|
|
ฝังหัวใจข้าไว้ที่เสม็ด.... ตอน23 พิธีกรรม
หลังจากพวกเราเดินสำรวจแผงอาหารริมหาดจนทั่วทุกร้านแล้ว วิทก็ชี้ชวนให้พวกเราเลือกร้านๆหนึ่ง "ร้านนี้ล่ะ ถูกกว่าร้านอื่น" ผมพยักหน้าเห็นด้วย แมนเดินรี่เข้าไปเลือกสั่งอาหารจากแผงหน้าร้านที่เรียงรายไปด้วยอาหารทะเลสดๆ เราช่วยกันเลือกได้หมึกหอม2ตัว เผาพอสุก หอยแมลงภู่อบ ปลากระพงขาวตัวใหญ่นึ่งมะนาว แถมด้วยข้าวผัดปูอีกหนึ่งจานเปล เวลาที่สั่งปลาหมึก เขาก็จะคีบหมึกสดๆใส่จานตาชั่ง แล้วจดเป็นค่าอาหารไว้ คนขายเป็นหนุ่มหน้าตาซื่อๆผิวคล้ำ สวมเสื้อกล้ามโชว์กล้ามเป็นมัดๆ พอมาใส่ผ้ากันเปื้อนและแถมยังใส่หมวกคลุมผมสีขาวจึงดูน่ารักเข้าที แมนชมคนขายไม่ขาดปาก เขาก็ยิ้มอย่างเก้อๆเขินๆดูเป็นมิตรอย่างยิ่ง หนำซ้ำยังลดราคาอาหารที่ชั่งให้พวกเราอีกด้วย เราเลือกได้โต๊ะว่างที่อยู่ด้านใน บนโต๊ะตั้งไว้ด้วยตะเกียงน้ำมัน1ดวง ตัวฐานเป็นเหล็กสีดำใส่น้ำมันโผล่ไส้ตะเกียงขึ้นมาไว้จุดไฟให้แสง ครอบไว้ด้วยปล่องทำจากแก้วกันลมพัดดับ ระหว่างรออาหารทุกคนไม่มีใครพูดคุย ต่างคนต่างนั่งกันเงียบๆ จะด้วยเพราะความหิว หรือเพราะเหตุการณ์ที่บ้านพักเมื่อสักครู่ ผมก็สุดจะเดา ใครกำลังคิดอะไรอยู่ตอนนี้ผมไม่ทราบ แต่ผมเองกำลังคิดทบทวนสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อไม่กี่นาทีที่ผ่านมา......
'......เริ่มตั้งแต่ที่ผมฟังคำตอบแปลกๆจากวิทว่าแมนหายไปเฉยๆ ขณะที่ผมกำลังงงกับคำตอบ ผมก็จำต้องร้องเสียงหลง "เฮ้ย!......." เพราะเห็นแมนปรากฏตัวขึ้น หรืออาจจะพูดได้ว่า หายตัวมา ยืนอยู่ใต้ต้นไม้ตรงที่วิทชี้ให้ดูในครั้งแรก วิทเองก็ตกใจไม่น้อยไปกว่าผม เราช่วยกันตะโกนเรียกแมนพร้อมกัน เขายืนนิ่งอยู่กับที่ ดูเหมือนไม่ได้ยินเสียงที่พวกเราเรียก เขายืนด้วยท่ายืนสบายๆ ลักษณะคล้ายกำลังมองอะไรอยู่ ผมได้ยินเสียงแมน เหมือนคุยตอบคำถามให้ใครอยู่คนเดียว "เรามาเที่ยว....พักอยู่หลังนี้ล่ะ" วิทเตรียมจะลงไปหาแมน จังหวะที่แมนหันมาชี้บ้านที่ตัวบ้าน เหมือนกำลังบอกให้กับใครฟัง แมนโบกมือเล็กน้อยแทบไม่ทันได้มอง เป็นเชิงไม่ให้วิทเดินไปหา วิทหยุดยืนดูอยู่ห่างๆ แต่เตรียมพร้อมจะเดินเข้าไปทุกเมื่อ แมนยกมือพนมพึมพัมอะไรบางอย่างที่ฟังไม่เข้าใจ (ในตอนนั้นผมคิดว่ามันช่างนานเหลือเกิน)ในใจคิดว่านี่มันอะไรกันนี่ ผมกับวิทมองหน้ากันอย่างไม่รู้จะทำอะไร แมนพำพัมจบ ก็ยกมือไหว้ท่วมหัว แล้วหันเดินกลับมาหาพวกเรา วิทถามแมนไปหลายอย่าง ผมเงียบรอฟังคำตอบอย่างอดทน แต่แมนไม่ตอบอะไร ผลักวิทเบาๆ เป็นเชิงให้ขึ้นมาบนบ้าน ก่อนแมนเดินเข้าห้อง ก็หันมาบอกผมกับวิทให้รอก่อน ผมกับวิทไม่รอ แต่เดินตามแมนเข้าห้องด้วย เรามองดูอยู่เงียบๆ แมนกำลังค้นกระเป๋าแล้วหยิบเอาธูปมาหนึ่งดอกกับไฟแช็ค ผมไม่คิดมาก่อนว่าแมนจะพกของพวกนี้มาด้วย เขาเดินออกมานอกห้องอีกครั้ง จุดไฟแช็คให้ติดก้านธูป เดินไปคุกเข่าที่เสามุมระเบียง พนมมือกับก้านธูป พึมพัมท่องนะโม3จบ แล้วตามด้วยคาถาอะไรซักอย่างที่ไม่คุ้นหู ตลอดเวลาที่แมน(ดูคล้าย)ทำพิธีกรรมอะไรซักอย่าง ผมกับวิทต่างก็นิ่งมองเฉยปล่อยให้เขาทำทุกอย่างจนเสร็จ เขาปักธูปไว้กับโคนเสา ลุกขึ้นแล้วเดินลงบันไดบ้าน วิททำท่าจะห้าม แต่ผมแตะไหล่ไว้ เป็นเชิงให้ดูไปก่อน แล้วพากันเดินตามแมนลงไป เขาหยุดยืนพนมมือทำปากขมุบขมิมเหมือนท่องอะไร เสร็จแล้วก็ก้มลงเด็ดหญ้าที่พื้นมากำมือหนึ่งเป่าลมลงไป ทำการเดินโปรยหญ้าในมือ พอหญ้าหมดก็ทำวิธีการเช่นเดิม พนมมือท่องคาถา แล้วเด็ดหญ้าขึ้นมาเป่า เดินโปรยต่อๆไป ทำอยู่อย่างนี้จนรอบบ้านพัก ระหว่างพิธีทั้งหมดแมนดูเคร่งขรึมจริงจัง ผิดกับแมนที่ผมเคยเห็น พอหญ้ากำสุดท้ายถูกโปรยลงไปแล้วจนกลับมาอยู่จุดเดิมหน้าบันได แมนพนมมือสวดคาถาอีกครั้ง หลังจากนั้นก็เหมือนเขากลับมาเป็นคนเดิมอีกครั้ง หันมายิ้มให้เราสองคน "ป๊ะ เสร็จแล้ว ไปข้างบนกัน เดี๋ยวเราเล่าให้ฟัง" ผมกับวิท พยักหน้าแบบเอ๋อๆงงๆ เหมือนคนปัญญาอ่อน แต่ก็ทำตามที่เขาบอกโดยดี แล้วเรื่องราวที่เหลือเชื่อก็พรั่งพรูออกมาจากปากของแมน....'
--------------- โปรดติดตามตอนต่อไป -------------
| Create Date : 29 มกราคม 2551 |
| Last Update : 29 มกราคม 2551 23:57:18 น. |
|
2 comments
|
| Counter : 320 Pageviews. |
 |
|
|
| โดย: .:*´¨`*:.JoY..JoY.:*´¨`*:. IP: 125.27.248.80 วันที่: 30 มกราคม 2551 เวลา:1:56:51 น. |
|
|
|
| โดย: *_* IP: 124.157.163.155 วันที่: 30 มกราคม 2551 เวลา:22:52:05 น. |
|
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
เกรงว่าจะนอนไม่หลับ ... กลางวันค่อยเข้ามาอ่านต่อนะคะ
รางสังหรณ์ว่าจะเป็นเรื่องลี้ลับ ... แปะไว้ก่อนนะคะ