วันหนึ่งในฤดูหนาว
อากาศค่อนข้างจะเย็นลงแล้ว เราชอบจังอยากให้เย็นแบบนี้ ซักเดือน 2 เดือน แต่อย่างที่รู้ๆ ประเทศไทยไม่เคยหนาวนาน แปลกที่ช่วงนี้ เรา รู้สึกไม่ค่อยจะสดชื่นเท่าที่ควร เป็นอะไรก็ไม่รู้เหมือนกัน สงสัยเครียดที่ในหลวงประชวร เลยทำให้หดหู่แปลกๆ เสาร์ อาทิตย์ที่ผ่านมาเรากลับบ้านต่างจังหวัด ไม่ได้ กลับไป ประมาณเกือบๆ เดือนเห็นจะได้ ฝุ่นงี้หนา มากๆ ต้องออกแรงปัดกวาดเช็ดถู ซะหลายรอบ เฮ้อ เหนื่อยเลย บ้านยังคง ว่างเปล่า แต่ดอกบัวหลวงที่ปลูกไว้ในโอ่งน้ำหน้าบ้าน ออกดอกสวยงาม เราชอบให้บ้านมีชีวิต ชีวา เลยพยายามหา ต้นไม้ดอกไม้มาปลูก แต่เสียอย่างเดียว ตอนนี้หญ้ขึ้นเพียบเลย พี่ชายบอกจะมาฉีดยาฆ่าหญ้าให้ ป่านนี้ ยังไม่เห็นมาฉีดซะที กลับไปคราวหน้าหญ้าคงท่วมบ้าน ยังไงก็ขอให้ดอกไม้ของเรายังอยู่ ก็พอ แล้ว พี่สาวถามเราว่า ปีใหม่เราจะไปไหน หรือเปล่า ถ้าไม่ไปก็กลับมาบ้านมาทำอะไรอร่อยๆ กินด้วยกัน แบบปีก่อนๆ ที่มีแม่อยู่ด้วย ปีนี้ มีอะไรเปลี่ยนไปมากมาย จนเราเอง ไม่อยากเชื่อว่า เราจะสามารถทนรับความเปลี่ยนแปลงนั้นได้ แต่สุดท้ายทุกอย่างก็ต้องผ่านไป และเราก็ต้องเข้าใจถึงวัฏจักรของความเปลี่ยนแปลงนั้น
หลายๆ ครั้งที่เรารู้สึกถึงความผิดหวังเล็กๆ น้อยๆ เหตุการณ์หลายๆอย่างที่ไม่ได้เป็นไปตามที่เราคาดหวัง แต่ก็ต้องทำใจ เพราะรู้ดีว่า ไม่มีใครสมหวังไปซะทั้งหมด บางทีอดไม่ได้ที่จะรู้สึกท้อ แต่ก็แค่ชั่วครังชั่วคราว เราไม่เคยท้อนาน เพราะรู้ดีว่า นับจากวันที่แม่จากไป จะไม่มีมือของใครยื่นมาให้ยึดเหนี่ยวอีกแล้ว แต่พ่อกับแม่รู้จักเราดี เราคิดว่าทั้งสองสามารถวางใจในตัวเราได้ เพราะเราเป็นลูกสาวที่พ่อกับแม่ภาคภูมิใจ คนหนึ่ง เหมือนกัน
| Create Date : 08 ธันวาคม 2551 |
| Last Update : 8 ธันวาคม 2551 13:23:06 น. |
|
11 comments
|
| Counter : 767 Pageviews. |
 |
|
|