|
|
chapter2
ที่ห้องใต้ดินในกระท่อมชายป่าใกล้เชิงเขามะนาวโห่ เสียงเบสทุ้มๆกับเสียงกีต้าร์ที่กรีดร้องออกมาเคล้าผสมกันอย่างลงตัว งดงามได้จบลง ครู่หนึ่งเสียงนั้นก็หยุดลงก่อนจะมีเสียงตบมือเปาะแปะเบาๆของชายชราเคราขาว
เก่งมาก พวกเจ้าเก่งจริงๆ สมแล้วที่เป็นผู้ถูกเลือก สองดรุณี ยิ้มสบตากันอย่างปลาบปลื้มในคำชม ก่อนจะวางเครื่องดนตรีประจำกายลง
ขอบคุณค่ะคุณตา ที่เราทำได้ถึงขนาดนี้เพราะคุณตาสั่งสอนพวกเราค่ะชินเดอเรลล่าเอ่ยเสียงหวานพร้อมส่งยิ้มน่ารัก
จริงด้วยค่ะ ถ้าคุณตาไม่สอนเราคงเล่นไม่ได้ขนาดนี้แน่ค่ะสโนฮยอนก็หัวเราะเบาๆ
พวกเจ้าเรียนรู้ทุกอย่างหมดแล้ว ตอนนี้ตาก็ไม่มีอะไรจะสอนแล้ว ต่อไปพวกเจ้าไม่ต้องมาที่นี่แล้วนะสองสาวมองหน้ากันอย่างเหวอๆ
ทำไมล่ะคะคุณตา
เพราะหน้าที่ของตาหมดแล้ว และพวกเจ้าต้องทำหน้าที่นี้แทนตาต่อไป
หน้าที???
ตามตามานี่แล้วตาจะเล่าให้ฟัง ชายชราเดินขึ้นมาจากห้องใต้ดินนั้นอย่างรวดเร็ว
.
ทางด้านน้องมินหมวกแดง ก็มาที่บ้านคุณยาย และได้ฝึกซ้อมตีกลองชุดที่ซ่อนตัวอยู่ภายในโพรงหินหลังบ้าน ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของหุบเขามะม่วงหาว ที่นี่เก็บทุกเสียงให้เป็นความลับได้เป็นอย่างดีมาตลอดหลายสิบปี จึงไม่มีใครรู้ว่าสิ่งล้ำค่าของคุณยายซ่อนอยู่ที่นี่ แม้แต่คุณแม่ของน้องมินเองก็ตาม
ทุกเสียงที่กระแทกโสตประสาทนั้นทำให้น้องมินรู้สึกสนุกสนานอย่างบอกไม่ถูก น้องมินรู้สึกดีและมีความสุขทุกครั้งที่ได้มาตีกลองกับคุณยาย
หลานยาย เจ้าเรียนรู้ทุกอย่างจากยายหมดแล้วนะ ยายดีใจเหลือเกินที่วิชากลองเทพกระเดื่องคู่มีทายาทสืบต่อแล้ว เสียงแหบของคุณยายกล่าวอย่างตื้นตัน
ทุกครั้งที่ได้ตีกลองน้องมินมีความสุขมากๆเลยค่ะคุณยาย
มานี่มา ยายมีของจะให้ น้องมินก็ละจากกลองชุดเก่าแก่มาประคองร่างผ่ายผอมของคุณยายให้เดินกลับขึ้นไปที่กระท่อม
คุณยายมานั่งที่ม้านั่งในห้องนอน ก่อนบอกให้น้องมินมุดเข้าไปใต้เตียงและหยิบกล่องไม้ยาวเก่าแก่กล่องหนึ่งออกมา
หลานจำเจ้าหมาป่าที่มันเคยเกือบจะกินเราได้ไหมจ๊ะ
ที่คุณลุงนายพรานมาช่วยฆ่ามันน่ะเหรอคะ หลานสาวถามเอ่ยเสียงแจ๋ว
นั่นล่ะจ๊ะ ความจริงแล้ว มันไม่ได้แค่จะมากินเราหรอก แต่มันต้องการของในกล่องนี่ต่างหากน้องมินหมวกแดงทำคิ้วย่นอย่างไม่ค่อยเชื่อคำของคุณยาย
ของในกล่องนี้เป็นของวิเศษ ยายมอบให้หลานน้องมินรับกล่องมาเปิดดูก่อนร้องเสียงหลง
ไม้ตีกลองทองคำ!!! พลันตาคู่เล็กๆก็เห็นอย่างอื่นในกล่อง แล้วหยิบขึ้นมาดูอย่างสงสัย
มันคือแผ่นศิลาศักดิ์สิิทธิ์ ที่ผู้เป็นทายาทเท่านั้นถึงจะได้ครอบครอง
สิ้นคำคุณยาย น้องมินก็หยิบแผนหินที่รูปร่างเหมือนชิ้นพิซซ่าสีฟ้าครามสลักลวดลายอักขรโบราณขึ้นมา พลันรู้สึกเหมือนมีพลังประหลาดไหลเวียนภายในร่างกาย
แต่เดิมมันเป็นแผ่นศิลาวงกลม ที่มีอัญมณีสีฟ้าอยู่ตรงกลาง มันเป็นสัญลักษณ์ของวงดนตรีของเทพเจ้าตะวันออก แต่เกิดเรื่องไม่ดีขึ้นกับเหล่าเทพศิลปิน เทพแต่ละองค์เลยต้องหนีไป ศิลาเลยถูกแยกเป็นสามชิ้นส่วน กับเม็ดอัญมญีอีกหนึ่ง
คุณยายกำลังจะบอกว่าเรามีบรรพบุรุษเป็นเทพเจ้าเหรอคะดวงตาตี่ๆนั้นเบิกโพลง
ใช่แล้ว และเจ้าก็เป็นทายาทที่ถูกเลือก ยายน่ะตามหาทายาทผู้ครอบครองศิลาเจอคนหนึ่งเมื่อสี่สิบปีก่อนแต่เกิดสงคราม เลยพลัดหลงกันไป ป่านนี้ยังมีชีวิตอยู่รึเปล่าไม่รู้ สีหน้าของคุณยายเศร้าลง
น้องมินหมวกแดงวางกล่องของวิเศษลงก่อนคลานเข้ามาเกาะเข่าคุณยาย
น้องมินจะตามหาผู้ครอบครองศิลาแทนคุณยายเองค่ะ น้ำใสๆก็ไหลออกมาจากดวงตาพร่ามัวของหญิงชราด้วยความปลาบปลื้ม
| Create Date : 30 กันยายน 2553 |
| Last Update : 30 กันยายน 2553 15:14:09 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 223 Pageviews. |
 |
|
|
|
|
|
|
|
Location :
ขอนแก่น Thailand
[Profile ทั้งหมด]
|
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]
|
เป็นเพียงคนที่รักในอักษร
แม้บางอ่อนด้อยความรู้อยู่แค่ไหน
จินตนาการความฝันหล่อเลี้ยงใจ
เดินต่อไปอย่างเป็นสุขทุกคืนวัน
|
|
|
|
|
|
|
|
| |
|
|
