ความรู้สึกที่ไม่สามารถ ห้ามได้
แล้วเรื่องเดิมๆ ก็เกิดขึ้น ในอ้อฟฟิศ อีกครั้ง ความไม่ยุติธรรม อภิสิทธิ์ การกระทำที่แสนดีจนได้ชื่อว่าดีมากเกินไป ณ.ที่นี้ เราเลือกที่จะเรียกมันว่า ความอ่อนแอน่าจะเหมาะที่สุด ความไม่กล้าที่จะใช้วาจาหรือมาตรการที่เด็ดขาดในการรักษากฏ อย่างที่ควรจะเป็น เราเริ่มรู้สึกเบื่อกับการมองเห็น
คนที่ยังคงทำผิดกฏ ยังคงไม่รู้สึกรู้สาเสมือนว่าไม่เคยมีอะไรเกิดขึ้น หรือเป็นเรื่องที่คนอื่นที่ทำตามกฏ ต้องยอมรับหรือยกให้ เขาไปคนหนึ่ง อะไร ประมาณนั้น เราว่ามันเป็นการเห็นแก่ตัว แบบน่าละอาย แต่ก็แปลกที่คนที่ทำอยู่ ไม่ได้สนใจอะไรเลย ....คนที่สามารถจะตักเตือนได้ ก็ติดปัญหาว่า ดีเกินไป หรือพูดง่ายๆ อ่อนแอ กลัวลูกน้องจะเสียใจ เลยปล่อยไป วันแล้ว วันเล่า วันนี้ เราเลย พูดไป ว่าเพราะคุณมันดี เกินไปไง ใครๆ ถึงไม่เชือถือ
เขาดันตอบเราว่า น่าจะเป็นอย่างนั้น และ เขาก็ไม่ต้องการที่จะเปลียนตัวเองด้วย เราเลยบอกไปว่า so keep on being too good if you are happy and I won't get involved with this anymore
และเราก็ไม่พูดกัน ทั้งวัน เพราะไม่มีอะไรที่จะต้องพูดกันอีก เราก็เบื่อที่จะผลักดัน ให้เขาเป็นเจ้านายที่ทุกคนควรจะยอมรับ เราน่าที่จะคาดหวัง
กับเขามากไปนิดนึง พอเขาทำไม่ได้อย่างที่เราคาดหวังเลยรู้สึกผิดหวังและเสียความรู้สึก อย่างบอกไม่ถูก
รู้สึกเหมือนว่าตัวเองไปยุ่งเรื่องของเขา มากเกินไป แต่จริงๆ แล้วมันเป็นเรื่องของ กฏบริษัท ไม่ใช่เรื่องส่วนตัว เราแค่สงสัยว่าทำไมเขาไม่สามารถบังคับใช้กฏบริษัทกับพนักงานทุกคนได้หรือมีบางคนยกเว้นเพราะเป็นคนพิเศษ หรืออย่างไร เราเลยตั้งใจว่านับจากนี้เราจะไม่สนใจเขาอีกว่าเขาทำอะไรที่โชว์ความไม่ยุติธรรมให้เราเห็นอีกหรือไม่ ต่อไปนี้อยากทำอะไรก็ทำกันไป ตามสบาย อยากมาทำงานกันกี่โมงก็ตามแต่จะสะดวก
ช่างเป็นบริษัท ที่น่าทำงานซะจริงๆ อิจฉา มั้ยล่ะ เพื่อนๆ ฮ่าฮ่า ฮ่า
| Create Date : 20 สิงหาคม 2552 |
| Last Update : 20 สิงหาคม 2552 16:47:39 น. |
|
4 comments
|
| Counter : 426 Pageviews. |
 |
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
