|
ความสงบสุขที่หายไปจากทับแก้ว
ผมก็เป็นศิษย์เก่าทับแก้ว (ศิลปากร นครปฐม) คนหนึ่ง เพราะผมก็จบอักษรฯ มาจากที่นี่ เมื่อสามปีก่อน แต่ก็ยังวนเวียนไม่ไปไหน เพราะได้มาทำร้านถ่ายรูป ร้านกาแฟ ธีสิส ฉายหนัง ตามกิจกรรมน้อง ฯลฯ
อาจกล่าวได้ว่า นอกจากงานที่ต้องไป กทม. แล้ว ที่เหลือของผมก็คือที่นี่
ทับแก้วสมัยที่ผมเป็นนักศึกษาปริญญาตรี คือสถานที่อันสงบสุข ร่มรื่น นักศึกษาขี่จักรยาน มีมอเตอร์ไซค์บ้างประปราย รถยนต์มีน้อยมาก
ต้นไม้สองข้างทางรุ่มรื่น มีนก บางทีก็นกหายาก และตะกวด สัตว์ประจำวิทยาเขต (บางตัวยาวตั้งเมตรกว่า ยังกะไอ้เข้!) ในสระน้ำก็มีปลา ปีหนึ่งที่ฝนตกหนัก ปลาช่อนขนาดเท่าขาขึ้นมาดิ้นต่อหน้าต่อตาเพื่อนผม มัน Amazing มากครับ
นักศึกษามีจำนวนไม่มากนัก ในชั้นปีผมมี 196 คน เรารู้จักกันหมดทุกคน ถึงบางคนจะไม่ค่อยได้คุยกันเท่าไหร่ แต่ก็ทักกันยามเห็นหน้า
ปัจจุบันนี้....
จักรยานยังมีอยู่ แต่จำนวนก้ำกึ่งกับมอเตอร์ไซค์ และรถยนต์ที่มีปริมาณมากขึ้นทุกที และเสียงก็ดังไม่ใช่น้อย...
นอกจากนกกระจอกกับนกพิราบแล้ว ผมจำไม่ได้ว่าเคยเห็นนกชนิดอื่นครั้งสุดท้ายเมื่อไหร่ ตะกวดก็เหมือนกัน ผมไม่เคยเห็นตัวใหญ่กว่า 2 ฟุต มานานแล้ว ต้นไม้ถูกตัด สนามฟุตบอลถูกเฉือนเพื่อทำเป็นถนนและที่จอดรถ ปลาในสระ มีน้อยลง แถมหลายคนยังชอบตกมากินอีกต่างหาก
นักศึกษามีเพิ่มขึ้นหลายเท่า ปีที่ผ่านมาคณะอักษรฯ รับ 800 คน คณะอื่นๆ ก็ไม่ยิ่งหย่อนกว่ากัน
มีตลาดนัดทุกวันพุธ คนจ้อกแจ้กจอแจ
โรงอาหารตอนกลางวันแน่นขนัด แทบไม่มีที่นั่ง
เฮ้อ...เป็นห่วงทับแก้วครับ
ปล. รูปจาก //www.su.ac.th ครับ
Create Date : 02 สิงหาคม 2548 |
Last Update : 2 สิงหาคม 2548 21:13:22 น. |
|
2 comments
|
Counter : 1391 Pageviews. |
|
|
|
โดย: tim IP: 125.26.148.242 วันที่: 2 มิถุนายน 2552 เวลา:20:18:20 น. |
|
|
|
| |
|
|
คณะวิทยาศาสตร์ก็รับเป็นพันกว่าคนคะ แต่จบไม่ถึงครึ่งพัน
มีซิ่ว มีไทด์ มีลาออก
(ยังดีที่สังคมยังไม่เหลวแหลกแบบกรุงเทพฯ เลยยังไม่มีลาคลอดลาแท้ง)