถวจนล้นออกมาจากสถานีเป็นแถวยาวไม่รู้จบ ได้ตั๋วกลับเที่ยวบ่ายสองโมงสิบห้า แวะร้านขายของฝากก็ต้องเดินเบียดกับคนมากมาย ผมแอบหลบไปนั่งทานอาหารที่ร้านไกลออกไปหน่อยซึ่งปลอดคน ปล่อยให้วิทกับแมนหาซื้อของกันไป จนได้เวลาขึ้นรถ เลยเวลาไปสิบนาที รถจึงมาจอด พอขึ้นนั่งบนรถได้ ถึงได้รู้สึกจริงๆว่า ผมกำลังจะจากเสม็ดไปแล้ว ...

เที่ยวเสม็ดสุขใจกับชายหาด
เหมือนภาพวาดฉาดฉายในความฝัน
ที่ถูกเรียกเกาะแก้วพิศดาร
ในตำนานสุนทรภู่กวีไทย
ว่าพระอภัยมณีหนีนางยักษ์
ฤๅษีท่านปกปักษ์รักษาให้
จนอยู่มานางเงือกก็มีใจ
เป็นนิยายให้อ่านกันต่อมา
พระอภัยมีเงือกเลือกเป็นคู่
มามองดูตัวเราเหงานักหนา
อยู่โดดเดี่ยวเปลี่ยวใจไร้น้องยา
ดั้นด้นมาหาฝันพลันเดียวดาย
คิดถึงเจ้าเฝ้าปองน้องเจนนี่
เล็ก มณี อุ๋ย แต๊ก เกินใจหมาย
อดีตขื่นน้องหยกตกพรากไป
ฝังหัวใจข้าไว้ที่เสม็ด...เทอญ

รถประจำทางกำลังวิ่งออกจากท่ารถ เลาะเลียบชายทะเลบ้านเพ จนเลี้ยวมาขึ้นถนนใหญ่ ผมเหม่อมองข้างทางด้วยใจที่เลื่อนลอย ลืมเรื่องคำเตือนที่พิลึกพิลั่นของแมน ไม่คิดต่อไปว่าวิทจะได้สานสัมพันธ์กับใครที่เจอบนเกาะต่อไปอีก และคิดไปไม่ถึงว่า เสาร์ต่อมาผมจะไม่ได้ไปต่างจังหวัดกับเล็ก อย่างที่เธอโทรมาชวนไว้

ผมคิดอยู่แต่ว่า ขอทิ้งหัวใจและความทรงจำไว้ที่นี่ชั่วคราว โอกาสหน้าผมจะมาทวงคืน ลาก่อนเสม็ด ลาก่อนความทรงจำที่ไม่เคยลืมเลือน .....ลาก่อน

--------------- จบบริบูรณ์ -------------