Bloggang.com : chawarin - อะไรเป็นเหตุ ให้เกิดผลแบบนี้

ยังวนเวียน อยู่กับเรื่อง ราวอาการป่วย ของแม่ เราไม่มีโอกาสได้เฝ้าไข้ ช่วงจันทร์ ถึงศุกร์ เพราะต้องทำงาน ดีนะที่มีพี่หลายคน ซึ่งมีกิจการ ส่วนตัว และสามารถ ผลัดเวรกันมาเฝ้าแม่ เรา มีเวลาเฉพาะ คืนวันเสาร์ ที่จะมีโอกาสได้ดูแล แม่เต็มที่ แต่ พี่ๆ ไม่ค่อยไว้ใจ ชอบคิดว่า เราทำ อะไรเอง ไม่ได้ อยู่เรื่อย ไม่รู้ทำไม ตอนนี้ได้ แต่ อ่านหนังสือ ธรรมะ แล้วก็ปลงให้ได้ มากที่สุด เราคิดว่า เรา น่าจะต้องทำใจได้ เพราะมันเป็นธรรมดาของชีวิต จริงๆ

เมื่อวาน เพื่อนเก่าคนหนึ่งโทรมาหา เราเคยทำงานด้วยกัน เมื่อ 3 ปีก่อนแล้วเราก็ ออกมา เขาโทรมาชวนให้กลับไปทำงานด้วย เราก็รู้สึกดีที่เขา ยังนึกถึงเรา แต่ ณ เวลานี้ เราว่าเรายัง จะไม่ไปไหน ไม่อยากเริ่มต้น หรือเปลี่ยน อะไรอีกรู้สึกเหนื่อย แล้วก็เสียเวลากับการ ย้ายที่ เปลี่ยนแปลง ถ้าจะไป อีกที น่าจะเป็นช่วงที่แม่ไม่อยู่แล้ว เราตั้งใจ จะไปให้ไกลที่สุด และอาจจะไม่กลับมาอีกเลย
จริงๆ แล้ว เรา ว่าเราโชคดีนะที่เป็นแบบนี้ เพราะชีวิต ยังคงเป็นของเรา อิสระภาพ ในการใช้ชีวิต รู้สึกมีความสุขกับ ความเป็นส่วนตัว ที่เรามีอยู่ เพราะเรา ไม่ชอบยึดติดกับอะไร หรือใคร และในทางดียวกันก็ไม่ชอบ ให้ใครมายึดติดกับเราด้วย

เวลาผ่านไป เร็วจัง แป็บเดียว เที่ยงซะแล้ว เมื่อเช้า มาถึงอ้อฟฟิศ เจอถุงของขวัญ ซุปไก่สกัด น้องที่อ้อฟฟิศ ฝากไปให้แม่เรา เพราะเขาเป็นคนเดียว ที่เรา บอกเรื่องแม่ป่วย เขาน่ารักมากๆ แต่เสียดายที่แม่เราไม่กินสัตว์ปีก แต่เราจะเอาไปให้แม่ วันเสาร์นี้ เผื่อแม่จะเปลี่ยนใจ ยอมกินซุปไก่ ก็ไม่แน่นะ อะไรๆ ก็เกิดขึ้นได้

ช่วงนี้ ไม่มีเรื่องไหน หนุกๆ เขียน เป็นช่วงที่ความรู้สึกราบเรียบ เหมือนทะเล ไม่มีคลื่น แต่เราก็รู้สึก ขอบคุณเพื่อนๆ ในบล็อก ทุกคน ที่ให้ กำลังใจเรา
แปลกดีเน้อะ ที่เรารู้สึกว่า เรา มีเพื่อน ทั้งๆ ที่เราไม่เคยเห็นหน้า ....เรากล้าเขียน เรื่องราวของเรา ให้กับเพื่อนที่ไม่เคยเห็นหน้า ได้ อ่าน ได้แชร์ ความคิดเห็น
ทั้ง ๆ ที่ เมื่อก่อนเราจะเคือง มากเลย เวลาเพื่อนมาแอบอ่านสมุดบันทึกของเรา ตอนเราไม่อยู่ ไม่รู้จะมีเพื่อนคนไหน ตาม มาแอบอ่าน ในนี้ บ้างเน้อะ แต่ไงซะมันก็จำเราไม่ได้หรอก