WALK IN DREAM'S on the way to no I
Group Blog
 
All blogs
 
มิบังอาจสอนใคร แค่ขอเสนอไอเดีย “แต่งงานแบบทางเลือก”




*ขอบคุณเจ้าบ่าวเจ้าสาวและคุณเกรียงศักดิ์ผู้ถ่ายภาพและเล่าเรื่องค่ะ*



ช่วงนี้เป็นช่วงที่มีน้องคนรู้จักและเพื่อนสนิทกำลังคิดจะแต่งงาน พร้อมกันนี้ก็ได้ข่าวอย่างเงียบๆว่าคู่น้องที่เพิ่งแต่งเมื่อ 2 ปีก่อน หย่ากันซะแล้ว

.....เห็นมากี่ครั้งแล้วน้า ภาพหวานๆของคนมีความรัก แค่คิดถึงอีกฝ่ายก็มองเห็นดอกไม้บานเป็นแบ็คกราวนด์
แต่เมื่อเวลาผ่านไปไม่นาน การนึกถึงกัน กลับกลายเป็นความรู้สึกคล้ายไปเหยียบอุจจาระสุนัขเอาซะอย่างนั้น

ในฐานะของคนหนึ่งที่ผ่านช่วงเวลาบ้านแตกมาแล้ว ต้องแบกรับผลกระทบของมันมานานมาก ไม่แปลกที่จะมีรอยแผลรักษาไม่หายติดไว้ในใจ และยังบอกได้เลยว่าชาตินี้เราไม่เหลือความเชื่อใดๆในคำว่า “รักแท้”อีกแล้ว

.....แต่เรายังคงเชื่อในคำว่า “soulmates” .......

เชื่อตามนิยามของหนังสือเล่มนี้ ....(ปกติหนังสือแนวนี้เราจะไม่หยิบมาอ่านเลย ต้องขอบคุณ soulmates ของเราที่เราตระหนักถึงตัวตนของเค้าแล้วอย่างน้อย 4 คน ที่บันดาลใจให้หยิบมันมาอ่าน และทำให้ได้ข้อสรุปของคำว่า “soulmates” กว้างไกลออกไปกว่าที่เคยคิด แถมข้อคิดนี้ยังเอามาปรับใช้กับชีวิตประจำวัน เช่น เวลาเจ็บเพราะใคร แทนที่จะพร่ำหาคนผิด เราจะเกิดคำถามในใจ ว่า “เหตุการณ์นี้เราได้เรียนรู้อะไร?”)




เล่มนี้บอกว่า “จิตวิญญาณที่ได้มาพบกันอีก หากได้เรียนรู้บางสิ่งบางอย่างร่วมกัน แล้วส่งผลให้ทั้งสองฝ่ายได้พัฒนาไปในทางที่ดีขึ้นในชาติภพนี้ เรียกได้ว่าพวกคุณได้เป็น soulmate กันแล้ว”
(เนื่องจากการเกิดมีขึ้นของพลังงานที่เรียกว่าจิตวิญญาณ มีจุดมุ่งหมายในการพัฒนาขัดเกลาไปสู่สภาวะที่ดีขึ้น ถ้าไม่ได้พัฒนาหรือแก้ไขสิ่งผิดที่กระทำร่วมกันไว้ สิ่งนั้นจะเกิดซ้ำแล้วซ้ำเล่าจนกว่าเราจะแก้ไขได้ .......<< อ่านดีๆก็จะรู้ว่านี่คล้ายกับเนื้อหาในพุทธศาสนาของเราค่ะ )
“soulmates” ในเล่มนี้ จึงขยายความกว้างเกินขอบเตียงของคู่ผัวตัวเมีย แต่ใช้ได้แม้กับคนที่เป็น ศัตรูคู่อาฆาต-คนที่รักแล้วเลิกกัน-สามีภรรยาที่หย่ากัน ด้วย

...หากเวลาล่วงเลยไป คุณทั้งสองสามารถนึกถึงอีกฝ่ายได้ด้วยความอาทร กินข้าวร่วมโต๊ะกันได้ด้วยรอยยิ้มจากใจ ขอบคุณกันและกันที่ทำให้จิตวิญญาณได้เรียนรู้บางอย่างและเติบโต ..คุณทั้งสองก็สามารถเรียกได้ว่าเป็น “soulmate”


เนื่องด้วยเสียดายแทนคนที่เหลือไว้แค่ความเจ็บช้ำ หลังผ่านการรักมาแล้ว และ เร็วๆนี้ มีเพื่อนและคนรู้จักของเราอย่างน้อย สองคนที่กำลังจะคิดจะแต่งงาน จึงดลใจให้เราเอ่ยถึงเรื่องนี้ขึ้นมา
และหวังว่าคนที่ได้ผ่านตาจะเกิดไอเดียดีๆไปปรับใช้กับชีวิตเริ่มรัก/รักมาจนเบื่อ ของตัวเองด้วย

แถมช่วงเวลานี้ โลกกายภาพของมนุษย์เราก็ย่ำแย่ จุดประสงค์ของการแต่งงานที่เป็นเพียงการมีทายาทไว้สืบตระกูล เพียงเพื่อสืบทอดเผ่าพันธุ์ของมนุษย์ ...มันดูไม่เข้าท่าไม่น่าชื่นชมอีกแล้ว
( ถ้ามองข้อเท็จจริงให้กว้างๆ และลดความเป็นมนุษยนิยมลงบ้าง เราจะเห็นว่า พวกเราสมควรลดจำนวนประชากรเพื่อความอยู่รอดของโลกใบนี้ด้วยซ้ำไป)

ก็นั่นแหละ...โปรดอย่าให้
การรวมพลัง (;แต่งงาน) ของคนสองคนเป็นแค่ความคับแคบของการมีบุตรไว้สืบทอดมรดก- แค่การได้หฤหรรษ์กับ sex อย่างถูกทำนองคลองธรรม- หรือแค่การอวดความมีอันจะกินในโรงแรมหรูกับชุดขาวที่เลียนแบบคนอื่นมา
จะรักทั้งที ให้มีประโยชน์กับโลกด้วยเถอะ



ในโอกาสนี้ ขออนุญาตเสนอ “การแต่งงานทางเลือก” เพื่อสร้างภูมิคุ้มกันให้คำว่า “ soulmate” ของคุณ

เคล็ดลับง่ายๆ (อาจเป็นสิ่งที่คุณรู้กันแล้ว แต่เราขอย้ำอีกครั้ง) คือ
“ในวันที่ความรักยังล้นกระเป๋า รีบเอาไปฝากไว้ที่ชีวิตอื่นๆให้มากๆ”
เพราะรักแท้แค่สองเรานั้นไม่ถาวร แต่ผลิตผลที่งดงามของรักอาจเป็นอมตะได้

ไม่ว่าเวลาสุดท้ายของชีวิต คุณจะยังคงอยู่ร่วมกันหรือไม่ สิ่งดีที่รักของคุณฝากเอาไว้ จะมีคนมากมาย แม้แต่ฟ้าและดิน ที่ยินดีร่วมเป็นสักขีพยานไปแสนนาน
เชื่อเราสิ


วิธีง่ายๆ แค่นำเสี้ยวหนึ่ง หรืองบประมาณทั้งหมดที่จะเอาไปใช้เป็นค่าสินสอดทองหมั้น ค่าชุดบ่าวสาว ค่าเช่าห้องโรงแรม ,etc มาใช้เพื่อการกุศลเท่านั้นเอง


มีสถานที่แบบนี้รอให้รักของคุณไปเผื่อแผ่มากมายค่ะ ไม่ต้องกลัวว่าโรงแรมจะเจ๊ง
----------------------------------------------------------------

กรณีตัวอย่างที่ดีมากๆ คือ การแต่งงานของคนคู่นี้ค่ะ >>>>>>
[*ภาพถ่าย และเล่าเรื่องโดยคุณเกรียงศักดิ์ วงศ์วิฑูรวิช* ]
+ขอขอบคุณ เจ้าสาว : Phinyada Atchatavivan & เจ้าบ่าว : Piya Hanvoravongchai /สถานที่ :ศูนย์อนุรักษ์ป่าชายเลน คลองโคน //www.klongkhonemangrove.com
Photography by :Kriangsak Wongwithoonwit /Sweetheartstudio 081-4022905


(me: สารภาพตามตรงนะ ภาพถ่ายของคู่นี้ที่ยืนเคียงกัน ในเสื้อยืดกางเกงยีนส์ ดูสวยน่ารักกว่าคู่ที่แต่งชุดบ่าวสาวเต็มยศ แอ็คท่าถ่ายในสตูดิโอหรูๆด้วยซ้ำ (นอกจากเพราะความสวยงามที่เป็นธรรมชาติของการแสดงออกของคู่บ่าวสาวและแขกที่มาร่วมงานแล้ว ส่วนหนึ่งอาจเป็นเพราะคนที่ถ่ายภาพ “เต็มใจที่จะถ่าย” เพราะชื่นชมคนคู่นี้จากใจก็เป็นได้)


-------------------------------


“งานแต่งงานที่ผมไม่เคยเจอ”

ผมถ่ายภาพงานแต่งงานมากว่า 15 ปี นี่เป็นครั้งแรกที่ถ่ายภาพเชิงอนุรักษ์ธรรมชาติแบบนี้

เราคงเคยเจองานแต่งงานที่จัดแบบใกล้ชิดธรรมชาติ เช่น จัดงานในสวน ริมน้ำ ปาร์ตี้ริมทะเล
แต่...งาน แต่งงานของ คุณแพม & คุณปิยะ ผมคิดว่าเป็นงานแต่งงานเชิงอนุรักษ์ธรรมชาติ ที่เริ่มต้นจากความคิดที่ทั้งคู่ได้เชิญเพื่อนๆ หอบลูกจูงหลาน มาร่วมทำกิจกรรมปลูกป่าชายเลน ทำกิจกรรมที่มีประโยชน์ และสร้างจิตสำนึกในการอนุรักษ์ธรรมชาติ ที่ศูนย์อนุรักษ์ป่าชายเลนคลองโคน ต.คลองโคน อ.เมือง จ.สมุทรสงคราม ห่างจากกรุงเทพฯ 75 กม.




คุณแพมและคุณปิยะ ได้เขียนเชิญชวนเพื่อนมาร่วมงานแต่งงานใน Website ของทั้งคู่ ไว้ว่า

“ความคิดเริ่มต้นมาจากความต้องการจะเห็นงานแต่งงานที่สนุกสนาน และก็เป็นประโยชน์ด้วย เราสองคนเลยคิดว่าอยากจะชวนทุกท่านสลัดสูท ถอดชุดราตรี เปลี่ยนมาใส่เสื้อยืด กางเกงขาสั้น และร่วมลุยโคลนปลูกต้นไม้ด้วยกัน ในโอกาสมงคลแห่งการเริ่มต้นนี้
ขอเชิญชวนกันมาช่วยชุมชนชาวคลองโคนขยาย พื้นที่ป่าชายเลนที่มีอยู่ ให้เป็นที่อยู่อาศัยของสัตว์น้อยใหญ่ และ เพิ่มเติมชีวิตชีวาให้ระบบนิเวศน์วิทยาในเขตริมทะเลสมุทรสงครามอย่างยั่งยืน ในงานแต่งงานที่เลอะ(โคลน)ที่สุดที่คุณจะเคยเจอ”


มีเพื่อนๆมาร่วมงานกว่า 200 คน ซึ่งทุกคนมาด้วยความตั้งใจที่จะมาร่วมงานแต่งงานและทำกิจกรรมปลูกป่าด้วย กัน ทุกคนมีการเตรียมตัวกันอย่างเต็มที่ เพื่อมาร่วมกิจกรรมใ นวันนี้ มีการเตรียมเสื้อผ้ามาเปลี่ยน เพื่อพร้อมลุยโคลนกันอย่างเต็มที่ บางคนเดินทางมาพร้อมกับรถบัสที่เจ้าบ่าว-เจ้าสาวจัดเตรียมไว้ให้ บางคนก็ขับรถตามกันมาทั้งครอบครัว
เมื่อทุกคน เดินทางมาพร้อมกันที่ศูนย์ พี่เจษ ซึ่งเป็นผู้อำนวยการศูนย์ ฯ ได้เล่าถึงภาพรวมของป่าชายเลนในปัจจุบัน ซึ่งนับวันมีแต่ละลดลง ชนิดของต้นไม้ที่ใช้ปลูกในป่าชายเลน และ วิธีการปลูกต้นไม้ของป่าชายเลน ทุกคนฟังกันอย่างตั้งใจ เมื่อบรรยายจบทุกคนก็พร้อมลุยกันอย่างเต็มที่




ทุกคนทยอยลงเรือ ด้วยความสนุกสนาน เพราะบางคน ไม่เคยลงเรือหางยาวแบบนี้เลย บรรยากาศจึงเต็มไปด้วยเสียงหัวเราะ คู่บ่าว-สาวได้เตรียมเรือไว้ถึง 15 ลำ ลำหนึ่ง นั่งได้ 15 คน จุดแรกที่แวะชม คือ แวะให้อาหารลิงแสม ที่อาศัยอยู่ในป่าชายเลน ; พอได้ยินเสียงเรือ มันก็จะวิ่งออกมา และรอรับอาหาร จากนั้นเรือก็วิ่งไปรวมพลกันที่กะเตงกลางทะเล ซึ่งจะคนได้ 200 เป็นการพักผ่อน ชมวิว กินน้ำกินขนมร่วมกันเพื่อเติมพลังก่อนออกไปทำกิจกรรมปลูกป่า




ภาพของการปลูกป่ากันในวันนี้ เป็นภาพบรรยากาศที่สนุกสนาน เพราะการปลูกป่าชายเลนจะต้องลุยลงไปในเลน บางคนลงไปถึงครึ่งตัว บางคนถ้าไม่ลุยลงไป ก็จะใช้วิธีนอนบนไม้กระดานไถลโคลนไป เสียงหัวเราะ เสียงวี๊ดว้ายมีความต่อเนื่องไม่ขาดสาย เพราะทุกคนล้วนแต่ไม่เคยมาสัมผัสกับการทำกิจกรรมแบบนี้ แต่ทุกค นก็มีความสุข ความอิ่มเอมใจ ที่ได้ทำประโยชน์ร่วมกัน แม้แต่ตัวผมเอง ก็สนุกและอิ่มเอิมใจที่ได้มาร่วมกิจกรรมดีๆในวันนี้

พอกลับมาที่ศูนย์ เจ้าบ่าว เจ้าสาว ก็ไปอาบน้ำ เปลี่ยนเสื้อผ้า ส่วนเพื่อนๆ ก็ตามแต่อัธยาศัย บางคนก็ไปอาบน้ำ บางคนหิวมากก็ทานข้าวรอกันไป



เมื่อบ่าว-สาวแต่งตัวสวยหล่อกันแล้ว ก็เริ่มพิธีแต่งงานแบบง่ายๆ มีเพื่อนๆ ร่วมอวยพร 2 คน มีการตัดเค้ก ที่ทำด้วยขนมชั้น โดยเ ป็นฝีมือของชาวบ้าน ที่นำมามอบให้เป็นของขวัญกับเจ้าบ่าว-เจ้าสาว



สิ่งที่ผมรู้สึกได้จากงานวันนี้ คือ ความรู้สึกที่ดี ที่ทุกคนได้มาร่วมในงานแต่งงานของคุณแพม คุณปิยะ และได้ทำกิจรรมที่ดี และมีประโชยน์ ถึงแม้จะดูเป็นเรื่องเล็กๆ น้อยๆ แต่ก็เป็นจุดเริ่มต้นของจิตสำนึกที่ดีของการรักธรรมชาติ ให้อยู่ในใจของทุกคนตลอดไป

เกรียงศักดิ์ วงศ์วิฑูรวิช
ผู้รายงาน


-------------------------------------


เมื่อแต่งกันแล้วโปรดอย่าเริ่มด้วยการมุ่งผลิตทายาท มุ่งบริหารเงินในบัญชีของฉันของเธอของเรา มุ่งจะเอาบ้านใหญ่กี่ตรว.เอารถกี่คัน
โปรดแบ่งรักของคุณส่วนหนึ่งนั้น ไปฝากที่ธนาคาร “ชีวิตร่วมโลกอื่นๆ”ด้วย
เพื่อการรวมพลัง 2 คนครั้งนี้ จะได้มีภูมิคุ้มกันว่าจะไม่เจ็บป่วยมลายหาย จะไม่สูญเปล่ากลายเป็นแค่ความเจ็บช้ำย่ำขี้หมา
.....เพราะในวันที่ผลผลิตรักจากคุณ ที่ฝากไว้กับชีวิตอื่นๆ เติบโต คุณทั้งสองจะสามารถยิ้มให้กันในฐานะ “soulmate” แม้ว่าในวันนั้น คุณเลือกที่จะไม่ได้อยู่ร่วมกันแล้วก็ตาม.....


-----ในวันที่โลกนี้แย่หนัก รวมพลังรักกันทั้งทีให้มีประโยชน์-------















Create Date : 18 กันยายน 2553
Last Update : 18 กันยายน 2553 23:42:58 น. 3 comments
Counter : 2867 Pageviews.

 
เป็นโครงการที่ดีจังเลยนะครับ

(แต่ผมยังหาคนตกลงปลงใจด้วยไม่ได้เลยอะ T_T)


โดย: ทุเรียนกวน ป่วนรัก วันที่: 19 กันยายน 2553 เวลา:0:14:01 น.  

 
ถามจริงค่ะ??? หนุ่มน่ารัก วาดการ์ตูนสวยแบบคุณทุเรียน เราว่ามีเหตุผลเดียวที่หาคนตกลงปลงใจไม่ได้ ก็เพราะไม่เคยหลีสาวเหมือนผู้ชายคนอื่นๆ แต่ใช้เวลานั่งวาดรูปมากกว่า รึเปล่าคะ
ถ้าอยากไปทำอะไรแบบนี้ ไปด้วยกันได้เสมอเลยค่ะ ขอเพียงแค่บอกมา ไม่ต้องแต่งงานก็ได้ (พูดแปลกๆเฮ้ย ^^")


โดย: walk in dream (walkin ) วันที่: 19 กันยายน 2553 เวลา:0:53:29 น.  

 
ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมที่บล็อกนะครับ


รูปประกอบพวกนั้น ผมวาดเพราะความชอบน่ะครับ
เพื่อประกอบเนื้อหาในบล็อกโดยเฉพาะ ไม่ได้เอาไปใช้อะไรที่ไหน
(ฝีมือแค่นี้ เอาไปแปลงสินทรัพย์เป็นทุนได้ด้วยเหรอนี่ @_@)

เอ๋? ผมไม่เคยเห็น คุณคุโรยานางิ เขียนหนังสืออื่นนอกจาก "โต๊ะโตะ" นะครับ
อาจจะเป็นหนังสือที่นำภาพวาดของ อ. อิวาซากิ ชิฮิโระ มาใช้ประกอบมั้ง
ผมเคยเห็นหลายเล่มและหลายเรื่องเลยนะครับ ^_^

.....

ส่วนเรื่องข้างบน เคยมีน่ะครับ แต่สาวเจ้าไปซะแล้ว
คือ...มีแค่ทุเรียน (อย่างเดียว) มันกินไม่ได้...


โดย: ทุเรียนกวน ป่วนรัก วันที่: 20 กันยายน 2553 เวลา:1:36:28 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

walkin
Location :
กรุงเทพ Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 11 คน [?]




walk in dream,always.
Friends' blogs
[Add walkin's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.