Every ending is a new beginning ....
อิจฉา

บางครั้ง เราเคยถามตัวเอง ว่าทำไมนะ เราถึงด้อยกว่าคนอื่นๆ ทำไมเรามีรายได่น้อยกว่าเพื่อนร่วมงาน หรือหน้าที่เราสำคัญน้อยกว่า หรือความสามารถเราน้อยกว่า หรือโอกาสเราน้อยกว่า หรือบุญเราน้อยกว่า กันนะ
ตลกดี บางทีเราก็อดคิดเปรียบเทียบไม่ได้เหมือนกันล่ะ เพราะเราเป้นพนักงานคนเดียว ที่เห็นรายได้ของ บุคคลในบริษัท (เล็กๆ) และบังเอิญที่เรามีรายได้น้อยที่สุด จนถึงขั้น น่าสงสารเลยทีเดียว เราปลอบใจตัวเองว่า เป็นเพราะหน้าที่ของเรา อาจจะไม่ต้องรับผิดชอบมาก เหมือนคนอื่นๆ เราไม่ได้มีหน้าที่ดูแลลูกค้า ซึ่งเป็นหัวใจสำคัญของธุรกิจบริการ มีคนบอกว่า เจ้านายที่ฮ่องกงของเรา ไม่ค่อยเห็นความสำคัญของบัญชี เพราะคิดว่าทำไม่ยาก อะไรปะมาณนั้น ก็ แล้วแต่จะคิดกันไป สำหรับเรา เราก็ตั้งใจ จะอยู่ที่นี่ให้ได้นานๆ เท่าที่ความอดทนต่อความน้อยเนื้อต่ำใจ ที่บังเกิดขึ้นบ้างเป้นครั้งคราว จะยังคงอยู่ เพราะถ้าถึง ณ.เวลาใด เวลาหนึ่ง ที่ต้องมีการเปลี่ยนแปลง เราคิดว่ามันก็ต้องมีการเปลี่ยนแปลง ไม่มีใครรู้ว่าจะมีอะไรเกิดขึ้นในวันต่อๆไป พรุ่งนี้อาจจะมีไร ที่ไม่เหมือนเดิม
จริงๆ แล้วเราควรจะนึกเสมอว่า เรามาจากที่ไหน ใช่ เรามาจากเกาะช้าง
มาที่นี่ เพราะเราต้องการทำงาน และบังเอิญว่าที่นี่มีตำแหน่งว่าง และเจ้านายคนที่อยู่ด้วยกันนี้เคยรู้จักกันมาก่อน เขาอาจจะช่วยเราเพราะสงสาร ในขณะที่คนอื่นๆไม่ได้มาที่นี่เพราะ ไม่มีทางเลือกอย่างเรา อะไรๆ มันก้อเลยแตกต่างกัน
เขามีสิทธิที่จะเรียกร้องรายได้ที่สูงๆ ในขณะที่เราไม่มีสิทธิเรียกร้อง แค่ขอให้มีงานทำก็ดีที่สุดแล้ว
แล้วเรามีความสุขกับรายได้ แค่นี้ไหมล่ะ เราจะอยากได้มากกว่านี้เพื่อเอาไปทำอะไรหรือ หรือเราอยากซื้ออะไร แล้วเราซื้อไม่ได้ หรือ อย่างไร เราไม่ใช่คนที่อยากได้ อะไร มากมายหรอก ในความเป็นจริง ค่อนข้างสมถะและไม่ชอบทำตามคนอื่น ทุกเดือนที่ผ่านมา เราก็มีเงินใช้ มีเงินส่งให้แม่ ไม่ได้ขาดเหลืออะไร แล้วเรายังต้องการอะไรอีก นั่นดิ เรายังต้องการอะไรอีกล่ะ .......ไม่เข้าใจ หรือเราอิจฉา เพื่อนร่วมงาน The first time in the place which I have thought that this would the last place for my working life

Today ….I found the answer uncertainty is still uncertainty.
I love this company …but it seemed to me that the company didn’t love me back
I’m a broken hearted again
I paid all intention in my job .I devoted all I can do for everyone here ……but it seemed to me that (again) …it’s useless

I can clearly see the result at last from what I got the end of year. I am still different from them .My income is still less badly.

Nothing better even I really hope it should be.
I’m very disappointed ….reconsider to do something …if it would be better.

Life is going on. I need to keep on walking and need to be strong because nobody supports me any longer.

Now I have no encouragement to keep on working or even coming to work next day.
I am tired and would like to take a rest.

Home is where the heart is ……where is my home ? I’m homeless .

อิจฉา คำนี้มันฟังดูไม่ดีเอาซะเลย เราว่าเราไม่ค่อยชอบคำนี้นะ และก็ไม่อยากรู้สึก แบบนี้กับใครด้วย
แย่จังเลยเน้อะ
















Create Date : 25 มีนาคม 2551
Last Update : 19 มิถุนายน 2551 19:22:12 น. 4 comments
Counter : 449 Pageviews.

 
เข้าใจนะคะเพระบ้างครั้งก้อรู้สึกเหมือนกันค่ะ


โดย: ohioh วันที่: 25 มีนาคม 2551 เวลา:19:16:19 น.  

 
คนเราทำไงก็ได้งั้นละคะ ตั้งใจก็ไม่ต้องได้สิ่งที่หวัง
ถ้าเราอยากเป็นเหมือนอย่างคนอื่นเราก็ต้องทำให้ได้อย่างเขาละค่ะ


โดย: Summer Flower วันที่: 25 มีนาคม 2551 เวลา:21:00:15 น.  

 
เราก็คิดงั้น ล่ะ ถ้าอยากได้ อย่างเขา เราก้ ต้องทำให้ได้แบบเขา ถ้าทำไม่ได้ ก็สมควรเป็นอยู่อย่างที่เป้น นี่ล่ะ
ไง ก็ ต้องสู้ ต่อ อยู่แล้ว คำตอบคือกาลเวลา


โดย: chawarin วันที่: 26 มีนาคม 2551 เวลา:13:33:55 น.  

 

อืม.....พยายามเข้าจ๊ะ


โดย: nang_sida วันที่: 26 มีนาคม 2551 เวลา:19:07:04 น.  

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

chawarin
Location :


[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




Hello friends,

This should be my long diary ....now it's third years for me to be member of this blog....
Thanks all of you to visit my diary :-)

Group Blog
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add chawarin's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.