|
|
myDear India :: day6
///////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
** วันสุดท้ายของการเดินทางมาถึงเร็วเหลือเกิน
กิจกรรมของวัน เบาๆ โล่งๆ เพราะไม่ได้เที่ยวอะไรเลย
เดินทางล้วนๆ แต่ยังมีบรรยากาศของอินเดียให้ดูอีกเล็กๆ
โรงแรมที่กลับมานอนเมื่อคืน มีกระจกบานใหญ่ติดสติ๊กเกอร์สูงท่วมหัว
ด้วยความสงสัยว่าทำไมต้องติดสติ๊กเกอร์สูงขนาดนี้
เลยลากเก้าอี้ เราขึ้นไปยืน ชูกล้องสูงสุดมือ แล้วกดถ่าย
เอาลงมาดู เป็นภาพตึกที่อยู่อาศัย จะเรียกว่าสลัมก็ไม่น่าจะใช่
(หรือที่นั่นคิดว่าใช่) เลยมีการติดสติ๊กเกอร์บังเอาไว้ เราว่าวิวที่เห็น
ก็สวยดีนะ คงคล้ายๆบ้านเรา บังภาพสลัมที่อยู่หลังโรงแรมไม่ให้นักท่องเที่ยวได้เห็น
เราพบว่าอินเดียนิยมใช้ไม้ขีดไฟ สังเกตได้จากมีกล่องไม้ขีดแจกไว้ในห้อง
ตามรายทางที่เราไปเที่ยวก็เจอกล่องไม้ขีด อะไรที่เป็นออริจิน็อลย่อมน่าสนใจกว่าเสมอ
อาหารเช้าที่โรงแรม เป็นอาหารบุฟเฟต์แบบฝรั่ง รสชาติปกติ
แต่ที่ทำให้ทุกคนสงสัยและสนใจ คือ ถั่วงอกและโก๋แก่งอก
จริงๆไม่รู้ว่าเป็นถั่วอะไร แต่หน้าตาเหมือนถั่วโก๋แก่ เลยให้ชื่อว่าโก๋แก่งอก
ทั้งถั่วงอกและโก๋แก่งอกสร้างประเด็นถกเถียงกันได้พักใหญ่
ก็เพราะบ้านเราไม่กินแบบนี้ บ้านเขากิน เลยมีข้อสงสัยกันเล็กน้อย
อิ่มดีแล้ว คณะเราออกมารอรถบัสหน้าโรงแรม พร้อมเก็บภาพเป็นที่ระลึก
ระหว่างทางไปสนามบิน เก็บภาพตามรายทางเพิ่มเติม ถ่ายรูปจนหยดสุดท้าย
ได้เห็นขอทานเด็กตัวมอมแมม แถมยังต้องเลี้ยงน้องเล็กๆไปด้วย
ความยากจนเป็นปัญหาอมตะของทุกประเทศจริงๆ
ในขณะที่ผ่านมาอีกหน่อย เจอคนยืนรอต่อคิวเพื่อกดเงินจากตู้เอทีเอ็มยาวมาก
ชีวิตทุกชีวิตดำเนินไปบนพื้นฐานอันสำคัญ ปากท้องนั่นเอง
ภาพรถสามล้อ รถอาตู หรือรถตุ๊กๆอินเดียนั่นเอง
ไม่นานคณะของเราก็มาถึงสนามบินนานาชาติอินทิราคานธีร์
ตอนนี้ใครใคร่ทำอะไรก็รีบทำกันไป เพราะเป็นชั่วโมงสุดท้ายในอินเดียแล้ว
บ้างไปช็อปปิ้งของฝาก บ้างไปหาของอร่อยกิน เราก็ไม่ต่างจากคนอื่น
เดินสำรวจรอบๆ เข้าร้านนู้น ออกร้านนี้ อยากได้ที่คั่นหนังสือมากมาย
เป็นที่คั่นหนังสือเหล็ก ทำเป็นรูปต้นไม้ใหญ่แตกแขนงกิ่งก้านสวยงาม
อีกอันเป็นรูปเด็กชายหญิงอินเดีย สวยไม่แพ้กัน แต่สุดท้ายต้องตัดใจ
เพราะคิดเป็นเงินไทยแล้วแพงเหลือกำลัง ก็ของในสนามบินอ่ะนะ ราคาแพงลิบลิ่ว
แวะเข้าร้านหนังสือ ตั้งใจมั่นจะหาหนังสือเด็กติดมือกลับไทยให้ได้
คุ้ยแล้วคุ้ยอีก หาแล้วหาอีก ไม่ถูกใจซักเล่ม เลยโบกมือลา หันไปดูนิตยสารอินเดียแทน
ได้หนังสือบ้านมาหนึ่ง หนังสือการถ่ายภาพอีกหนึ่ง เอาเป็นว่าแค่นี้ก็สบายใจได้แล้ว
สบายใจที่ได้เสียตังค์ 555 แวะดูมุมพ็อคเก็ตบุ๊ค ชอบปกหนังสือเล่มที่ถ่ายรูปมา
ถ่ายแบบระแวดระวัง เพราะกลัวมีพนักงานเดินมาห้ามอีก ประสบการณ์ก่อนหน้าสอนไว้ อิอิ
เก็บบรรยากาศภายในสนามบินมาให้ดูเพิ่ม งานศิลปะ ประติมากรรม งานออกแบบ
ภาพถ่ายตรงทางเข้าห้องน้ำชายหญิง โดยรวมเป็นสนามบินที่เรียบและสวยงามทีเดียว
วินาทีสุดท้ายก่อนเครื่องบินจะพาเราและเพื่อนร่วมคณะทัวร์
ออกเดินทางกลับสู่ไทย ณ สนามบินสุวรรณภูมิ
แสตมป์ภาพมหาตมะ คานธี จากนิตยสารบนสายการบินแอร์อินเดีย
คิดเองเล่นๆว่า คนดีของโลกท่านนี้เป็นกำลังใจอันดีปิดท้ายพาเรากลับสู่ไทย
ชอบภาพประกอบบนแพ็คเกจเนย และชอบขนมที่ได้รับ อร่อยดี
ปีกเหล็กของเครื่องบินแอร์อินเดีย พาเราข้ามเวลา
จากเวลาบ่าย ณ อินเดีย มาสู่เวลาก่อนค่ำ ณ ประเทศไทยเรา
เป็นอันสิ้นสุดการท่องเที่ยวครั้งสำคัญที่สุดในชีวิต
--------------------------------------
ในความเป็นอินเดียอย่างที่เป็น อินเดียเป็นตัวของตัวเองสูงมาก ไม่ดิ้นรน
ไม่พยายาม ไม่ตะเกียกตะกายพาตัวเองไปสู่ระบบทุนนิยมอย่างที่ฝรั่งบางพวก
ต้องการให้โลกทั้งใบเป็นแบบนั้นเหมือนกันหมด แค่เป็นตัวของตัวเอง
อินเดียจึงเป็นประเทศที่มีความเป็นธรรมชาติสูงมาก ดูได้จาก อาคารบ้านเรือน
วิถีชีวิต การแต่งกาย ผู้คน อัธยาศัย รอยยิ้ม ความเป็นมิตร เป็นกันเอง
เรียกได้ว่า เป็นยังไงก็แสดงออกอย่างนั้น ไม่ซับซ้อน ไม่เสแสร้ง
แน่นอนมีประเทศในโลกที่น่าท่องเที่ยวอีกมากมาย
อินเดียมีครบไม่แพ้ประเทศใดเลย ทั้งธรรมชาติ วิถีชีวิต ศิลปวัฒนธรรม
และหัวใจสำคัญที่สุดของประเทศอินเดียคือพี่น้องชาวอินเดียนั่นเอง
สิ่งที่กล่าวมาทั้งหมดจะไม่มีความหมายเลย ถ้าขาดผู้คนที่มีชีวิตชีวาเช่นนี้
นี่คงเป็นจุดแข็งในการท่องเที่ยวของไทยเราเช่นเดียวกัน
--------------------------------------
อินเดียเป็นประเทศที่ยากแก่การบรรยายออกมาเป็นตัวอักษรให้ครบ
ครอบคลุม ทุกอารมณ์ความรู้สึกที่เราได้รับ จากอินโดนีเซีย จีน ลาว
และอินเดียในครั้งนี้ เราหลงรักอินเดียมากที่สุด
อินเดียให้ประสบการณ์อันยากจะพบได้จากประเทศอื่น
ประเทศที่เปิดประสบการณ์การเที่ยวของเราให้กว้างไกลออกไป
ประเทศที่ทำให้เราอยากออกท่องเที่ยวเพื่อไปพบโลกใบอื่น
แน่นอนอ่านแล้วย่อมไม่เห็นภาพ แนะนำให้ไปพบ เรียนรู้ รู้สึก สัมผัสด้วยตัวเอง
สิ่งที่เรากล่าวอ้างมาทั้งหมด เพียงเพื่อจะบอกว่า เราชอบและรักอินเดียมากแค่ไหน
My Dear INDIA จบทริปด้วยความรู้สึกเต็ม อิ่ม มากถึงมากที่สุด **
///////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
| Create Date : 09 สิงหาคม 2556 |
| Last Update : 12 ตุลาคม 2556 22:19:50 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 2798 Pageviews. |
 |
|
|
|
|
|
|
|
Location :
สมุทรสงคราม Thailand
[Profile ทั้งหมด]
|
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 63 คน [?]
|
///////////////////////////////////////////////
© ถ่านหินจำศีล
ผันตัวจากอาชีพอาร์ตไดเร็คเตอร์
มาเป็นนักเขียนและนักวาดภาพประกอบนิทาน
เมื่อราวๆเดือนมีนาคม 2545
ทำงานและใช้ชีวิตส่วนใหญ่ที่แม่กลอง
บล็อกแห่งนี้ถือกำเนิดเมื่อ 16 กุมภาพันธ์ 2550
มี 11 กรุ๊ปบล็อก รวมบล็อกได้ 354 บล็อก
มีอายุบล็อกนับถึง 16 ก.พ. 2557 ครบ 7 ปีแล้ว
-------------------------------------------------------
https://www.trytobeillustrator.bloggang.com
ได้รับการคุ้มครองจากกฎหมายลิขสิทธิ์ปี 2537
© ถ่านหินจำศีล
-------------------------------------------------------
|
|
|
|
|
|
|
|
|
