แอบปลื้ม..กรรมการผู้จัดการบริษัทไทยบริดจสโตน !!!!!

เฮ้อ..งานนี้ฉายา มิส ฟอกซี่ (Miss Foxy) หมดเขี้ยวหมดเล็บเลย ..สมองก็พลอยเบรอ ไปด้วย
...จะพูดว่าโดนกรรมการบริษัทไทยบริดจสโตนกระชากหัวใจก็ดูจะเกินหน้าเกินตาวัยรุ่นไปหน่อย .. เอาเป็นว่าแอบบปลื้มก็แล้วกันนะ

จุดเริ่มของอารมณ์แอบปลื้ม..ที่มาและที่ไป....กาลครั้งนั้น
ณ โรงเรียนแห่งหนึ่ง ..จัดอยู่ในโซนรีโมท แอเรีย.. (ห่างไกลความเจริญ) ทางบริษัทไทยบริดจสโตนมีนโยบายส่งเสริมการศึกษาแก่ผู้ด้อยโอกาส ..โดยการจัดสรรงบประมาณสนับสนุนศูนย์การเรียนการสอนด้านวิทยาศาสตร์ (เน้นภาคอิสานค่ะ) และคัดเลือกโรงเรียนที่จะได้รับงบประมาณ โรงเรียนของ มิสฟอกซี่ โชคดีมาก ๆ ผ่านการคัดเลือก ให้เป็นศูนย์วิทยาศาสตร์ไทยบริดจ์สโตน .. เมื่อทุกอย่างเรียบร้อย หมายถึงศูนย์ฯ เสร็จตามเป้าหมาย ทางบริษัทก็ต้องไปทำพิธีมอบศูนย์ให้กับทางโรงเรียน ...
ในหนังสือแจ้งกำหนดการบอกว่าให้เตรียมล่ามด้วย ไม่ต้องถึงขนาดเป็นภาษาจาแปนนีสหรอก เอาแค่ภาษาอังกฤษก็พอ .. ทางโรงเรียนก็จัดเตรียม โดยมีมิสฟอกซี่ เป็นตัวยืน ... เตรียมมาได้หลายวัน .. เปลี่ยนรูปแบบใหม่เป็นให้นักเรียนเป็นคนดำเนินรายการ .. มาเปลี่ยนเอาตอนเย็น ๆ ก่อนจะถึงวันงาน .. งานนี้เล่นเอามิสฟอกซี่เครียดเหมือนกัน .. แต่ก็เซ็ทงานได้ .. แหม..ตอนออกเสียงชื่อกรรมการผู้จัดการนี่ยากเอาการเลยทีเดียว มิสเตอร์ มาซาฮิโร ฮิกาชิ .. พอไม่ดูสคริปท์ เอ้าลืม ..เอ๊ะ ชื่อไรนะ.. แต่คืนนั้น มิสฟอกซี่ก็นอนหลับสบาย ไม่มีลางร้ายใด ๆ เตือนสติทั้งสิ้น


พอถึงวันทำพิธีมอบศูนย์ (11 Nov. 2008) ทางคณะต้อนรับก็จัดเตรียมต้งแต่เช้า ส่วนมิสฟอกซี่ วันนี้สบาย ๆ ไม่เครียด เพราะคิดว่าคงไม่ต้องใช้ภาษามาก ตอนแรกกะจะใส่ชุดยูคาตะด้วยซ้ำเพราะมิสฟอกซี่เพิ่งกลับจากญี่ปุ่น host ให้มาเป็นของขวัญใ แต่ staff ว่า อย่าเลยเดียวจะดูเป็นเสื้อคลุมอาบน้ำ ก็เลยอดโชว์ชุดของจาแปนนีสไปเลย... เฮ้อ

พอถึงวันทำพืธีมอบ .. มิสฟอกซี่และเซ็ทพิธีกรพิธีการ ก็ยืนรอใกล้ ๆ เวทีกลาง.. ประธานบริษัทนี่ คงจะเป็นคนเตี๊ย ๆ ตัวแกร็น ๆ ตามสไตลย์ชาวญี่ปุ่น .. และคงพูดภาษาอังกฤษติดสำเนียงญี่ปุ่น ..ขณะที่ยินนิ่งสมองมิสฟอกซี่ก็จินตนาการไปเรื่อย ๆ วันนั้น หน่วยราชการที่อยู่ใกล้เคียงมาร่วมเป็นสักขีพยานกันเต็มเลย ..ทั้งนายอำเภอ.. สส. ก็มาด้วย

และแล้วขบวนต้อนรับก็เคลื่อนมาเรื่อย ๆ โดยมีนักเรียนยืนสองข้างทางคอยปรบมือต้อนรับ .งและหลาย ๆ คนก็ชะเง้อชะแง้อยากดูกรรมการผู้จัดการ.. แล้วก็มีเสียง ว๊าว .. oh.. เสียงอุทานด้วยตามทึ่ง .. ก็แหมกรรมการท่านสูงโปร่งหุ่นนักกีฬา.. หน้าตาน่ารัก ขนตายาวงอน.. ภาษาอังกฤษของท่านปร๋อเลยไม่ติดสำเนียงจาแปนนีสเลย .. เล่นเอานักเรียนวัยรุ่นหลาย ๆ คนที่เป็นแฟน เจ-ป๊อบ..อึ้งไปเลย ..
แต่ที่น่าประทับใจมากที่สุดก็ดห็นจะเป็นบุคลิกที่ nice and pleasant มาก ๆ เลย ท่านให้ความสนใจกับทุกกิจกรรม.. ลักษณะ eager to learn & eager to know และไม่แสดงท่าทีเหนื่อย เบื่อหรือเซ็งเลย ..แม้แต่การฟ้อนรำพื้นบ้านที่ฟ้อนต้อนรับท่านในวันนั้นท่านยังนำไปเปรียบเทียบกับท่าเดินหรือท่วงทำนองลีลาของผู้หญิงญี่ปุ่นที่สวมใส่ชุดกิโมโนเลย.. นอกจากคุยเรื่องงานแล้ว .. ยังสามารถเสคุยเรื่องอื่น ๆ ไปด้วย.. งานนี้มิสฟอกซี่เหยียบพื้นได้ไม่เต็มสองเท้าเลย .. บอกตังเอง ..อย่าลอยไปกับคารมคมคายของเขานะ.. .. แม้แต่ตอนที่ไปส่งที่สนามบิน .. ยังย้ำเตือนตัวเองอีก... อย่านะ อย่าบินไปกับเขานะ.. สิ่งหนึ่งที่มิสฟอกซี่ไม่ได้ถามก็คือ .. ท่านเกิดราศรีอะไร..ทำไมคุยเก่งจังเลย .. อย่าบอกนะว่า Gemini...
แต่จริง ๆ แล้ว .. ในวันนั้นความรู้สึกดี ๆ ที่ไทยบริดจ์สโตนมอบให้ ..รวมทั้งความประทับใจต่าง ๆ ในเหตุการณ์ในวันนั้น .. ยังคงอยู่ในความทรงจำของหลาย ๆ คนที่มาคอยต้อนรับและร่วมเปิดงานในวันนั้น .. .. แต่คนที่แย่ที่สุดคือ มิสฟอกซี่ .. เพราะเผลอไปคิดว่าตัวเองเป็นวัยทีนเอทอยู่ได้ .. พอกลับจากส่งท่านขึ้นเครื่อง ..ทีมงานที่โรงเรียนถามทันทีเลยว่า .. ได้นามบัตรไหม ..No.. ไม่ได้ขอ.. วันต่อมาเจอนายอำเภออีก .. ไง..นึกว่าบินตามเขาไปแล้ว .. เห็นคุยกันติดหนึบเลย .. Oh! แม้แต่ the sheriff ยังดูออกเลย .. เก็บความรู้สึกไม่อยู่จริง ๆเลย Miss Foxy

Create Date : 21 กุมภาพันธ์ 2552 Last Update : 6 มีนาคม 2552 22:24:38 น. Counter : 526 Pageviews.		0 comments
Share Tweet