~Lady in Lotus~เม้นก็ได้ ด่าก็ดี มีคุณค่ากับนางผู้นี้ทุกประการค่ะ
Group Blog
 
All Blogs
 
chapter11

“ฉันควรจะทำยังไงดี บุญยง” ชินเดอเรล่าถามขึ้น ในขณะที่แพขนตานั้นยังชุ่มด้วยน้ำตา

“ชินเดอเรล่าลองถามใจตัวเองดูสิว่าอยากไปรึเปล่า แต่ถ้าถามยง ยงก็อยากให้ไปด้วยกันนะ” แววตาที่สับสน ครุ่นคิดของเธอ ทำให้บุญยงต้องพูดต่อไป

“ความจริงแล้ว เรื่องคืนร่างมนุษย์น่ะ ยงก็พูดไปงั้นล่ะ มันเป็นไปได้น้อยมาก แต่เหตุผลจริงๆคือโอกาสทำเพื่อมวลมนุษย์และรับใช้สวรรค์แบบนี้ ไม่ใช่เรื่องที่เกิดขึ้นง่ายๆ หรือใครจะทำก็ได้ มันเกิดขึ้นได้ยากสุดๆเลยนะสำหรับสัตว์ประหลาดอย่างยง แต่ในเมื่อเป็นผู้ถูกเลือก ยงก็อยากทำให้มันเต็มที่ ยิ่งเป็นภารกิจสำคัญของบรรพบุรุษด้วยแล้ว มันยิ่งน่าภูมิใจมากขึ้นไปอีก”

“เจ้าคิดอย่างนั้นจริงๆเหรอ”คำถามลอดออกมาจากริมฝีปากบางนั้นอย่างแผ่วเบา

“ชินเดอเรล่าก็ได้ยินที่นางฟ้าบอกไม่ใช่เหรอ เรื่องอักษรสามตัวนั่นอ่ะ” เจ้ากบยังคงบรรยายพิเศษต่อไป

“สำหรับยงนะ ยงมีอักษรสามตัวนั้นเต็มหัวใจเลยล่ะ เพราะทุกครั้งที่ยงร้องเพลง ยงจะมีความสุขมาก เสียงเพลงมันเป็นมิตรแท้ที่ทำให้ยงลืมเรื่องความอัปสักษณ์ของตัวเองได้พักใหญ่เลย แต่ที่สำคัญที่สุด เสียงเพลงมันทำให้ยงได้มีเพื่อนสวยๆอย่างชินเดอเรล่าไง” คำพูดของเพื่อนตัวประหลาด ทำให้ชินเดอเรล่ายิ้มออกมาได้

“มนุษย์เลือกที่จะเกิดไม่ได้ แต่เลือกที่จะทำหรือไม่ทำได้ ถ้าเรากำหนดชีวิตด้วยตัวของเราเองซะอย่างก็ไม่มีใครมากำหนดควบคุมชีิวิตเราได้หรอก ทุกอย่างมันอยู่ในมือชินเดอเรล่าแล้วนะ คิด ตัดสินใจให้ดี แต่ไม่ว่าเธอจะตัดสินใจยังไง เราก็ยังเป็นเพื่อนกันเสมอ”

“ขอบใจมากๆนะจ๊ะ บุญยง” ชินเดอเรล่ายิ้มกว้าง ก่อนถามขึ้น “ถ้าตอนนี้บุญยงเป็นมนุษย์จะอายุเท่าไรเหรอ”

“ก็คงจะราวยี่ิสิบห้ายี่สิบหกปีอ่ะ ถามทำไมเหรอ”

“บุญยงแก่กว่าฉันตั้งหลายปี มิน่าล่ะ ถึงได้มีประสบการณ์เยอะ” บุญยง อมยิ้มอย่างภูมิใจ

“ก็….นิดหน่อย”

“งั้นฉันขอเป็นน้องสาวของพี่ชายบุญยงได้ไหม”ชินเดอเรล่าบอก

“ได้แน่นอนจ้า แต่ต้องเป็นเจ้าหญิงชินเดอเรล่า เพราะพี่บุญยงเป็นเจ้าชาย” ชินเดอเรล่าหัวเราะคิกๆกับท่าทางของเจ้าชายบุญยง ก่อนลุกขึ้นจากเตียงแล้วบอก

“ฉันตัดสินใจได้แล้วล่ะพี่บุญยง ไปให้คำตอบกับทุกคนกันเถอะ”

………………………..

ทุกคนมองหน้ากันเลิกลั่กอย่างไม่เชื่อหูตัวเองกับคำตอบของชินเดอเรล่า

“เธอว่ายังไงนะยัยชิน”สโนว์ฮยอนถามเสียงแหลม

“ฉันจะไปกับพวกพี่ค่ะ” น้องมินหมวกแดงเข้ามากอดร่างบางของชินเดอเรล่าพลางพูด

“ฉันคิดอยู่แล้วว่าเธอจะต้องไม่ทิ้งพวกเรา” สโนว์ฮยอนเข้ามากอดน้องทั้งสอง

เทพธิดาบลูแองเจิลยิ้มให้คุณตาคุณยาย ก่อนจะเอ่ยขึ้น

“โล่งไปที ฉันขอตัวกลับเข้าไปในศิลาก่อนนะ มีอะไรก็เรียกได้ อ้อ เราเดินทางกันพรุ่งนี้เลยนะจ๊ะสาวๆ อย่าลืมล่ะ” พลันนางฟ้าก็หายวับไปพร้อมควันสีฟ้าขาวที่จางหายไป

“เก่งจริงนะเจ้ากบบุญยง”คุณตาชื่นชม ทำเอาบุญยงพองโตยิ่งขึ้นด้วยความปลาบปลื้ม

“เย็นนี้ เรามาฉลองให้กับทายาทเทพศิลปินกันเถอะ”คุณตาบอก ทุกคนก็เห็นด้วยเช่นนั้น

………..

เช้าที่สดใสมาเยือนอีกครั้ง สามสาวตื่นเต้นกับการเดินทางครั้งใหม่มากจึงลุกขึ้นมาเตรียมข้าวของแต่เช้าทั้งเสื้อผ้าเครื่องแต่งกายและอาหารสำหรับเดินทาง หลังจากเตรียมทุกอย่างเสร็จสิ้น คุณตาก็ให้สโนว์ฮยอนและซินเดอเรล่าไปนำเครื่องดนตรีประจำกายที่เอามาด้วยนั้นตามคุณยายลงไปที่โพรงหินหลังบ้าน

“ก่อนที่พวกเจ้าจะไป ได้โปรดแสดงพลังของทายาทเทพศิลปินรุ่นใหม่ให้ตากับยายได้ประจักษ์ด้วยเถอะ”คุณตาบอก แล้วแต่ละคนก็นำเอาของวิเศษประจำกายที่ได้มานั้นออกมาใช้

“โหยยยย น้องมินมีไม้ตีกลองทองคำ ชินคนสวยก็มีสายเบสวิเศษ แม่สโนว์คนงามก็มีปิคงาช้างดำ แต่ยงไม่มีอะไรเลยอ่ะ”เจ้าชายกบโอดครวญอย่างน้อยใจ ก่อนกระโดดไปหาเจ้าพิทบูลและไปอุทธรณ์ต่อศิลาศักดิ์สิทธิ์ที่บัดนี้แขวนติดอยู่กับปลอกคอสีน้ำเงินของเจ้าหมาน้อย

“นางฟ้าครับออกมาหน่อยสิ มาเสกของวิเศษให้ยงเลยนะ”ครู่หนึ่งนางฟ้าก็ออกมาตามคำเรียกร้อง

“คนอื่นเค้ามีของกันหมดอ่ะ ยงไม่มีอะไรเลย ไม่ยอมๆๆๆ “

“เรื่องมากจริงนะ”นางฟ้าบ่น ก่อนเสกมงกุฏอันใหม่ไว้บนหัวบุญยง

“ยงจะเอาไมค์วิเศษอ่ะ ไม่อยากได้มงกุฏ” เจ้ากบประหลาดกระทืบเท้าถี่ๆแหกปากร้องลั่น เป็นกบที่เอาแต่ใจตัวสิ้นดี เทพธิดาทนไม่ไหวจึงร้องบอก

“หยุดนะ ไม่งั้นข้าจะเสกเขาให้งอกกลางหน้าผากเจ้า!!” ได้ผล เจ้าบุญยงปิดปากเงียบ แต่ยังสะอื้นฮึกๆ

“มงกุฏนี่ ข้าทำใหม่ให้แทนก่อนของเจ้าที่มันพัง ยอดมงกุฏน่ะเป็นเป็นอัญมณีสีฟ้าเหมือนกัน แต่ถ้าดึงออกมามันจะเป็นไมโครโฟนวิเศษ หรือเป็นสิ่งของอะไรก็ได้ที่เจ้าต้องการ พอเจ้าใช้เสร็จก็เก็บเข้าที่เิดิม ทีนี้เข้าใจรึยัง”นางฟ้าสาธยายด้วยน้ำเสียงขุ่น เจ้ากบมองตาแป๋วก่อนรับคำเสียงอ่อน

“เข้าใจแล้วครับ ขอบคุณครับคุณนางฟ้า”

“ได้แล้วก็ร้องเพลงให้ฟังซะทีสิ”นางฟ้าส่งสายตาเขียวปั๊ด เจ้าบุญยงจึงหยิบยอดมงกุฏตัวเองออกมา หลับตาิอธิษฐานพึมพำก็กลายเป็นไมค์ที่มีขนาดเหมาะมือ

“พร้อมนะสาวๆ เอ้า วัน ทู ทรี” เจ้าบุญยงก็ส่งเสียงให้จังหวะการเริ่มต้น

ไม่น่าเชื่อว่าการเล่นดนตรีด้วยกันเต็มวงครั้งแรกจะเป็นไปได้อย่างลงตัว และเปี่ยมไปด้วยความสุขเช่นนี้ เจ้าบุญยงร้องเพลงไปตามจังหวะดนตรีที่สาวๆได้ร่วมบรรเลงได้อย่างไพเราะ เสียงเบสจากชินเดอเรล่าคุมจังหวะได้มั่นคง ประสานเข้ากับจังหวะกลองที่น้องมินตีอย่างเหมาะเจาะ เสียงกีต้าร์ของสโนว์ฮยอนนั้นก็งดงาม พริ้วไหว ทุกตัวโน๊ต ทุกจังหวะ ทุกสรรพเสียงที่ออกมาสมบูรณ์แบบ สมเป็นดนตรีของทายาทเทพศิลปินโดยแท้



Create Date : 30 กันยายน 2553
Last Update : 30 กันยายน 2553 18:24:16 น. 0 comments
Counter : 196 Pageviews.

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

นางในดอกบัว
Location :
ขอนแก่น Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




เป็นเพียงคนที่รักในอักษร
แม้บางอ่อนด้อยความรู้อยู่แค่ไหน
จินตนาการความฝันหล่อเลี้ยงใจ
เดินต่อไปอย่างเป็นสุขทุกคืนวัน
Friends' blogs
[Add นางในดอกบัว's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.