โลกของจอม

เมื่อคืนวันศุกร์นั่งปั่นงานเป็นหนูถีบจักรจนถึง 12.32
ตื่นเพราะแสงเริ่มสว่างจ้า
ดูนาฬิกา ว๊ายตกใจ 7.35 แล้วนี่นา

ตั้งสติใหม่ อืมมม วันนี้วันเสาร์ไม่ใช่เหรอ
เมื่อคืนถึงนอนดึกได้

พอแน่ใจว่าวันเสาร์ก็นอนต่อดีกว่า

ทีนี้หลับสนิทอีกรอบ
คงเพราะเหนื่อยมาหลายวันก็เลยหลับลืม
ลืมว่ามีนัดกับหมอฟันตอน 11.30
ซึ่งต้องขับรถไกลถึง 1 ชั่วโมงแน่ะ

ตื่นอีกที ตาย ตาย 10.30 แล้วนี่นา
เลยรีบลุกไปอาบน้ำ สระผม
ออกจากบ้านก็ 11 โมงพอดี

เปิดเพลงฟัง
postcard from no where
ที่ลงทุนซื้อจาก iTune เป็นเพลงที่ 2 ในชีวิต

อ้าว อ้าว ขับรถไปถึง 1/6 ของระยะทาง
ล้วงหากระเป๋าสตางค์อันมีใบขับขี่
ค้นหาทั้งถุง MoMA สีขาว อืมมมม ลืม
เลยต้องวกรถกลับมาบ้านแบบใจเต้นตุ้มต่อม

ก็ถ้าโดนตำรวจเรียกระหว่างนั้น
ตายหยังเขียด

โชคดีว่าไม่มีอะไร

ที่สุด
ฝ่ารถติดวันเสาร์ที่คนออกนอกเมืองไปบีชกัน
ซิ่งไปถึงคลินิกหมอฟัน
ได้ทันนัด 11.35 พอดีเป๊ะ

(กรุณาอย่าถามถึงสปีดค่ะ จะเคืองนะคะขอบอก)
(เพื่อนเพิ่งโดนตั๋วมา ขับ 96 ไมล์ โดนปรับไป 680 เหรียญ)

ระหว่างทำฟัน
คุณหมอบอกว่า
ครบปีต้องเอ็กซเรย์ฟัน

บอกหมอว่า
เอาไว้คลีนฟันคราวหน้า

หมอบอก
แหม ...คลีนฟันทุก 6 เดือน
แต่เอ็กซเรย์ ต้องทุก 1 ปีนะ

ก็ยังยืนยันคำเดิมว่าค่อยทำค่ะ
หมอเลย อ๊ะ ตามใจ

ระหว่างนั้นหมอบอกอีกว่า
ได้ข่าวว่าซื้อสลากกาชาด
แล้วได้สร้อยทอง 1 สลึงเหรอ
ฉันก็ขำ ๆ บอกว่า
เท่าหนวดกุ้งเลยค่ะ

แล้วเลยคุยเรื่องสลากของสมาคมอะไรสักอย่าง
หมอบอกประโยคนึง
รู้รึยัง "เขา" ได้รางวัลที่ 1 เป็นรถยนต์นะ
แต่เห็นว่าเปลี่ยนเป็นรับเงินสดแทน

ฉันก็ อืมมมม ค่ะ เท่านั้น
แต่ในใจน่ะ จะบอกทำม้ายยยยยย
ไม่ได้อยากรู้ข่าวอะไรเลย

แถมจบจากรางวัลรถยนต์
ผู้ช่วยหมอยังบอกต่ออีกแน่ะว่า
ดื่มจัดมาก

ฉันก็ อืมมม ทำหน้าไม่รู้อะไร ไม่ใส่ใจ

ยังยิ้มได้ค่ะ

ก็แค่ "คนแปลกหน้า" คนหนึ่ง

คลีนฟันประมาณ 20 นาที หมอก็บอกว่า
อ๊ะ ใสกิ๊งแล้ว ลุกได้ 

แล้วก็ลุกไปบ้วนปาก
รับยาสีฟัน แปรงสีฟัน ไหมขัดฟัน
พร้อมกับน้ำยาบ้วนปาก
ฟรี
แต่คราวนี้
คุณหมอแถมชุดสำหรับใช้ในการเดินทางให้ด้วย
หนนี้เลยได้มา 2 ชุด

จากนั้นก็ขับรถไปเจอพี่ใหญ่
คุยกันเรื่องงานของพี่ใหญ่ที่เจอปัญหา
และให้คำปรึกษาเรื่องการเรียนของ 2 หลานสาว
กับที่สุดพี่ใหญ่บอกว่า
พี่ตัดสินใจจะมาหาอพาร์ตเม้นท์เช่าแถวร้านแล้ว
ทนขับรถ 2 ชั่วโมงไม่ไหว
รถติดมาก

ฉันบอกพี่ใหญ่ว่า
รายได้เดือนละ 6 ถึง 8 หมื่นเหรียญ
ย้ำว่า เดือนละ
แปลว่าปีละหลายล้านเหรียญขนาดนี้
พี่ซื้อบ้านเหอะ อย่าเช่าเลย
เสียดายค่าเช่าที่ผ่อนบ้านได้แล้วนะนั่น

พี่ใหญ่ก็ฟัง ๆ ฉันบอกข้อดีข้อเสีย
คุยไปคุยมา
ฉันเลยโทรหาโบรคเกอร์บ้านที่รู้จักและไว้ใจได้ให้

บอกแล้ว เป็นคนตัดสินใจเร็ว
ฝากฝังพี่ใหญ่กับโบรเกอร์บ้าน
แล้วก็นั่งกินข้าวผัดปูกับต้มข่าทะเล

ตอนสั่งอาหาร พี่ใหญ่บอก
เรานี่ ต้องข้าวผัดปูตลอดเลยนะ ชอบจริง ๆ
แล้วพี่ใหญ่ก็สั่งน้องพนักงานให้ไปบอกพ่อครัวว่า
ของคนนี้ต้องใช้ข้าวร่วน ๆ แล้วผัดแห้ง ๆ นะ

ออกมาถูกใจมากมาย

พ่อครัวทำให้ 1 ออร์เดอร์
แบบกิน 4 คนก็อิ่มจนล้น
แถมมีต้มข่าทะเลแสนอร่อยให้ด้วย
คือกินทั้งที่ร้านแล้วยังทำทูโกให้อีก
ไหนจะกาแฟเย็น น้ำมะตูม น้ำตะไคร้

รวมคิดตังค์มาได้ 14 เหรียญ

ฉันมองหน้าน้องพนักงานแล้วก็
อืมมม รวยจริ๊งร้านนี้
เลยวางไว้ 40 เหรียญ
ก่อนจะลากลับเพราะงานเพียบ
พี่ใหญ่ก็สั่ง
อย่าลืมตามเรื่องบ้านให้พี่ด้วย

เออ เชื่อฟังมากเลยนะคะพี่
ตัดสินใจซื้อบ้านใน 10 นาทีเนี่ยนะ

รับปากแล้วก็รีบฝ่าการจราจรกลับบ้าน

พอถึงบ้านก็รับสายพี่แอนนา
เรื่องงานวันเกิดพี่เค้า
พี่แอนนาบอก ชาช่ารู้แล้วว่าจะจัดเลี้ยงวันเกิด
แต่พี่แอนนาบอกชาช่าว่า ต้องถามคุณหญิงก่อน

ฉันเลย 555+ ขนาดนั้นเชียว
แต่กับชาช่าฉันโอเค
เลยบอกว่าชวนไปเหอะพี่
หนูไม่มีปัญหาหรอก

...

เขียนบันทึกมา 30 นาที
กดเซฟทีไรเดี้ยงหายวับทุกที

เนื้อหาเลยเหลือเท่านี้แหละ
พอแล้วพอ

17/31