เมื่อเกิดมาแล้ว พบสิ่งประเสริฐ ไม่ศึกษาเพื่อเข้าถึง น่าเสียดายมาก
บันทึกธรรม - หน้า 3

- ดูไม่ออก รู้ว่าดูไม่ออก นั่นดูออกแล้ว
- จิตเข้าคู่กับความว่างภายใน จิตเห็นจิตภายใน และเห็นจิตว่างเปล่าเกิดความพอใจไม่รู้ทันความพอใจ ครูบาอาจารย์เรียก จิตอวิชชา
- หวั่นไหวได้ แต่ให้รู้ทัน ไม่ต้องฝืนที่หวั่นไหว ถ้ารู้ทันจะไม่เกาะไม่ติด
- ทำในรูปแบบ ถ้าใจแข็งๆ ไม่ดี
- บางคนใจร้อน แทนที่จะเห็นว่าทุกสิ่งเกิดขึ้น ดับไปเป็นธรรมดา กลับรู้แล้วไปปัดทิ้ง อย่างนี้ผิด
- ถ้ามี นิ่งๆแทรกอยู่แม้เพียงนิดเดียว แสดงว่ายังประคองอยู่ ให้รู้เล่นๆ ไม่ต้องแก้
- ตอนเผลอไม่เครียด พอรู้ว่าเผลอ ก็ยังไม่เครียด แต่พอรู้แล้วไม่อยากเผลอ ไปเพ่งไว้ ตรงนี้จะเครียด
- ใจเราบอบบางมาก แค่กระพริบตาก็กระเทือนแล้ว
- ที่พึ่งแท้จริงคือธรรมะ ไม่ใช่ลูก
- ใครวิ่งหนีทุกข์ มีแต่ทุกข์ ใครรู้ทุกข์จึงพ้นทุกข์
- จิตเป็นกลาง ไม่ใช่อยู่ที่ไหน อยู่ตรงไหนก็เป็นกลางได้
- ฝึกเพื่อให้รู้กระบวนการของจิต
- เวลามีสติ วิบากไม่ดับ ต้องชดใช้
- ถ้าติดเพ่ง ต้องเผลอซะบ้าง
- จิตเราถ้าไม่ปฏิเสธธรรมะ จะสัมผัสกับธรรมะ
- ดูจนจิตยอมจำนน
- จิตพระอริยะ เหมือนเครื่องส่งวิทยุ ใครรับได้ ก็สัมผัสได้
- รู้ตัวจริง เฉียดกับหลงมาก เลยนิดเดียวเป็นหลงไปเลย ( รู้ + 1 = หลง )
- สภาวะ มีอยู่ ไม่ใช่ไม่มี
- เมื่อปฏิบัติมาถึงครึ่งทาง จิตเห็นกายใจไม่ใช่เรา แต่จิตไม่ยอมรับ เกิดอาการ แตกต่างกัน 3 อย่าง บางคนเบื่อ บางคนกลัว บางคนรู้สึกโหวงเหวง
- การกดข่ม เป็นการทำร้ายจิต
- พวกสมาธิกล้า เห็นทุกข์ พวกปัญญากล้า เห็นอนัตตา
- เวลาปล่อยวาง จิตวางทั้งคู่ (เผลอ และ รู้)
- ความเป็นเรา เป็นเงาที่ซ้อนความคิด ( คิดเมื่อไหร่ มีเราเมื่อนั้น )
- ตอนมีสติ ไม่มีความเป็นตัวเรา ตอนเผลอจะมีอิมเมจของความเป็นตัวเราขึ้นมา ถ้าเป็นโสดาบันจะไม่มีอิมเมจนี้
- พระโสดาบัน เมื่อมองเช้ามาที่จิตใจ จะไม่เห็นแม้กระทั่งเงาของความเป็นตัวตน
- เราสร้างความเป็นตัวตน จากความไม่มีอะไร แล้วก็ไปหลงยึดถือ
- กาย และ เวทนา เวลาสติเกิด จะรู้เป็นปัจจุบัน เพราะไม่ใช่อกุศล เช่น สุขเวทนา
- คอยสังเกตว่าตอนนี้จิตใจเรามันเป็นยังไง อะไรมากไปอะไรน้อยไป
- ถ้ามันรู้สึกพอดีๆ แล้วก็ตามรู้ตามดู อย่าเข้าไปแทรกแซง แต่ไม่ปล่อยปละละเลย ไม่ใช่ไม่รู้ไม่ดู
- จิตที่พร้อมที่จะเจริญวิปัสสนา จะอ่อนโยน นุ่มนวล คล่องแคล่ว ว่องไว ไม่แข็งๆ ซึมๆ ทื่อๆ
- นักปฏิบัติที่ลำบากยากแค้น เพราะไปแทรกแซง แทนที่จะรู้ไปธรรมดาๆ




Create Date : 12 เมษายน 2554
Last Update : 13 เมษายน 2554 7:31:19 น. 0 comments
Counter : 413 Pageviews.

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

โอม37
Location :
Florida United States

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




มนุษย์คนหนึ่ง ชั่วดีมีปน หลง-วนตายเกิด พบรถด่วนขบวนสุดท้าย กำลังเข้าคิวตีตั๋ว
Group Blog
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add โอม37's blog to your web]
Links
 

MY VIP Friend

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.