Bloggang.com : พุดดิ้งรสกาแฟ

เมื่อวันอาทิตย์ที่ 16 ไปปาร์ตี้ส้มตำกับผองเพื่อนมา
ทุกคนสั่งส้มตำปู-ปลาร้ามาซัดกันนัว
อิฉันคนเดียวที่ต้องเลี่ยงไปส้มตำไทยใส่กุ้งเผา
ด้วยเหตุผลว่า ไม่สามารถกับปลาร้าและปูหมัก ๆ ดำ ๆ ได้เลย

ร้านที่ไปรสมือตกเล็กน้อย
และก็ค่อนข้างปริมาณลดลงเกือบครึ่งต่อครึ่ง

เหนือไปกว่านั้น วัตถุดิบไม่ค่อยสดแล้วด้วย

หากก็พยายามคิดว่า เพราะมันเป็นเย็นวันอาทิตย์

ที่ร้านเขาปิดวันจันทร์

อาหารเลยน่าจะรถไฟขบวนสุดท้ายแหละ

พอถึงวันจันทร์ที่ 17 ก็ไปทำภาษี
นัดเจอเพื่อน ๆ ไปทำในคราวเดียวกัน

แต่เรียงลำดับ

ฉันต้องจ่ายภาษีเพิ่ม $2,300 ให้ IRS
มะเฟืองได้ภาษีคืนจาก IRS $40

ส่วนอีก 2 คน
คนนึงได้คืนจาก IRS ประมาณ $4,000
เพาะเคลมรายได้ปีละแค่ 2 หมื่นเหรียญ
เลยได้เงินคืนเยอะ
แต่ปรากฏว่าโดน IRS หักเงินเก็บไว้เลย
เพราะอดีตสามีสร้างหนี้ไว้กับ IRS แล้วไม่ยอมจ่าย
พออดีตภรรยาไปทำภาษีก็เลยโดนหักทุกปี

ก็งงกันเพราะหย่าแล้วนี่นา
เลยต้องทำจดหมายส่งถึง IRS
ที่ก็ต้องรอเพราะช่วงนี้ไม่มีคนทำภาษีคนไหนจัดการให้แน่

เนื่องจากได้ไม่คุ้มเสีย

ส่วนพวกเราก็งงว่าหักมา 2-3 ปีแล้วยังไม่หมดเหรอ

หรือว่าอีตาอดีตสามีเพื่อนมันแกล้งไม่จ่าย

ให้มาหักกับภาษีของเพื่อนแทน

เพื่อนก็กลุ้ม พวกเราก็ช่วยอะไรไม่ได้

ต้องปล่อยไปตามกรรม

ส่วนเพื่อนอีกคนไม่ได้ทำภาษี
เพราะเพื่อนอ้างว่าเอาเอกสารมาไม่ครบ
จริง ๆ ฉันรู้ว่าเพื่อนยังไม่อยากทำภาษี
คาดว่าจะรอวินาทีสุดท้าย
เพราะเพื่อนทำบ้านแบ่งห้องให้เช่า
น่าจะต้องจ่ายภาษีแบบฟอร์ม 1099 เยอะอยู่แหละ

พอจัดการเรื่องภาษีเสร็จก็ยกขบวนกันไปกินอาหารไทย

ไปถึงก็เม้าท์มอยกันปานประหนึ่งว่า
เมื่อวานไม่ได้เจอกันงั้นแหละ

สั่งอาหารแบบล้นโต๊ะเลย

หอยจ๊อ ราดหน้า แหนมข้าวทอด คะน้าหมูกรอบ

ข้าวคลุกกะปิ ข้าวมันไก่

เกาเหลาเย็นตาโฟ

เรียกว่าเมนูล้วนไม่ได้เข้ากันเลย

แยกย้ายกันกลับบ้านตอนบ่าย 4

เผอิญฉันรับโทรศัพท์เพื่อนจากซานดิเอโก้

เลยนั่งรอกับมะเฟือง

รอจนเบื่อ เลยโทรบอกให้เพื่อนตามไปบริษัทภาษี

เพราะฉันจอดรถทิ้งไว้ที่นั่นและโดนขีดชอล์คที่ล้อรถไว้แล้ว

เขาให้จอดได้ 2 ชั่วโมง

พอดีเพื่อนไปถึงพร้อมกัน

เลยรับเงินที่เพื่อนจ่ายหนี้ให้ 1,000 เหรียญ

ฉันแกล้งอำว่า ขอเป็นเงินสดได้ไหม

(ก็แหม ตอนยืม ยืมเป็นเงินสดนี่นา)

แต่เห็นสีหน้าเพื่อนแล้วก็ อืมมม ไม่เป็นไร

เช้าวันอังคาร งานยุ่งทั้งวันจนถึงตี 1

เช้าวันพุธก็ยุ่งนิดหน่อย แต่พอหายใจคล่อง

ถึงบ่ายวันพฤหัส เริ่มปวดหัวเพราะงานอีก

แต่ก็บอกตัวเองทำไปเหอะ

ขี้เกียจจะสอนให้ใครตกปลาแล้วล่ะ

เย็นวันพฤหัสแวะไปกินข้าวกับพี่ที่ทำงาน

คิดถึงเต้าหู้ทอด เลยสั่งเต้าหู้ทอด
ไข่เจียว ยำวุ้นเส้น ต้มยำน้ำใส

แล้วเจ้าของร้านก็แถมราดหน้าหมูหมักให้

ฉันไม่ได้บอกว่าไม่ชอบหมูหมัก

เลยยกทั้งหมดให้รุ่นพี่ที่ไปด้วย

พี่สาวก็ชื่นชมซะว่าอร่อย

ฉันบอกรุ่นพี่ว่า ขอเลี้ยงนะคะวันนี้

ขอบคุณที่ช่วยงานมาตลอด

จ่ายค่าอาหารไป 60 เหรียญ

ออกจากร้านอาหารแล้วก็นึกกันว่าไปไหนดี

เลยขับรถไป pasadena

ดุ่มไปทาง local เพราะฟรีเวย์ติด

ไป ulta ซื้อยาสระผมยี่ห้อหนึ่ง

ไป ๆ มา ๆ ก็ซื้อนั่นนี่นู่นจ่ายไป $230 อีกแล้ว

เพื่อนแวะไป nordstrom rack

เดินไปเดินมา

ได้ขาสั้นมา 4 ตัว เสื้ออีก 2 รองเท้าสีส้ม 1

ค่าเสียหายอีก 260 เหรียญ

บ้าไปแล้วฉัน

เดือนนี้ช็อปกระจาย

ขับรถไปส่งเพื่อนที่บ้านก็พอดีมะเฟืองโทรมา

เลยบอกมะเฟืองเรื่องซื้อของ

นางว่า

แกกำลังเครียดไง

แบบงานเยอะจัด แกเลยใช้วิธีซื้อของบำบัด

ก็คงจริง

สงสัยเครียด!