Group Blog
|
สุดท้ายในความรัก
 สิ่งกีดขวาง หากฉันเลือกที่จะยื้อต่อไป ...ก็ยิ่งทำให้เธอสับสน ก็รู้... ฉันกลายเป็นเพียงใครบางคน ที่เป็นคนขวางทางเธอ ความรัก...เมื่อมันต้องเริ่มจืดจาง คนอย่างฉันก็คือ...ส่วนเกิน วันนี้เหลือเพียงหนึ่งทางที่จะเดิน คือต้องเดินไปจากเธอ ไม่เป็นไร ฉันคงไม่เป็นไร เจ็บแค่ไหนที่สุดจะคุ้มกว่า ในวันนี้ฉันขอเป็นคนที่บอกลา ดีกว่าเป็นคนที่กีดขวาง อยากบอกว่ารักครั้งสุดท้าย ก่อนที่ฉันจำต้องบอกลา อยากบอกว่ารักรักเธอเสมอ ก่อนจะเดินไปจนลับตา จบกันเสียที รักอันยิ่งใหญ่ ไม่มีอีกแล้วฝันอันยาวไกล ชีวิตฉันต้องเริ่มใหม่ ...กลับการไม่มีเธอ ก่อนนั้นเธอเคยมีค่าอย่างไร ในวันนี้ยังเป็นอย่างนั้น จากนี้แม้มันต้องทนทรมาน ฉันจะต้องทนมันให้ไหว ชีวิตฉันต้องเริ่มใหม่ กลับการไม่มีเธอ กลับการไม่เหลือใคร แต่ก่อนจะจากไป จำไว้ฉันรักเธอ  วันสุดท้ายของความรัก.. ที่ไม่รู้ว่ามันจะมาถึงวันไหน และคงไม่มีใครอยากให้มันเกิดขึ้น รวมทั้งฉัน.... ผู้หญิงธรรมดาคนหนึ่ง ฉัน..พยายามหลายครั้ง พยายามที่จะยื้อความรักให้มันยังอยู่ แต่สุดท้าย... เมื่อถึงวันนี้... ฉันยื้อมันไม่ไหว ก็คงได้แต่ปล่อยมันไป อีกครั้งกลับการต้องปล่อยความรัก ที่มันรวมความรู้สึกทุกอย่าง และความฝันเอาไว้ด้วย ชีวิตคงต้องเริ่มใหม่อีกครั้ง กลับการไม่มีเธอ... และไม่รู้ว่าจะต้องเริ่มใหม่อีกสักกี่ครั้ง
คำว่า"เธอ" แปลว่าทุกอย่าง...
 ฉันไม่มี อาจจะมีก็มีไม่มาก... ถ้าไม่ได้รักเธอ ฉันไม่ดี และก็คงจะดีได้ยาก ...ถ้าไม่ได้รักเธอ ล้มลุกทุกข์ทนวนเวียนเปลี่ยนแปลงมาเท่าไหร่ แต่คิดก็คุ้มเพราะฉันนั้นได้เจอเธอ คำว่า"เธอ" แปลว่าทุกอย่าง ถ้าไม่มีเธอก็ไม่มีซักอย่าง และฉันก็คงไม่เหลือสักทาง ถ้าทุกอย่างเกิดหลุดหาย ที่ผ่านมาฉันไม่เหลือสักอย่าง แต่พอเจอเธอกลับมีทุกอย่าง จากนี้จะวางทุกอย่างของฉันจบมันที่...เธอ จะเป็นอย่างไร จะเป็นอย่างไรมีใครรู้บ้าง ถ้าไม่ได้รักเธอ โชคดีแค่ไหน ที่เหนื่อยแค่ไหนก็มีเธอเดินข้าง ๆ จะอยู่เพื่อรักเธอ  ชีวิตของคนเรา ... เปลี่ยนแปลงในทุก ๆ วันตามการเดินทางของเวลา แต่ละวันเราพบเจอผู้คนมากมาย แต่จะมีสักกี่ครั้งที่เราได้พบใครสักคน ที่จะอยู่เคียงข้างเรา และทำให้เราเปลี่ยนไป เปลี่ยน ...โดยที่ไม่ได้ถูกบังคับให้เปลี่ยน เปลี่ยน ...โดยไม่รู้ว่ามันเกิดขึ้นตั้งแต่เมื่อไหร่ มารู้ตัวอีกที ก็เปลี่ยนไปแล้ว เธอคนนั้น..อาจจะไม่ได้เจอแค่คนเดียวในชีวิต แต่ก็โชคดีแค่ไหนที่มีโอกาสได้เจอเธอ แม้ว่าพรุ่งนี้..ไม่รู้ว่าจะยังอยู่ข้าง ๆ กันแบบนี้หรือเปล่า ความรู้สึกจะลดน้อยลงไปไหม ก็ขอบคุณ..สิ่งใด ใด ก็ตาม ที่ทำให้ได้มาเจอ..เธอ ขอให้เราอยู่ข้าง ๆ กัน ต่อไปแบบนี้ให้นานที่สุด เท่าที่เราจะไปด้วยกันไหว... ความรู้สึกที่ยังมีอยู่...คือ..คิดถึงเธอ
 เมื่อเวลาผ่านไป... หลายอย่างเปลี่ยนไปตามกาลเวลา ความรักที่ผ่านพ้น... ทั้งความสุข รอยยิ้ม หัวเราะ หรือแม้แต่ความเสียใจ จนทำให้เสียน้ำตา เมื่อมันผ่านไป.... ไม่เห็นจะเจ็บเจียนตายเหมือนตอนที่เป็นขณะนั้น ก็แค่ผ่านไปให้ได้ เมื่อนึกถึงมันขึ้นมาทีไร ก็อาจจะเจ็บบ้าง แต่ก็ไม่เป็นอะไร  เวลาก็ยังเดินไปอย่างช้า ๆ ตามหน้าที่ของมัน ชีวิตก็ยังคงเรียนรู้ต่อไปเรื่อย ๆ สิ่งที่ผ่านไป... เราเรียกมันว่า "ความทรงจำ" ฉันจะเก็บเธอในส่วนของความทรงจำที่ดี เมื่อคิดถึงเธอขึ้นมาทีไร ก็คงจะทำให้ยิ้มได้  ตอนนี้เธอได้เดินจากไปแล้ว ก็ยังคิดถึงเธอ ถึงแม้จะไม่ได้อยู่ในฐานะ "คนรัก" แต่จะคิดถึงเธอในฐานะ "คนเคยรัก" ระยะห่างของความรัก
 การชอบใครสักคน... คงใช้เวลาไม่นานและไม่ยากเย็นเท่าไหร่ การรักใครสักคน อาจต้องใช้เวลาสักพัก แต่เราอาจใช้เวลาเกือบทั้งชีวิต เพื่อเรียนรู้..ความรัก สิ่งที่ยากที่สุด...ในความรัก คือทำอย่างไร จึงจะทำให้ความรักนั้นอยู่ต่อไปกับเราได้ยาวนานที่สุด  เวลา..ยังคงเดินต่อไปทุกนาที หลายอย่างเปลี่ยนแปลงไป ความรัก ปรับตัวตามสภาพความเปลี่ยนแปลง บ่อยครั้ง ที่ความไม่เข้าใจ มักเกิดขึ้น บางครั้งความไว้ใจ และความเชื่อใจมันหายไป  ความรัก...ที่ไม่เคยมีแต่วันสุข มีแค่เรา...ที่ยังจูงมือกันเดินเพื่อก้าวไปพบกับวันข้างหน้า อย่าให้ใครเดินนำใครอีกคน เพราะมันจะมีระยะห่างมากเกินไป อย่าเดินติดกันจนหายใจแทบไม่ออก เพราะอาจทำให้ใครสักคนรู้สึกอึดอัด อย่าปล่อยมือเมื่อใครคนหนึ่งอ่อนล้า และรู้สึกว่าเดินต่อไม่ไหว ขอแค่เธอหยุดพักและนั่งอยู่เป็นเพื่อนสักพัก หายดีเมื่อไหร่ .... เราจะเดินต่อ...ไปพร้อม ๆ กัน สายลมในฤดูร้อน
 ที่ปารีส... ฤดูกาลของความเหน็บหนาวได้บอกลาไปไม่นาน อีกครั้ง...กับการเปลี่ยนแปลงของฤดูกาล ฤดูร้อนเริ่มกลับเข้ามาทำงานอย่างเต็มตัว ก่อนนั้น..ได้สลับหน้าที่ร้อน ๆ หนาว ๆ มาหลายอาทิตย์ น่าคิดที่ว่า... อากาศเปลี่ยนแปลง...ตลอดเวลา แต่กลับทำหน้าที่ของมันอย่างสม่ำเสมอ ไม่เคยห่างหายไปไหน บางปีอาจมาเร็วบ้าง ช้าบาง ตามความเปลี่ยนไปของโลก แต่มันก็ยังกลับมาทำหน้าที่ของมัน  หากวันไหนอากาศดี.. เรามักคาดหวังให้มันเป็นแบบนั้นทุกวัน วันไหนที่อากาศเลวร้าย เราอยากให้มันผ่านไปไวไว... อากาศกับความรัก มักถูกนำมาเปรียบเทียบกันบ่อย ๆ ความรักก็เหมือนกับอากาศ บางวันหนาวเหน็บ บางวันร้อนระอุ บางครั้งก็สบาย ๆ เหมือนวันที่อากาศดีดี แล้วได้เดินเล่น เรามักคาดหวังให้มีความรักดี ๆ ในทุกวัน แต่มันก็ไม่ได้เป็นหมือนที่เราหวังทุกครั้ง อากาศ...ยังไงก็ยังวนเวียนกลับมาทำหน้าที่ของมัน แต่ความรัก...บางครั้งผ่านมาแล้วจากไปเลย ไม่เห็นเคยจะย้อนกลับมา  เมื่อเราพบกับความผิดหวังจากการเปลี่ยนแปลงของอากาศ เราก็ทำอย่างอื่นทดแทน แต่เมื่อเราผิดหวังกับความรัก ทำไม?....เราไม่อยากทำอะไรเลย อากาศเปลี่ยนแปลงบ่อย แต่เราไม่เคยจำ แต่ความรักที่เปลี่ยนแปลงบ่อย ทำไม?...เราไม่เคยลืม อากาศร้อน...หาที่บังแดดได้ง่ายดาย แต่ความรักที่ร้อนแรง...หาที่พักพิงได้ยากเหลือเกิน เวลาเราเหนื่อยในวันที่อากาศร้อน ทำให้เรามีเหงื่อ แต่เวลาเหนื่อยกับความรัก ทำไม?..ต้องมีน้ำตา ไม่ว่าอากาศจะเปลี่ยนแปลงยังไง ความรักจะเปลี่ยนไปแค่ไหน เราก็ยังต้องเรียนรู้และพบเจอกับมันไปอีกนาน เพราะเราไม่สามารถมีชีวิตอยู่อย่างสมบูรณ์แบบได้ หากขาดทั้งอากาศและความรัก.... แต่บางครั้ง...ก็เหนื่อยเหลือเกิน |
เขียนฟ้าด้วยปากกาดาว
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] ชอบมองท้องฟ้า... เพราะอยู่ที่ไหน เมื่อไหร่ก็มองได้ แต่แปลกไหม ท้องฟ้ายังอยู่ที่เดิม แต่มันไม่เคยเหมือนเดิมเลยสักวัน |
||||||||||||
