ปิดฉาก...โดฮา 2006

เฮ...............................................................

แม้ว่าพิธีปิดจริงๆ ของเอเชี่ยนเกมส์ครั้งที่ 15 ณ กรุงโดฮา ประเทศกาตาร์ จะมีขึ้นในวันพรุ่งนี้ 15 ธันวาคม ก็ตาม

แต่วันนี้ถือเป็นวันปิดฉากเอเชี่ยนเกมส์ครั้งนี้ของทัพนักกีฬาไทย และ...ปิดได้อย่างงดงามจริงๆ

วันนี้โปรแกรมการดูถ่ายทอดสดของเรามีเพียงโปรแกรมเดียวนั่นก็คือ เทนนิสรอบชิงชนะเลิศ ประเภทชายเดี่ยว (ก็มันเหลืออยู่ประเภทเดียวที่มีนักกีฬาไทยเข้าชิงอ่ะ) งานนี้ดนัย อุดมโชค พบกับนักเทนนิสเกาหลีใต้ มือหนึ่งของเอเชีย และเป็นมือหนึ่งของรายการ

ดนัยให้สัมภาษณ์ก่อนหน้าที่จะชิงเหรียญทองว่า งานนี้เป็นงานหนัก ถึงหนักมากสำหรับเขา เพราะเท่าที่พบกันมา 6 ครั้ง ดนัยเอาชนะได้เพียงครั้งเดียวเท่านั้น แต่ดนัยเองก็มีความมุ่งมั่น วางแผนการเล่นของตัวเองมาอย่างดี รู้ว่าตัวเองต้องมีสมาธิกับเกม และพยายามควบคุมอารมณ์ของตัวเองให้ได้ ซึ่งดนัยก็ทำได้อย่างดีเยี่ยมตลอดการแข่งขัน

เซ็ตแรก สู้กันอย่างสูสี ต่างคนต่างรักษาเกมเสิร์ฟของตัวเองได้ แต่ทางเกาหลีจะรักษาเกมเสิร์ฟได้ยากกว่าที่ดนัยทำได้ เพราะต้อง Duece แทบทุกเกม ในขณะที่เกมของดนัยไม่ต้องมีการ Duece เลย แล้วดนัยยังได้ Break point ซึ่งเป็น Set Point ในเกมที่ 10 อีกด้วย แต่ก็ยังไม่สามารถทำได้ จนกระทั่งในเกมที่ 12 ดนัยก็เบรกเกมเสิร์ฟของเกาหลีได้ในที่สุด ทำให้ชนะไปในเซ็ตแรก 7-5

เซ็ตที่ 2 ดูแล้วดนัยมีความมั่นใจในการเล่นมากขึ้นเมื่อสามารถเบรกเกมเสิร์ฟของเกาหลีได้อีกครั้ง และนักเทนนิสเกาหลีเองก็ตีเสียเองบ่อย ทำให้เริ่มหงุดหงิด และควบคุมอารมณ์ไม่ค่อยได้ ขณะที่ดนัยยังคงปักหลักเล่นท้ายคอร์ทได้อย่างเหนียวแน่น จนทำให้เอาชนะไปได้ในที่สุด 6-4 สามารถคว้าเหรียญทองสุดท้ายของทัพนักกีฬาไทยเหรียญที่ 13 มาได้สำเร็จ

งานนี้ถึงดนัยจะไม่สามารถคว้าเหรียญทองมาได้ เราก็เชื่อว่าดนัยได้ใจจากคนไทยที่คอยเชียร์ไปเต็มๆ อยู่แล้ว เพราะเล่นดีมากๆ เช่นเดียวกับเทนนิสชายคู่เมื่อวานนี้ สนฉัตร-สรรชัย ก็เล่นดีไม่แพ้กัน และเกือบจะเอาชนะคู่ของอินเดียอดีตมือหนึ่งของโลกมาได้ เมื่อได้เซ็ตแรกไปก่อน และเซ็ตที่สองก็มีโอกาสถึง 7 Gold Medal Point แต่ก็แพ้ความเก๋าของนักเทนนิสอินเดีย แถมฝนยังตกลงมาก่อนจะเริ่มเซ็ตที่ 3 เลยทำให้นักเทนนิสอินเดียได้พักซะนี่ แต่เชื่อขนมกินได้เลยว่าถ้าฝนไม่ตกลงมานะ เราก็มีโอกาสได้เหรียญทองเหรียญที่ 13 มาก่อนดนัยแหงๆ

เมื่อวานนั่งลุ้นสองพี่น้องนักเทนนิสตัวโก่ง ชอบดูเวลาพี่น้องเค้าเล่นด้วยกัน คุยกันกะจุ๊งกะจิ๊งตลอดเวลา (เอ่อ...เค้าวางแผนการเล่นกันย่ะ ) เห็นแล้วก็มีความสุข...ไม่รู้สิ บอกไม่ถูก เวลาได้คะแนนก็ดีใจกันสองคน เวลาเสียคะแนนหรือทำผิดพลาดเค้าก็แตะมือให้กำลังใจกัน น่าร้ากกกกก

เมื่อวานนี้นอกจากจะเชียร์เทนนิสแล้วก็มีคิวลุ้นเหรียญทองจากมวยสากลสมัครเล่น ที่เราเหลืออีกสองเหรียญทองที่รอสอย จากสุบรรณ กับ อังคาร แต่ในที่สุด...ก็ได้เหรียญเงินมาทั้งสองรุ่น แถมแพ้แบบ RSC Out score ทั้งสองรุ่นซะด้วย

ต้องยอมรับว่านักชกไทยทั้งคู่ทำอย่างดีที่สุดแล้ว แต่คู่ต่อสู้นั้นทำดีกว่า คือเค้าทำการบ้านมาดี รู้ทางมวยของไทยว่าเน้นลำตัวและเป็นมวยจังหวะ คือรอดักต่อย เค้าก็เลยชิงออกหมัดก่อน แล้วก็แม่นซะด้วย งือออออ ก็ไม่เป็นไร...แต่แอบเสียใจแทนสุบรรณนิดๆ ที่ยังไม่สามารถคว้าเหรียญทองมาได้ซะที (สงสัยจะเป็นมวยฝีมือดีที่ไม่ค่อยมีวาสนาอย่างที่พี่กี้-วลีวิไล ว่าไว้จริงๆ นั่นแหละ) แล้วก็ไม่รู้ว่าซีเกมส์ปีหน้า โอลิมปิกอีกสองปี เอเชียนเกมส์อีกสี่ปี สุบรรณจะได้ชกอีกรึเปล่า ถ้าชกอีก เราก็จะตามเชียร์ต่อไปนะ สู้ๆ

แม้มวยจะแพ้ ทำให้จิตใจเราหดหู่ไปพอสมควร (ซึ่งก็คงไม่ต่างจากคนไทยอีกหลายล้านคนที่เกาะหน้าจอรอเชียร์อยู่เหมือนกัน) แต่พอได้ดูเทนนิสชายคู่ ถึงจะไม่ได้เหรียญทองแต่ก็ทำให้เรารู้สึกชื่นมื่นได้มากมาย และวันนี้ก็นั่งเชียร์ด้วยความชื่นมื่นเหมือนกันแต่มากกว่าเมื่อวานนิ้ดส์...นึง ฮี่ๆ

กีฬาก็คือกีฬาแหละเนอะ มีแพ้มีชนะ มีคนสมหวัง มีคนผิดหวัง แต่สิ่งสำคัญก็คือ น้ำใจนักกีฬา และความสามัคคีของนักกีฬาทุกประเทศนั่นเอง

ดูกีฬาแล้วย้อนดูตัว...

พักนี้ไม่ได้ออกกำลังกายเลยแฮะ ว่าแล้วพรุ่งนี้ไปวิ่งซะหน่อยดีกว่า เหอๆ (จบง่ายๆ...ซะงั้น)

Create Date : 14 ธันวาคม 2549 Last Update : 15 ธันวาคม 2549 0:57:36 น. Counter : 366 Pageviews.		9 comments
Share Tweet