| All Blog
|
เมื่อสิ่งที่เป็น...ต่างจากสิ่งที่หวัง กลับมาจากการเดินทางไกลด้วยความเหนื่อยอ่อน... อย่างที่บอกไว้ว่าจะไป อ.ปาย จ.แม่ฮ่องสอน สถานที่สวยงาม สุดแสนจะโรแมนติก ตามที่ใครหลายคนให้คำจำกัดความไว้ ด้วยความที่เราก็อยากจะรู้ว่ามันจะสวย จะโรแมนติกอย่างที่เค้าว่าไว้หรือไม่ ทางเดียวที่จะรู้ได้คือต้องไปพิสูจน์ข้อเท็จจริงด้วยตัวเอง... ความคาดหวัง...เป็นสามัญจริตของมนุษย์ทุกคน เราเองก็เหมือนกัน ก่อนจะไปเที่ยวเราก็มีความคาดหวังกับสถานที่นี้ไว้ค่อนข้างสูง ด้วยคำโฆษณาและอะไรอีกหลายๆ อย่าง แต่สิ่งที่เราพบเจอ...กลับแตกต่างจากที่คาดหวังไว้มาก ดังนั้นหากจะเรียกว่า "ผิดหวัง" ก็คงไม่ผิดเท่าไหร่นัก อ.ปาย นี้เป็นอำเภอเล็กๆ ในจังหวัดแม่ฮ่องสอน ด้วยระยะทาง 762 โค้ง เกือบครึ่งทางของแม่ฮ่องสอนทำให้การเดินทางไปที่นี่ไม่โหดร้ายจนเกินไปนัก สภาพภูมิประเทศโดยทั่วไปก็สวยงามและสงบเงียบ การปลูกกระเทียมและเลี้ยงสัตว์เป็นอาชีพหลักของชาวบ้านที่นี่ แต่เมื่อไม่กี่ปีที่ผ่านมานี้ ปายเปลี่ยนแปลงไปเยอะมาก (ฟังจากคนที่เคยไปเที่ยวเมื่อสี่ปีที่แล้ว) บรรดาเกสต์เฮ้าส์ รีสอร์ท ร้านเนต ผับ บาร์ ร้านอาหาร ผุดขึ้นยังกับดอกเห็ดหน้าฝน ความเจริญจากเมืองกรุงคืบคลานเข้าไปในอำเภอนี้อย่างมากมายมหาศาลจนน่ากลัว นักท่องเที่ยวต่างชาติเดินกันขวักไขว่ไม่ต่างอะไรกับถนนข้าวสาร พัทยา หรือแม้แต่เชียงใหม่ไนท์บาซาร์ จริงอยู่ที่การท่องเที่ยวจะนำรายได้มหาศาลมาสู่ชุมชน แต่มันจะคุ้มกันมั้ยหากวิถีชีวิตของชาวปายจะต้องเปลี่ยนแปลงไปเพื่อรองรับความต้องการที่ไม่สิ้นสุดของนักท่องเที่ยว จากเมืองเล็กๆ สงบเงียบ น่าอยู่ กลายเป็นเมืองที่พลุกพล่าน จอแจ เต็มไปด้วยฝรั่งขี่มอเตอร์ไซค์ และร้านสเต็ค ร้านกาแฟ ร้านอินเตอร์เนต... ผู้ประกอบการบางคนก็ให้ความสำคัญกับแขกชาวต่างชาติมากกว่าคนไทยที่ไปเที่ยว เรียกว่าไม่ง้อคนไทยกันเลยล่ะ สิ่งนี้ทำให้ทัศนคติที่มีต่อเมืองนี้ติดลบลงไปเยอะเลยทีเดียว... เรื่องมันก็มีอยู่ว่า พวกเราไปเช่ามอเตอร์ไซค์เพื่อขี่เที่ยวกันใกล้ๆ เราต้องการจะเช่ารถดรีม 4 คันและรถออโตเมติกอีก 1 คัน ขณะที่กำลังเจรจา ก็มีฝรั่งหนุ่มสองคนเข้ามาเช่ารถเช่นเดียวกัน เจ้าของร้านที่เป็นผู้หญิง ก็ไปต้อนรับ (ขณะที่เจ้าของร้านผู้ชายสูงอายุ เจรจากับกลุ่มของเราอยู่) เวลาไม่นานนักฝรั่งสองคนนั้นก็จ่ายเงินและได้รถดรีมไปสองคัน ทั้งที่เจ้าของร้านผู้ชายตกลงว่ารถสองคันนั้นพวกเราจองกันไว้แล้ว แต่ยังไม่ได้จ่ายเงินและมอบหลักฐาน เนื่องจากเจ้าของร้านผู้หญิงเป็นคนจัดการเรื่องนี้ แต่เค้าก็ไปทำให้ฝรั่งสองคนนั้นก่อน ทีนี้มันก็เลยเหลือรถดรีมแค่สองคัน ซึ่งมันไม่เพียงพอต่อความต้องการของพวกเรา เวลาใกล้ๆ นั้นก็มีฝรั่งมาคืนรถ เราจึงได้รถดรีมเพิ่มอีกคัน แต่เจ้าของร้านผู้หญิงคนนั้นก็ยังไม่มาจัดการเรื่องให้เรา พวกเราก็ตกลงกันว่างั้นเอารถออโต้สองคันก็ได้ (ซึ่งค่าเช่าแพงกว่าสี่สิบบาท) พอจะตกลงกับเจ้าของร้าน เค้าก็ปล่อยรถให้ฝรั่งอีกคนที่เข้ามาเช่าอีก พวกเราก็เลยไม่ได้รถกันซักที แล้วเค้ายังมาบอกอีกว่า "มัวแต่ตัดสินใจกัน มีลูกค้ามาถามก็ต้องให้เค้าไปก่อนนั่นแหละ" เพื่อนเราคนหนึ่งก็พยายามพูดดีๆ ว่า "ก็เมื่อกี้จองไว้แล้ว ทำไมถึงให้คนอื่นเอาไปก่อน เราต้องการดรีมสี่คัน คุณจัดให้เราไม่ได้ เราก็ต้องคุยกันต้องตัดสินใจกันก่อน" เถียงกันไปมาซักพัก เราก็ยื่นคำขาดให้เค้าไปว่าต้องการดรีม 4 คัน ออโต้ 1 คัน แต่เค้าก็ตอบกลับมาว่า "งั้นไปดูร้านอื่นไป" เรานี่จี๊ดขึ้นมาทันที เดินออกจากร้านโดยไม่มีคำพูดใดๆ แต่เพื่อนอีกคนบอกว่า ถ้าไม่เอาที่นี่ก็ไม่มีรถใช้นะ แล้วเราจะลำบากกว่านี้ เลยต้องยอมกลับไปเช่ารถร้านนั้นด้วยความหงุดหงิดสุดๆ ในที่สุดเราก็ได้ดรีม 3 และออโต้ 2 แถมด้วยคำบริภาษจากเจ้าของร้าน  ยอมรับว่านี่เป็นเพียงแค่ส่วนน้อย ชาวบ้านส่วนใหญ่ที่นี่น่ารัก และมีน้ำใจมากๆ (จากการที่เราขอโบกรถจากเกสต์เฮ้าส์มายังร้านมอเตอร์ไซค์) เจ้าของร้านอื่นๆ ก็ดูแลแขกดี แต่ก็ปฏิเสธไม่ได้ว่าเหตุการณ์นี้ทำลายมุมมองที่ดีของเราต่อเมืองนี้ลงไปมากมาย พานทำให้เราเที่ยวไม่สนุกเอาซะเลย อีกเหตุผลหนึ่งที่ทำให้เรารู้สึกว่าทริปครั้งนี้กร่อยกว่าที่คิด คือ จำนวนคนที่ไปด้วย 9 คนนั้น ต่างคนต่างรสนิยม ต่างจุดมุ่งหมาย และต่างความต้องการ ทำให้อะไรๆ มันลงตัวยากไปหมด ก่อนจะไปถึงปาย เราคุยกับคุณเซลส์สุดสวยถึงเรื่องเที่ยว เธอบอกว่าเธอประทับใจทริปบุรีรัมย์ที่สุด ประทับใจมากๆ จนยากจะลืมเลยทีเดียว แล้วเธอก็พูดประโยคหนึ่งว่า "ที่เราสนุกและประทับใจเพราะเราไปแบบไม่ได้คาดหวังไง" เราก็เลยถามต่อว่า "แล้วไปปายคราวนี้คาดหวังรึเปล่า" เธอไม่ได้ตอบอะไรนอกจากยิ้ม... ตอนนี้...เธอคงรู้คำตอบของตัวเองดีแล้วล่ะนะ...เพราะเราเองก็เพิ่งจะเข้าใจไอ้ประโยคที่คุณเซลส์สุดสวยแกพูดนั่นแหละ... ปล. บล็อกนี้ต้องขออภัยนะคะที่มาบ่นๆๆๆๆ อย่างเดียว ส่วนบรรยากาศดีๆ สนุกๆ และรูปขำๆ ไว้จะอัพที่ตะลอนทัวร์ฯ นะคะพี่น้องงงงงง 
คงอย่างที่คุณบอก...เพราะหวังไว้สูงว่าจะเป็นอย่างนั้น จะได้เห็นอย่างนี้
แต่พอไปจริงๆ แล้วมันไม่ใช่ ก็ย่อมต้องรู้สึกแย่เป็นธรรมดา!!! เรากับปายทำความรู้จักกันครั้งแรกเมื่อห้าหกปีก่อน สามปีให้หลังเราย้อนกลับไป "คนเดียว" ก่อนหน้าโคนนถล่มไม่นานเราก็ไปนอนเล่นเย็นใจ คนอื่นเสร็จงานที่เชียงรายแล้วกลับเข้ากรุง แต่เราเข้า "ปาย" อันที่จริงว่าจะพาคนรักไปปายด้วยกันตั้งแต่ช่วงก่อนปีใหม่ แต่เอาเข้าจริงงานที่รัดจนตัวเล็กลงเหลือติ๊ดเดียวก็ทำให้ไม่ได้ไปสักที สำหรับเรา...ปายยังเป็นที่พักใจได้ดีเสมอค่ะ ปล.ผู้ประกอบการด้านการท่องเที่ยวส่วนใหญ่ไม่ใช่คนพื้นถิ่นค่ะ แหม...ปกติเราเห็นคนอื่นเค้าเจอพวกเจ้าของร้านติสต์แตก ไม่ยักรู้ว่าเชื้อที่ว่าลามไปถึงร้านเช่ามอไซด์ด้วย โดย: รักกันรักกัน (รักกันรักกัน
 ) วันที่: 7 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:23:00:50 น.อยากไปเที่ยวแม่ฮ่องสอนบ้างจังเลยอ่ะค่ะ อากาศหนาวๆแบบนี้ต้องสวยแน่เลย...
โดย: Mocha Macchiato
วันที่: 7 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:23:10:39 น.อืม... เข้าใจๆ ใครเจออย่างร้านมอเตอร์ไซค์นั่น ก็คงปรี๊ด
ทั้งนี้ทั้งนั้น... เรามีแผนว่าจะกลับไปปายอีกครั้งแหละตัว เอิ๊กกก  โดย: สายลมโชยเอื่อย
วันที่: 8 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:6:48:39 น.ชอบหัวข้อบล็อควันนี้จังค่ะ
เหมือนเคยใช้คำประมาณนี้เหมือนกัน พี่ก็เคยไปปายนะ ไปเข้าค่าย ไม่มีน้ำไม่มีไฟใช้ งือ...จำได้ไม่มีวันลืมเชียว โดย: อุรัสยา
วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:11:01:47 น.ไม่ว่ากันเนาะอะไรที่มันอึดอัดก็บ่นออกมาซะบ้าง
แต่แหมรู้สึกมันยังกะคนละเมืองที่พี่ไปมาเลยอ่ะ เพราะพี่ไปเจอแต่เรื่องดีๆสนุกๆปนกระอักทั้งนั้นเลยแต่สรุปว่าพี่ก็ประทับใจปายนะเพียงแต่ว่าหากต้องไปเจอเรื่องแบบมดก็คงจะรมณ์เสียเหมือนกันนั่นแหละ ปล.ตอนนี้รู้สึกคล้ายๆกับอ้นคืออยากจะไปปายอีกครั้งแล้ว  โดย: ณ มน
วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:17:04:38 น.พี่ยังไม่เคยไปอ้ะ แต่บอกได้เลยว่าถ้าเจอแบบนี้ พี่ไม่เดินกลับไปเด็ดขาด เกลียดมากๆ พฤติกรรมของผู้ให้บริการห่วยๆ
แต่ก็นั่นแหละเนาะ หนูมดไปกับคนหลายคน มากคนก็มากความต้องการ มากความคิดและจิตใจ และก็คงต้องยอมเพื่อคนส่วนใหญ่ แบบนี้เองที่ทำให้พี่ชอบไปไหนมาไหนกับคนน้อยๆ ไม่ยุ่งยากเรื่องการจัดการ แต่ยังไงพี่ก็ยังหวังว่าจะไปเที่ยวที่นี่ให้ได้สักครั้ง เผื่อไปเจอร้านเดียวกันนี้ จะฉะกับมันให้ดู แง่ม!!  โดย: วลีวิไล
วันที่: 11 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:23:13:34 น.หวัดดีจ้า คุณมด
โห เอ่อ  คนขายมารยาททรามขนาดนี้เป็นแสนดี เดินออกลูกเดียวค่ะ เสียสถาบันแม่ค้าหมด(เคยเป็นค่ะ) ง่า อาการอยากไปปาย ลดฮวบลงอย่างรวดเร็ว เสียดายความสงบที่เคยมีของเมืองปาย แต่ว่า แหะๆ ขอพิสูจน์ซักเที่ยวแล้วกัน  รักษาสุขภาพนะคะ แล้วจะแวะมาเยี่ยมใหม่ แล้วก็ ขออนุญาตaddคุณมดไว้ด้วยนะคะ จะได้มาได้บ่อยๆ ปล.ขอบคุณอย่างใจจริง เปลี่ยนธีม เพราะธีมเก่า มันเร้าสายตาแสนดีเหลือเกิน  แสนดีคนเดิม โดย: แสนดี (superverynice
) วันที่: 12 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:2:46:17 น. |
มดน้อยต้อยตีวิด
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] Blog นี้เปิดทำการตั้งแต่วันที่ ๑๕ ตุลาคม ๒๕๔๙ ------------------------------------------------- สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. ๒๕๓๗ ห้ามผู้ใดละเมิดโดยการนำรูปภาพและข้อความต่างๆ บางส่วนหรือทั้งหมดใน Blog นี้ไปเผยแพร่ ไม่ว่าจะเป็นการใช้ส่วนตัวหรือในเชิงพาณิชย์โดยไม่ได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษร มิฉะนั้นจะถูกดำเนินคดีตามกฎหมายที่บัญญัติไว้สูงสุด
Friends Blog
|
|||||||||||||
Even the Longest Journey Starts with the First Step
จริงอยู่ที่เช่าออโต้มันแพงกว่าดรีม
แล้วถ้าใครมาก่อนก็ได้ก่อนอ่านะ
ตอนหนูไปเช่ารถตอนนั้น ไม่มีปัญหาค่ะ ได้ดรีม 1 ออโต้ 1 ตามความต้องการ
เฮ้อ...ทำใจเนอะ กร่อยไปนิดนึงเลย
รอดูรูปสวยๆ นะคะ