| All Blog
|
สุขสันต์วันพ่อ วันนี้วันที่ 5 ธันวาคม หลายคนคงใช้เวลาอยู่กับคุณพ่อ... วันนี้เราก็ได้ใช้เวลาอยู่กับพ่อเหมือนกัน อย่างที่เล่าไปบล็อกที่แล้วว่าจะทำการ์ดให้พ่อ ความจริงไม่อยากจะเอามาโชว์เลย แต่ก็เอาซะหน่อยละกัน อุตส่าห์นั่งวาดถึงตีหนึ่งครึ่ง...   นี่แหละโฉมหน้าของการ์ดวันพ่อฝีมือเราเอง ตอนที่ลงมือวาด ตั้งใจจะวาดรูปดอกพุทธรักษา แต่ว่าไม่มีแบบ ก็เลยวาดมั่วๆ จากจินตนาการและจากประสบการณ์ จนในที่สุดออกมาเป็นรูปนี้...กลายเป็นดอกอะไรก็ไม่รู้ง่ะ  เจอหน้าพ่ออีกทีตอนเย็น (เพราะว่าอยู่คนละบ้าน) พี่สาวมาจากกรุงเทพฯ และลงที่บ้านพ่อก่อนจะมารับเราที่บ้านเพื่อไปกินข้าวเย็นด้วยกัน พอพ่อมา เราก็เอาการ์ดที่ใส่ซองจดหมายสีน้ำตาลไว้ออกไปยื่นให้ ยื่นมันทื่อๆ อย่างงั้นแหละ พ่อก็ทำหน้างงๆ ถามว่า "อะไร" แต่ก็รับไป แล้วเราก็วิ่งปรู๊ดเข้ามาในบ้าน จนน้าจิ (ภรรยาพ่อ) บอกว่า "ก็ไปกอดเขาซักทีนึงสิ" เราก็ได้แต่ส่ายหน้า โถ่...ก็คนมันเขิลลลลง่ะ วันนี้เราใส่เสื้อเหลืองตั้งแต่เช้า แล้วทั้งพ่อ น้าจิ และน้องสาวคนเล็ก (ลูกน้าจิ) ก็ใส่เสื้อเหลืองเช่นกัน มีแต่คุณพี่สาวเราคนเดียวที่ใส่เสื้อดำมาจากกรุงเทพฯ (ไม่ได้ตามกระแสกะเค้าเล้ย...  ) เราก็เลยเสนอว่ามีเสื้อเหลืองอีกตัวนึงจะเปลี่ยนมั้ย ทีแรกก็ทำอิดออด แต่ไปๆ มาๆ คงทนความแปลกแยกของตัวเองไม่ไหว ก็เลยยอมไปเปลี่ยนแต่โดยดี ฮา...พอพี่สาวเปลี่ยนเสื้อเสร็จแล้วก็ออกไปกินข้าวเย็นกันที่ร้านอาหารใกล้ๆ องค์พระปฐมเจดีย์ กว่าจะกินเสร็จก็เกือบสองทุ่ม เลยอดจุดเทียนชัยถวายพระพรกะเค้าเลยอ่ะ...เศร้าจัง  งานนี้คุณพี่สาวตั้งใจมาเป็นเจ้ามือโดยเฉพาะ เราก็เลยสั่งๆๆๆ ไม่ยั้ง ฮ่าๆ  พอกินกันเสร็จก็ไปส่งพี่สาวขึ้นรถกลับกรุงเทพฯ...เออ มันมากินข้าวกะพ่อแค่นั้นจริงๆ อ่ะแหละ... หลังจากส่งพี่สาวแล้วพ่อก็มาส่งเราที่บ้าน ระหว่างทางที่นั่งรถกลับมา พ่อก็ชวนคุยเรื่องสัพเพเหระ แต่ไม่ยักพูดถึงการ์ดเลยแฮะ ไม่รู้เป็นไงมั่ง เหอๆ พอกลับมาบ้านก็เปิดดูถ่ายทอดเอเชี่ยนเกมส์ทันที แล้วก็เจอกับขวัญใจทันทีเหมือนกัน...สุริยา ปราสาทหินพิมาย นักชกรุ่น Middle Weight 75 kg เห็นคะแนนแล้วก็อุ่นใจ เพราะกำลังชกยกที่สองโดยที่คะแนนนำอยู่ที่ 12-4 แต่แล้วจู่ๆ กรรมการก็เบรค แล้วสั่งให้สุริยากลับไปที่มุม เราถึงได้รู้ว่าสุริยามีแผลแตกที่คิ้วซ้าย กรรมการเรียกแพทย์สนามมาดู หลังจากดูแผลแล้วแพทย์สนามก็บอกอะไรกับกรรมการ แล้วกรรมการก็ประกาศว่า "stop"  นั่นหมายความว่าสุริยาต้องแพ้ Technical Knock out ทั้งที่คะแนนนำอยู่ 8 แต้ม!!!โอววว...โชคร้ายอะไรเช่นนี้ เราได้แต่โวยวายอยู่คนเดียวจนย่างงว่ามันเป็นอะไรของมัน...  โถ่...ก็มันน่าเสียดายมั้ยล่ะ คะแนนก็นำอยู่ แค่แผลแตกนิดเดียว นักชกเองยังไม่รู้สึกเจ็บเลย แต่แพทย์สนามดันใจเสาะ ไม่ให้ชกต่อซะงั้น (ผู้บรรยายเค้าว่างั้นนะ) นักชกเหรียญทองแดงโอลิมปิกต้องมาตกรอบ หมดลุ้นเหรียญอย่างน่าเสียดาย เห็นหน้าของสุริยาแล้วก็พอรู้ว่าเจ้าตัวเองเสียดายขนาดไหน...แต่มองอีกมุม ก็คงจะเป็นความรอบคอบของแพทย์สนาม ที่ไม่อยากให้แผลใหญ่ไปกว่านี้ และอาจจะเป็นอันตรายต่อนักชกได้ เฮ้อ...แต่มันก็ยังเสียดายอยู่ดีง่ะ >.<" แต่ว่าอย่างน้อยก็ยังมีอะไรให้อารมณ์ดีอยู่บ้าง เมื่อทีมบอลชายเอาชนะคูเวตไปได้ 1-0 ได้ผ่านเข้ารอบอย่างแน่นอน ด้วยผลงานของน้องลีซอ ธีรเทพ วิโนทัย  ที่สังหารจุดโทษทำประตูให้กับทีมไทยในช่วงปลายของครึ่งแรก  วันนี้ตะกร้อทีมชุดหญิงก็เข้ารอบอีกเหมือนกัน ส่วนวอลเล่ย์บอลหญิงก็แพ้ญี่ปุ่นไปตามคาด (ไม่รู้สกอร์แฮะ เพราะว่าดูไม่จบ  )เอ๋...เปิดมาด้วยบรรยากาศวันพ่อ มาจบที่เอเชี่ยนเกมส์ได้ไงล่ะเนี่ย เหอๆ
ดอกรักพ่อไงหนูมด อิอิ
พี่กี้ก็ได้ทานข้าวกับพ่อและครอบครัว ตอนจะกลับบ้านแอบกอดพ่อด้วย แบบว่าพ่ออ้วนขึ้นนิดหน่อย เริ่มจะมีพุง แต่ก็อุ่นดีจัง  โดย: วลีวิไล
 วันที่: 10 ธันวาคม 2549 เวลา:1:10:14 น. |
มดน้อยต้อยตีวิด
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] Blog นี้เปิดทำการตั้งแต่วันที่ ๑๕ ตุลาคม ๒๕๔๙ ------------------------------------------------- สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. ๒๕๓๗ ห้ามผู้ใดละเมิดโดยการนำรูปภาพและข้อความต่างๆ บางส่วนหรือทั้งหมดใน Blog นี้ไปเผยแพร่ ไม่ว่าจะเป็นการใช้ส่วนตัวหรือในเชิงพาณิชย์โดยไม่ได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษร มิฉะนั้นจะถูกดำเนินคดีตามกฎหมายที่บัญญัติไว้สูงสุด
Friends Blog
|
|||||||||||||
Even the Longest Journey Starts with the First Step
แค่เทียนเจลวันนั้นก็...