ใช่แล้ว คิดว่าได้เวลากลับไปนอนฟังเสียงคลื่นทะเล อีกสักรอบ หลังจากที่เราเอาแต่ เที่ยว ปีนัง มะละกา จนลืมที่จะกลับไปนอนริมทะเล สถานที่ๆ เยียวยาหัวใจได้ดี ที่สุด  ทุกครั้งที่ไปทะเล แบบเกาะช้าง เกาะกูด เราชอบคิดว่า ไม่กลับได้ไหมวะ หางานทำมันบนเกาะนี้ได้ไหมอ่ะ คงรู้สึกเหมือนได้พักร้อนตลอดเวลา เอาจริงๆ ถ้าได้ทำงานที่นั่น ทุกวันของเราคือการพักร้อน จริงๆ นั่นล่ะ 

อ้างอิงจากการทีเคยไปเป็น night audit ที่เกาะช้างมาสามเดือนเต็มๆ 

    ตอนนั้นทำงานแบบได้ค่าจ้างรายวัน เราทำงานแบบไม่หยุด ไม่รู้สึกว่าเหนื่อยเลย เข้ากะตอนบ่าย งานเลิกประมาณห้าทุ่ม เดินกลับที่พักท่ามกลางแสงจันทร์ และเสียงคลื่นทะเล คือ .....รู้สึกมึความสุขมาก ช่วงนั้นเหมือนชีวิตได้พักผ่อนจริงๆ อากาศก็บริสุทธิ์ รีสอร์ทที่ไปทำงานก็สวยงาม  ยังจะต้องการอะไรที่ดีไปกว่านี้ อีก .....แต่สุดท้าย  หัวหน้างานบอก ให้เรากลับบ้านเพราะ เราไม่เหมาะกับที่นี่ ....อ้าวววว 55555555555 อุตส่าห์ชอบที่จะอยู่ละยังจะไม่เห็นคุณค่าเราอีก มันใช่หรือ เอาวะ เราอาจจะไม่เหมาะกับการใช้ชีวิตอยู่ที่นี่ คงเหมาะกับการมาเที่ยวและกลับไปในที่ๆ เราควรอยู่ ก็ดีละ ตอนนั้นรู้สึก ขอบคุณกับการพักร้อนบนเกาะสวยๆ  สามเดือน ได้เงินกลับไปอีกตางหาก คุ้มสุดไรสุด 

ตัดกลับมาปัจจุบัน เราเตรียมจอง ที่พักกับตั๋วรถทัวร์ไปสมุยอีกรอบละ ไปล่าสุด ปี 2013 ถ้าจำไม่ผิด

อยากไปถ่ายรูปอีกสักรอบ ลองกล้องตัวใหม่ที่ยังคงถ่ายไม่ได้เรื่องด้วย คิดถึงพระอาทิตย์ตกกลางทะเล  สวยมากจริงๆนะ สวยที่สุดเท่าที่เราเคยเห้นด้วยตาตัวเอง  คิดถึงทะเลแล้วเหมือนชีวิตมีพลังขึ้นมาอย่างไร้เหตุผลมาก ๆ แต่เรารู้สึกแบบนี้ จริงๆนะ 

ทีนี่ก็งานไม่ค่อยเยอะ มีเวลานั่งพิมพ์แบบเหลือเฟือมาก เอาจริงๆ ก็เบื่อนะ แต่ทำไงได้ บางทีทางเลือกก็ไม่ได้มีมากมาย เช่นกัน  

ว่างๆ เลยย้อนกลับไปอ่าน บล้อกเก่าๆ ที่เคยเขียนไว้ เฮ้ย นี่เราเขียนอะไรได้เวิ่นเว้อขนาดนั้นเลยรึ

ตอนนั้นคงว่างมาก มากเหมือนตอนนี้ละ ^^  มีอะไรเปลี่ยนไปหลายอย่างจริงๆ แต่ที่ไม่เปลี่ยนคือ 

ความโสดของฉันนั่นเองค่ะ  เหอ เหอ น่าภูมิใจปนเศร้าลึกๆ อย่างแยกไม่ออก  ว่าควรจะร้องไห้ หรือ

ยิ้มแห้ง ๆ ดี .... แต่โดยรวมละ เราโอเคนะ มีความสุขในระดับนึง ..อยากลงรูปทะเลแต่ย่อไฟล์ไม่ได้ 

ไว้ค่อยรื้อฟื้นว่าทำยังไงนะจ้ะ