หน้าแรก

- ที่ตั้งของสติ คือ ปัจจุบัน (พอเราเติมอะไรเข้าไปเพียงนิดเดียว ก็เคลื่อนจากปัจจุบันไปแล้ว)
- การปฏิบัติธรรมที่ถูกต้อง ไม่เบียดบังชีวิตการทำงาน
- เรากีดกั้นตัวเราเอง ไม่มีใครกีดกั้นเราได้
- เวลาที่จะทำสงครามแตกหัก จิตจะรวม
- แยกรูปนาม จะเห็นกายไม่ใช่เรา เห็นกายทำงาน จิตเป็นคนดู
- ตรงที่ใจเป็นกลางเพราะปัญญา ตรงนี้สำคัญที่สุด
- จิตปรุงแต่งไม่มีปัญหา ปัญหาอยู่ที่เราปรุงแต่งจิต
- พระอรหันต์ความทุกข์มีอยู่ แต่ไม่มีผู้ทุกข์
- พยายามรู้สึกตัว เหนื่อย ถ้ารู้สึกเอง มีความสุข
- จิตใจชอบหนีไปเอาขยะเข้าบ้าน
- เป็นกลางแบบมีความสุข ไม่เป็นกลางแบบแห้งแล้ง
- เวลาไปตะลุมบอนกับโลก จิตใจจะน่วมๆ ตรงนี้เป็นวิบาก
- ฝึกไปจนเห็นแต่ขันธ์ทำงาน โดยเราไม่ทำงาน
- จิตจำสภาวะ ไม่ใช่เราจำ
- เรามีหน้าที่ พาจิตไปจำสภาวะ
- ขันธ์ เหมือนภาพลวงตา
- ทวนกระแส เข้าถึงต้นตอของความปรุงแต่ง ไม่ต้องแก้อาการ รู้ทันต้นตอของมัน
- จิตปรุงแต่ง แล้วเข้าไปติดสิ่งที่มันปรุงแต่ง เหมือนแมงมุมโง่ๆ ชักใยแล้วติดใยตัวเอง
- รู้สภาวธรรมทั้งหลาย แล้วเกิดความยินดียินร้าย ให้รู้ทันความยินดียินร้าย
- สู้ตายกับกิเลส ถ้าถอย จะถอยหลายชาติ
- ทุกสิ่งทุกอย่าง ไร้สาระ
- เมื่อจิตใจเลิกปรุงแต่งของเค้าเอง จิตจะเห็นธรรมะที่ไม่ปรุงแต่งในฉับพลัน
- ใช้ได้หรือไม่ได้ ไม่ใช่  ดีหรือไม่ดี อยู่ที่ รู้หรือไม่รู้
- คนเราชอบสร้างนรกของตัวเอง เป็นภูมิที่ไม่มีใครเข้าไปช่วยได้ เป็นเปรตยังมีโอกาสไปช่วยได้
- จิตที่ตั้งมั่น จะไม่รวมกับอารมณ์ ตั้งอยู่ต่างหาก เป็นการแยกรูปนาม
- เพราะรู้ตามความจริง จึงเบื่อหน่าย เพราะเบื่อหน่ายจึงคลายกำหนัด เพราะคลายกำหนัดจึงหลุดพ้น เพราะหลุดพ้นจึงรู้ว่าหลุดพ้นแล้ว รู้ว่าความเกิดคือชาติสิ้นแล้ว ไม่หยิบฉวยอะไรมาอีกแล้ว
- ปุถุชน คือผู้มีกิเลสหนา ลากจูงเราไปลงนรก ก็ไป
- การปฏิบัติง่าย เรามองข้ามไปข้ามมา ไม่เห็นเอง
- การปฏิบัติมีแค่รู้ทัน
- รู้โมหะ ให้รู้ความจริงของโมหะด้วย คือเห็นเป็นไตรลักษณ์
- สติเป็นตัวระลึกรู้ ปัญญาเป็นตัวเข้าใจ
- จิตหนักเป็นก้อน เป็นวิบาก เกิดจากจิตมีกิเลส แล้วกระทำกรรม

Create Date : 10 เมษายน 2554
Last Update : 13 เมษายน 2554 7:32:32 น.		2 comments
Counter : 374 Pageviews.
Share Tweet